mos me paragjykoni nga menyra e te venit te titullit , pasi me besoni qe me esht dashur shume...ta mendoj si perfekt per menyren se si do pershkruaj momentet ku humbasim me ate shikim prej qorrit , por qe aty ...as ne endrrat me te bukura se shikojm veten me bukur se aq... mjafton nje tingull , dhe fillon me dridhjen e supit sipas melodis.......
me lejoni te ndez cigaren...
epo e lash ke dridhja e supit...por nuk esht vetem aq sepse ajo melodi ben te dridhet me pas i teri trupi per nje moment...mjafton kjo dreq melodie qe te zgjoj ne zgavrat me te thella te deshires dhe etjes per te pare shpirtin tend te kercej nga lumturia qe duket sikur del prej hicit...qe ishte aty dhe priste kete moment . moment , tek i cili nuk guxon ta prish askush...
ja nje moment shpejt e shpejt...tek i cili ke ne dore spektrin e lumturise , perreth ke damat tek te cilat shikon nje buzqeshje aq deshiruese saqe kerkojn te zhveshin me buzqeshje ...ah ato syte , syte e tyre , tregojn me bindje deshiren siperfaqsore qe te cojn tek ato mendime kafsherore por njekohsisht dhe aq te zjarrta .
ja nje moment tjeter i shpejt dhe ky...duket sikur po pergatit shigjeten e vet kupidit , dhe lejon te tallesh me te . ta drejtosh lart ne qiellin e zhulosur nga zemra te ngurta tek te cilat nuk ka shpetim e grimc lumturie . duket sikur i cpon ato... aq fort , sa te qeshurat e tyre behen per ty muzika me bukur .
eh...
nje moment tjeter , nje diamant aq i madh , i papare ndonjeher nga syte tane , me permasa gjiganteske . tek i cili her her shikoj si vegim zemren time , ka bukurine e ftohtesine e neptunit . i cili sapo vendoset ne gishtin e nje femre merr ngjyren e skllaverimit por qe pabesueshmerisht i falem , sepse ky "skllaverim" esht i embel , aq sa qe dhe dheu merr ngjyren e mjaltit... nje ngjyre kjo si e purpurt , fort e shndritshme...
diku tjeter e shikon veten si galanti i pafundsise , galant i te pamundures , galant i mbreterive te panumrta , galant i galanteve...aty ku me nje shikim tund nga themelet vet NAJADEN (mretereshen e ujit) .
ah galant...
ne nje tjeter vend i panjohur me par , nje tjeter dikush qe aspiron nga ai me te mirat e ksaj bote...e kush tha qe bota jone ka kufij...aspak , i falemi gjithmon asaj qe dim dhe duke mos guxuar nuk provojm ti falim vetes gabime , emocione , stepsemi ti korrigjojme gabimet ne menyren e duhur , por gjithmon presim fundin e tyre me syte lart dhe me duar te kryqezuara , por jo nga vet ne por nga pamundsite qe mbledhim rreth vetes ....
vjen dhe fundi i melodise , dhe zbehje e asaj bote qe per sekonda ti ishe mbret...
ne ate zbehje...zera te cjerrur qe perseriten ,,,
a do te besh gjithcka per mua ?
a do te ulesh ne gjunj per mua ?
do doja qe kjo te ish "MBRTERESHA" ime qe me pergjerohet ti ulem ne gjunjet e saj me te buta se sa vet mendafshi , me aromen e trendafilit me te fresket...me parfumin e dashurise , ehhhhh .
por jo....
ky esht fundi...ju e dini. agimi i realitetit nuk jep pergjigje as nuk te pyet,,, por njeh zbatim . si per habi , te jashtzakonshem jemi qe gjejm forcen edhe nga ato gjera qe dikush tjeter nga ne i cilson si idtiolliqe me oke , per te vazhduar perpara dhe per mos ta humbur toruan .
sa te fort jemi...na lejohet ti falim vetes emocione nga situata imagjinare , fundja ngrejn optimizmin ne majat e e kupiedestalit...tek i cili thuhet se nje her ne jet gjisekush i lindur ne ket bor per nje moment rea arrin ta prek...kush vetem nje her , e kush per dite...
