Nje qasje mjat interesante!
Kushdo që ka një profesion të caktuar, herë pas here duhet ta pyesë veten nëse me këtë profesion kërkon që thjeshtë të fitojë jetesën, apo se nëpërmjet tij ai përmbush dhe një mision të fisëm, një ëndërr dhe një ambicie të vjetër aq shumë të dëshiruar. Historia e mëposhtme ka të bëjë më shumë me profesionin e artistit. A thua artistët tanë e kanë studiuar dhe e ushtrojnë profesionin e tyre sepse nëpërmjet tij sigurojnë jetesën, apo sepse shohin diçka më të fisme, diçka më humane? Kush është ai që jeton edhe pas vdekjes, ai që jeton vetëm për të përmbushur nevojat e veta fiziologjike, apo ai që i beson një misioni të fisëm dhe bën çmos ta përmbushë atë?
Ai është një artist shumë i njohur, i cili hodhi hapat e tij të parë në lëmin e artit në një kohë shumë të vështirë dhe me mundësi tejet modeste. Ai është اarli اaplin, të gjithë të gjithë e njohim. Ai ka luajtur në filma pa zë, një profesion goxha i vështirë, pasi duhej të tërheqësh vëmendjen e shikuesve pa nxjerrë as dhe një zë. Edhe pse kinematografia ka ndryshuar rrënjësisht që nga koha e اarli اaplin, ai mbetet një nga simbolet e pavdekshëm të artit. Ai vazhdon të jetojë ndërkohë që shumë aktorë të tjerë që kanë ardhur pas tij janë harruar me vdekjen e tyre.
Në shumë qytete evropiane vendosen ekrane të mëdha në parqe të ndryshme ku transmetohen filma të اarli اaplin dhe për çudinë më të madhe, ka akoma njerëz që i ndjekin. Ajo që e bëri اarli اaplin të jetojë kaq gjatë edhe pas vdekjes është se ai besonte se kishte një mision për të përmbushur në këtë jetë. Ai nuk aktronte thjesht për të fituar ca të holla dhe për të siguruar jetesën.
اarli اaplin jetoi në periudhë ndryshimesh të mëdha, revolucion industrial, prodhim i lartë në Amerikë dhe Evropë, shfrytëzim në maksimum i krahut të punës nga ana e pronarëve të fabrikave etj... ثshtë pikërisht ky shkaku i një sërë filmave në mbrojtje të punëtorëve, ku luan vetë اarli اaplin si një punëtor varfanjak dhe i mjerë. Ai pasqyronte ambientin në fabrika, presionin nga ana e eprorëve, kohën e pamjaftueshme për të kryer detyrat për secilin punëtor, kohën e pamjaftueshme të pushimit, ushqimin pa cilësi, trajtimi i keq i punëtorëve etj... Të gjitha këto اarli اaplin i bënte nëpërmjet personazheve komike. Ai luante personazhin komik ndërkohë që nëpërmjet tij përcillte mesazhe humane.
Ai vetë tregon:”Që në rini kam pasur si objektiv të bëhem aktor i famshëm dhe të mbroj shtresat pa përkrahje. Gjithmonë me vete mbaja një stiLolaps dhe një bllok shënimesh. Sa herë që më vinte një ide e re mbi qëllimin tim në jetë, e hidhja në bllok. Bllokun dhe stiLolapsin e mbaja tek koka edhe kur flija gjumë. Ndonjëherë në ëndërr shihja ide të reja, gjë e cila më bënte të zgjohem dhe ti hedh në bllok!”
Ai i dhënë ishte pas rolit të tij si punonjës i varfër dhe i shtypur, saqë ai njihet më shumë nga personazhet e roleve që ka luajtur, sesa si اarli اaplin në jetën e përdtishme. Një herë kur u organizua një konkurs mbi personin që ngjasonte më së shumti me اarli اaplin, u fut dhe ai pa dijeninë e organizatorëve. Për çudi, اarli اaplin i vërtetë fitoi çmimin e tretë, ndërkohë që dy të parët i fituan dy persona të tjerë.
ثshtë diçka e mirë të fitosh para dhe të sigurosh një jetesë optimale, por më e bukur se kaq është kur e bën këtë dhe krahas saj përmbush një mision sa të fisëm aq dhe human.
