Pe: "Keshtu eshte, s'mund te jete ndryshe!"
Po vertet njeriu i perhstatet rrethanave dhe ambjentit..Por do ta ndaja kete pershtatje ne dy pjese: pershtatje dhe pajtim me ''fatin''...Mendoj se keta te dyja jane te ndryshme ne koncepte...Kur thua i pershtatesh ambjentit dhe rrethanave,do te thote qe ne brendesi ke nje tip prakticiteti,di te jesh i gatshem te marresh ne dore situaten dhe te ambjentohesh me ato qe te ofrohet per momentin..Ka njerez qe jane gjithmone ne levizje,udhetime,ndryshim vendbanimi etj etj,dhe eshte e habitshme se si dine te sillen ne cdo ambjent me lehtesi,te blejne ambjentin njerezit e te jetojne shume bukur...Ndersa duke dashur te prek anen tjeter te pershtatjes qe eshte pajtimi me ''fatin'',kjo me shume ka te beje se sa njeriu i dorezohet asaj qe ofrohet...Ka shume nerez qe thone me vete ok kjo ishte smund te jete ndryshe sme ka mbet gje tjeter vec ta pranoj...Kesaj sdo i thosha pershtatje me rrethanat,por ulje e kembenguljes ose luftimit..Si koncept pajtimi me ''fatin'' eshte te pranosh gjerat pa bere shume zhurme,pa bere levizje vec te filosh ate rrjedhe qe te eshte ofruar,ndonjehere njeriu vertet qe ska zgjidhje tjeter,por kjo eshte relative...Per mua ka rendesi pershtatja pasi ndryshe sdo mund te rrija ne nje vend apo ambjent...