Ja te diskutojme pak mbi pergjithsimin e dashurise:
Sic e kemi vene re te gjithe pak a shume,shpesh jemi te prirur te pergjithsojme ndaj disa gjerave ne dashuri:
Nder shprehjet me shabllon.
~Te gjithe meshkujt jane njelloj.( Per zi kuptohet)
~E ,te gjitha femrat jane rruspia,per mos thene ate fjalen tjeter qe meshkujt e kane shabllon.
Pyetja : Cfare na shtyn ne kete lloj dimensioni negativ mendimi!?
Mos valle keto shprehje apo kete errsire ne e pergjithsojme kur ne aspektin personal jemi zhgenjyer dhe lenduar keqazi,dhe akoma eshte i fresket ky lendim, e shohim erresire pastaj cdo gje!?
Por sa e drejte eshte kjo gje?
Qofte ndaj vetvetes sone,qe demtojme duke mos besuar me ne dicka kaq te bukur dhe shpirtrore,si ndaj gjinis se kundert,duke perfshire dike qe se meriton ate shprehje.
Celsi mos eshte koha me veten!?
Pasi japim fund nje lidhje,mos valle eshte e nevojshme qendrimi vetem per nje priudhe kohore te caktuar?
Ne forme qe te kalojme lendimin,merzitjen dhe te gjejme ujrat me vetveten.
Etj etj....
Dhe si perfundim besoni qe: nese ne ushqejme veten me negativitetin qe kjo bote ska dashuri te paster,mos valle ne marrim si kosur fiks ate cfare mbjellim ne mendimet tona!?
Sic e kemi vene re te gjithe pak a shume,shpesh jemi te prirur te pergjithsojme ndaj disa gjerave ne dashuri:
Nder shprehjet me shabllon.
~Te gjithe meshkujt jane njelloj.( Per zi kuptohet)
~E ,te gjitha femrat jane rruspia,per mos thene ate fjalen tjeter qe meshkujt e kane shabllon.
Pyetja : Cfare na shtyn ne kete lloj dimensioni negativ mendimi!?
Mos valle keto shprehje apo kete errsire ne e pergjithsojme kur ne aspektin personal jemi zhgenjyer dhe lenduar keqazi,dhe akoma eshte i fresket ky lendim, e shohim erresire pastaj cdo gje!?
Por sa e drejte eshte kjo gje?
Qofte ndaj vetvetes sone,qe demtojme duke mos besuar me ne dicka kaq te bukur dhe shpirtrore,si ndaj gjinis se kundert,duke perfshire dike qe se meriton ate shprehje.
Celsi mos eshte koha me veten!?
Pasi japim fund nje lidhje,mos valle eshte e nevojshme qendrimi vetem per nje priudhe kohore te caktuar?
Ne forme qe te kalojme lendimin,merzitjen dhe te gjejme ujrat me vetveten.
Etj etj....
Dhe si perfundim besoni qe: nese ne ushqejme veten me negativitetin qe kjo bote ska dashuri te paster,mos valle ne marrim si kosur fiks ate cfare mbjellim ne mendimet tona!?
