Problemi Teodik

Desa

Desa

HIRAETH
V.I.P
Problemi Teodik, quhet gjithashtu "problemi i së keqes". Mund të kuptohet si më poshtë: Nëse dikush thotë se Zoti është i mirë, i dashur dhe i plotfuqishëm, atëherë si mund të ekzistojë e keqja? Zoti i Plotfuqishëm mund të parandalojë që e keqja të mos ekzistojë dhe nëse është i dashur dhe i mirë, pse ekziston e keqja? Mendimtarët që kanë përdorur problemin e teodikut si një argument kundër, për shembull, krishterimit, kanë thënë që: ose Zoti është i mirë, por jo i gjithëfuqishëm, ose Zoti është i gjithëfuqishëm, por jo i mirë.

Me perceptim Deist personal, nuk e kam këtë problem.

Po Ju?
Sa Teodik jeni Ju në këtë këndvështrim?


/ Asbjørn Petersen /
 
Desa said:
Problemi Teodik, quhet gjithashtu "problemi i së keqes". Mund të kuptohet si më poshtë: Nëse dikush thotë se Zoti është i mirë, i dashur dhe i plotfuqishëm, atëherë si mund të ekzistojë e keqja? Zoti i Plotfuqishëm mund të parandalojë që e keqja të mos ekzistojë dhe nëse është i dashur dhe i mirë, pse ekziston e keqja? Mendimtarët që kanë përdorur problemin e teodikut si një argument kundër, për shembull, krishterimit, kanë thënë që: ose Zoti është i mirë, por jo i gjithëfuqishëm, ose Zoti është i gjithëfuqishëm, por jo i mirë.

Me perceptim Deist personal, nuk e kam këtë problem.

Po Ju?
Sa Teodik jeni Ju në këtë këndvështrim?


/ Asbjørn Petersen /
Click to expand...

Mendoj qe Zoti ka krijuar cdo gje ne balance + dhe -.

Ashtu eshte edhe e mira (+) ashtu eshte edhe e keqja (-). Por ama jua dha njerezve te zgjedhin per ti testuar, pra eshte ne doren tone te zgjedhim te jemi te mire apo te keqinj.

Kaq sa per fillim bisede :)
 
:)) hahahahaha,me vjen mire qe kam menduar ketu e vite ne kete forme ,pa njohur qe ky koncepti qenka thene ne formen;Teodike`
Nuk dua te prish relaksin e keti momenti,me fakte ne kohe,por per kush ka lexuar pak faktet historike dhe sjelljen njerzore,kupton qe fet nuk jane gje tjeter vetem se nje forme per te `trullosur` masat njerzore per shtypje me fines.
 
Desa said:
Problemi Teodik, quhet gjithashtu "problemi i së keqes". Mund të kuptohet si më poshtë: Nëse dikush thotë se Zoti është i mirë, i dashur dhe i plotfuqishëm, atëherë si mund të ekzistojë e keqja? Zoti i Plotfuqishëm mund të parandalojë që e keqja të mos ekzistojë dhe nëse është i dashur dhe i mirë, pse ekziston e keqja? Mendimtarët që kanë përdorur problemin e teodikut si një argument kundër, për shembull, krishterimit, kanë thënë që: ose Zoti është i mirë, por jo i gjithëfuqishëm, ose Zoti është i gjithëfuqishëm, por jo i mirë.

Me perceptim Deist personal, nuk e kam këtë problem.

Po Ju?
Sa Teodik jeni Ju në këtë këndvështrim?


/ Asbjørn Petersen /
Click to expand...

Ky problemi i ekzistimit te se keqes eshte me shume argument qendror i ateisteve, dhe mund te ndikoje vetem tek ata qe kane besim te dobet apo dije te paket. Si musliman, e pranoj ekzistimin e se keqes, por nuk e pranoj se ajo eshte nje e keqe e kulluar. Perkundrazi, shpesh here prej ndodhive te keqija, rezulton dicka e dobishme. Nje shembull qe tash e sa vite e kam ne koke:

"Uji per te cilen thone se gjate nje vershimi te madh permbyti fshatra te tera duke shkaterruar dhe mbytur (nje nr te madh te njerezve dhe kafsheve), eshte i njejti uje ne te cilin lundrojne anijet dhe prej te cilit perfitojme te mira te shumta. Është i njejti uje per te cilin kane nevoje njerezit ne jeten e tyre te perditshme, qofte per ta pire apo per nevoja tjera. Pra, po e verejme se ne ekzistimin e ujit ka deme, porse dobite jane shume me te medha.
 
