Bianca SK
Anëtar i Nderuar
Sot per motive personale isha ne ambasaden e Eritrese.Rruges per te vajtur atje po mendoja si do te jete kjo ambasada.Prisja njerez qe ulerasin,ambjent pse jo dhe te piste,madje prisja edhe qe nuk do zgjidhja pune meqe isha dhe e bardhe(kjo per faktin se dikush me pat thene qe jane rracista me te bardhet e kane qejf te te lodhin).Me kapi "depresioni" kur asgje nga ato qe prisja une nuk doli.Ambjenti ishte perfekt,njerezit te gjithe flisnin me ze te ulet,punonjesit kishin nje edukate per tu patur zili.Ishte i pashmangshem krahasimi me ambasaden e Shqiperise ne Rome.Fillova te kujtoja te gjitha episodet qe i kisha vene diku ne nje cep te kujteses,episode qe te lene nje shije te hidhur.Nuk e di sa prej jush qe jane ne Itali kane pasur rastin te shkojne ne ambasaden tone ne Rome.Gjithesesi mua mu rrishfaqen serish ato skenat kur shkon per te kerkuar qofte edhe nje informacion ne kete institucjon qe na perfaqeson.Mu kujtua ambjenti pis,letra te hedhura ne shesh, mu kujtuan njerezit qe ulerasin,punonjesit gjitheashtu qe te flasin me nje paedukate qe te le me goje hapur,mu kujtua qe kur pyesje per ndonje punonjes te larte te thonin: e ke tek ai bari e shume episode te tjera.
Ambasadori jone apo dhe konsulli kur kane orarin e punes jane ne kafe,ndersa ambasadori i Eritrese po plotesonte letrat vete.
Nuk e di,por sot sikur me humben shpresat qe do jemi nje popull per tu pasur zili.Edhe pse vazhdimisht genjej vetem me justifikimet nga me te ndryshmet,sot sikur me ishin shterrur genjeshtrat.
Sot po i thoja vetes qe s'do mund te mburrem ndonjehere me Shqiperine.E kjo jo se nuk dua une apo shume te tjere si une,por se nuk do me japin mundesine per tu mburrur.Nuk mund te mburrem vazhdimisht me te kaluaren,me gjuhen,me traditat(qe po humbim dita dites)...Dua diçka konkrete.
Dua qyteterim tek shqiptaret.Dua qe kur te huajte te marrin avionin ose tragetin per ne Shqiperi,te mos fillojne duke thene: shih sa pa edukate,shih si bejne si kafshet,shih si shtyhen,shih si bejne pis. Dua qe te mos thone shih si na presin ne port apo aeroport.Se e dime shume mire si te presin policet e doganave si ne Durres si ne Tirane.E di shume mire si njerezit te shikojne qe je me femije te vogel e nuk te lene te kalosh para,e di si te shtyjne si e si per te dale te paret(kete e bejne vetem se i merr malli per vendlindjen)...
Cdo vit ne Shqiperi ndodh ndonje apo edhe me shume episode qe mua me "hidherojne" por qe vazhdimisht mundohem ti harroj e te justifikoj situaten me te perhershmen shprehje "do behemi dhe ne,avash avash"...
Po si mund te behemi ne kur jemi ne te paret(po e fus dhe une veten ne kete mes) qe nuk dime gjerat baze? Si mund te presim qe dikush te na rrespektoje kur ne nuk rrespektojme njeri tjetrin?!
Nuk po e zgjas me se e di qe dhe ky shkrimi do jete si nje nga ato te shumtit qe gjithesecili prej nesh mund te beje.
Sdq dua qe te me jepni vetem diçka ku une te kapen e te vazhdoj te shpresoj akoma.
Me shuuume "zhgenjim" Bianca SK- Rome
Ambasadori jone apo dhe konsulli kur kane orarin e punes jane ne kafe,ndersa ambasadori i Eritrese po plotesonte letrat vete.
Nuk e di,por sot sikur me humben shpresat qe do jemi nje popull per tu pasur zili.Edhe pse vazhdimisht genjej vetem me justifikimet nga me te ndryshmet,sot sikur me ishin shterrur genjeshtrat.
Sot po i thoja vetes qe s'do mund te mburrem ndonjehere me Shqiperine.E kjo jo se nuk dua une apo shume te tjere si une,por se nuk do me japin mundesine per tu mburrur.Nuk mund te mburrem vazhdimisht me te kaluaren,me gjuhen,me traditat(qe po humbim dita dites)...Dua diçka konkrete.
Dua qyteterim tek shqiptaret.Dua qe kur te huajte te marrin avionin ose tragetin per ne Shqiperi,te mos fillojne duke thene: shih sa pa edukate,shih si bejne si kafshet,shih si shtyhen,shih si bejne pis. Dua qe te mos thone shih si na presin ne port apo aeroport.Se e dime shume mire si te presin policet e doganave si ne Durres si ne Tirane.E di shume mire si njerezit te shikojne qe je me femije te vogel e nuk te lene te kalosh para,e di si te shtyjne si e si per te dale te paret(kete e bejne vetem se i merr malli per vendlindjen)...
Cdo vit ne Shqiperi ndodh ndonje apo edhe me shume episode qe mua me "hidherojne" por qe vazhdimisht mundohem ti harroj e te justifikoj situaten me te perhershmen shprehje "do behemi dhe ne,avash avash"...
Po si mund te behemi ne kur jemi ne te paret(po e fus dhe une veten ne kete mes) qe nuk dime gjerat baze? Si mund te presim qe dikush te na rrespektoje kur ne nuk rrespektojme njeri tjetrin?!
Nuk po e zgjas me se e di qe dhe ky shkrimi do jete si nje nga ato te shumtit qe gjithesecili prej nesh mund te beje.
Sdq dua qe te me jepni vetem diçka ku une te kapen e te vazhdoj te shpresoj akoma.
Me shuuume "zhgenjim" Bianca SK- Rome
Redaktimi i fundit: