Shfletimi si vizitorë është i kufizuar

Ai moment.....!

Ai moment kur lexon kete me poshte dhe thua: Ta postoj se qenka e bukur. 😁

"Sa nuk vdiqa nga dëshira për të mbaruar shkollën e mesme, po ashtu edhe për të mbaruar universitetin, po ashtu edhe derisa gjeta punë. Të njëjtën gjë përjetova derisa u martova e më pas derisa linda fëmijë. Më shoqëroi kjo ndjenjë derisa hynë fëmijët e mi në shkollë. E pastaj sërish derisa nuk vdiqa duke pritur daljen në pension. Tani unë jam në prag të vdekjes dhe papritur kuptova se kisha harruar të jetoj"

Nikol Zabloski
 
Ai momenti kur me 31 Dhjetor duhet me udhetu per pune :(
 
Ai moment kur je duke par kte filmin
image (1).jpg
Dhe mendon sikur te ishte reale nje forc e till do na kish gjet belaja lool
 
Ai momenti qe pret te marresh dhurata speciale per vitin e ri dhe ajo qe kupton eshte se nuk mund te marresh asgje pa dhene qofte edhe nje dicka te vogel...sikur edhe nje fjale apo 2 , apo 3 apo disa ... te thena ne menyren e duhur😁
Pastaj vjen nje moment qe nuk vlereson as ato qe thua vete , por pret te degjosh vleresime dhe opinione qe edhe nese s te vlejne , i analizon dhe arrin ne nje perfundim te vetem dhe s te ngelet asgje per te thene, pervecse tu urosh njerezve nje vit te mbare e te begate dhe kjo nuk eshte ekzaktesisht ajo qe presin nga ty... sepse ngelet thjesht nje urim rutine dhe jo nje premtim. Ajo qe na ndan eshte shume fucking e thjeshte dhe e rendomte... te premtojme apo te presim premtime? Kjo eshte ceshtja🙄
Pastaj jemi po te njejtet qe we overthink ... per cfare apo kot? Ashtu edhe sic po flas une ne kete moment! 😁
Sa mire te jemi aq happy me cdo gje, aq sa ndjehemi ne momente te vogla dhe qe nuk duam tu japim rendesi🙂
 
Ai momenti kur ti zgjohesh ne mengjes pergjumesh dhe vret gishtin e madh te kembes tek cepi deres apapap ta pik e sle gje pa then 😟
 
Soulmind said:
Ai moment kur lexon kete me poshte dhe thua: Ta postoj se qenka e bukur. 😁

"Sa nuk vdiqa nga dëshira për të mbaruar shkollën e mesme, po ashtu edhe për të mbaruar universitetin, po ashtu edhe derisa gjeta punë. Të njëjtën gjë përjetova derisa u martova e më pas derisa linda fëmijë. Më shoqëroi kjo ndjenjë derisa hynë fëmijët e mi në shkollë. E pastaj sërish derisa nuk vdiqa duke pritur daljen në pension. Tani unë jam në prag të vdekjes dhe papritur kuptova se kisha harruar të jetoj"

Nikol Zabloski
Click to expand...
Shpejt qenka kujtuar ky kur ja paskan prer bileten per ne bot tjeter lool
 
Ai momenti kur te tjeret mendojne se ti ke perfunduar dhe ju ngriheni me i fuqishem se kurre.
 
Duhet të kyçeni ose të regjistroheni për t'u përgjigjur.

Konkursi Letërsisë

  • Endacaku

    Votat: 3 33.3%

  • Ky qytet i trisht.

    Votat: 2 22.2%

  • Ndjenjë

    Votat: 1 11.1%

  • Pas gjurmëve të shiut

    Votat: 3 33.3%
See comments…
Back
Top