Fersherim filozofie.

Tek kjo tema le te sjellim pjese filozofike qe na pelqejne,qe lexojme dhe ne japin nje klik medimi,me te thelle me te goditur ne sferen e mendimeve tona.

Më mirë të isha hi sesa pluhur! Më mirë do të doja që shkëndija ime të digjet në një zjarr të shkëlqyeshëm sesa të ngulfatet nga minj të thatë. Më mirë do të isha një meteor i shkëlqyer, çdo atom i imi në shkëlqim madhështor, sesa një planet i përgjumur dhe i përhershëm. Funksioni i njeriut është të jetojë, jo të ekzistojë. Nuk do t'i harxhoj ditët e mia duke u përpjekur t'i zgjas ato Do ta përdor kohën time.
Deri në një pikë të caktuar, është e domosdoshme që njeriu të jetojë jetën e tij në botën në të cilën e gjen veten, dhe të shfrytëzojë sa më mirë. Por përtej kësaj pike, ai duhet të krijojë një botë të tijën. Dhe gjëja më e madhe e jetës është se ajo po na jep gjithmonë mundësinë të krijojmë diçka të re. Asnjëherë nuk është vonë për të filluar nga e para, për të bërë një fillim të ri, për të ndezur një shteg të ri.
Jeta është e shkurtër, dhe ne kemi një kohë të shkurtër në të cilën të eksplorojmë, të mësojmë, të përjetojmë dhe të krijojmë. Le ta shfrytëzojmë sa më shumë atë kohë, dhe le të digjemi shkëlqyeshëm, si meteorët nëpër qiellin e natës, duke lënë pas nesh një gjurmë drite dhe frymëzimi për ata që vijnë pas nesh.
~Jack London
"Unë e lejoj veten të shpresoj se bota do të dalë nga telashet e saj të tanishme, se ajo një ditë do të mësojë t'u japë drejtimin punëve të saj, jo mashtruesve dhe maskarenjve mizorë, por njerëzve të zotëruar nga mençuria dhe guximi. Shoh para meje një vizion të ndritshëm: një botë ku askush nuk është i uritur, ku pak janë të sëmurë, ku puna është e këndshme dhe jo e tepërt, ku ndjenja me mirësjellje është e zakonshme dhe ku mendjet e çliruara nga frika krijojnë kënaqësi për syrin, veshin dhe zemrën. Mos thuaj që kjo është e pamundur. Nuk është e pamundur. Unë nuk them se mund të bëhet nesër, por them se mund të bëhet brenda një mijë vjetësh, nëse vetëm burrat do ta përkulnin mendjen e tyre në arritjen e llojit të lumturisë që duhet të jetë e dallueshme për njeriun. "
B.R.

Proza filozofike nga Mid'hat Frashëri

Më pyete pse të dua dhe unë qesha.
Qesha, ama tani po mendohem dhe them: Pse të dua? Të dua për atë të qeshur të bukur, kur të shkëlqen syr’ i kthjelltë nën ballë të qëruar; të dua për ato leshra ku është pështjellë gjithë thellësi e natës, dhe për atë vështrim ku këndohet gjithë gaz’ i ditës, për atë vështrim q’është si një yll i lumturisë; të dua, se kur flet, ay zë më zgjon në zemrën time gjithë zërat e fshehtë të shpirtit; të dua se pranë teje, e ndiej veten time të madh dhe të fortë, se në dashurinë tënde shoh zbardhëllimin e jetës.
Po të dua se, tekdo, me gëzim të fatbardhësisë, a në t’errët të helmit, se në qeshje të mëngjesit, në tym të të mugëtit, se në ngjyrë të lules a në përkëdhelje të veriut, tekdo, o e dashura ime, ty të gjej dhe ty të shoh; të dua se edhe kur zbres në thellësi të shpirtit dhe në fund të zemrës, edhe atje thellë të gjej.

