Pershendetje te nderuarit e mi!
Ja ku jemi perseri sebashku ,me nje teme muaji te brisht dhe te fuqishme ne te njejten kohe;
Femra-nena,motra shoqja, mikja.
Tema e muajit ishte;
Mars - Forca e femrës - temë e lirë.
1-Kur flet shpirti.
Sa here te shoh syte, aty gjej veten
Ne shpirt te mbaj, e m'behesh fryme
Buzeqeshja jote, ma ndez zemren
Dhe zhduk erresiren, aty ku mbinë
Dhe thur endrra, per ty per jeten
E si nje lule, pranvere te kam
Cdo dit i them Zotit faleminderit
Se me ty ne jet, e lumtur jam
E ndjej se qielli, m'eshte zemeruar
Se gjithe universi, m'u bere ti
Nuk shoh me qiellin, se ma ke vjedh zemren
O drita e syve te mi
2-Buzëqeshje Maskuar.
E kur loti fshihet nën buzëqeshje
Syt veshur dhembsuri
E kur dhimbja prehet në heshtje
Fjalët burojn veç dashuri
Veç atëherë të kesh të qartë
Ky njeri diçka fsheh
E marrtë dreqi ,e marrtë
Njëherë dhimbjen s'mësoj ta shpreh
Ky njeri që të bën të qeshësh
Dhimbjen pas ty ta largon
Njëherë shpirtin po t'ja prekësh
Lotët lumë do i burojnë
Sepse ndodhë nuk shohim shpesh
Por gjykojmë në pamje të parë
Pas fytyrës që vetëm qesh
Fshihet një shpirt i thyer, e i vrarë
3-Jam femër.
Jam grua.
E brishtë dhe e thyeshme si gotë kristali.
Jam nënë e fortë dhe e aftë t'i mbledh të gjitha copëzat e të nis e të rinis jetën që cdo natë ëndërroj të kem.
Jam pulëbardhë që fluturimthi e dërgoj veten atje ku dua të jem.
Në lirinë time të përjetshme.
Jam lule aromë ndjellëse
E ndonjëherë gjemb .
Jam lot, mungesë,mall.
Forcë,krenari,prehje.
Jam shpresë,dëshirë,dashuri.
Jam femër!
4-Je ti Nënë.
Ti ndjeva dhimbjet nën lëkur
Ti ndjeva fjalët për ndihmë pa thën kurr
Ta ndjeva shpirtin e një nëne tek digjej
kur drita e syve të tu për jetën po pëpiqej
Ato sy që sti pash një herë të lyer
por nga lotët të tharë e të gërryer
Atë shikimin tënd të dhemur
betejat e jetës përballuar pa trembur
Kam mall për duart e tua tek më ledhatojn
flokun, shpirtin e mendimet mi trazojn
Ti më ushqeve me forcë, përkushtim
dashuri, dhëmsuri e bekime moj nëna ime
Nëse dikush do te më pyes
Cila është për ty një grua e fort?
Je ti nëna ime!
5-Ne duart e kohes.
Ne duart e kohes gjendemi,si foshnje e por sa lindur...
ngadale njihemi me te,si femije ngjeshur me pafajsi.
Ne duart e dashurise buzeqehsim , qajme kur na lendon,
E prape e duam se pa te nuk jeton.
Ne duart e lendimit derdhim lot, ndjejme se dhimja ka errsire ,dhe fryme smarrim dot.
Por koha na tregon driten , shikimin na kthen ne diell,keshtu kepusim nje lule dhe ndjejme pranvere.
Ne duart e gezimit lindim endrrat , koha lulezon ,shpirti merr ngjyra ylberi ne ujrat e ti vallzon.
Ne fund pasi kemi mbushur bllokun me kujtime, lutemi dhe per pak dite.
Sikur perjetesia te ishte vetem nje dite.
Pajtueshem me shpirtin ne nje avashtesi pjalmi,koha na kthen ne kujtime te saj.
Dhe keshtu diku ne nje hapsire tjeter ,ndoshta nuk do jemi me ,as thjesht vegime.
Keto ishin vargjet tuaja drejtuar keti konkursi.
Ju falenderoj perzemersisht per mbeshtetjen tuaj.
Jane vargjet tuaja qe na japin mundesine te trokasim cdo muaj me dicka te re per ju. )
Perqafime per te gjithe dhe muaj te mbare paci!!
