Nostra_22
Anëtar i Nderuar
Studimi në dy kryeqendra. Tiranë dhe Shkodër, braktisja e bankave, shifrat flasin për situatë alarmante
Lënia e shkollës fillon në ciklin e ulët. Mësuesit deklarojnë se 5 për qind e nxënësve braktisin shkollën në hapat e parë
Kështu do të jetë derisa të ekzistojnë fenomene të tilla si, gjakmarrja, mungesa e kujdesit prindëror, dhuna në familje apo keqtrajtimi në ambientin shkollor. Shifrat e fundit të raportuara nga organizma vendas, por edhe ndërkombëtarë, thonë thjesht dhe qartë se, braktisja e arsimit të detyruar jo vetëm që nuk po njeh kurbë në ulje, por vazhdon të ketë rritje konstante, e shoqëruar në rrugën e saj edhe nga fenomene të reja, të cilat modifikohen me ato të vjetra.
Të fundit të rreshtuar në krah të zyrtarëve të arsimit që vunë gishtin mbi plagë mbi këtë fenomen që po i merr shpirtin arsimit të detyruar në Shqipëri, ishin drejtues të Shoqatës Internacionale për Solidaritet. Në bazë të një studimi të kryer nga kjo shoqatë, mbështetur financiarisht nga Qeveria Spanjolle, në dy qytetet më të mëdha të vendit, Tiranë dhe Shkodër, rezulton se 15 për qind e nxënësve braktisin bankat, sapo përfundojnë ciklin e ulët shkollor.
Shifrat pranohen edhe nga vetë mësuesit, që shikojnë si arsye të fortë ambientin familjar, në të cilin rritet nxënësi. Në Shkodër, kryeqendrën e veriut, gjakmarrja është kthyer në shushunjëz, e cila po u pi gjakun, dita-ditës, shkollave. Në malësitë e këtij rrethi, ka fshatra ku gjakmarrja ka ngujuar në shtëpi mbi 30 fëmijë, të cilët prej frikës janë të detyruar të qëndrojnë të mbyllur brenda mureve, duke mos arritur të marrin dot edhe njohuritë më elementare mësimore.
Një rast i tillë është fshati Bardhaj në rrethin e Shkodrës, ku për shkak të gjakmarrjes, Drejtoria Arsimore e këtij rrethi, është e detyruar të krijojë klasa në kullat e ngujimit. Braktisja e shkollës nuk është se fillon vetëm në klasat e pesta. Raporti thotë se këtu vihet re më shumë, por po të shikosh edhe më poshtë, statistikat flasin për shifra alarmante edhe në klasat më të ulëta, ose në ato që cilësohen rëndom, si brezorja e parë e edukimit shkollor.
Kështu, në Tiranë dhe në Shkodër, braktisja e shkollës nga klasa e parë në të katërtën, është 5 për qind e totalit të nxënësve që marrin dijen në këto dy qendra të mëdha urbane në vend. Ndonëse gjakmarrja është fenomen që prek gjerësisht zonat veriore, nuk mund të thuhet se kjo plagë e rëndë, që shoqëron shoqërinë shqiptare në shekuj, nuk konstatohet edhe në zona të tjera, madje edhe brenda në kryeqytet, në atë që cilësohet si vija e verdhë.
Përgjithësisht, fëmijët që braktisin shkollën në Tiranë, por edhe në rrethe të tjera të vendit, jetojnë në familje me 5 anëtarë apo edhe më shumë. Gjakmarrja konsiderohet në raport si një nga shkaqet që sjell për rrjedhojë braktisjen e shkollës nga nxënësit. Por, këtu nuk mund të anashkalohen shkaqet e forta ekonomike. Studimi reflekton se fëmijët, të cilët janë piketuar si braktisës të shkollave, vijnë nga familje me të ardhura mujore më pak se 30 mijë lekë në muaj, që, përpjesëtuar me numrin e lartë të anëtarëve, janë të pamjaftueshme për të kaluar të paktën jetë normale.
Vetëm në Tiranë numri i fëmijëve në moshë shkollore që bredhin rrugëve si ambulantë, është mbi 5 mijë. Të pyetur nga gazeta “Shekulli”, shumë prej tyre pranojnë se me migrimin e familjes, për shkak edhe të kushteve të vështira ekonomike, janë detyruar të mos e ndjekin më shkollën.
Në këtë braktisje, në të shumtën e rasteve, ata janë përkrahur edhe nga prindërit, të cilët përballë urisë, dashje pa dashje, i kanë hapur udhën analfabetizmit te fëmijët. Edhe në rastet kur nuk është braktisur arsimi i detyruar, shumë pak fëmijë ambulantë në rrugët e kryeqytetit, kanë pasur dëshirën për të ndjekur më tej shkollën, duke reflektuar kësisoj krizën e vërtetë, në të cilën ndodhet arsimi në Shqipëri.