"Jeta e mirë është ajo që frymëzohet nga dashuria dhe udhëhiqet nga dija. Edhe pse dashuria dhe dija janë të nevojshme, dashuria është në një kuptim më themelor, pasi do t’i çojë njerëzit inteligjentë të kërkojnë njohuri, në mënyrë që të zbulojnë se si të përfitojnë ata që duan. Por nëse njerëzit nuk janë inteligjentë, ata do të jenë të kënaqur të besojnë atë që u është thënë, dhe mund të bëjnë dëm pavarësisht mirësive më të vërteta. "
Bertrand Russell

Kushdo që mendon se është e nevojshme të filozofojë duhet të filozofojë dhe kush mendon se nuk duhet të filozofojë, duhet të filozofojë për të demonstruar se nuk duhet të filozofojë; prandaj ose duhet të filozofosh në çdo rast ose duhet të largohesh nga këtu, duke i dhënë lamtumirën jetës, pasi të gjitha gjërat e tjera duken se janë vetëm muhabet dhe muhabet boshe” – Aristoteli

Ankthi nuk vjen nga te menduarit per te ardhmen, por nga deshira per ta kontrolluar ate.!!
Khalil Gibran

"Nëse dëshironi të bëheni filozof, gjëja e parë që duhet kuptuar është se shumica e njerëzve kalojnë nëpër jetë me një botë të tërë besimesh që nuk kanë asnjë lloj justifikimi racional, dhe se bota e besimeve të një njeriu është e prirur të jetë e papajtueshme me atë të një njeriu tjetër, në mënyrë që ata të nuk mund të jenë të dyja të drejta. Opinionet e njerëzve janë kryesisht të dizajnuara për t'i bërë ata të ndihen rehat; e vërteta, për shumicën e njerëzve është një konsideratë dytësore ”

Russell vazhdon me humor (Filozofia dhe e vërteta moderne)
“Këta filozofë modernë më kujtojnë një dyqanxhi të cilit dikur i kërkova rrugën më të shkurtër për në Winchester. Ai thirri një burrë në ambientet e pasme:
'Zotëria dëshiron të dijë rrugën më të shkurtër për në Winchester. '
'Winchester? ' u përgjigj një zë i pashoq.
'Po.'
'Rruga për në Winchester? '
'Po.'
Mënyra më e shkurtër? '
'Po.'
'Nuk e di. '
Ai donte ta merrte të qartë natyrën e pyetjes, por nuk mori interes t’i përgjigjej. Kjo është pikërisht ajo që bën filozofia moderne për kërkuesin më të fituar pas së vërtetës. A është e habitshme që të rinjtë i drejtohen studimeve të tjera? "

Bertrand Russell

“Integriteti intelektual është zakoni i vendosjes së pyetjeve të vogla në përputhje me provat, ose i lënies së tyre të pavendosur aty ku provat janë jokonkluzive. Ky virtyt, edhe pse nënvlerësohet nga pothuajse të gjithë aderuesit e çdo sistemi të dogmës, është në mendjen time për rëndësinë shumë më të madhe shoqërore dhe ka shumë më shumë gjasa të përfitojë bota sesa krishterimi apo çdo sistem tjetër i besimeve fetare të organizuara. "
B.R

“Nuk janë argumentet racionale por emocionet ato që shkaktojnë besimin në jetën e përtejme. Më e rëndësishme nga këto emocione është frika nga vdekja. Nëse besojmë vërtet dhe me gjithë zemër në jetën pas vdekjes, duhet të pushojmë plotësisht së frikësuari vdekjen. "
B.Russell

Ndonjihere perpiqem te shquaj veten ne mes te turmes ! Nuk mundohem dhe aq shume , mgjse bej sikur sikur vendos dylbite per ti pare detajet me te qarta ...e di shume mire cfare kam veshur ..hijen ne drite dielli , te kaltren ne mes te detit , te murrmen ne token e djerre dhe nje pike te zeze te dallueshme ne erresire ! Perseri e njoh veten ne ate turme ....

