Net te vrazhda.

Ka net qe me shuhen tera kujtimet.
vrensirat behen te dendura,hena nuk eshte as gjysem as fare.
Minutat behen net te gjata , pa drite.
Mendimet me zene frymen,dhe asnjerit nga ato nuk i shkoj dot ne fund.
Keto lloj netesh mundohem ti ndricoj me nje kandil te zbehte shpirti,qe here ka vaj e here s`ka.
kto net kaq te errta per kete shpirt me nje kandil.Ti je ne drite te plote,patjeter duhet t`jesh ne nje drite te fuqishme hyjnore,por me thuaj dhe sa do vazhdoje nata ketej poshte?!
Nje timber muzike i vdekur me rizgjon perseri, me duket vetja sikur bie nga nje mort mendimesh ne nje tjeter.
E ne fund therret llogjiken ,dhe i thua te paraqitet per te ndezur dritat e saj te brishta.
Ne nje faqe te zeze ajo shkruan me te bardhe,duhet te ndalosh se udhtuari ne erresire.
E aty ndjej kandilin e shpirtit tend qe i bashkohet timit, keshtu mundem te perqafoj qofte dhe ne nje imazh ,qe me largohet pafundesisht.
Athine.28.04.2021.
Ora; 11:11 Pm.

98287e4d4245ce5bd85999e3e89f6eff.jpg
 
Redaktimi i fundit:

Konkursi Letërsisë

  • Jeta pa ty

    Votat: 6 46.2%
  • Simfonia e bisedave tona

    Votat: 2 15.4%
  • Bora e parë

    Votat: 3 23.1%
  • Larg

    Votat: 2 15.4%
Back
Top