E kujtoni puthjen e pare?
Si ka qene ajo per ju....
Thuhet e paharruar...
Me komplekse per mos pasje eksperience..
Mosha kur e keni dhene?
Emocioni qe keni ndjere?
Une isha +18 vjece ishte fund janari dhe me pare se te ndodhte nuk e kisha menduar e mendoja gjat gjith kohes ate djale, e shikoja vjedhurazi nga larg, i njihja deri edhe zhurmen e ecjes kur me afrohej, mishi me bej pucurr kur me fliste..
pasi kishim folur shume here e deri kishim lozur me letra me dhjetra her ne lulishten e shkolles ne shoqerine e dy shoqeve te dhomes
nje te hene fund janari dolem tek nje pasticeri qe mbaj mend aty mund te hyje vetem nese ishe cift..
rruges kur do ktheheshim morem nje rrugic per te shkurtuar rrugen .. nuk mbaj mend si ndodhi ishte me shume nje puthje e vjedhur por i ndjej edhe tani ato emocionet e te papritures e te ndjerit ne kurth..mbase edhe ndjesin e "turpit" nuk arrija ta shikoja ne fytyre me vinte zor...
nuk fjeta gjate gjith nates nga mendimet e shumta nga ato rrahjet e cmendura qe ndjeja deri ne fyt, nga shikimi i shoqeve dhe mendimi mos do kuptohesha...
me ishte fiksuar casti pas asaj puthje stampo dhe ajo buzeqeshja e cilter ku nxjrre ne pah dhembet e tije aq te bardhe e aq te bukur
te nesermen i mbaronte kohe qendrimi ku studjoja une dhe kur iku me la nje leter ne dore ...
une mendoj qe puthjen e pare nuk ja kam dhen daahurise sime te por letres se tij ...
e sidomos ne disa fjale..
nostalgji...
Si ka qene ajo per ju....
Thuhet e paharruar...
Me komplekse per mos pasje eksperience..
Mosha kur e keni dhene?
Emocioni qe keni ndjere?
Une isha +18 vjece ishte fund janari dhe me pare se te ndodhte nuk e kisha menduar e mendoja gjat gjith kohes ate djale, e shikoja vjedhurazi nga larg, i njihja deri edhe zhurmen e ecjes kur me afrohej, mishi me bej pucurr kur me fliste..
pasi kishim folur shume here e deri kishim lozur me letra me dhjetra her ne lulishten e shkolles ne shoqerine e dy shoqeve te dhomes
nje te hene fund janari dolem tek nje pasticeri qe mbaj mend aty mund te hyje vetem nese ishe cift..
rruges kur do ktheheshim morem nje rrugic per te shkurtuar rrugen .. nuk mbaj mend si ndodhi ishte me shume nje puthje e vjedhur por i ndjej edhe tani ato emocionet e te papritures e te ndjerit ne kurth..mbase edhe ndjesin e "turpit" nuk arrija ta shikoja ne fytyre me vinte zor...
nuk fjeta gjate gjith nates nga mendimet e shumta nga ato rrahjet e cmendura qe ndjeja deri ne fyt, nga shikimi i shoqeve dhe mendimi mos do kuptohesha...
me ishte fiksuar casti pas asaj puthje stampo dhe ajo buzeqeshja e cilter ku nxjrre ne pah dhembet e tije aq te bardhe e aq te bukur
te nesermen i mbaronte kohe qendrimi ku studjoja une dhe kur iku me la nje leter ne dore ...
une mendoj qe puthjen e pare nuk ja kam dhen daahurise sime te por letres se tij ...
e sidomos ne disa fjale..
nostalgji...