Në një botë me zhurmë dhe hutim të vazhdueshëm, ne kemi harruar vlerën e heshtjes dhe vetmisë. Vazhdimisht bombardohemi me informacione, nga lajmet në rrjetet sociale e deri te thashethemet e fundit. Ky stimulim i vazhdueshëm na lë të ndihemi të stresuar, të shqetësuar dhe të mbingarkuar.
Ne duhet të krijojmë hapësirë në jetën tonë për heshtje dhe vetmi. Kjo nuk do të thotë që duhet të jetojmë në shpellë ose të heqim dorë nga të gjitha format e teknologjisë. Por do të thotë se duhet të jemi të vëmendshëm se sa informacion konsumojmë dhe sa kohë kalojmë duke ndërvepruar me të tjerët.
Kur gjejmë kohë për heshtje dhe vetmi, i japim vetes një shans për t'u çlodhur, rimbushur dhe rilidhur me veten. Ne mund të fillojmë ta shohim botën në një dritë të re dhe të dalim me ide të reja. Ne gjithashtu mund të zhvillojmë një ndjenjë më të thellë paqeje dhe kënaqësie.
Nuk është e lehtë të krijosh hapësirë për heshtje dhe vetmi në jetën tonë të ngarkuar. Por ja vlen. Është e vetmja mënyrë që të gjejmë vërtet paqe dhe lumturi.
~Cal Newport

Njerëzit janë të palogjikshëm, të paarsyeshëm dhe egocentrik.
I dua ata gjithsesi.
Nëse bëni mirë, njerëzit do t'ju akuzojnë për motive egoiste ulteriore.
Bëj mirë gjithsesi.
Nëse je i suksesshëm, do të fitosh miq të rremë dhe armiq të vërtetë.
Gjithsesi të kesh sukses.
E mira që bën sot do të harrohet nesër.
Bëj mirë gjithsesi.
Ndershmëria dhe sinqeriteti të bëjnë të prekshëm.
Ji i sinqertë dhe i sinqertë gjithsesi.
Burrat dhe gratë më të mëdha me idetë më të mëdha mund të qëllohen nga burrat dhe gratë më të vogla me mendjen më të vogël.
Mendo mirë gjithsesi.
Njerëzit favorizojnë nën qentë por ndjekin vetëm qentë kryesorë.
Luftoni për disa të pagjetur gjithsesi.
Ajo që kaloni vite duke ndërtuar mund të shkatërrohet brenda natës.
Ndërto gjithsesi.
Njerëzit vërtet kanë nevojë për ndihmë por mund t'ju sulmojnë nëse i ndihmoni.
Ndihmo njerëzit gjithsesi.
Jepini botës më të mirën që keni dhe do të shkelmoheni në dhëmbë.
Jepi botës më të mirën që ke gjithsesi.
~Kent M. Keith
(Libri: Revolucioni i heshtur
(Arti: Fotografi nga Daniel Dorsa)

Njerëzit mbijetojnë në mënyra të ndryshme
Disa njerëz mbijetojnë dhe flasin për të.
Disa njerëz mbijetojnë dhe heshtin.
Disa njerëz mbijetojnë dhe krijojnë.
Secili merret me dhimbjen e paimagjinueshme në mënyrën e vet, dhe të gjithë kanë të drejtë për këtë, pa gjykim. Kështu që herën tjetër kur të shikoni jetën e dikujt me lakmi, mbani mend se mund të mos dëshironi të duroni atë që po duron tani, në këtë moment, ndërsa ata ulen kaq qetë para jush, duke u dukur si një oqean i qetë në një ditë me diell.
Mos harroni se sa të gjerë janë kufijtë e oqeanit. Derisa diku uji është i qetë, në një vend tjetër në të njëjtin oqean, ka një stuhi kolosale.
Nikita Gill

"Universi është ai që është, jo ai që unë zgjedh se duhet të jetë. Nëse është indiferent ndaj dëshirave njerëzore, siç duket; nëse jeta njerëzore është një episod kalimtar, vështirë se mund të vërehet në gjerësinë e proceseve kozmike; nëse nuk ka asnjë qëllim mbinjerëzor dhe asnjë shpresë shpëtimi përfundimtar, është më mirë ta njohësh dhe ta pranosh këtë të vërtetë sesa të përpjekje, në vetë-asercion të kotë, për të urdhëruar universin të jetë ajo që ne e gjejmë rehat. ”
B.R