Ja ku jemi perseri sebashku ,me nje teme muaji te brisht dhe te fuqishme ne te njejten kohe;
Femra-nena,motra shoqja, mikja.
Tema e muajit ishte;
Mars - Forca e femrës - temë e lirë.
1-Kur flet shpirti.
Sa here te shoh syte, aty gjej veten
Ne shpirt te mbaj, e m'behesh fryme
Buzeqeshja jote, ma ndez zemren
Dhe zhduk erresiren, aty ku mbinë
Dhe thur endrra, per ty per jeten
E si nje lule, pranvere te kam
Cdo dit i them Zotit faleminderit
Se me ty ne jet, e lumtur jam
E ndjej se qielli, m'eshte zemeruar
Se gjithe universi, m'u bere ti
Nuk shoh me qiellin, se ma ke vjedh zemren
O drita e syve te mi
2-Buzëqeshje Maskuar.
E kur loti fshihet nën buzëqeshje
Syt veshur dhembsuri
E kur dhimbja prehet në heshtje
Fjalët burojn veç dashuri
Veç atëherë të kesh të qartë
Ky njeri diçka fsheh
E marrtë dreqi ,e marrtë
Njëherë dhimbjen s'mësoj ta shpreh
Ky njeri që të bën të qeshësh
Dhimbjen pas ty ta largon
Njëherë shpirtin po t'ja prekësh
Lotët lumë do i burojnë
Sepse ndodhë nuk shohim shpesh
Por gjykojmë në pamje të parë
Pas fytyrës që vetëm qesh
Fshihet një shpirt i thyer, e i vrarë
3-Jam femër.
Jam grua.
E brishtë dhe e thyeshme si gotë kristali.
Jam nënë e fortë dhe e aftë t'i mbledh të gjitha copëzat e të nis e të rinis jetën që cdo natë ëndërroj të kem.
Jam pulëbardhë që fluturimthi e dërgoj veten atje ku dua të jem.
Në lirinë time të përjetshme.
Jam lule aromë ndjellëse
E ndonjëherë gjemb .
Jam lot, mungesë,mall.
Forcë,krenari,prehje.
Jam shpresë,dëshirë,dashuri.
Jam femër!
4-Je ti Nënë.
Ti ndjeva dhimbjet nën lëkur
Ti ndjeva fjalët për ndihmë pa thën kurr
Ta ndjeva shpirtin e një nëne tek digjej
kur drita e syve të tu për jetën po pëpiqej
Ato sy që sti pash një herë të lyer
por nga lotët të tharë e të gërryer
Atë shikimin tënd të dhemur
betejat e jetës përballuar pa trembur
Kam mall për duart e tua tek më ledhatojn
flokun, shpirtin e mendimet mi trazojn
Ti më ushqeve me forcë, përkushtim
dashuri, dhëmsuri e bekime moj nëna ime
Nëse dikush do te më pyes
Cila është për ty një grua e fort?
Je ti nëna ime!
5-Ne duart e kohes.
Ne duart e kohes gjendemi,si foshnje e por sa lindur...
ngadale njihemi me te,si femije ngjeshur me pafajsi.
Ne duart e dashurise buzeqehsim , qajme kur na lendon,
E prape e duam se pa te nuk jeton.
Ne duart e lendimit derdhim lot, ndjejme se dhimja ka errsire ,dhe fryme smarrim dot.
Por koha na tregon driten , shikimin na kthen ne diell,keshtu kepusim nje lule dhe ndjejme pranvere.
Ne duart e gezimit lindim endrrat , koha lulezon ,shpirti merr ngjyra ylberi ne ujrat e ti vallzon.
Ne fund pasi kemi mbushur bllokun me kujtime, lutemi dhe per pak dite.
Sikur perjetesia te ishte vetem nje dite.
Pajtueshem me shpirtin ne nje avashtesi pjalmi,koha na kthen ne kujtime te saj.
Dhe keshtu diku ne nje hapsire tjeter ,ndoshta nuk do jemi me ,as thjesht vegime.
Keto ishin vargjet tuaja drejtuar keti konkursi.
Ju falenderoj perzemersisht per mbeshtetjen tuaj.
Jane vargjet tuaja qe na japin mundesine te trokasim cdo muaj me dicka te re per ju. )
Perqafime per te gjithe dhe muaj te mbare paci!!
Redaktimi i fundit: