Shpirti_I_Njerit
MACOKJA :p
Dikur e vetmja gje me e rendesishme e jetes isha une per ty.
-U njoftuam krejt rastesisht , ateher kur errdha une si nje mysafire ne qytetin tende .Isha mysafire e qytetin tende kurse nga qyteti im isha shume large. Kisha arrdhur tek nje kusherire e imja qe banonte prane shtepis tende, aty ku isha nisur te qendroj per dy muaj sepse e kisha nje arsye qe me duhej te qendroja.
Krejt rastesisht te takova diten e dyte mbasi kisha arrdhur ne at qytet ku ti ishe lindur dhe banoje,kurr nuk i kame besuar "dashuris ne shikim te pare", ate dite mu terqeth i tere trupi kur ti pashe ato sy qe me shikonin mua pa ndare.Mbasi dilnim nga e njejta mahalle mendove se isha banuese e re e asaj shtepie dhe ma bere me koke edhe une ne shej rrespekti te pershendeta. Mendova se nga aj moment nuk te dhashe vetem nje pershendetje por edhe shpirtin qe kurr me pare se kishte njohur dashurine. Edhe ti edi mire se qe nga ajo dite ne dy muaj te tere qendruam se bashku si shok-shoqe me te ngusht se kerkush tjeter.Sa mire ishte kur bisedonim se bashku, kur qeshnim dhe fatkeqesisht kur per here te pare qajtem se bashku ateher kur ti morre lajmin afer meje se kishe humbur baben, e ndaje kete hidherim me mua sikurse me nje moter apo grua.Po asnjera nga keto nuk isha une , une isha thjesht nje vajz qe te dashuroja dhe nuk mund te tregoja per kete, dhe ti nje djal qe me dashuroje por sikurse une nuk mund te ma thoje.,
Dita e fundit....Ateher kur mua mu desht te kthehem ne qytetin time, ishte pak vone por ne te dyte vendosem ne nje moment te thuam nje fjal, te cilen fjale e thame ne nje moment sikurse i kishim gjitha te perbashketa edhe mendimet i kishim ashtu...TI fillove te pershperitesh une mblodha fuqi dhe nga te dyte doli nje fjale qe e prisnim me pa durim nga njeri tjetri...
TE DUA
Edhe tash edhe pse kane kaluar kater vite per dashurine qe lame pas kur flas po me dridhet zemra.Por me duhet te tregoi ne nje flete gjitha ato qka ne te dy i perjetuam.
Nje muaj kaloi nga dita qe me percjelle, nje muaj i tere qe ste kisha pare dhe qe sta kisha degjuar zerin. Nje dite cingeroj telefoni , nena jote me japi lajmin me te keq qe me heret kisha degjuar me the se aj djal qe une e dashuroja kishte bere ndeshje dhe kishte humbur jeten, fjala ishte per ty, ishte nena e jote ajo e cila me nxiu jeten per nje sekonde.
Errdha te nesermen, kerkoja qe te vizitoj varrin mbasi skisha mundesi te vija ne vorrimin tende, me treguan dhe errdha e vizitova , por me nje merzi te madhe sepse aty e kishe vetem emrin e shkruar dhe as datlinjden e lindjes e vdekjes e as ndonje foto per kujtime. Vendosa te flas me babin dhe kerkova nga aj ndihme qe mbasi familja jote skishte nderrmar asgje , vendosem qe ne te bejme varrin me te bukur ne ate qytet qe ekzistonte. E bera...Por ajo ishte e kote pse , edhe kete do te tregoi tash ne vazhdim....
Kaluan tri vite duke arrdhur une gjdo dy jave te vizitoj vorrin tende, gjithmon ne zemer me dashurine qe kisha per ty, isha betuar se sdo njihja njeri tjeter pos teje.