@Loverboy problemi teodik është tjetër nga ateizmi, sepse nuk e mohon ekzistencën e Zotit. Këndvështrimi këtu është qëllimi i së keqes. Dhe ti, poashtu edhe @Marla keni këndvështrim mjaft të arsyeshëm për ekzistencën e saj. Kjo disi hyn në kategorinë e nënshkrimit tim Felix-Culpa. Nga një e keqe e vogël, rrjedh një e mirë më e madhe.

Mbase, kjo është arsyeja e shumëngjyrshmërisë së ekzistencës njerëzore! ?‍♀️

p.s. tema nuk ka qëllim të ceket besimi i askuj, por nga këndvështrimet tona, mbase mësojnë ata/ato me mungesë dije. ?
 
Desa said:
@Loverboy problemi teodik është tjetër nga ateizmi, sepse nuk e mohon ekzistencën e Zotit. Këndvështrimi këtu është qëllimi i së keqes. Dhe ti, poashtu edhe @Marla keni këndvështrim mjaft të arsyeshëm për ekzistencën e saj. Kjo disi hyn në kategorinë e nënshkrimit tim Felix-Culpa. Nga një e keqe e vogël, rrjedh një e mirë më e madhe.

Mbase, kjo është arsyeja e shumëngjyrshmërisë së ekzistencës njerëzore! ?‍♀️

p.s. tema nuk ka qëllim të ceket besimi i askuj, por nga këndvështrimet tona, mbase mësojnë ata/ato me mungesë dije. ?
Click to expand...
Nuk thash se mohon ekzistencen e Zotit por perdoret shpesh nga ateistet. Po flas nga pervoja ime ne diskutime te ndryshme, qofshin virtuale apo ne jeten reale, poashtu edhe nga ato video debatet qe kam pare ne gjuhe te huaja, e perdornin kete argument ateistet, andaj edhe e ceka.

Padyshim se shumengjyrshmeria eshte njera nga argumentet e ekzistimit te Zotit. Logjikisht, thjeshte perdore logjiken ne kete moment, ti nese beson ne nje superfuqi, quaje Zot, fuqi mbinatyrore, nuk ka rendesi, por beson se ajo superfuqi nuk gabon, (sepse te gabuarit eshte cilesi e krijesave e jo e Krijuesit), atehere eshte jashte logjikes se shendoshe qe ky Krijues, kjo superfuqi mbinatyrore te krijoje te keqen dhe ne fund ti denoje apo shkaterroje qellimisht te gjitha ato qe i ka krijuar vet. Kete shembull nuk e ceka per te diskutuar ekzistencen e Zotit por rreth asaj se sa mund te ndikoje nje ide e tille tek ata qe nuk besojne sic duhet dhe sa duhet.

Andaj edhe si nje bindje te tille, e kam has vetem tek ateistet apo ata qe skane njohuri sa duhet.
 
Desa tek filozofia të flasim për teologjinë nuk është që e lehtë tu japim një drejtim të përbashkët mendimeve.

Pasi filozofia koncentrohet në kërkim të një logjikë të qëndrueshme të secilit nga ne para një zgjidhje.
Pra të gjithë ne jemi edhe filozof, pasi gjindemi para një problemi që duhet t'i japim drejtim, pas një vendim të marrë.

Ndërsa teologjia i përket pak njerzëve, si klerikët, të cilët në të kundërtën e filozofisë bazohen në hipoteza të ekzistencës (pa fakte) jasht logjikës humane. Për këtë teologjia është një disiplinë spekulative. Mashtruse, dhe funksion.

Tani mbi temën:
Nqs për zot do konsiderojmë diçka imateriale, si energjia e cila gjindet kudo në univers, dhe mbanë pezull çdo gjë që ekziston. Edhe mbrenda nesh, pasi pa energji jetësore ne do ishim të vdekur. Atëherë do thoja që zoti ekziston. Nga ana tjetër, automatikisht, ekziston edhe djalli, pasi kjo energji mund të jetë edhe negative(Këtu po lidhem me argumentin e hoxhës loverboy mbi ujinë).
Ashtu si kemi ujinë si një e mirë për ne, po ashtu është edhe negative pasi na krijon edhe të kqija.

