Arfenilla
Themelues i Forumit
Nga Dafina Gashi
Kërkush nuk i ka fajet.
‘Le t’bahet msuse nashta burri e len me punu’ janë fjalë që m’i ka thanë në bisedë ni nanë për vajzën e vet. Më vjen me e rre, instinkt i parë, me e rre nanën prej egërsisë që m’ban mbrenda në shpirt. Idiotizëm, po s’ka faj ajo. Problemi është që s’ka faj kërkush, përqata më doket edhe vshtirë ku me gjetë të mirën e të keqen te ajo. S’un e kritikoj atë nanë.
S’un ja shes idenë e feminizmit evropian që femna duhet me pas karrierë e duhet me pas pagesë e jetë të veten. Nuk mundesh me ja shit, e mashtron veç vehten. Çaç injorant jemi si popull që e marrim idenë e feminizmit evropian edhe e bajmë tonën edhe fillojmë me gjyku vendin tonë me vlera të Evropës, nuk është idiotizëm po injorancë.
Provo foli mamit tand që s’dush me u martu po me bashkjetu edhe me punu të dytë, ndoshta edhe në vende të ndyshme kohë mbas kohe, provo thuj mamit tand që nuk e dush çat fustan, ose vjerrës që nuk dush me shërby kafe, ose dush me pas jetën tande.
Provo me ngre pak kry si femën prej masës, t’i kpusin kamt në tana ant, tu ja nis prej familjes.
Me ngre krye s’do me thanë me u rebelu, po me mbajt vehten me dinjitet si njeri, me e kqyr ti çka mendojsh e jo tjert, ti çka dush e cilat janë planet që i ki për vehte e bashkë me partnerin.
Nuk ki me hy asniher në botën e të mdhejve nëse nuk e përmbush komplet këtë ritualin e kalimit prej vajzë në grue, nëse nuk i përmbush kërkesat tua si vajzë në shoqni.
Kur të martohesh folim prap për feminizëm, folim prap për balanc karrier e familje, atëherë kan me t’ardh krizat e identitetitthjesht se s’ki dit çka ki lyp me këtë feminizëm, se su kanë feminizëm i joti, s’ka lind prej teje si ide ose nevojë, thjesht e ki ble si ide. Shumë pak vajza, si djem, kanë me pas karrierë pikë s’pari, shumica kanë me pas punë, që s’është e njejtë.
Nuk të duhet feminizmi, të duhet logjika, kapu në realitet edhe ki me pa se ti je forca e ekonomisë në shoqni, sidomos shoqni shqiptare, ti vendosish çka me ble në shpi, ti vendos çka me ble në darsëm e ku me i investu paret, shumicën e seneve ti e vendosish, kshtu që mos ja le fajin mashkullit. Po foli për nanat, ti vendosish a e blesh ni fustan dyqind euro a i merr ato pare edhe i investon me ni kurs për vajzen tande.
Mjafton me pa si i kemi të ndërtume qytetet, përveç kafeve, kemi komplet ekonominë që sillet rreth pasigurisë së grus, komplet dyqane me veshje për femna, për makeup e çkado tjetër që na kemi nevojë. Në çdo hap në rrugë, ti tu i pa ato dyqane e gjykon vehten se je e trashë ose e hollë, i sheh defektet e tua si njeri, i sheh çka mundesh me ble për me u përmirsu, e sheh çka mundesh me ba si ndryshim që ti me u kan perfekte.
Ti e ki në dorë atë ekonomi, nëse ti nuk blen dyqani mshilet, nëse ti nuk i kushton ransi faktit veç me u dok mirë atëherë qyteti ka me fillu me t’u dok i thatë, se ki me vrejt sene tjera, ki me vrejt që vend për me lexu s’paske, vend për me ec s’paske, kurse që të duhen ty s’paska ktu edhe fillon koncentrohesh edhe pregaditesh taman për jetë.
Qe pse s’un e bajmë e ja lam fajin tjerve, nuk të ka faj shoqnia, nuk të ka faj familja që janë rrit në atë mënyrë, nuk mundesh me shku me i than ju na kini ba çeshtu se çeky është problemi: kërkush nuk ka faj te na.