Si të jesh i lumtur — Fragment Pushtimi i Lumturisë (1930) shpesh citohet si një nga librat më të arritshëm dhe më të preferuar të @TAG.
"Çfarëdo që mund të dëshirojmë të mendojmë, ne jemi krijesa të Tokës jeta jonë është pjesë e jetës së Tokës; dhe ne e tërheqim ushqimin tonë prej saj ashtu siç bëjnë bimët dhe kafshët. Ritmi i jetës së Tokës është i ngadaltë; vjeshta dhe dimri janë aq thelbësore për të sa pranvera dhe vera, dhe pushimi është po aq thelbësor sa lëvizja. Tek fëmija, madje më shumë se tek njeriu, është e nevojshme të ruhet ndonjë kontakt me ebb dhe rrjedhën e jetës tokësore. Trupi i njeriut është përshtatur përmes epokave me këtë ritëm, dhe feja ka mishëruar diçka prej tij në festën e Pashkëve.
Kam pare nje djale dy vjec, qe e kishin mbajtur ne Londer, e nxorren per here te pare per te shetitur ne green country. Stina ishte dimër, dhe gjithçka ishte e lagësht dhe me baltë. Për syrin e rritur nuk kishte asgjë për të shkaktuar kënaqësi, por tek djali doli një ekstazë e çuditshme; ai u gjunjëzua në tokën e lagësht dhe e vuri fytyrën në bar, dhe i dha fjalë klithjeve gjysmë të artikuluara të kënaqësisë. Gëzimi që po përjetonte ishte primitiv, i thjeshtë dhe masiv. Nevoja organike që po kënaqej është aq e thellë saqë ata në të cilët vdes urie rrallë janë plotësisht të shëndoshë.
Shumë kënaqësi, nga të cilat mund të marrim bixhoz dhe të pimë si shembuj të mirë, nuk kanë në to asnjë element të këtij kontakti me Tokën. Kënaqësi të tilla, në çastin kur pushojnë, e lënë njeriun të ndihet i pluhurosur dhe i pakënaqur, i uritur sepse nuk e di se çfarë. kënaqësi të tilla nuk sjellin asgjë që mund të quhet vërtet gëzim. Ata, nga ana tjetër, që na sjellin në kontakt me jetën e Tokës kanë diçka në to thellësisht të kënaqshme; kur pushojnë, mbetet lumturia që kanë sjellë, edhe pse intensiteti i tyre ndërsa ekzistonin mund të ketë qenë më pak se ajo e shpërndarjeve më emocionuese.
Djali dy vjeçar për të cilin fola një moment më parë shfaqi formën më primitive të mundshme të bashkimit me jetën e Tokës. Por në një formë më të lartë e njëjta gjë është të gjendet edhe në poezi. Ajo që i bën tekstet e Shekspirit supreme është se ato janë të mbushura me të njëjtin gëzim që e bëri dy vjeçarin të përqafonte barin. Konsideroni “Hark, hark, lark”, ose “Ejani në këto rërë të verdhë”; do të gjeni në këto poezi shprehjen qytetëruese të të njëjtit emocion që në dy vjeçarin tonë mund të gjente fjalë vetëm në klithmat e inartikuluara.
Ose, përsëri, merrni parasysh ndryshimin midis dashurisë dhe thjesht tërheqjes seksuale. Dashuria është një përvojë në të cilën e gjithë qenia jonë rinovohet dhe freskohet siç është ajo e bimëve nga shiu pas thatësirës. Në marrëdhënie seksuale pa dashuri nuk ka asgjë nga kjo. Kur kënaqësia momentale mbaron, ka lodhje, neveri dhe ndjenjë se jeta është e zbrazët. Dashuria është pjesë e jetës së Tokës; seksi pa dashuri nuk është. Lloji i veçantë i mërzisë nga e cila vuajnë popullatat moderne urbane është e lidhur intimisht me ndarjen e tyre nga jeta e Tokës. E bën jetën të nxehtë dhe të pluhurosur dhe të etur, si një pelegrinazh në shkretëtirë. Një jetë e lumtur duhet të jetë në një masë të madhe një jetë e qetë, sepse është vetëm në një atmosferë qetësie që gëzimi i vërtetë mund të jetojë. “