Pra është e njëjta energji (apo ujië), dhe varet vetëm nga ne se si i përdorim.
Nqs i përdorim për të mirë, zoti në këtë rast është i mirë, në të kundërtën është i keq ?.

Kjo quhet liri arbitrare ?
Zoti dhe Djalli është e njëjta gjë, e njëjta sostancë, dhe në dispozicionin tonë, brenda nesh. ?
 
me duket e ke fjalen per polaritetet...vetem ktu ekzistojn ne kte dimension

zot nuk esht ne formen qe ne e mendojm qe duhet ti bindesh etc .....esht koncept tjeter
 
Jo nuk i perkas kesaj teoria te mesiperme. Ne kete rast jo cdo gje ecen me rregull treshi, apo 2+2=4. Pra nqs lejon te keqen nuk je i mire, nese je i mire nuk duhet te egzistoje e keqja.

Me pelqeu paralelizmi i Loverboyt, ne fakt cdo gje ne esence eshte e mire. Edhe zjarri, edhe uji, edhe Era, etj. por ne raste te caktuara jane te rrezikshme. Dielli eshte burim jete i kesaj toke, por po i shkove 1 mm me afer te percellon. Qe te kuptoj te miren e te keqen ne kete bote, e lidh me boten tjeter sepse mendoj se nqs jeta e njeriut eshte kaq sa jetojme ne deri tek vdekja atehere do ishte e pakuptimte gjithcka. Do e pranoja dhe une se Zoti eshte i padrejte, kjo jete eshte nje kotesi, lumturia nuk egziston ne menyre absolute dhe do kisha deshiruar te mos lindja. Por, ne momentin qe besoj se ka 1 jete pertej, ku testi i tanishem (pasi kjo qe jetojme tani eshte 1 provim qe po bejme: ja vendi, ja risorset(burimet), e keni ne dore si do i perdorni e jeni te lire deri sa te vdisni) do te kuptohet qarte dhe cdo njeri do te marre ate qe meriton (pra korr ate qe ka mbjellur) merr kuptim gjithcka.
Personalisht besoj tek 1 Zot i plotefuqishem, i Cili eshte ne dijeni te cdo gjeje dhe qe nuk i ben padrejtesi askujt. Cdo gje qe i ndodh njeriut eshte ne te miren e tij, pasi po qe e mire fiton, lumturohet dhe eshte falenderues, po qe e keqe duron dhe prap merr sevape.
Po ashtu Zoti ashtu sic na krijoi e na solli ne kete jete na dha edhe manualin si duhet jetuar. Nqs jetojme sipas parimeve te Hyjnores kemi fituar, nese i shkelim do marrim mbrapsht kaos, dhune, urrejtje dhe fatkeqesi!

Kam perdorur veten e pare ne te shkruar sepse ky eshte besimi dhe bindja ime, pa dashur te futem ne diskutime apo debate, apo te cenoj besimin e te tjereve.
 
Soulmind said:
Jo nuk i perkas kesaj teoria te mesiperme. Ne kete rast jo cdo gje ecen me rregull treshi, apo 2+2=4. Pra nqs lejon te keqen nuk je i mire, nese je i mire nuk duhet te egzistoje e keqja.

Me pelqeu paralelizmi i Loverboyt, ne fakt cdo gje ne esence eshte e mire. Edhe zjarri, edhe uji, edhe Era, etj. por ne raste te caktuara jane te rrezikshme. Dielli eshte burim jete i kesaj toke, por po i shkove 1 mm me afer te percellon. Qe te kuptoj te miren e te keqen ne kete bote, e lidh me boten tjeter sepse mendoj se nqs jeta e njeriut eshte kaq sa jetojme ne deri tek vdekja atehere do ishte e pakuptimte gjithcka. Do e pranoja dhe une se Zoti eshte i padrejte, kjo jete eshte nje kotesi, lumturia nuk egziston ne menyre absolute dhe do kisha deshiruar te mos lindja. Por, ne momentin qe besoj se ka 1 jete pertej, ku testi i tanishem (pasi kjo qe jetojme tani eshte 1 provim qe po bejme: ja vendi, ja risorset(burimet), e keni ne dore si do i perdorni e jeni te lire deri sa te vdisni) do te kuptohet qarte dhe cdo njeri do te marre ate qe meriton (pra korr ate qe ka mbjellur) merr kuptim gjithcka.
Personalisht besoj tek 1 Zot i plotefuqishem, i Cili eshte ne dijeni te cdo gjeje dhe qe nuk i ben padrejtesi askujt. Cdo gje qe i ndodh njeriut eshte ne te miren e tij, pasi po qe e mire fiton, lumturohet dhe eshte falenderues, po qe e keqe duron dhe prap merr sevape.
Po ashtu Zoti ashtu sic na krijoi e na solli ne kete jete na dha edhe manualin si duhet jetuar. Nqs jetojme sipas parimeve te Hyjnores kemi fituar, nese i shkelim do marrim mbrapsht kaos, dhune, urrejtje dhe fatkeqesi!

