Lauri
Anunnak
Jeta është plot gëzime dhe momente të paharrueshme hidhërimi. Sidoqoftë, ato që lenë gjurmë në jetën tonë janë ngjarjet traumatike dhe humbje që mund të jenë të vështira për t’u kapërcyer. Gjatë jetës aksidentet me pasoja të rënda, ndodhitë që na godasin duke na tronditur shpirtin, humbjet që na gjunjëzojnë dhe plagët që na bëjnë të mos harrojmë çfarë kemi kaluar, janë dhe do të jenë udha nëpër të cilën kalojmë, pësimet që duhet ta na bëhen mësime. Ekziston një teknikë japoneze që synon t’i kthejë ato ngjarje të dhimbshme në diçka pozitive. Emri i tij është Kintsugi dhe kjo është ajo nga e cila përbëhet kjo teknikë dhe prej së cilës psikologjia ka përftuar një mundësi rivitalizimi pas një thyerjeje, pas një lëndimi. Dhe këtë e bën duke kuruar plagët, jo vetëm pa i fshehur ato, por duke i bërë të dukshme përmes një ndriçimi të artë. Në atë kuptim që çdo fatkeqësi dhe aksident në jetë të na shërbejë si një trofe i triumfit mbi të keqen.
Çfarë është Kintsugi?
Kintsugi është një art i lashtë japonez që përdoret për riparimin e porcelanit të vjetër që thyhet. Qëllimi është ta rivendosni atë në mënyrë që të mund të përdoret përsëri. Kintsugi do të thotë ” bashkim i artë”, i njohur gjithashtu si Kintsukuroi “riparim i artë”. Origjina e saj daton në Japoninë e Lashtë, në fund të shekullit të 15-të. Teknika konsiston në riparimin e pjesëve të thyera të qeramikës duke përdorur një rrëshirë, të quajtur Urushi, dhe pluhur metalik ari, argjendi ose platini.
Magjia e Kintsugi është se sapo copa të rikuperohet, ajo rikthehet në jetë dhe një shkëlqim të ri falë plagëve që i japin dritë. Mendohet se bazat e këtij arti mund të zbatohen në jetën personale. Christy Bartlett, tek “Estetika e Qeramikës së Zgjedhur Japoneze” shkruan që ky kurim, ky bashkim i copave të thyera, jo vetëm që nuk ka përpjekje për të fshehur dëmin që është bërë, por riparimi i bërë është qëllimisht i ndriçuar… një lloj shprehje fizike e shpirtit të mushinave…. Mushin shpesh është përkthyer fjalë për fjalë si “pa mend”, por mbart konotacion plotësisht ekzistuese brenda momentit, të mos bashkëngjitjes, të barazisë në kushtet e ndryshimit. … Peripecitë e ekzistencës me kalimin e kohës, ndaj të cilëve të gjithë njerëzit janë të ndjeshëm, nuk mund të ishin më të qarta se sa në prishjet, trokitjet dhe copëtimet, të cilave u nënshtrohen edhe pajisjet e qeramikës. Kjo gatishmëri apo estetikë e ekzistencës ka qenë e njohur në Japoni si një mono e vetëdijshme, një ndjeshmëri e dhembshur, ose ndoshta identifikim me, [gjëra] jashtë vetvetes. ”
Tregohet gjithashtu se origjina e Kintsugi daton në periudhën Muromachi, kur Shogon i Japonisë, Ashikaga Yoshimitsu (1358-1408) theu tasin e tij të preferuar të çajit dhe, i shqetësuar, e dërgoi atë për t’u riparuar në Kinë. Por pas kthimit të tij, ai u tmerrua nga elementët e shëmtuar të metaleve që ishin përdorur për t’u bashkuar me copat e prishura, dhe ai ngarkoi zejtarët e tij që të hartonin një zgjidhje më të përshtatshme. Ajo që ata propozuan ishte një metodë që nuk e maskonte dëmin, por bëri diçka të duhur dhe tw ngjante si njw art.
Kintsugi, një mënyrë për t’u shëruar
Në një epokë që adhuron rininë, përsosmërinë dhe të renw, arti i kintsugi mban një mençuri të veçantë, aq të zbatueshme për jetën tonë, siç është për një filxhan të thyer çaji. Kujdesi dhe dashuria e shpenzuar në enët e copëtuara, duhet të na japin besimin për të respektuar atë që është dëmtuar dhe plagosur, e prekshme dhe e papërsosur, duke filluar nga vetja dhe gjithçka përreth nesh.
Psikologë të ndryshëm filluan të konsiderojnë idenë e aplikimit të Kintsugi për të kapërcyer zhgënjimet, pasi kuptuan se shumë njerëz e përshkruanin veten si enë të thyera ose të prishura, pasi pësuan trauma në jetë. Filozofia e Kintsugi është të vlerësojmë bukurinë që kanë plagët tona, duke i njohur ato si pjesë të thelbit tonë dhe duke mësuar t’i riparojmë ato për të përmirësuar versionin e vetvetes. Siç tregon edhe Psikologjia Sot, janë këto përvoja që na forcojnë dhe na bëjnë të evoluojmë. Në të njëjtën kohë, ata japin një këndvështrim të ri për jetën, rrisin qëndrueshmërinë dhe ju japin impulsin për të ecur përpara pas një rënie.