Pushtimi i Lumturisë (1930) paraprakisht i parapriu zhanrit modern të vetë-ndihmës dhe filozofisë popullore me dekada. Kjo vepër shtron recetën racionaliste të Russell për të jetuar një jetë të lumtur, kryesisht rëndësinë e kultivimit të interesave jashtë vetes dhe rreziqet e kënaqësisë pasive dhe të bazës. Russell përpiqet të diagnostikojë shkaqet e shumta të palumturisë në jetën moderne dhe të hartojë një rrugë jashtë malazes në dukje të pashmangshme aq të mbizotërueshme edhe në shoqëritë moderne të sigurta dhe të begata.
B.R

“Matematika u lejon atyre që mund ta vlerësojnë, kënaqësi shumë të mëdha të cilave asnjë moralist nuk mund t’i kundërshtojë. Në manipulimin aktual të simboleve ekziston i njëjti lloj kënaqësie që njerëzit gjejnë në shah, por është dinjitoze duke qenë i dobishëm dhe jo thjesht një lojë. Në kuptimin e të kuptuarit të diçkaje të proceseve natyrore ekziston një ndjenjë e fuqisë së mendimit njerëzor, dhe në punën e matematicientëve më të mirë ekziston një lloj bukurie e prerë e cila tregon se çfarë mund të arrijnë burrat kur çlirohen nga frikacaku dhe egërsia dhe nga skllavërim ndaj aksidenteve të ekzistencës së tyre trupore. ”
B.R

Duhet të heqim qafe shijen e keqe të dëshirës për t'u marrë vesh me të gjithë.
Gjërat e mëdha për të mëdhenjtë, humnerat për të thellët, hollësitë për finët dhe gjërat e rralla për të rrallat.
Nietzsche

“Mediat sociale u japin të drejtën për t'u folur legjioneve budallenjsh që më parë flisnin në lokal vetëm pas një gote verë, pa dëmtuar komunitetin. Aty ata i heshtnin menjëherë, por tani kanë të njëjtën të drejtë të flasin si një fitues i çmimit Nobel. Është pushtimi i budallenjve”. Umberto Eco

Ndjenjat e mira mund të bëhen pjesë e zakonshme e jetës sonë. Nuk ka absolutisht asnjë virtyt në vuajtjet e panevojshme, që shumë prej nesh e kanë ndjerë për pjesën më të madhe të jetës. Ne nuk kemi pse të lejojmë të tjerët të na bëjnë të mjerë, dhe ne nuk kemi pse ta bëjmë veten të mjerë.
Dita e mirë nuk ka pse të jetë qetësia para stuhisë. Kjo është një mënyrë e vjetër e të menduarit që kemi mësuar në sisteme jofunksionale.
Në rikuperim, një ditë e mirë ose një ndjenjë e mirë nuk do të thotë se jemi në mohim.
Ne nuk kemi pse të shkatërrojmë kohët tona të mira duke kërkuar në mënyrë obsesive ose krijuar një problem. Duke shijuar ditët tona të mira nuk do të thotë se jemi të pabesë ndaj njerëzve të dashur që kanë probleme.
Ne nuk kemi pse ta bëjmë veten të ndjehemi fajtorë sepse njerëzit e tjerë nuk po kalojnë një ditë të mirë. Nuk kemi pse ta bëjmë veten të mjerë për të qenë si ata. Ata mund të kenë ditën e tyre dhe ndjenjat e tyre; ne mund të kemi tonën. Ndjenja e mirë është të shijohet. Më shumë sesa mund ta imagjinojmë, ditët e mira janë tonat për të kërkuar.
Sot, do ta lë veten të shijoj atë që është e mirë. Nuk kam pse të prish ditën time të mirë ose ndjenjën e mirë; nuk kam pse të lejoj as të tjerët ta prishin atë.
~Melody Beattie