Kam perdorur veten e pare ne te shkruar sepse ky eshte besimi dhe bindja ime, pa dashur te futem ne diskutime apo debate, apo te cenoj besimin e te tjereve.
Click to expand...
E kupton që ti vetë po e njerr Zotin provokator. Duke krijuar të keqen apostafat për të na vënë në provë gjatë gjithë jetën tonë me mund e sakrifica humane e natyrore.

Zoti i mirë apo i keq?Thotë tema.
Një provokator nuk mund të jetë pozitiv, i mirë.?

Nga ana tjetër po futësh komplet në tesën time modeste; që mes të mirës dhe të keqës, zoti na e la në dorë ne të zgjedhim.? Ti po e pranon, që jemi ne që do e vendosim; të bëhemi të mirë apo të kqinë.!!
Kur thua kshu, e shikon pra Zotin nuk po e kërkon jasht teje, por brenda teje.!!
Kjo është pra filozofi; dashuri për mënçurinë që të dërgon në një zgjidhje logjike.
Dhe jo teologji; dashuri për hyjninë jashtë logjikës përsonale tënden, por pas një kriteri të elaboruar nga të tjerët dhe pa një bazë. Pa një fakt.
Dhe të fton të kontaktosh hyjninë jashtë teje; në libra e në statuja druri e guri.
 
Frank said:
Nuk e kuptoj pse duhet te lidhet zoti, njera fe apo tjetra me problemin teodik.

Problemi teodik eshte analizuar qe ne vitet 300 para es dhe une i qendroj mendimit qe eshte bere per nje arsye te vetme, qe njerezit te mos adhuronin perendite por te ulnin koken e te punonin.

Zoti eshte besim
Fete gjithashtu.

Ku eshte e shkruar qe zoti apo besimi ne fe na largon te keqijat dhe na sjell te mirat, pervecse ne librat fetare?

E mira dhe e keqja jane dy anet e nje peshoreje ne jeten tone te cilat lekunden sa ne njerin krah ne tjetrin por gjithmone shume afer ekuilibrit.
Click to expand...
Sepse vetë fjala e përmban në vete:
Teodicé (nga greqishtja θεός 'theós', Zoti dhe δίκη, 'díkē', e drejta, drejtësia [1]) është justifikimi i Zotit deri tek papërsosmëritë dhe të këqijat e botës, të cilat mund të hedhin dyshime mbi mirësinë dhe drejtësinë e Zotit.
Termi u shpik nga filozofi gjerman Leibniz, i cili në librin Essais de Théodicée sur la bonté de Dieu, la liberté de l'homme et l'origine du mal nga 1710, shqyrtoi argumentet nga literatura e hershme filozofike dhe teologjike dhe u përpoq të bënte një sistematizim. (da.m.wikipedia.org)

p.s. qëllimi i temës është të shprehim mendimet tona mbi të keqen që ja mveshim Zotit.
 
Llogjika jonë e kushtëzuar të keqen e përkufizon si kërcënimin e egzistencës sone në të gjitha rrafshet e të qënit.
Por po ta heqësh veten dhe të flasësh nga jashtë kësaj, nuk është veçse një ndërveprim për përmirsimin dhe vazhdimësinë e jetës. Ashtu siç bën një farkëtar me hekurin e nxehtë që e temperon, apo një çoban në mal i cili qëllimisht i vë flakën kullotës për ta përmisuar atë.

Kjo si koncept dhe analogji e përgjithshme.
 