Kërkush nuk i ka fajet.
‘Le t’bahet msuse nashta burri e len me punu’ janë fjalë që m’i ka thanë në bisedë ni nanë për vajzën e vet. Më vjen me e rre, instinkt i parë, me e rre nanën prej egërsisë që m’ban mbrenda në shpirt. Idiotizëm, po s’ka faj ajo. Problemi është që s’ka faj kërkush, përqata më doket edhe vshtirë ku me gjetë të mirën e të keqen te ajo. S’un e kritikoj atë nanë.
S’un ja shes idenë e feminizmit evropian që femna duhet me pas karrierë e duhet me pas pagesë e jetë të veten. Nuk mundesh me ja shit, e mashtron veç vehten. Çaç injorant jemi si popull që e marrim idenë e feminizmit evropian edhe e bajmë tonën edhe fillojmë me gjyku vendin tonë me vlera të Evropës, nuk është idiotizëm po injorancë.
Provo foli mamit tand që s’dush me u martu po me bashkjetu edhe me punu të dytë, ndoshta edhe në vende të ndyshme kohë mbas kohe, provo thuj mamit tand që nuk e dush çat fustan, ose vjerrës që nuk dush me shërby kafe, ose dush me pas jetën tande.
Provo me ngre pak kry si femën prej masës, t’i kpusin kamt në tana ant, tu ja nis prej familjes.
Me ngre krye s’do me thanë me u rebelu, po me mbajt vehten me dinjitet si njeri, me e kqyr ti çka mendojsh e jo tjert, ti çka dush e cilat janë planet që i ki për vehte e bashkë me partnerin.
Nuk ki me hy asniher në botën e të mdhejve nëse nuk e përmbush komplet këtë ritualin e kalimit prej vajzë në grue, nëse nuk i përmbush kërkesat tua si vajzë në shoqni.
Kur të martohesh folim prap për feminizëm, folim prap për balanc karrier e familje, atëherë kan me t’ardh krizat e identitetitthjesht se s’ki dit çka ki lyp me këtë feminizëm, se su kanë feminizëm i joti, s’ka lind prej teje si ide ose nevojë, thjesht e ki ble si ide. Shumë pak vajza, si djem, kanë me pas karrierë pikë s’pari, shumica kanë me pas punë, që s’është e njejtë.
Nuk të duhet feminizmi, të duhet logjika, kapu në realitet edhe ki me pa se ti je forca e ekonomisë në shoqni, sidomos shoqni shqiptare, ti vendosish çka me ble në shpi, ti vendos çka me ble në darsëm e ku me i investu paret, shumicën e seneve ti e vendosish, kshtu që mos ja le fajin mashkullit. Po foli për nanat, ti vendosish a e blesh ni fustan dyqind euro a i merr ato pare edhe i investon me ni kurs për vajzen tande.
Mjafton me pa si i kemi të ndërtume qytetet, përveç kafeve, kemi komplet ekonominë që sillet rreth pasigurisë së grus, komplet dyqane me veshje për femna, për makeup e çkado tjetër që na kemi nevojë. Në çdo hap në rrugë, ti tu i pa ato dyqane e gjykon vehten se je e trashë ose e hollë, i sheh defektet e tua si njeri, i sheh çka mundesh me ble për me u përmirsu, e sheh çka mundesh me ba si ndryshim që ti me u kan perfekte.
Ti e ki në dorë atë ekonomi, nëse ti nuk blen dyqani mshilet, nëse ti nuk i kushton ransi faktit veç me u dok mirë atëherë qyteti ka me fillu me t’u dok i thatë, se ki me vrejt sene tjera, ki me vrejt që vend për me lexu s’paske, vend për me ec s’paske, kurse që të duhen ty s’paska ktu edhe fillon koncentrohesh edhe pregaditesh taman për jetë.
Qe pse s’un e bajmë e ja lam fajin tjerve, nuk të ka faj shoqnia, nuk të ka faj familja që janë rrit në atë mënyrë, nuk mundesh me shku me i than ju na kini ba çeshtu se çeky është problemi: kërkush nuk ka faj te na.