Te kujtohet ne ateher kur u takonim fshehurazi kishim nje shoqe qe na ndihmonte te takohemi mendoja se e kisha shoqe te zemres, eh sa here isha arrdhur ne at qytet ku ju dy banonit dhe i kisha derdhur ne krah lote duke thene per ty se te doja dhe me mungoje shume edhe ajo asgje tjeter sme thonte pos duhet ta harrosh sepse aj tash eshte i vdekur.Por nuk e kame ditur se mbas asaj qenka e fshehur diqka tjeter, deri mbas tre viteve kur kusherirja me thirri qe urgjentisht te vij ne qytetin tende.
Errdha me tha qe te behem e fort sepse deshironte te me thuante diqka, e pranova...Filloj te me tregoi se ti ishe gjalle dhe ishe kthyer mbas tre viteve nga Gjermani dhe te kishin fejuar me shoqen me te mire te zemres qe ne dy kishim e qe na ndihmonte te takoheshim fshehurazi kur u dashuronim.
Nuk mund ti besoja sepse une e kisha te bindur se ti kishe vdekur saqe edhe te kisha bere varrin me te bukur ne at qytet.Qendruam ne ballkon deri moemntin kur ti dole dore per dore me shoqen time,ne at qast asgje tjeter pos nje drridhjeje te zemres dhe nje dobesim te trurit nuk ndieva.Sikurse isha e ulur duke shikluar nga ballkoni mendova se me zdo levizja nga aj vend sepse per mua ne at moment jeta kishte marre fund. Njeriu qe kisha qajtur per tre vite duke menduar se ka vdekur, njeriu qe kisha dashur me shpirt dhe qe ende e doja, ishte gjalle dhe ishte fejuar me shoqen me te mire.
Fillova te pajtohem me t evertetn, por tash ekzistonte diqka tjeter, pse une isha genjyer se aj njeri kishte vdekur? Kur takova nenet e tij me tha se kishte vuajtur nga njerezit e qytetit dhe se i urrente ata, edhe menyra per te me larguar nga djali i saj ishte qe mua te me genjej se kishte vdekur , por edhe aj kishte qene semur pa edite une dhe e kishin derguar ne Gjermani per te sheruar e qka ishte me e keqja qe edhe aj atje ishte genjyer qe une ketu kam vdekur.
-Mund te paramendosh se qfare na ka bere nena e jote , vetem pse i urrente njerezit e qytetit time , na ndau dhe na shkaterroi jeten.
Degjova kusheriren nje dite duke biseduar me ty i thoje se ende me dashuron edhe pse je me dike tjeter por edhe pse tash e kishe kuptuar se une jame e gjalle ti nuk mund te ishe me mua sepse ishe fejuar me dike tjeter dhe prisje qe te martoheni mbrenda nje muaji.
Edhe une isha e ftuar ne at darsme , dhe me gjithe zemer e kisha pranuar jo pse mund te duroja te shoh me shoqen me te mire, por qe te shoh se a do te jesh i lumtur apo do te vuash edhe ne diten me te mire te jetes tende (DITEN E MARTESES).
Une nuk kame faj ishte nena e jote qe na ndau, ajo e cila shkaterroi te birin e saj por edhe nje shpirt te nje vajze te pa fajshme.
Kurse tani , tani kur vij ne qytetin tende, te shoh me gruan dhe me vajzen tende te vogel te cilen ti e do shume dhe e ke emeruar me emrin time.
Jame shume e lumtur qe nje vajze e pa fajshme mbane emrin time por dua nga zoti qe ajo mos te kete te njejtin fate te Babit te saj apo asaj qe ja trashigon emrin, kurs une ende cillem e vetmuar , me nje dashuri te dehstuar ne zemer dhe me vuajtjet qe kur nuk do te me largoheshin.
Tani me degjova se e kishe kuptuar qe jame e semur me nje smundje te pa sherueshme , por mos u brengos ti sepse une jame e fort ti edi kete nuk do te me ndodhe asgje , por edhe nese me ndodh kete leter do ja le njeriut qe me se shumti i besova ne jeten time, dhe ajo do ta percjell ty ateher vetem ateher kur do kesh mundesin te vish ne varrin time, do te thote mbasi une te nderroj jete dua te vish tek une dhe asgje tjeter te mos thuash pos fjales qe me tha per here te pare por edhe per here te fundit. Fjalen TE DUA
-U njoftuam krejt rastesisht , ateher kur errdha une si nje mysafire ne qytetin tende .Isha mysafire e qytetin tende kurse nga qyteti im isha shume large. Kisha arrdhur tek nje kusherire e imja qe banonte prane shtepis tende, aty ku isha nisur te qendroj per dy muaj sepse e kisha nje arsye qe me duhej te qendroja.
