Edmond Tupja ka shkruar nje liber me titull "Kur dhimbja premton dashuri - te jetosh me nje femije autik", subjekt i te cilit jane eksperiencat me djalin e tij autik. Librin e mbyll me kapitullin "Nje keshille - dhe vetem nje - prinderve me femije normale". Aty shkruan: Mos harroni nje gje dhe vetem nje: Ju jeni prinder te lumtur. Po, po, mos u habisni, po e perseris: JU JENI PRINDER TE LUMTUR. Femijet tuaj gezojne shendet te plote trupor e mendor. Jeni te lumtur sepse femijet i keni normale. Po e ulerij kete fjale me te gjithe fuqine e shpirtit: NORMALE! Po, po, NOR-MA-LE! Ju jeni prinder te lumtur me gjithe problemet e medha ekzistenciale qe mund te keni: pa pune, ngushte ne shtepi, pa para, me borxhe, mbase te braktisur nga te afermit, ndoshta nga vete femijet tuaj, megjithate, po e perseris eshe nje here: ju jeni prinder te lumtur! Prandaj, sa here te keni nje problem te veshtire per te zgjidhur ne jeten tuaj, kujtoni Gesin tim, kujtoni Geset e Tiranes dhe me tej, kujtoni kalvarin e perditshem te jetes se prinderve te tyre dhe atehere thojini, ulerijini vetes: Po, ne jemi prinder te lumtur!