Prindi ka gjithmone te drejte?

Idea lindi nga nje replike e Monit ne nje teme.
Dua ta nis duke thene mendimin tim pa bere pytje (do doja sh kundershtime te forta).
Mendoj qe prindi ska gjithmone te drejte. Madje madje gabon shpesh ( nese heqim nje pjese kur ishim te mitur hmm)
Raporti prind-femije seshte aq i dlire sa mund te duket ( e thene nga nje jo-nene do ngjaje qesharake)
Qe nje raport te funksionoje ka ne baze interesin ( do apo sdo ta pranosh ti) ne momentin kur interesi zhduket...zhduket edhe miqesia , lidhja, dashuria.

Qe te kthehemi te prindi.
Ne pergjithesi ( dhe sjam une ajo qe e pohoj) ka dy lloj prinderish
1) Ata qe femijen e lene fare fare pas dore, sikur e kane sjelle me zor ne jete
2) Ata qe femijen e mbajne afer me teper se sa duhet dhe nuk ndahen dot edhe nese keta ( femijet) kane nje jete te tyre.

Dhe kemi dy lloj sjelljesh ( po them vetem 2)
A) - Kur prindi impunon femijen te beje disa zgjedhje qe i duken me te mira...me te pjekura..DHE mbi te gjitha jetojne nje pjese te jetes se tyre
me ato impunime qe bejne
B) Ata qe nuk e jetojne me ane te zgjedhjes se femijeve ( dhe ketu mund te kemi nje dalje jashte kontrollit nga ana e ketyre te fundit)

Tani nese keni ndonje tjeter teori..eksperience..lexim..na thoni.
Une jam ketu ✌

Teorite jane te ndryshme dhe llojet e sojet e jetes po ashtu. Ajo qe une mendoj eshte se prinderit nuk kane gjithmone te drejte, sidomos kur vendosin mbi koken e femijeve si ti doje qejfi vete.

Gjithesesi une kam tip allasoj, ne kuptimin qe mendoj se rezultatet me te medhaja vijne nga bashkepunimi jo nga imponimi i njeres pale mbi tjetren.
Imponimin nuk e pranoj ne asnje pjese te jetes time dhe nga asnje person. E di qe jam ne humbje me kete parim, por tek e fundit mendoj se jeten e jetojme per te dale ne pah ne me misjonin tone, jo per t'u kontrolluar nga te tjeret pa arsyje ose te na imponohen.

Ndoshta une sjam me e sakta ne pershkrimin tim pasi per mua prinderit jane kulti i adhurimit.
Jane ata qe mes sakrificave na kushtojne jeten dhe per ta i vetmi kuptim jete jemi ne.
Se di por per mua prinderit jane pika ime e dobet...ndoshta sepse jeta me rezervoi te njihja humbjen e njerit prej tyre dhe kjo ka ndikuar tek une.
Por di nje gje nese do analizoja prinderit e mi , me bindje them se kane bere maximumin e tyre per mua e time moter.

Nuk ishin asnje nga dy kategorite qe ka pershkruar nicktjeter.
Ime me thote se nje femije kupton prindin kur behet prind vete. Une them se jo ....
Une kuptoj pse im ate ishte i rrepte me ne , autoritar apo edhe vendimtar per drejtimet tona.
Eshte pergjegjesi e madhe te jesh prind, te rritesh femije dhe ti japesh edukaten, kulturen dhe shkollimin e duhur.
Per prinderit e mi kam dhe ndjej vetem mirenjohje, respekt, perulje dhe dashuri pa fund!

Nick endrra ime ishte psikologjia ....im ate duke pare rezultatet e mia me orientonte drejt ekzaktes.
Rebelohesha me mamin pasi ishte e vetmja qe na trajtonte si shoqe.
Asokohe mendoja se im ate po me imponohej edhe pse me argumentonte ...une si adoleshente mendoja se po bente nje padrejtesi duke mos me lejuar te beja ate qe doja.
E vertete nuk kisha force te kundershtoja atij ....
Kur ai u largua nga kjo jete dhe une isha ne vit te fundit , mund te zgjidhja degen qe doja.
Ne fakt zgjodha pikerisht ate qe ai donte por jo si imponim....por si nje enderr qe doja ta beja realitet.
Sakrificat e tij duhet te shperbleheshin ne nje forme a tjeter...
Im ate thosh - me duaj sa jam gjalle.....
Mund te them se kurre sia thashe sa e doja pasi karakteri i tij nuk te lejonte por ne veprime ai e kuptonte qe une e adhuroja....