Krejt rastesisht te takova diten e dyte mbasi kisha arrdhur ne at qytet ku ti ishe lindur dhe banoje,kurr nuk i kame besuar "dashuris ne shikim te pare", ate dite mu terqeth i tere trupi kur ti pashe ato sy qe me shikonin mua pa ndare.Mbasi dilnim nga e njejta mahalle mendove se isha banuese e re e asaj shtepie dhe ma bere me koke edhe une ne shej rrespekti te pershendeta. Mendova se nga aj moment nuk te dhashe vetem nje pershendetje por edhe shpirtin qe kurr me pare se kishte njohur dashurine. Edhe ti edi mire se qe nga ajo dite ne dy muaj te tere qendruam se bashku si shok-shoqe me te ngusht se kerkush tjeter.Sa mire ishte kur bisedonim se bashku, kur qeshnim dhe fatkeqesisht kur per here te pare qajtem se bashku ateher kur ti morre lajmin afer meje se kishe humbur baben, e ndaje kete hidherim me mua sikurse me nje moter apo grua.Po asnjera nga keto nuk isha une , une isha thjesht nje vajz qe te dashuroja dhe nuk mund te tregoja per kete, dhe ti nje djal qe me dashuroje por sikurse une nuk mund te ma thoje.,
Dita e fundit....Ateher kur mua mu desht te kthehem ne qytetin time, ishte pak vone por ne te dyte vendosem ne nje moment te thuam nje fjal, te cilen fjale e thame ne nje moment sikurse i kishim gjitha te perbashketa edhe mendimet i kishim ashtu...TI fillove te pershperitesh une mblodha fuqi dhe nga te dyte doli nje fjale qe e prisnim me pa durim nga njeri tjetri...
TE DUA
Edhe tash edhe pse kane kaluar kater vite per dashurine qe lame pas kur flas po me dridhet zemra.Por me duhet te tregoi ne nje flete gjitha ato qka ne te dy i perjetuam.
Nje muaj kaloi nga dita qe me percjelle, nje muaj i tere qe ste kisha pare dhe qe sta kisha degjuar zerin. Nje dite cingeroj telefoni , nena jote me japi lajmin me te keq qe me heret kisha degjuar me the se aj djal qe une e dashuroja kishte bere ndeshje dhe kishte humbur jeten, fjala ishte per ty, ishte nena e jote ajo e cila me nxiu jeten per nje sekonde.
Errdha te nesermen, kerkoja qe te vizitoj varrin mbasi skisha mundesi te vija ne vorrimin tende, me treguan dhe errdha e vizitova , por me nje merzi te madhe sepse aty e kishe vetem emrin e shkruar dhe as datlinjden e lindjes e vdekjes e as ndonje foto per kujtime. Vendosa te flas me babin dhe kerkova nga aj ndihme qe mbasi familja jote skishte nderrmar asgje , vendosem qe ne te bejme varrin me te bukur ne ate qytet qe ekzistonte. E bera...Por ajo ishte e kote pse , edhe kete do te tregoi tash ne vazhdim....
Kaluan tri vite duke arrdhur une gjdo dy jave te vizitoj vorrin tende, gjithmon ne zemer me dashurine qe kisha per ty, isha betuar se sdo njihja njeri tjeter pos teje.
Te kujtohet ne ateher kur u takonim fshehurazi kishim nje shoqe qe na ndihmonte te takohemi mendoja se e kisha shoqe te zemres, eh sa here isha arrdhur ne at qytet ku ju dy banonit dhe i kisha derdhur ne krah lote duke thene per ty se te doja dhe me mungoje shume edhe ajo asgje tjeter sme thonte pos duhet ta harrosh sepse aj tash eshte i vdekur.Por nuk e kame ditur se mbas asaj qenka e fshehur diqka tjeter, deri mbas tre viteve kur kusherirja me thirri qe urgjentisht te vij ne qytetin tende.