"Njeriu është një kafshë racionale - kështu të paktën më kanë thënë. "
Fjalët hapëse për esenë e diskutueshme të Russell, Një përshkrim i plehrave intelektuale:
Një katalog qesharak i budallallëkut të organizuar dhe individual (1943). Citim i plotë —

"Njeriu është një kafshë racionale - kështu të paktën më kanë thënë. Gjatë gjithë jetës së gjatë, kam kërkuar me zell prova në favor të kësaj deklarate, por deri tani nuk kam pasur fatin e mirë të has në të, ndonëse kam kërkuar në shumë vende të përhapura në tre kontinente.
Në të kundërt, kam parë botën të zhytet vazhdimisht më tej në çmenduri.
Kam parë kombe të mëdha, ish udhëheqës të qytetërimit, të udhëhequr nga predikues të marrëzive bombastike.
Kam parë mizorinë, persekutimin dhe supersticionin që rriten me leva dhe kufij, derisa pothuajse kemi arritur në pikën ku lavdërimi i racionalitetit mbahet për të shënuar një njeri si një mjegull i vjetër që mbijeton keqardhje nga një moshë e kaluar.
E gjithë kjo është dëshpëruese, por zymtësia është një emocion i padobishëm.
Për të shpëtuar prej saj, më kanë shtyrë të studioj të kaluarën me më shumë vëmendje sesa i kisha dhënë më parë, dhe kam zbuluar se marrëzia është shumëvjeçare dhe megjithatë raca njerëzore ka mbijetuar. Marrëzitë e kohërave tona janë më të lehta për t’u duruar kur shihen kundër sfondit të budallenjve të së kaluarës.
Njeriu i mençur do të shijojë mallin e të cilit ka furnizim të bollshëm, dhe nga plehra intelektuale do të gjejë një dietë të bollshme, në moshën tonë si në çdo tjetër. "
Ese jopopullore është një koleksion i veprave më të diskutueshme të Bertrand Russell, duke rikonfirmuar vlerat e tij liberale. Shkruar për të "luftuar rritjen në dogmatizëm" esetë shpesh ilustrojnë sarkazmën ikonike të Russell. Në botimin e parë në vitin 1950, koleksioni u plotësua me mirënjohje kritike dhe një lexim të gjerë.

"Gjyshe si e përballon dhimbjen? "Me duart e tua, e dashur. Kur e bën me mendje, dhimbja ashpërsohet edhe më shumë. "“Me duart e tua, gjyshe? "Po, po. Duart tona janë antenat e Shpirtit tonë. Kur i lëvizni duke qepur, gatuar, pikturuar, prekur tokën ose duke i fundosur në tokë, ato dërgojnë sinjale përkujdesjeje në pjesën më të thellë të jush dhe Shpirti juaj qetësohet. Në këtë mënyrë ajo nuk ka pse të dërgojë më dhimbje për ta treguar atë. "A janë duart me të vërtetë kaq të rëndësishme? "Po vajza ime. Mendoni për foshnjat: ata njohin botën falë prekjes së tyre. Kur shikon duart e njerëzve më të moshuar, ata tregojnë më shumë për jetën e tyre se çdo pjesë tjetër e trupit. Çdo gjë që bëhet me dorë, kështu thuhet, bëhet me zemër sepse vërtet është kështu: duart dhe zemra janë të lidhura. Mendoni për të dashuruarit: Kur duart e tyre prekin, ata e duan njëri-tjetrin në mënyrën më sublime. "Duart e mia gjyshe... sa kohë që i kam përdorur ashtu! "Lëvizi ata dashuria ime, fillo të krijosh me ta dhe gjithçka në ty do të lëvizë. Dhimbja nuk do të kaloj. Por do të jetë kryevepra më e mirë. Dhe nuk do të dhembë më aq shumë, sepse arrite të qëndisësh Esencën tënde. ”~

