Sa ka ndikuar fëmijëria jonë në atë që jemi tani, të rritur? Jemi ne refleksi i prindërve tanë?

MonaLisa

MonaLisa

💫 Ipse valere opto 💫
Staf në FV.AL
Adm
Mora shkas nga disa komente të disa antarëve këtu, dhe mu ngushtua zemra.
Personalisht e ndjej veten shum të regjur nga fëmijëria dhe nganjëher reflektoj mbi veten
Jam unë si mami im per femijet e mij? Ku shum sjellje të saj them me zemër të thyer ishin të gabuara kundrejt meje.
 
Femijet jane si brumi, i punon si te duash. Si te tille dhe ne jemi "punuar" ne nje forme apo ne nje tjeter nga prinderit tane. Besoj se eshte e pashmangshme qe disa prej "gabimeve" te prinderve tane ne ti reflektojme tek femijet tane. Gjeja kryesore qe do doja une eshte keputja e zinxhirit te dhunes .... ne jemi rrit me dajak.
 
NoMaD said:
Femijet jane si brumi, i punon si te duash. Si te tille dhe ne jemi "punuar" ne nje forme apo ne nje tjeter nga prinderit tane. Besoj se eshte e pashmangshme qe disa prej "gabimeve" te prinderve tane ne ti reflektojme tek femijet tane. Gjeja kryesore qe do doja une eshte keputja e zinxhirit te dhunes .... ne jemi rrit me dajak.
Click to expand...
Jam komplet kundra mendimi se "i punon si te duash"
Femija lind me 70 %karakter te formuar,20% formohet gjate 7 viteve te para te jetes dhe nje 10 % ngelet per gjate viteve te tjera .
Gje qe do te thot,vertete mund te ndikojme tek ata me sjelljet tona,por nuk mund te ndyshojme format e sjelljes se tyre totalisht.
Po sjelle nje shembull te thjeshte,ku tre femije rriten ne te njejten familje dhe si pasoje prinderit sillen krejtesisht njelloj dhe si perfundim te tre mund te jene te ndryshem.
A thua se nuk deshin ti formesonin njelloj?!
 
Sigma girl said:
Jam komplet kundra mendimi se "i punon si te duash"
Femija lind me 70 %karakter te formuar,20% formohet gjate 7 viteve te para te jetes dhe nje 10 % ngelet per gjate viteve te tjera .
Gje qe do te thot,vertete mund te ndikojme tek ata me sjelljet tona,por nuk mund te ndyshojme format e sjelljes se tyre totalisht.
Po sjelle nje shembull te thjeshte,ku tre femije rriten ne te njejten familje dhe si pasoje prinderit sillen krejtesisht njelloj dhe si perfundim te tre mund te jene te ndryshem.
A thua se nuk deshin ti formesonin njelloj?!
Click to expand...
Kjo eshte teme shume e gjere ku dhe profesionistet e fushes nuk bien dakort me nj -tj.
Por ne nje perfundim kane arritur: Femijet nuk degjojne, femijet kopjojne.
 
MonaLisa said:
Mora shkas nga disa komente të disa antarëve këtu, dhe mu ngushtua zemra.
Personalisht e ndjej veten shum të regjur nga fëmijëria dhe nganjëher reflektoj mbi veten
Jam unë si mami im per femijet e mij? Ku shum sjellje të saj them me zemër të thyer ishin të gabuara kundrejt meje.
Click to expand...
Absolutisht qe ndikon.Kjo varet sesi i vleresojme ne sjelljet e prinderve tane karshi nesh.
Ka qe mendojne se sjelljet e tyre kane qene korrekte dhe i praktikojne edhe tek femijet e tyre,ka qe i mendojne gabim dhe mundohen qe ti eleminojne ato.
Une me motren time jemi ne nje lufte gjithmone kur diskutojme sjelljet e mamit dhe babit😁
 
Eshte nje pjese shume e rendesishme ne jeten e cdo kuj.
kjo besoj eshte e vertetuar ne te gjitha format e saj.
Sigurisht qe pjeset te femijerise na ndjekun gjithe jeten,qofshin keto te bukura apo gri,jan pjese e forte e a-nes emocionale tones.
Zakonisht femijet qe pesojne dhune dhe jo nje femijeri te lumtur,o behen shume te mire ne rritjen e tyre dhe nje shembull pozitiv per grupin social qe frekuentojne dhe familjen e tyre.
Ose e kunderta e kesaj nje imitim i dhunes apo momenteve te zeza te femijerise tyre,duke pas nje jete me ngarkese emocionale negativ.
Ndihem em shume fat ne kete drejtim.
Jam rrite si lulja e preferuar e babit.
Mami me rrepte,por jo ne moshen e femijerise,me vone pak ne moshen e adoleshences me kritikonte , kishim perplasje paksa ne idet qe une i quaja ne ate kohe `revolocionare` sipas meje,ajo i shihte me konservatore.
Por femijeria ime eshte si nje diell qe nuk pushon kurre se ndricuari ne shpirtin tim!
Ndihem dhe jam ndjere gjithnje me fat per kete pjese.
 