Errdha me tha qe te behem e fort sepse deshironte te me thuante diqka, e pranova...Filloj te me tregoi se ti ishe gjalle dhe ishe kthyer mbas tre viteve nga Gjermani dhe te kishin fejuar me shoqen me te mire te zemres qe ne dy kishim e qe na ndihmonte te takoheshim fshehurazi kur u dashuronim.
Nuk mund ti besoja sepse une e kisha te bindur se ti kishe vdekur saqe edhe te kisha bere varrin me te bukur ne at qytet.Qendruam ne ballkon deri moemntin kur ti dole dore per dore me shoqen time,ne at qast asgje tjeter pos nje drridhjeje te zemres dhe nje dobesim te trurit nuk ndieva.Sikurse isha e ulur duke shikluar nga ballkoni mendova se me zdo levizja nga aj vend sepse per mua ne at moment jeta kishte marre fund. Njeriu qe kisha qajtur per tre vite duke menduar se ka vdekur, njeriu qe kisha dashur me shpirt dhe qe ende e doja, ishte gjalle dhe ishte fejuar me shoqen me te mire.
Fillova te pajtohem me t evertetn, por tash ekzistonte diqka tjeter, pse une isha genjyer se aj njeri kishte vdekur? Kur takova nenet e tij me tha se kishte vuajtur nga njerezit e qytetit dhe se i urrente ata, edhe menyra per te me larguar nga djali i saj ishte qe mua te me genjej se kishte vdekur , por edhe aj kishte qene semur pa edite une dhe e kishin derguar ne Gjermani per te sheruar e qka ishte me e keqja qe edhe aj atje ishte genjyer qe une ketu kam vdekur.
-Mund te paramendosh se qfare na ka bere nena e jote , vetem pse i urrente njerezit e qytetit time , na ndau dhe na shkaterroi jeten.
Degjova kusheriren nje dite duke biseduar me ty i thoje se ende me dashuron edhe pse je me dike tjeter por edhe pse tash e kishe kuptuar se une jame e gjalle ti nuk mund te ishe me mua sepse ishe fejuar me dike tjeter dhe prisje qe te martoheni mbrenda nje muaji.
Edhe une isha e ftuar ne at darsme , dhe me gjithe zemer e kisha pranuar jo pse mund te duroja te shoh me shoqen me te mire, por qe te shoh se a do te jesh i lumtur apo do te vuash edhe ne diten me te mire te jetes tende (DITEN E MARTESES).
Une nuk kame faj ishte nena e jote qe na ndau, ajo e cila shkaterroi te birin e saj por edhe nje shpirt te nje vajze te pa fajshme.
Kurse tani , tani kur vij ne qytetin tende, te shoh me gruan dhe me vajzen tende te vogel te cilen ti e do shume dhe e ke emeruar me emrin time.
Jame shume e lumtur qe nje vajze e pa fajshme mbane emrin time por dua nga zoti qe ajo mos te kete te njejtin fate te Babit te saj apo asaj qe ja trashigon emrin, kurs une ende cillem e vetmuar , me nje dashuri te dehstuar ne zemer dhe me vuajtjet qe kur nuk do te me largoheshin.
Tani me degjova se e kishe kuptuar qe jame e semur me nje smundje te pa sherueshme , por mos u brengos ti sepse une jame e fort ti edi kete nuk do te me ndodhe asgje , por edhe nese me ndodh kete leter do ja le njeriut qe me se shumti i besova ne jeten time, dhe ajo do ta percjell ty ateher vetem ateher kur do kesh mundesin te vish ne varrin time, do te thote mbasi une te nderroj jete dua te vish tek une dhe asgje tjeter te mos thuash pos fjales qe me tha per here te pare por edhe per here te fundit. Fjalen TE DUA
Last edited by a moderator: