D.
.
Nuk ka asgjë më të çmuar se këshillat e një nëne, të njëjtat që pothuajse i urrenim si fëmijë dhe që i keqinterpretojmë si fyerje ose si imponime. Në atë kohë, për çdo këshillë të pakërkuar që jepej ne përsërisnim me zë të lartë, madje për ta lënduar pak atë, “Kur të jem nënë nuk do të jem si ti”.
Dhe në vend të kësaj, ne jemi bërë ashtu si ajo mësuese e jetës që na deshi me gjithë forcën e saj. Ajo tashmë e dinte, ndërsa na mbronte në barkun e saj, se do të ishte një shoqe, këshilluese, mësuese, gjithçka e jona. Me rritjen, nga ana tjetër, ne bëmë sikur harruam pak nga roli i saj në dukje i rëndë, por kaq i çmuar dhe thelbësor për çdo aspekt të jetës sonë. Dhe na u desh kohë që të kuptonim se në realitet, gjithçka që donim ishte thjesht të dukeshim si ajo.
Burimi / DiLei
Dhe në vend të kësaj, ne jemi bërë ashtu si ajo mësuese e jetës që na deshi me gjithë forcën e saj. Ajo tashmë e dinte, ndërsa na mbronte në barkun e saj, se do të ishte një shoqe, këshilluese, mësuese, gjithçka e jona. Me rritjen, nga ana tjetër, ne bëmë sikur harruam pak nga roli i saj në dukje i rëndë, por kaq i çmuar dhe thelbësor për çdo aspekt të jetës sonë. Dhe na u desh kohë që të kuptonim se në realitet, gjithçka që donim ishte thjesht të dukeshim si ajo.
Këshillat e një nëne janë të gjitha paksa të ngjashme, sepse para se të ishin prindër, edhe ato ishin vajza. Sigurisht, ato ndryshojnë pak, i përshtaten kohërave dhe personalitetit të secilit prej nesh, por kurrë nuk shtrembërojnë thelbin e tyre, kuptimin e pastër dhe autentik. Ashtu si ajo këshillë për të mos pranuar ëmbëlsira nga një i huaj, e cila sot na bën të buzëqeshim, por që ne e kemi kuptuar se fshihet një e vërtetë e madhe në atë vizion të thjeshtë të deklaratës. Ose atë mësim mbi mirënjohjen: nënat tona na kanë shtyrë të jemi gjithmonë mirënjohës për atë që kemi dhe për gjithçka që jeta ka rezervuar çdo ditë për ne.
Por mësimi më i madh erdhi në momentet më të errëta të jetës sonë, ato në të cilat dielli nuk dukej se ndriçonte më dhe asgjë apo askush nuk mund të na jepte lehtësim. Ishte nëna jonë, e cila nuk kishte nevojë të përdorte fjalë sepse ne e kuptonim atë me praninë e saj të thjeshtë që do të kishte qëndruar atje, pranë nesh, deri në frymën e fundit, edhe nëse do të ishte fundi i botës. Sepse dashuria e një nëne nuk mbaron kurrë dhe ajo do të jetë streha e sigurt për t’u kthyer, gjithmonë dhe përgjithmonë.
Burimi / DiLei