Si të praktikoni Kintsugi në jetën tuaj
Për ta kthyer pjesën Kintsugi të ditës tuaj në një aleat të synimeve tuaja, ju mund të ndiqni një seri këshilla që do t’ju ndihmojnë të kapërceni çdo pengesë që vjen në rrugën tuaj.
Me këto zakone, Kintsugi do të bëhet pjesë e jetës tuaj, dhe do t’ju ndihmojë të ecni përpara dhe të merrni pozitivisht nga përvojat tuaja të dhimbshme.
A-Vataj
Çfarë është Kintsugi?
Kintsugi është një art i lashtë japonez që përdoret për riparimin e porcelanit të vjetër që thyhet. Qëllimi është ta rivendosni atë në mënyrë që të mund të përdoret përsëri. Kintsugi do të thotë ” bashkim i artë”, i njohur gjithashtu si Kintsukuroi “riparim i artë”. Origjina e saj daton në Japoninë e Lashtë, në fund të shekullit të 15-të. Teknika konsiston në riparimin e pjesëve të thyera të qeramikës duke përdorur një rrëshirë, të quajtur Urushi, dhe pluhur metalik ari, argjendi ose platini.
Magjia e Kintsugi është se sapo copa të rikuperohet, ajo rikthehet në jetë dhe një shkëlqim të ri falë plagëve që i japin dritë. Mendohet se bazat e këtij arti mund të zbatohen në jetën personale. Christy Bartlett, tek “Estetika e Qeramikës së Zgjedhur Japoneze” shkruan që ky kurim, ky bashkim i copave të thyera, jo vetëm që nuk ka përpjekje për të fshehur dëmin që është bërë, por riparimi i bërë është qëllimisht i ndriçuar… një lloj shprehje fizike e shpirtit të mushinave…. Mushin shpesh është përkthyer fjalë për fjalë si “pa mend”, por mbart konotacion plotësisht ekzistuese brenda momentit, të mos bashkëngjitjes, të barazisë në kushtet e ndryshimit. … Peripecitë e ekzistencës me kalimin e kohës, ndaj të cilëve të gjithë njerëzit janë të ndjeshëm, nuk mund të ishin më të qarta se sa në prishjet, trokitjet dhe copëtimet, të cilave u nënshtrohen edhe pajisjet e qeramikës. Kjo gatishmëri apo estetikë e ekzistencës ka qenë e njohur në Japoni si një mono e vetëdijshme, një ndjeshmëri e dhembshur, ose ndoshta identifikim me, [gjëra] jashtë vetvetes. ”
Tregohet gjithashtu se origjina e Kintsugi daton në periudhën Muromachi, kur Shogon i Japonisë, Ashikaga Yoshimitsu (1358-1408) theu tasin e tij të preferuar të çajit dhe, i shqetësuar, e dërgoi atë për t’u riparuar në Kinë. Por pas kthimit të tij, ai u tmerrua nga elementët e shëmtuar të metaleve që ishin përdorur për t’u bashkuar me copat e prishura, dhe ai ngarkoi zejtarët e tij që të hartonin një zgjidhje më të përshtatshme. Ajo që ata propozuan ishte një metodë që nuk e maskonte dëmin, por bëri diçka të duhur dhe tw ngjante si njw art.
Kintsugi, një mënyrë për t’u shëruar
Në një epokë që adhuron rininë, përsosmërinë dhe të renw, arti i kintsugi mban një mençuri të veçantë, aq të zbatueshme për jetën tonë, siç është për një filxhan të thyer çaji. Kujdesi dhe dashuria e shpenzuar në enët e copëtuara, duhet të na japin besimin për të respektuar atë që është dëmtuar dhe plagosur, e prekshme dhe e papërsosur, duke filluar nga vetja dhe gjithçka përreth nesh.
Psikologë të ndryshëm filluan të konsiderojnë idenë e aplikimit të Kintsugi për të kapërcyer zhgënjimet, pasi kuptuan se shumë njerëz e përshkruanin veten si enë të thyera ose të prishura, pasi pësuan trauma në jetë. Filozofia e Kintsugi është të vlerësojmë bukurinë që kanë plagët tona, duke i njohur ato si pjesë të thelbit tonë dhe duke mësuar t’i riparojmë ato për të përmirësuar versionin e vetvetes. Siç tregon edhe Psikologjia Sot, janë këto përvoja që na forcojnë dhe na bëjnë të evoluojmë. Në të njëjtën kohë, ata japin një këndvështrim të ri për jetën, rrisin qëndrueshmërinë dhe ju japin impulsin për të ecur përpara pas një rënie.
Si të praktikoni Kintsugi në jetën tuaj
Për ta kthyer pjesën Kintsugi të ditës tuaj në një aleat të synimeve tuaja, ju mund të ndiqni një seri këshilla që do t’ju ndihmojnë të kapërceni çdo pengesë që vjen në rrugën tuaj.
Me këto zakone, Kintsugi do të bëhet pjesë e jetës tuaj, dhe do t’ju ndihmojë të ecni përpara dhe të merrni pozitivisht nga përvojat tuaja të dhimbshme.
A-Vataj