Pershkrimi eshte sh i vaket per boten prinderore. Lidhja prind femi shkon pertej interesit, impOnimit, apo edhe te mbajturit afer.
Lidhja prind femi eshte nje shkrirje e sakrifices, luftes midis asaj qe ti mendon se eahte e duhura dhe bindjes se femise. Fakti qe prindi pasi lind jeton per femine,lufton vec per te do te thote qe sido qe te sillet prindi nuk e ben per teka e as egoizem,por nga dashuria.
A gabon prindi? Shume here. A gabon femia? Shume me shume here. Prindi duhet te aplikoje ate shprehjen terhiqe e mos e keput. Pra ta ndihmoje femine ne deshirat e tij aq sa dhe te mos e demtoje. Ka raste kur ka tolerime,ka tjera kur duhet te veprosh. Kur e di se xy eshte e demshme 100% prindi ka detyre ta mbroje nga e keqja. Njesoj si bariu ruan kopene ashtu eshte dhe prindi per femite. Personalisht ndihem keq kur flitet me tone te ftohta per marredhenien prind femi. Prekem (per mire) sa her shoh femije qe ndonese prindi gabon, ata per hater te tyre e kalojne lehte. Une per brezin e prinderve te mi dhe me te vjeter ndjej vec respekt sido qe te jene sjell. Per ne brezat e rinj mendoj se duhet te ruajme nje balance dhe ti ndihmojme femite te krijojne individualitet dhe besimin tek vetja e tyre per te realizuar ate cka deshirojne deri ne nje pike. Dhe ta bejmr kete me butesi. Sot shoh nje brez te rinjsh shume te ashper. Sidomos ndaj prinderve.

Prinderit kane gjithmone te drejte persa i perket raportit dhe gjenerates .... gabimi me I madh I disa prinderve ne pergjithesi Eshte kur nuk I lene femijet qe te ndertojne karakterin/personalitetin e tyre ... ku ne k'te rast arrijne qe jo vetem ta afrojne raportin Mes tyre por edhe te njohin njeri - tjetrin shume mire / perfocojne .

Ndersa gabimi me i madh I femijeve ne pergjithesi, Eshte kur ju largohen prinderve per arsye te komunikimit apo rebelimit... kjo Eshte faza me e rendesishme ku nje sjellje e tille del jashte kontrollit e te kushton shume . ( pastaj vjen ai momenti ku edhe thuan .. qe prinderit kishin te drejte, qysh nuk I degjova).

Prindi gjithmone niset nga me e mira per femijen e tij (pergjithesisht). Mgjth nje prind mund te keshilloje por nuk duhet te prese qe femija ti jape gjithmone te drejte. Jeta eshte e ndryshme per nga ritmi dhe situatat per cdonjeri keshtu qe edhe keshillat mund te vlejne persa kohe mbeten keshilla.

une them se ka te drejte deri ne nje moshe kur ne jemi te papergjegjshem, te papjekur...dhe keshillat e nje prindi do na sherbenin me shume se ato te miqve. Me pas si rritemi, marrim vete vendime, prindi ka te drejte, por nuk ka te drejte te nderhyje me ne vendimet tona, sepse keshtu na largon nga te qenit i e pergjegjshem.

Prindi e ka jetuar jetën e tij një herë,ai duhet të ketë besim tek fëmija
Jo ti mohoj lirinë fëmijës.
Unë kur isha e vogël apo adoleshente,mamaja as nuk më linte të dilja apo të mbaja veten si moshataret e mia.

Tani po bëj ato çka duhet të bëja adoleshente.
Mos ju mohoni lirinë fëmijës tuaj,se po i merrni në qafë.
Edhe nëse gabon,do të mësoj.

Soulmind said:

Pershkrimi eshte sh i vaket per boten prinderore. Lidhja prind femi shkon pertej interesit, impOnimit, apo edhe te mbajturit afer.
Lidhja prind femi eshte nje shkrirje e sakrifices, luftes midis asaj qe ti mendon se eahte e duhura dhe bindjes se femise. Fakti qe prindi pasi lind jeton per femine,lufton vec per te do te thote qe sido qe te sillet prindi nuk e ben per teka e as egoizem,por nga dashuria.
A gabon prindi? Shume here. A gabon femia? Shume me shume here. Prindi duhet te aplikoje ate shprehjen terhiqe e mos e keput. Pra ta ndihmoje femine ne deshirat e tij aq sa dhe te mos e demtoje. Ka raste kur ka tolerime,ka tjera kur duhet te veprosh. Kur e di se xy eshte e demshme 100% prindi ka detyre ta mbroje nga e keqja. Njesoj si bariu ruan kopene ashtu eshte dhe prindi per femite. Personalisht ndihem keq kur flitet me tone te ftohta per marredhenien prind femi. Prekem (per mire) sa her shoh femije qe ndonese prindi gabon, ata per hater te tyre e kalojne lehte. Une per brezin e prinderve te mi dhe me te vjeter ndjej vec respekt sido qe te jene sjell. Per ne brezat e rinj mendoj se duhet te ruajme nje balance dhe ti ndihmojme femite te krijojne individualitet dhe besimin tek vetja e tyre per te realizuar ate cka deshirojne deri ne nje pike. Dhe ta bejmr kete me butesi. Sot shoh nje brez te rinjsh shume te ashper. Sidomos ndaj prinderve.

Click to expand...

Mendoj njesoj!

Nisur nga tema.
CEshtja prinderimit do shtjellim per te arsyetu cdo gjo por qe ti bi shkurt
Cdo prind mundohet te beje dhe te nxjerri me te miren tek fmija vet sepse tek ata fmij esht pasqyrimi prinderve !