Është ditë e djelë,u bëm afro 1 vit të mbyllur në shtëpi,corona është ende aktive,rezervat ushqimore po i afrojnë fundit, e ndjej që nicku ndihet e mërzitur sepse më sheh mua të mërzitur ngaqë un shoh nickun dhe ndjej pamundësinë për të vepruar që ajo dhe tami ynë tashmë 1 vjeç,të ushqehet muajin tjetër.Ajo e ndjen situatën futet në mendjen time dhe e zbulon skenën që unë kam në mendje,mendja ime është në muajin prill të 2021,i demoralizuar totalisht nga fakti që smund bëj asgje,në luftë me kohën,unë vendos të heq dorë nga jeta që jeta jonë,Tami dhe mamaja e Tamit të vazhdojnë jetën.Ndërkoh më lexon mendjen diçka e mrekullueshme ndodh.Tami ynë gërrmon në bodrum dhe patatet që unë kisha rezervuar për një vit ishin palluar me njëra tjetrën,ishin zhytur në tokë e kishin mbirë dhe kishin çelur qindra e kg patate aq sa për të jetuar edhe 6 muaj.Shpresë kto 6 muaj se corona do zhduket e ne do jetojmë të 3 të lumtur.?
??
??
