Kresha
A pretty face can never trick me
Nastradini dhe djali i tij gjithmone ishin ne kundershtim mes vete dhe cdo here kur e urdheronte dicka birin e tij, ai ia kthente: "Po e di cka thone njerezit nese punoj ashtu".
Nastradini si babe deshironte t'i jepte mesim praktik, nga i cili do te kishte dobi, dhe te largohej nga paragjykimi, se cka thone njerezit, e mos t'u shkoje per shtati atyre, sepse ate asnjehere nuk do ta arrinte.
Keshtu ai hipi ne gomar dhe i tha birit te tij te shkonte pas tij. Dhe, derisa ai hipir ne gomar, e biri ecte pas tij ne kembe, kalojne prane disa grave, te cilat filluan t'i bertasin Nastradinit: "Cka eshte puna me ty ore njeri, a nuk ke kurrcfare meshire me shpirt, ti hipur ne gomar, ndersa pas teje ky djalosh i lodhur e i rraskapitur ?!".
Atehere Nastradini zbriti dhe i tha djalit "Hip ti ne gomar".
Derisa kalonte prane disa pleqve, te cilet rrinin ulur ne diell, i rane njeri-tjetrit ne duar dhe ia terhoqen vemendjen e te tjereve duke menduar se cka eshte puna me kete njeri te cmendur, i cili e ka hipur te birin e vet, ndersa vet ec me kembe pas tij.
Njeri tha: "O njeri, ti plak te ecesh ne kembe, ndersa ky djaloshi te hipe ne gomar, a keshtu i mesohet edukate dhe miresjellja ?!"
Atehere Nastradini i thote birit te tij: " A i ndegjove? Eja prate hipim qe te dy se bashku."
Hipin dhe kalojne prane disa njerezve, te cilet kane meshire ndaj kafsheve (vegjeteriane) dhe i bertasin atij dhe birit te tij: "A nuk po i frikoheni aspak Zotit per kete kafshe te gjore, e i kini hipur qe te dy ketij gomari, ku secili prej jush e ka peshen me te rende se vet gomari ?!"
Atehere Nastradini zbret, e zbret edhe te birin dhe i thote: "A i ndegjove?Eja pra te ecim se bashku ne kembe, dhe gomari te ece para nesh, qe te mos na kritikojne as grate,
as pleqte e as vegjetarianet".
Dhe vazhduan rrugen duke ecur gomari para, ndersa ata dy pas tij; kur takohen me nje grup te njerezve te keqij, te cilet mezi kishin pritur qe kete rast ta marrin si loje e zbavitje, e thoshin: "Per Zotin, ky gomar per cka tjeter eshte, perpos se per t'i hipur dhe per te mos u lodhur ne rruge".
Dhe ketu perfundon tregimi me mesazhin se: Pasiqe Nastradini i degjoj fjalet e tyre, ai me birin e tij shkojne te nje lis rreth rruges, e pret nje dege te trashe te atij trungu dhe ia hodhi gomarit, ndersa nje dege tjeter e merr vet, si dhe nje dege tjeter ia ngarkon birit te vet. Dhe nuk kalojne gjate rruge, derisa i shohin nje grup te njerezve duke qeshur me pamjen e tyre te vecante, dhe njeri i lajmeron ne polici, e polici i konsideron se jane cmendur dhe i dergon ne spitalin e te cmendurve.
Pasiqe Nastradini perfundon ne burgun e te cmendurve ia sqaron birit te tij perfundimin e eksperiences se tij, duke i thene: "O biri im! Keshtu eshte perfundimi i atyre, te cilet ndegjojne thashethemet dhe punon ashtu sic ia ka enda te tjereve. Kete mesim praktik te Nastradinit eshte trashegimi, te cilen e kane ruajtur gjenerate pas gjenerate.
Nastradini si babe deshironte t'i jepte mesim praktik, nga i cili do te kishte dobi, dhe te largohej nga paragjykimi, se cka thone njerezit, e mos t'u shkoje per shtati atyre, sepse ate asnjehere nuk do ta arrinte.
Keshtu ai hipi ne gomar dhe i tha birit te tij te shkonte pas tij. Dhe, derisa ai hipir ne gomar, e biri ecte pas tij ne kembe, kalojne prane disa grave, te cilat filluan t'i bertasin Nastradinit: "Cka eshte puna me ty ore njeri, a nuk ke kurrcfare meshire me shpirt, ti hipur ne gomar, ndersa pas teje ky djalosh i lodhur e i rraskapitur ?!".
Atehere Nastradini zbriti dhe i tha djalit "Hip ti ne gomar".
Derisa kalonte prane disa pleqve, te cilet rrinin ulur ne diell, i rane njeri-tjetrit ne duar dhe ia terhoqen vemendjen e te tjereve duke menduar se cka eshte puna me kete njeri te cmendur, i cili e ka hipur te birin e vet, ndersa vet ec me kembe pas tij.
Njeri tha: "O njeri, ti plak te ecesh ne kembe, ndersa ky djaloshi te hipe ne gomar, a keshtu i mesohet edukate dhe miresjellja ?!"
Atehere Nastradini i thote birit te tij: " A i ndegjove? Eja prate hipim qe te dy se bashku."
Hipin dhe kalojne prane disa njerezve, te cilet kane meshire ndaj kafsheve (vegjeteriane) dhe i bertasin atij dhe birit te tij: "A nuk po i frikoheni aspak Zotit per kete kafshe te gjore, e i kini hipur qe te dy ketij gomari, ku secili prej jush e ka peshen me te rende se vet gomari ?!"
Atehere Nastradini zbret, e zbret edhe te birin dhe i thote: "A i ndegjove?Eja pra te ecim se bashku ne kembe, dhe gomari te ece para nesh, qe te mos na kritikojne as grate,
as pleqte e as vegjetarianet".
Dhe vazhduan rrugen duke ecur gomari para, ndersa ata dy pas tij; kur takohen me nje grup te njerezve te keqij, te cilet mezi kishin pritur qe kete rast ta marrin si loje e zbavitje, e thoshin: "Per Zotin, ky gomar per cka tjeter eshte, perpos se per t'i hipur dhe per te mos u lodhur ne rruge".
Dhe ketu perfundon tregimi me mesazhin se: Pasiqe Nastradini i degjoj fjalet e tyre, ai me birin e tij shkojne te nje lis rreth rruges, e pret nje dege te trashe te atij trungu dhe ia hodhi gomarit, ndersa nje dege tjeter e merr vet, si dhe nje dege tjeter ia ngarkon birit te vet. Dhe nuk kalojne gjate rruge, derisa i shohin nje grup te njerezve duke qeshur me pamjen e tyre te vecante, dhe njeri i lajmeron ne polici, e polici i konsideron se jane cmendur dhe i dergon ne spitalin e te cmendurve.
Pasiqe Nastradini perfundon ne burgun e te cmendurve ia sqaron birit te tij perfundimin e eksperiences se tij, duke i thene: "O biri im! Keshtu eshte perfundimi i atyre, te cilet ndegjojne thashethemet dhe punon ashtu sic ia ka enda te tjereve. Kete mesim praktik te Nastradinit eshte trashegimi, te cilen e kane ruajtur gjenerate pas gjenerate.