Abstrakt
😉
Begatia eshte sprove
Aid el Karni
Kush merr mësim mund të presë shpërblime të shumta, kurse mosmirënjohësve u takon vetëm vuajtja e dhembshme.
"Kjo është e mira e Zotit tim, Cili më sprovon nëse do të jem mirënjohës apo jomirënjohës. Ndërsa kush është mirënjohës – është mirënjohës për të mirën e vet, kurse kush është mosmirënjohës – po Zoti im është i pavarur dhe bujar."[1]
Këto janë fjalë të besimtarëve të sinqertë si Sulejmani (paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të). Ai e ka ditur që të mirat janë njëkohësisht edhe sprovë. Prandaj e ka falënderuar Allahun për to dhe i ka gëzuar ato. Kurse kur ishte në situatë të vështirë, sërish falënderonte dhe përmbahej pa zemërim e pakënaqësi. Vetëm kështu kalohet provimi kur bëhet fjalë për të mirat dhe simpatinë e Allahut.
Megjithatë, numri më i madh i njerëzve i dorëzohet kënaqësisë dhe janë të pakujdesshëm, kur Allahu i mbulon me të mirat dhe mëshirën e Vet.
"Njeriu, kur Zoti i tij dëshiron ta sprovojë dhe i shfaqë respekt dhe e mbulon me të mira, thotë: 'Zoti im ka qenë shumë bujar ndaj meje!' Kurse kur, për ta sprovuar, ia pakëson furnizimin, atëherë deklaron: 'Zoti im më ka braktisur!"[2]
Jobesimtarët janë vërtet njerëz të paarsyeshëm ngase lidhen për atë që është kalimtare. Besimtarët e dinë dallimin midis të përkohshmes dhe të përjetshmes. Ata nuk i dorëzohen materializmit të cekët porse pasurojnë seharet dhe thesaret e tyre të përjetshëm. Natyrisht, kjo bëhet me besim, bamirësi, devotshmëri, zell dhe pendesë.
1.Neml 40
2.Fexhr 15,16.
Aid el Karni
Kush merr mësim mund të presë shpërblime të shumta, kurse mosmirënjohësve u takon vetëm vuajtja e dhembshme.
"Kjo është e mira e Zotit tim, Cili më sprovon nëse do të jem mirënjohës apo jomirënjohës. Ndërsa kush është mirënjohës – është mirënjohës për të mirën e vet, kurse kush është mosmirënjohës – po Zoti im është i pavarur dhe bujar."[1]
Këto janë fjalë të besimtarëve të sinqertë si Sulejmani (paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të). Ai e ka ditur që të mirat janë njëkohësisht edhe sprovë. Prandaj e ka falënderuar Allahun për to dhe i ka gëzuar ato. Kurse kur ishte në situatë të vështirë, sërish falënderonte dhe përmbahej pa zemërim e pakënaqësi. Vetëm kështu kalohet provimi kur bëhet fjalë për të mirat dhe simpatinë e Allahut.
Megjithatë, numri më i madh i njerëzve i dorëzohet kënaqësisë dhe janë të pakujdesshëm, kur Allahu i mbulon me të mirat dhe mëshirën e Vet.
"Njeriu, kur Zoti i tij dëshiron ta sprovojë dhe i shfaqë respekt dhe e mbulon me të mira, thotë: 'Zoti im ka qenë shumë bujar ndaj meje!' Kurse kur, për ta sprovuar, ia pakëson furnizimin, atëherë deklaron: 'Zoti im më ka braktisur!"[2]
Jobesimtarët janë vërtet njerëz të paarsyeshëm ngase lidhen për atë që është kalimtare. Besimtarët e dinë dallimin midis të përkohshmes dhe të përjetshmes. Ata nuk i dorëzohen materializmit të cekët porse pasurojnë seharet dhe thesaret e tyre të përjetshëm. Natyrisht, kjo bëhet me besim, bamirësi, devotshmëri, zell dhe pendesë.
1.Neml 40
2.Fexhr 15,16.