Ju nuk mund të shpëtoni askënd. Ju mund të jeni të pranishëm me ta, të ofroni bazën tuaj, mendjelehtësinë tuaj, paqen tuaj. Ju madje mund të ndani rrugën tuaj me ta, të ofroni perspektivën tuaj. Por ju nuk mund të largoni dhimbjen e tyre. Ju nuk mund të ecni në rrugën e tyre për ta. Ju nuk mund të jepni përgjigje që janë të duhura për ta, apo edhe përgjigje që ato mund të treten tani. Ata do të duhet të gjejnë vetë përgjigjet e tyre.
~Jeff Foster

Hidhërimi i thellë ndonjëherë është pothuajse si një vend specifik, një kordinatë në një hartë të kohës. Kur jeni duke qëndruar në atë pyll pikëllimi, nuk mund ta imagjinoni se mund të gjeni ndonjëherë rrugën tuaj për në një vend më të mirë. Por nëse dikush mund t'ju sigurojë se ai vetë ka qëndruar në të njëjtin vend, dhe tani ka ecur përpara, ndonjëherë kjo do të sjellë shpresë
~Elizabeth Gilbert

Shqetësohem se ka njerëz që vihen në pozita autoriteti sepse janë llafazanë të mirë, por nuk kanë ide të mira. Është kaq e lehtë të ngatërrosh aftësinë skmoozing me talentin. Dikush duket prezantues i mirë, i lehtë për t’u marrë vesh, dhe ato tipare shpërblehen. Epo, pse kështu? Ato janë tipare të vlefshme, por ne kemi vënë shumë një premium në paraqitjen dhe jo mjaftueshëm në substancën dhe mendimin kritik.
~Susan Kain

P

NeVertiti said:

"Universi është ai që është, jo ai që unë zgjedh se duhet të jetë. Nëse është indiferent ndaj dëshirave njerëzore, siç duket; nëse jeta njerëzore është një episod kalimtar, vështirë se mund të vërehet në gjerësinë e proceseve kozmike; nëse nuk ka asnjë qëllim mbinjerëzor dhe asnjë shpresë shpëtimi përfundimtar, është më mirë ta njohësh dhe ta pranosh këtë të vërtetë sesa të përpjekje, në vetë-asercion të kotë, për të urdhëruar universin të jetë ajo që ne e gjejmë rehat. ”
B.R

Click to expand...

Pa ne universi eshte dicka e vdekur, do ekzistonte kot. Mesa duket jemi koshienca dhe produkt i tij.
Te gjitha miliardat e atomeve te trupit tend jane 13 miliard vjet te vjetra. U krijuan me big bang
Disa u krijuan me vone ne supermova. Ne nje moment te caktuar, per determinizem ose jo, keto atome bashkohen dhe te formojne ty.

land said:

P

Pa ne universi eshte dicka e vdekur, do ekzistonte kot. Mesa duket jemi koshienca dhe produkt i tij.
Te gjitha miliardat e atomeve te trupit tend jane 13 miliard vjet te vjetra. U krijuan me big bang
Disa u krijuan me vone ne supermova. Ne nje moment te caktuar, per determinizem ose jo, keto atome bashkohen dhe te formojne ty.

Click to expand...

Gjithnje e kam thene dhe besuar,qe ne jemi nga perberje yjesh.

Nën ndikimin e frikës së madhe, pothuajse të gjithë bëhen supersticiozë.
Frika kolektive nxit instinktin e tufës dhe tenton të prodhojë egërsi ndaj atyre që nuk konsiderohen si anëtarë të tufës.
Frika gjeneron impulse mizorie, dhe për këtë arsye nxit besime të tilla supersticioze sa duket justifikojnë mizorinë.
Nuk i besohet as një njeriu, as një turme, as një kombi të veprojë njerëzisht ose të mendojë me mendje të shëndoshë nën ndikimin e një frike të madhe.
~Bertrand Russell

