Ndersa le punen nisem e sbres shkallet e teksa del tek dera kryesore nxjerr helmin e mallkuar por qe esht e vetmja gje ne kete bote qe mua deri ne sot sme ka tradhetuar e po ma merr jeten me therrime e qe e di qe nje dite do fitoj, teksa eci humbem ne mendime e thjesht rutina i ben kembet te ecin po ne te njejten rruge qe kan ecur nje dit me pare.. me ne fund marr makinen e nisem per ne shpi e tek sa hy ne dere kryesore papritmas trupi fillon e prehet ne paqe e gjeja e par qe me shkon ne mendje esht te shtrihem e te vozis ne kanalet e televizionit e vet si pa e kuptuar i bej kto gjera.
Ndersa shtrihem perhumbem ne gjum te thelle e shikoj nje vegim qe vjen drejt meje sikur dielli te kishte shkeputur nje pjese te tije e frikshme por gjithmon njeriu kerkon te zbuloj te pa zbuluaren e teksa afrohem i njejti mankth qe me ndjek pernate behet subjekt e i kesaj nate TI. Ndoshta zoti me mallkoi diten qe un u ndava prej teje e tani sme le me te qete deri sa te mbyll syt njeher e pergjithmon, ndoshta mekatet qe kam bere ne kete jet po me perndjekin e do me bejn qe ta paguaj per tere te keqijat qe kam bere, ndoshta ... sa shum ndoshta edhe pse sjam i sigurt cila nga keto eshte. Ngrihet nje pikepyetje aq e madhe para meje saqe e shikoj veten nje pikez uje ne oqean, rishoh veten time ne pasqyre si dicka te pafuqishme per te ecur para, ndoshta ishe ti ajo qe i jepje diteve te mija forcen qe kerkonin, ishe ti ajo i jepje sens jetes time e tani qe jam pa ty humbem ne ironin e vegimeve qe me perndjekin kudo.
Ndersa rri ne kervat i perhumbur ime me vjen e me cliron duke me thene qe te shkoj ne kervat te shtrihem per te fjetur e ca me pertese ca me padeshir por i pergjumur dal jasht e nis pi cigaren kete shoqe qe esht kaq e heshtur por duket sikur me kupton e rrin me mua ne cdo moment qe ndihem keq, futem brenda e shtrihem si i vdekur ne kervat duke shpresuar qe kur te hap syt neser do jete dite e re per mua. Ah se harrova Nuk Rishoh me Endrra Ato humben qe kur te Humba TY.