ShkodranNe
Dwell in possibility
Gjuhët vdesin duke ndjekur një ritëm dy javor. Gjuhëtarët vlerësojnë se përgjatë një shekulli, nga 7000 gjuhë që fliten sot, do të ruhet vetëm gjysma e tyre.
Ajo që jep alarmin për këtë masakër është Organizata Survival International. Në vitin 2008 vdiq edhe personi i fundit që mbante të gjallë, ‘Eyak’ të folurën e vjetër në Alaskë. Ndërkohë që vitin që lamë pas ishte radha e Boa Senior, që mori me vete në botën tjetër gjuhën e një kulture nga më antiket në botë, të fisit Bo, të cilët kanë jetuar në ishujt Andamane për rreth 65 000 vjet.
Ndërkohë sipas Organizatës Survival International, numërohen me gishtat e dorës, personat që mund të mundësojnë vazhdimësinë e gjuhës ‘Yurok’ të Kalifornisë, ‘Siksika Yaëuru’ të Australisë, si dhe ‘Siksika’ e folura e njerëzve që jetojnë në Amerikën e Veriut. Sipas studiuesve ‘L'Innu’ e folura në Kanada humb terren për shkak të konkurrencës së gjuhës anglezë dhe franceze, e mësuar në shkollë.
Zhdukja e gjuhëve të fiseve të ndryshme në botë, të pa dokumentuara sipas gjuhëtares Daniel Everett është “ një humbje e pafalshme e shprehje së humorit, të ndërgjegjes, të dashurisë, si dhe e gamës ë madhe të përvojës njerëzore. Një traditë e vjetër antike, një mënyrë jetese zhduket përgjithmonë. Ti nuk mund të shkruash në Google dhe ta kthesh në kohë kur të duhet”.
“Kur ne humbasim një gjuhë”, shkruan K. David Harrison në librin When Languages Die, “humbasim shekuj mendimesh njerëzore, sa i takon motit, stinëve krijesave të detit , luleve, matematikës, miteve, muzikës, të panjohurën dhe të përditshmes". //Balkanweb.com//