E mira dhe e keqja nuk ekzistojne, te pakten jo jashte nesh, jo jashte mendjes tone, jo jashte botekuptimit tone.
Natyra, universi...apo edhe Zoti nese doni, thjesht ka bere procese, fenomene te cilet jane thjesht zhvillim normal i jetes dhe i funksionimit botes.
E keqja eshte vetem ajo cka ne perjetojme si te tille. Ne e perjetojme te tille sepse cenon interesat tona, jeten, shendetin, familjen...e cdo gje tjeter te rendesishme per ne. Ne kete rast fenomeni quhet i keq per ne.
Por gjithsesi eshte vetem nje koncept abstrakt asgje me shume.

Te perdoret kjo si argument per ekzistencen ose jo te Zotit eshte thjeshte pasoje e moskuptimit te botes vete.
Zoti nuk eshte nje argument, eshte nje besim. Besimi nuk ka nevoje te argumentohet.
 
Poker said:
E mira dhe e keqja nuk ekzistojne, te pakten jo jashte nesh, jo jashte mendjes tone, jo jashte botekuptimit tone.
Natyra, universi...apo edhe Zoti nese doni, thjesht ka bere procese, fenomene te cilet jane thjesht zhvillim normal i jetes dhe i funksionimit botes.
E keqja eshte vetem ajo cka ne perjetojme si te tille. Ne e perjetojme te tille sepse cenon interesat tona, jeten, shendetin, familjen...e cdo gje tjeter te rendesishme per ne. Ne kete rast fenomeni quhet i keq per ne.
Por gjithsesi eshte vetem nje koncept abstrakt asgje me shume.

Te perdoret kjo si argument per ekzistencen ose jo te Zotit eshte thjeshte pasoje e moskuptimit te botes vete.
Zoti nuk eshte nje argument, eshte nje besim. Besimi nuk ka nevoje te argumentohet.
Click to expand...
E sqaruar në përsosmëri.
Por kur e provon të keqen absolute në lëkurën tënde, thua i vetmi shpëtim mendor është të fajsosh Zotin? Apo me fajin nënkuptohet fakti sa të vegjël jemi dhe sa pak kuptojmë? Thua e keqja vërtetë është sprovë për njerëzit e mirë, apo për ata/ato që mund ta përballojnë?
E keqja e luhat besimin, sepse pikërisht ky besim mbështetet në pritshmëri të së mirës, edhe pse gjërat thellë brenda i dimë, kur jemi të pa sprovuar ?

p.s. nuk i referohem askuj personalisht. Thjeshtë për të shkëmbyer mendime dhe qëndrime se sa teodik jemi.
E thënë më herët, si deiste, nuk prekem nga ky problem apo femonomen mbase pa bazë llogjike.
 
Desa said:
E sqaruar në përsosmëri.
Por kur e provon të keqen absolute në lëkurën tënde, thua i vetmi shpëtim mendor është të fajsosh Zotin? Apo me fajin nënkuptohet fakti sa të vegjël jemi dhe sa pak kuptojmë? Thua e keqja vërtetë është sprovë për njerëzit e mirë, apo për ata/ato që mund ta përballojnë?
E keqja e luhat besimin, sepse pikërisht ky besim mbështetet në pritshmëri të së mirës, edhe pse gjërat thellë brenda i dimë, kur jemi të pa sprovuar ?

p.s. nuk i referohem askuj personalisht. Thjeshtë për të shkëmbyer mendime dhe qëndrime se sa teodik jemi.
E thënë më herët, si deiste, nuk prekem nga ky problem apo femonomen mbase pa bazë llogjike.
Click to expand...
Sepse jeta nuk funksionon në mënyrë matematikore dmth po të bësh x veprim do të marrësh y rezultat, (të paktën jo gjithmonë) por njeriu si një krijesë i cili ka evoluar në bazë të llogjikës e ka pak të vështirë ta përtype faktin që pasi bën gjithçka siç duhet rezultati është në disfavor të tij kësisoj diku ky mllef duhet përçuar.
 
Baboon said:
Sepse jeta nuk funksionon në mënyrë matematikore dmth po të bësh x veprim do të marrësh y rezultat, (të paktën jo gjithmonë) por njeriu si një krijesë i cili ka evoluar në bazë të llogjikës e ka pak të vështirë ta përtype faktin që pasi bën gjithçka siç duhet rezultati është në disfavor të tij kësisoj diku ky mllef duhet përçuar.
Click to expand...
Pikërisht. Ndaj shtrohej pyetja sa teodik jemi në këto raste ?
 