Njerëzit janë të palogjikshëm, të paarsyeshëm dhe egocentrik.
I dua ata gjithsesi.
Nëse bëni mirë, njerëzit do t'ju akuzojnë për motive egoiste ulteriore.
Bëj mirë gjithsesi.
Nëse je i suksesshëm, do të fitosh miq të rremë dhe armiq të vërtetë.
Gjithsesi të kesh sukses.
E mira që bën sot do të harrohet nesër.
Bëj mirë gjithsesi.
Ndershmëria dhe sinqeriteti të bëjnë të prekshëm.
Ji i sinqertë dhe i sinqertë gjithsesi.
Burrat dhe gratë më të mëdha me idetë më të mëdha mund të qëllohen nga burrat dhe gratë më të vogla me mendjen më të vogël.
Mendo mirë gjithsesi.
Njerëzit favorizojnë nën qentë por ndjekin vetëm qentë kryesorë.
Luftoni për disa të pagjetur gjithsesi.
Ajo që kaloni vite duke ndërtuar mund të shkatërrohet brenda natës.
Ndërto gjithsesi.
Njerëzit vërtet kanë nevojë për ndihmë por mund t'ju sulmojnë nëse i ndihmoni.
Ndihmo njerëzit gjithsesi.
Jepini botës më të mirën që keni dhe do të shkelmoheni në dhëmbë.
Jepi botës më të mirën që ke gjithsesi.
~Kent M. Keith

Si Universi mund ta shikojë Njerëzimin — Bertrand Russell (1919)
“Në botën e dukshme, Rruga e Qumështit* është një fragment i vogël; brenda këtij fragmenti, sistemi diellor është një grimcë e pafund, dhe nga kjo grimcë planeti ynë është një pikë mikroskopike. Në këtë pikë, gunga të vogla karboni dhe uji të papastër, me strukturë të ndërlikuar, me veti fizike dhe kimike disi të pazakonta, zvarriten për disa vjet, derisa të shpërbëhen përsëri në elementët e të cilëve janë të ngjeshura. Ata e ndajnë kohën e tyre midis punës së projektuar për të shtyrë momentin e shpërbërjes për veten e tyre dhe luftës frenetike për ta shpejtuar atë për të tjerët e llojit të tyre. Konvulsionet natyrore shkatërrojnë periodikisht disa mijëra ose miliona prej tyre, dhe sëmundja para kohe fshin shumë më tepër. Këto ngjarje konsiderohen fatkeqësi, por kur njerëzit arrijnë të shkaktojnë shkatërrim të ngjashëm me përpjekjet e tyre, ata gëzohen dhe falënderojnë Zotin e tyre. Kështu është jeta e njeriut që shihet nga jashtë. "

Ekziston një bukuri në brishtësinë e jetës, një ëmbëlsi për t'u shijuar në momentet e saj të kalueshme të gëzimit. Sepse është në rrugën e përvojave tona, si të gëzueshmet ashtu edhe të pikëlluarit, që ne me të vërtetë gjallërohemi. Ne nuk kemi për qëllim të mbrohemi nga dhimbja e jetës, por ta përqafojmë atë plotësisht, ta lejojmë të na formësojë, të na mësojë, të na bëjë më njerëzorë.
Prandaj mos ki frikë të duash, të hapësh zemrën tënde ndaj botës, edhe nëse kjo do të thotë të rrezikosh thyerjen e zemrës. Për ëmbëlsinë e dashurisë e tejkalon hidhërimin e humbjes. Dhe kur dhimbja e pashmangshme vjen, gjej ngushëllim në bukurinë e botës përreth teje, në kënaqësitë e thjeshta të jetës, në kujtimet e dashurisë dhe të qeshurës. Sepse edhe në mes të pikëllimit, ka ende bukuri për të gjetur.
~Louise Erdrich

Detyra jonë si burra është të gjejmë ato pak principe që do të qetësojnë pikëllimin e pafund të shpirtrave të lirë. Duhet të rregullojmë atë që është copëtuar, ta bëjmë përsëri drejtësinë të imagjinueshme Në një botë kaq dukshëm të padrejtë, ti japim lumturisë një kuptim edhe një herë popujve të helmuar nga mjerimi i shekullit.
~Albert Camus