Marre nga Libri & Komenti/fb
Kushdo që ka një profesion të caktuar, herë pas here duhet ta pyesë veten nëse me këtë profesion kërkon që thjeshtë të fitojë jetesën, apo se nëpërmjet tij ai përmbush dhe një mision të fisëm, një ëndërr dhe një ambicie të vjetër aq shumë të dëshiruar. Historia e mëposhtme ka të bëjë më shumë me profesionin e artistit. A thua artistët tanë e kanë studiuar dhe e ushtrojnë profesionin e tyre sepse nëpërmjet tij sigurojnë jetesën, apo sepse shohin diçka më të fisme, diçka më humane? Kush është ai që jeton edhe pas vdekjes, ai që jeton vetëm për të përmbushur nevojat e veta fiziologjike, apo ai që i beson një misioni të fisëm dhe bën çmos ta përmbushë atë?
Ai është një artist shumë i njohur, i cili hodhi hapat e tij të parë në lëmin e artit në një kohë shumë të vështirë dhe me mundësi tejet modeste. Ai është اarli اaplin, të gjithë të gjithë e njohim. Ai ka luajtur në filma pa zë, një profesion goxha i vështirë, pasi duhej të tërheqësh vëmendjen e shikuesve pa nxjerrë as dhe një zë. Edhe pse kinematografia ka ndryshuar rrënjësisht që nga koha e اarli اaplin, ai mbetet një nga simbolet e pavdekshëm të artit. Ai vazhdon të jetojë ndërkohë që shumë aktorë të tjerë që kanë ardhur pas tij janë harruar me vdekjen e tyre.
Në shumë qytete evropiane vendosen ekrane të mëdha në parqe të ndryshme ku transmetohen filma të اarli اaplin dhe për çudinë më të madhe, ka akoma njerëz që i ndjekin. Ajo që e bëri اarli اaplin të jetojë kaq gjatë edhe pas vdekjes është se ai besonte se kishte një mision për të përmbushur në këtë jetë. Ai nuk aktronte thjesht për të fituar ca të holla dhe për të siguruar jetesën.
اarli اaplin jetoi në periudhë ndryshimesh të mëdha, revolucion industrial, prodhim i lartë në Amerikë dhe Evropë, shfrytëzim në maksimum i krahut të punës nga ana e pronarëve të fabrikave etj... ثshtë pikërisht ky shkaku i një sërë filmave në mbrojtje të punëtorëve, ku luan vetë اarli اaplin si një punëtor varfanjak dhe i mjerë. Ai pasqyronte ambientin në fabrika, presionin nga ana e eprorëve, kohën e pamjaftueshme për të kryer detyrat për secilin punëtor, kohën e pamjaftueshme të pushimit, ushqimin pa cilësi, trajtimi i keq i punëtorëve etj... Të gjitha këto اarli اaplin i bënte nëpërmjet personazheve komike. Ai luante personazhin komik ndërkohë që nëpërmjet tij përcillte mesazhe humane.
Ai vetë tregon:”Që në rini kam pasur si objektiv të bëhem aktor i famshëm dhe të mbroj shtresat pa përkrahje. Gjithmonë me vete mbaja një stiLolaps dhe një bllok shënimesh. Sa herë që më vinte një ide e re mbi qëllimin tim në jetë, e hidhja në bllok. Bllokun dhe stiLolapsin e mbaja tek koka edhe kur flija gjumë. Ndonjëherë në ëndërr shihja ide të reja, gjë e cila më bënte të zgjohem dhe ti hedh në bllok!”
Ai i dhënë ishte pas rolit të tij si punonjës i varfër dhe i shtypur, saqë ai njihet më shumë nga personazhet e roleve që ka luajtur, sesa si اarli اaplin në jetën e përdtishme. Një herë kur u organizua një konkurs mbi personin që ngjasonte më së shumti me اarli اaplin, u fut dhe ai pa dijeninë e organizatorëve. Për çudi, اarli اaplin i vërtetë fitoi çmimin e tretë, ndërkohë që dy të parët i fituan dy persona të tjerë.
ثshtë diçka e mirë të fitosh para dhe të sigurosh një jetesë optimale, por më e bukur se kaq është kur e bën këtë dhe krahas saj përmbush një mision sa të fisëm aq dhe human.
Marre nga Libri & Komenti/fb
