Lauri
Anunnak
Mos druej me m'dasht!
Prej tan drynave puth e robnojnë shpirtin, ai i zemrës asht ma i randi. Druejm me ken t'hapun e me i ba vend n'përkundjen e njatyne trokitjeve puth na çojn te dhimbja ma me ngut se te gazmimi, njatyne gulçeve puth na kallzojnë se sa vuajtje ju deshtën njatij shpirti me i blatu shenjtnis së altarit, ku naltsue n'hy asht zemra, njaty ku përulena e lutena, ku rrëfehena e shperblye jena hyjnisht.
Druej se njaj dry puth mban t'kyçun shpirtin, botës i'a ndal frymën e hapin i'a kput turrit.
Tan qiejt, don e s'druen, i rrxon në ngulmin e shkujdesun t'fluturimeve puth na mëkojnë liri e andrra, tamëltim ndjenjash e trazim zjarrmëtar epshesh.
Druej, ka nji jetë puth e due çlirimin e shpirtit, siç don syni dritën me pa, pikllimi dhembjen me kja, andja andrrën me gazmue, kurmi llavën me vërshu.
Duj dhe druj, ti zemër puth shpirtin tem robnue mbajte ka mot, ti tik-tak puth gjimove e m'çove pesh, tue m'përpush si n'andje njashtu edhe n'liri, ti zjarm puth m'drite tue m'djeg e n'hi mbane Hy me u ndi, me u naltsue n'hovin e pasionit, si tue u deh n'prehnin e yjsisë.
Tash s'druej ma, se ndry mbet kyçun njaj shpirt, se çlirt kam andrrimet e qiellin puth i bahet pend këtyne krahve, ngashërimi prushun n'dëshirim, puth e rrok me tan zemër njat frym, njat afsh puth shpërthen n't'amlat puthje e prehje dëshirimi, tue e mylmy me pika loti.
Tash e mbas, tash puth u lind nji andje prej andrres me ty, prej dritet e diellit endun, shend n'nji shpend lirie krah'hapun, tash e mbas, prej tana drojeve mbes çlirt e krejt robnimeve, tash puth due me m'dasht njajt si un' s'kam pse dru me t'dasht me tan zemër.
Koha e ka ndryshk kyçin ku ndry mbajta njat shpirt, njat frymëmarrje puth sot don me ken e lirë, se s'drun me u ndry n'nji zemër puth asht përplot e mbushun me qiell e me det, me dëshirime e andrra.
S'druej ma robnimit të shpirtit, se s'ka dry puth mban t'mbyllun nji zemër puth t'don me tan shpirt.
(A-Vataj)
Ps, vetëm shkodranët e kuptojnë
@Ledia @Marakli^Krapit
Prej tan drynave puth e robnojnë shpirtin, ai i zemrës asht ma i randi. Druejm me ken t'hapun e me i ba vend n'përkundjen e njatyne trokitjeve puth na çojn te dhimbja ma me ngut se te gazmimi, njatyne gulçeve puth na kallzojnë se sa vuajtje ju deshtën njatij shpirti me i blatu shenjtnis së altarit, ku naltsue n'hy asht zemra, njaty ku përulena e lutena, ku rrëfehena e shperblye jena hyjnisht.
Druej se njaj dry puth mban t'kyçun shpirtin, botës i'a ndal frymën e hapin i'a kput turrit.
Tan qiejt, don e s'druen, i rrxon në ngulmin e shkujdesun t'fluturimeve puth na mëkojnë liri e andrra, tamëltim ndjenjash e trazim zjarrmëtar epshesh.
Druej, ka nji jetë puth e due çlirimin e shpirtit, siç don syni dritën me pa, pikllimi dhembjen me kja, andja andrrën me gazmue, kurmi llavën me vërshu.
Duj dhe druj, ti zemër puth shpirtin tem robnue mbajte ka mot, ti tik-tak puth gjimove e m'çove pesh, tue m'përpush si n'andje njashtu edhe n'liri, ti zjarm puth m'drite tue m'djeg e n'hi mbane Hy me u ndi, me u naltsue n'hovin e pasionit, si tue u deh n'prehnin e yjsisë.
Tash s'druej ma, se ndry mbet kyçun njaj shpirt, se çlirt kam andrrimet e qiellin puth i bahet pend këtyne krahve, ngashërimi prushun n'dëshirim, puth e rrok me tan zemër njat frym, njat afsh puth shpërthen n't'amlat puthje e prehje dëshirimi, tue e mylmy me pika loti.
Tash e mbas, tash puth u lind nji andje prej andrres me ty, prej dritet e diellit endun, shend n'nji shpend lirie krah'hapun, tash e mbas, prej tana drojeve mbes çlirt e krejt robnimeve, tash puth due me m'dasht njajt si un' s'kam pse dru me t'dasht me tan zemër.
Koha e ka ndryshk kyçin ku ndry mbajta njat shpirt, njat frymëmarrje puth sot don me ken e lirë, se s'drun me u ndry n'nji zemër puth asht përplot e mbushun me qiell e me det, me dëshirime e andrra.
S'druej ma robnimit të shpirtit, se s'ka dry puth mban t'mbyllun nji zemër puth t'don me tan shpirt.
(A-Vataj)
Ps, vetëm shkodranët e kuptojnë
@Ledia @Marakli^Krapit
, pra Gegnisht- Gjuhe letrare.