Desa said:
Pikërisht. Ndaj shtrohej pyetja sa teodik jemi në këto raste ?
Click to expand...
Mendoj se kjo është në pikëpamjen dhe ndjesitë personale të gjithkujt, psh personalisht kur bie fjala rreth në temave të fesë mua më cilësojnë si agnostik (që nuk është se ndryshon shumë nga të qenit teodik) por kjo nuk është aspak e vërtetë. Vetë konceptet agnostik, teodik apo edhe ateist kufizihen vetiu që kur marrin përsipër të fusin brënda kornizave një fenomen, fuqi etj jashtë kapacitetit tonë të kufizuar llogjik. Kësisoj unë besoj në atë që një pjesë e mirë jona( më tepër se 3/4 gati) si krijesë (dhe ketu i referohem trurit) është ende e pazbuluar. Kësisoj jam në kërkim të dijes duke u azhornuar, dija nuk nënkupton kurrsesi mohimin e besimit apo egzistencën e vetë zotit.
Për të keqen pastaj jam shprehur më lart por e riperseris e shikoj si në funksionin e një baterie ku ka polin pozitiv dhe atë negativ në mënyrë që jeta të vazhdojë dhe të permisohet. Por kjo s'do të thotë që kjo "bateri" nuk ka një inxhinjer.

Nuk di sa i qartë isha...
 
Desa said:
E sqaruar në përsosmëri.
Por kur e provon të keqen absolute në lëkurën tënde, thua i vetmi shpëtim mendor është të fajsosh Zotin? Apo me fajin nënkuptohet fakti sa të vegjël jemi dhe sa pak kuptojmë? Thua e keqja vërtetë është sprovë për njerëzit e mirë, apo për ata/ato që mund ta përballojnë?
E keqja e luhat besimin, sepse pikërisht ky besim mbështetet në pritshmëri të së mirës, edhe pse gjërat thellë brenda i dimë, kur jemi të pa sprovuar ?

p.s. nuk i referohem askuj personalisht. Thjeshtë për të shkëmbyer mendime dhe qëndrime se sa teodik jemi.
E thënë më herët, si deiste, nuk prekem nga ky problem apo femonomen mbase pa bazë llogjike.
Click to expand...

Me fut ne shume mendime me keto pak rreshta por qe kapin shume ceshtje bashke. Ceshtje te cilat sa te ndryshme edhe te nderlidhura sebashku.
Kur ti peson te keqen dhe fajeson Zotin i bie qe je besimtar. Se po mos ishe sdo fajesoje Zotin. Besimi si i tille nuk eshte absolut por mund te ndryshoje. Mund edhe ta humbasesh ate. Ne fajesojme Zotin sepse nuk jemi te afte te kuptojme boten dhe ta pranojme ate. Duke u ndjere te vegjel , te pafuqishem..i drejtohemi atij te cilit i kemi besuar cdo fuqi. Dhe e fajesojme ate. Nese ai sben asgje, ateher ne edhe dyshojme per te, edhe merzitemi me te, edhe e fajesojme.
Faji eshte po ashtu koncept, nuk ekziston jashte mendjes tone. Ne boten jashte nesh, nuk ka askush faj pse dicka vuan, perse vdes, perse semuret, perse humbet dicka a dike. Nuk eshte faji luanit perse duhet cdo dite te haje nje antilop. Nuk eshte faji askujt perse perpiqet te jetoje e mbijetoj. Keta jemi ne krijesa qe duam te jetojme. Here tregohemi, agresiv, here mashtrues, here egoist, here te "mire", here te "keq". Sipas situates, sipas rastit. Askush ne fakt nuk ka faj pse eshte ashtu si eshte, e pse ben ate qe ben...sepse eshte dicka mbi ne, pertej nesh qe e ka percaktuar kete.
Sprova e jetes eshte qe te behemi me te afte per te jetuar. Per te perballuar, cdo te "keqe".
E sigurisht menyra me e mire eshte duke pranuar realitetin ashtu si eshte. E kupton ate, e pranon me shume, e lendohesh me pak..keshtu jeton me mire, ndoshta pse jo dhe me gjate.
 
Duhet të kyçeni ose të regjistroheni për t'u përgjigjur.

Konkursi Letërsisë

  • Jeta pa ty

    Votat: 7 46.7%

  • Simfonia e bisedave tona

    Votat: 2 13.3%

  • Bora e parë

    Votat: 3 20.0%

  • Larg

    Votat: 3 20.0%
See comments…
Back
Top