shpirti po me plaket...

dikur mesova si te hesht...

por pa kuptuar qe shpirti po me thahet , rrudhet e struket sikur kerkon te me injoroj ... te me jap ate pakez buzqeshje , qofte ironiken sa per te thene qe jam ketu .

Te kam lenduar mbase ? Me fal...

sinqerisht me fal ,

e di qe faljen te thjesht nuk e kam ta them kur vertet e ndjej , e sidomos kur te drejtohem ty qe me mban akoma te gjall , me ben te jem ky qe jam . Shpesh ne jete me ka ndodhur qe te nderroj maskat qe i mbaj te fshehura dhe ti me ndihmon ti perdor por kur te drejtohem ty , e di qe nuk kam me maska per te ndryshuar . Edhe sikur ti ve ato te mallkuara , prap ti do te me njohesh...prandaj nuk e genjej veten dhe te marr mundimin ti ver .

me thuaj pak ,

sa here jam munduar te fal ngrohtesi kur lageshtia ty te kaplon , qofsha i gabuar por mos me thuaj egoist sepse i till kurre nuk kam qen dhe kurre sdo te jem ,,,

shpesh here te mbaj inat , sepse merzitesh per pak gje , me ben te vuaj , me qorron , me shurdhon , zot sa te urrej ,,, por prap je ti qe mbyllesh e plakesh , e nuk kerkon te me flasessh. Nuk kerkon te degjosh asnje njeri , as mua...

por kerkon genjshtrat ,

sepse ne jet mesove , qe vetem genjeshtra di te fal ate qe e verteta nuk e ben!

Pse hesht ,

pse mesove te heshtesh , ulerit , ulerit me te madhe te lutem...dikush do te degjoje , por mos qaj me te lutem , sepse po me plakesh...

po plakesh dhe nuk po ti ndjek dot hapat...