ky esht zoti yne , haterli....kujt me pak e kujt me shum .
me lejoni te ndez cigaren...
epo e lash ke dridhja e supit...por nuk esht vetem aq sepse ajo melodi ben te dridhet me pas i teri trupi per nje moment...mjafton kjo dreq melodie qe te zgjoj ne zgavrat me te thella te deshires dhe etjes per te pare shpirtin tend te kercej nga lumturia qe duket sikur del prej hicit...qe ishte aty dhe priste kete moment . moment , tek i cili nuk guxon ta prish askush...
ja nje moment shpejt e shpejt...tek i cili ke ne dore spektrin e lumturise , perreth ke damat tek te cilat shikon nje buzqeshje aq deshiruese saqe kerkojn te zhveshin me buzqeshje ...ah ato syte , syte e tyre , tregojn me bindje deshiren siperfaqsore qe te cojn tek ato mendime kafsherore por njekohsisht dhe aq te zjarrta .
ja nje moment tjeter i shpejt dhe ky...duket sikur po pergatit shigjeten e vet kupidit , dhe lejon te tallesh me te . ta drejtosh lart ne qiellin e zhulosur nga zemra te ngurta tek te cilat nuk ka shpetim e grimc lumturie . duket sikur i cpon ato... aq fort , sa te qeshurat e tyre behen per ty muzika me bukur .
eh...
nje moment tjeter , nje diamant aq i madh , i papare ndonjeher nga syte tane , me permasa gjiganteske . tek i cili her her shikoj si vegim zemren time , ka bukurine e ftohtesine e neptunit . i cili sapo vendoset ne gishtin e nje femre merr ngjyren e skllaverimit por qe pabesueshmerisht i falem , sepse ky "skllaverim" esht i embel , aq sa qe dhe dheu merr ngjyren e mjaltit... nje ngjyre kjo si e purpurt , fort e shndritshme...
diku tjeter e shikon veten si galanti i pafundsise , galant i te pamundures , galant i mbreterive te panumrta , galant i galanteve...aty ku me nje shikim tund nga themelet vet NAJADEN (mretereshen e ujit) .
ah galant...
ne nje tjeter vend i panjohur me par , nje tjeter dikush qe aspiron nga ai me te mirat e ksaj bote...e kush tha qe bota jone ka kufij...aspak , i falemi gjithmon asaj qe dim dhe duke mos guxuar nuk provojm ti falim vetes gabime , emocione , stepsemi ti korrigjojme gabimet ne menyren e duhur , por gjithmon presim fundin e tyre me syte lart dhe me duar te kryqezuara , por jo nga vet ne por nga pamundsite qe mbledhim rreth vetes ....
vjen dhe fundi i melodise , dhe zbehje e asaj bote qe per sekonda ti ishe mbret...
ne ate zbehje...zera te cjerrur qe perseriten ,,,
a do te besh gjithcka per mua ?
a do te ulesh ne gjunj per mua ?
do doja qe kjo te ish "MBRTERESHA" ime qe me pergjerohet ti ulem ne gjunjet e saj me te buta se sa vet mendafshi , me aromen e trendafilit me te fresket...me parfumin e dashurise , ehhhhh .
por jo....
ky esht fundi...ju e dini. agimi i realitetit nuk jep pergjigje as nuk te pyet,,, por njeh zbatim . si per habi , te jashtzakonshem jemi qe gjejm forcen edhe nga ato gjera qe dikush tjeter nga ne i cilson si idtiolliqe me oke , per te vazhduar perpara dhe per mos ta humbur toruan .
sa te fort jemi...na lejohet ti falim vetes emocione nga situata imagjinare , fundja ngrejn optimizmin ne majat e e kupiedestalit...tek i cili thuhet se nje her ne jet gjisekush i lindur ne ket bor per nje moment rea arrin ta prek...kush vetem nje her , e kush per dite...
ky esht zoti yne , haterli....kujt me pak e kujt me shum .
