Dikur mendoja se isha i dashuruar me ty ,por nuk e dija se ishte dashuri imagjinare,inekzistente. Vuaja pa e patur nje qellim,qaja si femije,por per dike qe nuk e meritonte. Mendoja se ecja gjate jetes me dashuri,por jo. Nji dite isha krejt e veteme,po mendoja: Pse vuajtja sme ndahet,me vjen gjithnje nga pas? Pse besoja kaq shume ne engjej kur ata nuk ekzistonin? U merzita me vetmine,shihja rreth e rrotull meje njerez te dashuruar,me njeriun e zemres,dhe une serish vetem. I merzitur me fatin tim,bertita me sa kisha ne koje: A ka njeri ne kete bote qe me do...? Befas degjova nje ze qe erdhi pas zerit tim... Por s'ishte gje tjeter vecse jehona e zerit tim qe shkoi diku,humbi diku,u perplas diku dhe u kthye. Mbeta aty,i shtrire ne nje cep toke te quajtur Vuajtje,vetmi. Shoku dhe miku im me i mire ishte loti,se cdo dite qaja... U lodha,fillova te urreja veten time,jeten time,gjithcka perrreth meje... Humba te gjitha shpresat,por kur zemra,copezat e saj po copetoheshin dhe me shume,kur mendova se vdiqa,dikush erdhi si me magji,si nje engjell sepse pas saj,ishte nje drite vezulluese e verbuese. U afrua,me foli,ngrita koken,syte e mbuluar me lote dhe mes zhurmes se loteve,i peshperita me zerin qe dridhej dhe e pyeta: A me do? Po prisja qe te isha i lumtur apo te vazhdoja me vuajtjen... U ul prane meje,me mori doren dhe vuri doren tjeter siper dores time dhe me tha: E ndjen ngrohtesine qe kam une? Po i thashe. Me tha: Nuk eshte se e ka trupi im,por se ne gjakun tim rrjedh dhe shpirti im,e bashke me shpirtin,dhe dashuria qe ndjej per ty. Ne ate moment mbeta i shtangur,dhe pa e kuptuar as vete,zemra filloi te rrihte shume cuditshem,fort,sikur donte te cante kockat e kraharorit dhe te dilte jashte kafazit ku eshte mesuar te rrije... Nuk mundi dot te dilte,por me tha: Te lutem,thuaji fjalen TE DUA sepse me risolli ne jete. Ai ishte urdheri i pare qe zemra ime me dha pasi ndjeva dashurine e vertete,dhe mes lumturise,nga thellesia e zemres time,doli pakez ajer qe pershkroi kordat e zerit tim,dhe nga dridhja e tyre,u formua nje zhurme,qe ne njerezit e quajme ze,dhe buzet e mia bene ndryshimin e zerit ne fjale,ne nje fjale qe ka 5 shkronja,fjalen TE DUA. Lumturia e vertete erdhi,sepse ne te kaluaren,kurre nuk e kisha ndjere lumturine,e per me teper,as dashurine... Ti bere diferencen,ti bere te kuptoj se ceshte te jesh i dashuruar me te vertete. Jeta me mua spaska qene treguar mizore,sepse me beri te vuaja,qe kur te ndjeja dashuri,te kuptoja se sa bukur eshte te jesh i dashuruar me te vertete. Ti je personi qe me ben te jetoj plot lumturi,personi qe ploteson shpirtin tim. Te kam premtuar dhe betuar qe kurre sdo te te lendoj,kurre sdo bej dicka te te bej te ndihesh keq,sepse te dua dhe nese do te beja ty te vuash,do vuaja dhe une,sepse dashuria na mban te lidhur. Je engjell per mua,je dashuria me e madhe per mua. O engjell,nuk e besoja se njerezit mund te dashuronin dhe pse jetonin me mijera kilometra larg njeri tjetrit,por kur te takova ty,kur te njoha ty,vertetova te kunderten dhe jam gati ti them gjithe botes: O bote mizore,e dini se dashuria sdo tia dije per largesi? E dini qe te dashurosh dike,nuk eshte e rendesishme ta prekesh,ti ndjesh lekuren,te ndjesh puthjet? E dini qe ne dashuri,gjeja kryesore eshte ta ndjesh ate para se ta shprehesh,ta besosh ate kur ta ndjesh,zemra dhe shpirti te jetojne ne lumturi? O njerez,dashuroni,pavaresisht largesise.zemer,ne jemi larg,por te kam thene,qe dashuria eshte ndjenja,eshte ajo gje qe na lidh. O zemra ime,prej teje,kuptova se te dashurosh dike,nuk do te thote vetem ta shohesh cdo dite,por qe te jete gjithnje ne mendjen tende,dite e nate. Ti gjithnje me viziton ne enderrat e mia,me thua TE DUA,te ndjej aty,dhe je pjese e pa ndare e tyre,je pjese e pa ndashme e imja,je gjithcka e bukur per mua. Dashuria qe ndjej per ty rritet cdo dite,si nje femije i vogel qe e ushqen te rritet,dhe unë dhe ti e ushqejme dashurine tone me fjalen TE DUA. Me thuaj,ka fjale tjeter me te bukur se kjo? Ty te dua aq shume,saqe kur te vdes,enderroj te vdes prane teje,dhe frymen e fundit,te te them fjalen TE DUA. O engjell,kurre mos harro,se e gjithe qenia ime te perket vetem ty. Nese ti sdo ekzistoje,as une sdo ekzistoja. Nese sdo te takoja ty,sdo e takoja lumturine,as dashurine,as domethenien e vertete te fjales TE DUA. Dua te te them qe brenda zemres time,fytyra jote eshte aq thelle. Faleminderit qe ekziston,faleminderit o Zot per kete engjell qe me dhe. Jam njeriu me me fat ne bote,sepse dua dhe me do nji engjell. O engjellushja ime,do jem perjete i yti,ta kam thene kte gje dhe do vazhdoj te ta them... Do te te dua perjete,do te jem perjete prane teje. Para se ta mbyll kete,dua te te them dhe dicka tjeteq: ME E EMBEL ESHTE VDEKJA,SESA NDARJA PREJ TEJE... Zemra po me thote te te them TE DUA,dhe une po e zbatoj kete qe zemra me kerkon
Njeri nga hartimet e mija ne vitin e 3
