Jetojme cdo dite nen presionin e informacioneve nga neti, TV, radio e te tjera. Une vet jam ithtar i lajmit korrekt, por kam pershtypjen se dramaticiteti qe i jepet lajmit te ne me shume bene deme se sa dobi.
Shpesh lajmet, keto te fundit, na sjellin para dilemave dhe jo vetem para tyre por edhe para egzistimit si vet njeri.
E kam fjalen konkretisht per rastin e djeshem. Nuk du ate them se lajmi i djeshem nuk kishte rendesi, por ajo cfare tentonin te benin gazetaret, me njerezit, me te lenduarit konkretisht kam pershtypjen se ne mos ishte krim, ishte kafsheri. Ne kete drejtim kam pershtypjen se gazetaria shqiptare ka humbur sensing e informimit dhe ka tejkaluar cdo suaze humane. Them te drejten mu duken si ujq qe duan te rrisin audiencen ne kurriz te viktimave dhe kjo eshte e pafalshme.
Kam percjelle rastin deri vone por edhe sot, por te nderhyje ashtu gazetari, madje edhe ne momente tragjike te pacientit per bese mua nuk me duket normale. Ti afrohesh nje pacienti qe po luan me jete a vdekje dhe te tentosh qe nga ai te nxjerresh informacione nga me te dhimbshmet kur ai akoma eshte ne terror tragjik dhe psikologjik, per mua eshte terrorizim i njerezve. Tu afrosh kamerat familjareve ne momente me drastike dhe tragjike per ta, kur po nxjerrnin floket, kjo per mua jo vetem qe eshte kulm injorance por edhe mungese respekti per dhimbjen e tjetrit.
Cfare mendoni ju?
Shpesh lajmet, keto te fundit, na sjellin para dilemave dhe jo vetem para tyre por edhe para egzistimit si vet njeri.
E kam fjalen konkretisht per rastin e djeshem. Nuk du ate them se lajmi i djeshem nuk kishte rendesi, por ajo cfare tentonin te benin gazetaret, me njerezit, me te lenduarit konkretisht kam pershtypjen se ne mos ishte krim, ishte kafsheri. Ne kete drejtim kam pershtypjen se gazetaria shqiptare ka humbur sensing e informimit dhe ka tejkaluar cdo suaze humane. Them te drejten mu duken si ujq qe duan te rrisin audiencen ne kurriz te viktimave dhe kjo eshte e pafalshme.
Kam percjelle rastin deri vone por edhe sot, por te nderhyje ashtu gazetari, madje edhe ne momente tragjike te pacientit per bese mua nuk me duket normale. Ti afrohesh nje pacienti qe po luan me jete a vdekje dhe te tentosh qe nga ai te nxjerresh informacione nga me te dhimbshmet kur ai akoma eshte ne terror tragjik dhe psikologjik, per mua eshte terrorizim i njerezve. Tu afrosh kamerat familjareve ne momente me drastike dhe tragjike per ta, kur po nxjerrnin floket, kjo per mua jo vetem qe eshte kulm injorance por edhe mungese respekti per dhimbjen e tjetrit.
Cfare mendoni ju?