Ah ,harrova te cilsoj dicka shumee te rendesishme per MUa.
Sigurisht qe jemi nje imitim,ne shume cka,gjeste,dashuria per tjeret sjellja me tjeret.
Nje dicka e thjesht e spontane,dikur qeshja me ca gjeste te tim Ati,kuptohet me dashuri qeshja.
Keto dy 3 vitet e fundit,nje zot e di sa gjeste te tij imitoj,pa e kuptuar fare qe e bej,qesh e perlotem ne te njejtin moment.
Ah jeta!! :))
 
Të jesh prind është si të veshësh zemrën jashtë trupit. Pastaj, pas viteve të kaluara duke u ushqyer, rritur, mbrojtur, mbajtur gjallë, duke e lënë atë zemër të endet vetë, në një botë, që ne e dimë, mund t'i bëjë një dëm të tillë. Dhe gjithçka për të cilën mund të shpresojmë, është që zemra jonë të thërret shtëpi, të na përditësojë ndonjëherë, me historitë e tyre, sigurinë e tyre, lumturinë e tyre, hallet e tyre. Ne vetëm mund të dëshirojmë që të na kërkohet të ndihmojmë në rregullimin e asaj zemre kur të jetë e nevojshme, një punë për të cilën jemi trajnuar Të jesh prind është si të veshësh zemrën jashtë trupit, dhe të dish se pikërisht aty duhet të jetë.
~Donna Ashworth
 
Shume!!
Tek brezi jone shume besoj, e ne nje fare menyre jemi misherimi i prinderve, por keta qe po leme ne pas, sdo jene misherimi i askujt!!
 
MonaLisa said:
Mora shkas nga disa komente të disa antarëve këtu, dhe mu ngushtua zemra.
Personalisht e ndjej veten shum të regjur nga fëmijëria dhe nganjëher reflektoj mbi veten
Jam unë si mami im per femijet e mij? Ku shum sjellje të saj them me zemër të thyer ishin të gabuara kundrejt meje.
Click to expand...

Po jemi shume shume te ngjashem me prinderit tane.
Shtate vitet e para te jetes se njeriut jane ato me te rendesishmet dhe jane ato cka praktikisht perbejne trungun e nje njeriu. Pjesa tjeter e jetes jane vec dege dhe gjethe. Gjethet jane pjesa e gjerave qe ne mund te ndryshojme dhe nga viti ne vit ne cdo moshe dhe te mendojme se dukemi apo jemi ndryshe por qe ne te vertete jemi i njejti trung me te njejtat dege.
E thene kjo kuptojme se familja ne radhe te pare ka bere trungun tone. Sepse shtate vitet e para te jetes tone i kalojme ne familje. Modeli jone i zhvillimit, te mendimit dhe te sjelljes jane praktikisht prinderit. Sado te kesh marr me vone nga shoqeria, shkolla etj jane disa gjera baze qe ske per ti ndryshuar dot kurre.
Kete gje do ta vesh re ne detaje te vogla. Psh menyra si kritikon vajzen tende mund te jete e njejte apo menyra se reagon ndaj saj kur behesh me nerva apo kur do te shfaqesh nje qendrim te caktuar. Ti sdo jesh njesoj me prinderit e ty ne gjerat qe e kritikon apo edukon por do jesh e ngjashme ne menyren si e ben. Ti sje e ngjashme aa shume sepse mendon njesoj me mamin tend por mendoj je e ngjashme ne menyren si reagon.

Por kjo gjithmone eshte dhe relative sepse ke dy prinder dhe ke marr prej tyre jo vetem material gjenetik por edhe forma dhe modele te mendimin, edukimit, kendveshtrime, sjellje etj. Pra ti je hibrid i mamit dhe i babit tend keshtu qe eshte veshtire te dallosh se ne cilen pjese ngjan me shume me ke. Per me teper ke dhe pjesen tende individuale me ndikim nga pjesa tjeter e botes si shoqeria ne teresi, shkollimi, edukimi etj.
 
NeVertiti said:
Ah ,harrova te cilsoj dicka shumee te rendesishme per MUa.
Sigurisht qe jemi nje imitim,ne shume cka,gjeste,dashuria per tjeret sjellja me tjeret.
Nje dicka e thjesht e spontane,dikur qeshja me ca gjeste te tim Ati,kuptohet me dashuri qeshja.
Keto dy 3 vitet e fundit,nje zot e di sa gjeste te tij imitoj,pa e kuptuar fare qe e bej,qesh e perlotem ne te njejtin moment.
Ah jeta!! :))
Click to expand...

Fiks! Shume gjeste dhe menyra te vepruari sikur shfaqen apo kthehen me kohen.
Ka shume gjera qe me kalimim e kohes i shohin te vetja apo te njerez te tjere te aferm dhe shohim ngjashmerine me prinderit.
 
Duhet të kyçeni ose të regjistroheni për t'u përgjigjur.

Konkursi Letërsisë

  • 1-Bëju.

    Votat: 11 40.7%

  • 2-Ankth mesnate.

    Votat: 3 11.1%

  • 3-Të dua ty.

    Votat: 8 29.6%

  • 4-Nje kujtim.

    Votat: 5 18.5%
See comments…
Back
Top