Lënia e shkollës fillon në ciklin e ulët. Mësuesit deklarojnë se 5 për qind e nxënësve braktisin shkollën në hapat e parë
Kështu do të jetë derisa të ekzistojnë fenomene të tilla si, gjakmarrja, mungesa e kujdesit prindëror, dhuna në familje apo keqtrajtimi në ambientin shkollor. Shifrat e fundit të raportuara nga organizma vendas, por edhe ndërkombëtarë, thonë thjesht dhe qartë se, braktisja e arsimit të detyruar jo vetëm që nuk po njeh kurbë në ulje, por vazhdon të ketë rritje konstante, e shoqëruar në rrugën e saj edhe nga fenomene të reja, të cilat modifikohen me ato të vjetra.
Të fundit të rreshtuar në krah të zyrtarëve të arsimit që vunë gishtin mbi plagë mbi këtë fenomen që po i merr shpirtin arsimit të detyruar në Shqipëri, ishin drejtues të Shoqatës Internacionale për Solidaritet. Në bazë të një studimi të kryer nga kjo shoqatë, mbështetur financiarisht nga Qeveria Spanjolle, në dy qytetet më të mëdha të vendit, Tiranë dhe Shkodër, rezulton se 15 për qind e nxënësve braktisin bankat, sapo përfundojnë ciklin e ulët shkollor.
Shifrat pranohen edhe nga vetë mësuesit, që shikojnë si arsye të fortë ambientin familjar, në të cilin rritet nxënësi. Në Shkodër, kryeqendrën e veriut, gjakmarrja është kthyer në shushunjëz, e cila po u pi gjakun, dita-ditës, shkollave. Në malësitë e këtij rrethi, ka fshatra ku gjakmarrja ka ngujuar në shtëpi mbi 30 fëmijë, të cilët prej frikës janë të detyruar të qëndrojnë të mbyllur brenda mureve, duke mos arritur të marrin dot edhe njohuritë më elementare mësimore.
Një rast i tillë është fshati Bardhaj në rrethin e Shkodrës, ku për shkak të gjakmarrjes, Drejtoria Arsimore e këtij rrethi, është e detyruar të krijojë klasa në kullat e ngujimit. Braktisja e shkollës nuk është se fillon vetëm në klasat e pesta. Raporti thotë se këtu vihet re më shumë, por po të shikosh edhe më poshtë, statistikat flasin për shifra alarmante edhe në klasat më të ulëta, ose në ato që cilësohen rëndom, si brezorja e parë e edukimit shkollor.
Kështu, në Tiranë dhe në Shkodër, braktisja e shkollës nga klasa e parë në të katërtën, është 5 për qind e totalit të nxënësve që marrin dijen në këto dy qendra të mëdha urbane në vend. Ndonëse gjakmarrja është fenomen që prek gjerësisht zonat veriore, nuk mund të thuhet se kjo plagë e rëndë, që shoqëron shoqërinë shqiptare në shekuj, nuk konstatohet edhe në zona të tjera, madje edhe brenda në kryeqytet, në atë që cilësohet si vija e verdhë.
Përgjithësisht, fëmijët që braktisin shkollën në Tiranë, por edhe në rrethe të tjera të vendit, jetojnë në familje me 5 anëtarë apo edhe më shumë. Gjakmarrja konsiderohet në raport si një nga shkaqet që sjell për rrjedhojë braktisjen e shkollës nga nxënësit. Por, këtu nuk mund të anashkalohen shkaqet e forta ekonomike. Studimi reflekton se fëmijët, të cilët janë piketuar si braktisës të shkollave, vijnë nga familje me të ardhura mujore më pak se 30 mijë lekë në muaj, që, përpjesëtuar me numrin e lartë të anëtarëve, janë të pamjaftueshme për të kaluar të paktën jetë normale.
Vetëm në Tiranë numri i fëmijëve në moshë shkollore që bredhin rrugëve si ambulantë, është mbi 5 mijë. Të pyetur nga gazeta “Shekulli”, shumë prej tyre pranojnë se me migrimin e familjes, për shkak edhe të kushteve të vështira ekonomike, janë detyruar të mos e ndjekin më shkollën.
Në këtë braktisje, në të shumtën e rasteve, ata janë përkrahur edhe nga prindërit, të cilët përballë urisë, dashje pa dashje, i kanë hapur udhën analfabetizmit te fëmijët. Edhe në rastet kur nuk është braktisur arsimi i detyruar, shumë pak fëmijë ambulantë në rrugët e kryeqytetit, kanë pasur dëshirën për të ndjekur më tej shkollën, duke reflektuar kësisoj krizën e vërtetë, në të cilën ndodhet arsimi në Shqipëri.
Shekulli
