Livadhi ëndrrave

Livadhi ëndrrave


Ndjeja që e njihja mes shekujsh jete.
Ndjeja frymarrjen tënde në largësin e një mos perceptimi fizik.
Ishte një situat abstrakte , i ngjaje nje flladi mendimesh që të zhveshnin butësisht në syt e mi.
Udhëtoja në shikimin e botës tënde pa të marrë leje,takoheshim në një lëndin me lule dele,buzëqeshje dhe më përqafoje fort.
Kështu niste ëndrra e darkës me ty,udhtimi ishte i gjatë i pambarim,çdo natë prisja livadhin tonë,duart e tua të rrethonin belin tim dhe buzët e tua të buta të pushtonin të miat.
Dielli të puthte syt,në rrezet e tij shkrihesha e tëra ,që të isha rrezja jote.
Netët rrokulliseshin,hëna zvogëlohej dhe rritej,dita shkurtohej e zgjatej,vitet iknin dhe vinin, ne të dy gjithnjë ne livadhin tonë me lule dele.
I dashur mos u zgjo nga kjo ëndërr,se do humbasim dashurinë tonë,do vdesim siç nuk kemi vdekur asnjëherë ne jet.
Të dua si në te djeshmen,të sotshmen dhe të nesërmen.
I dashur udhëtojmë ne livadhin tonë të ëndrrave.
Pa frik,ndrojtje , larg botëve të çuditshme njerzore.
Te përkëdhel ,ëndrrat lulëzojnë sipër buzëve tona të kuqe nga dashuria.
Oh i dashur,livadhi jonë me lule dele. Te dua!

951df9c58661350556b834ca2548d69b--field-of-flowers-old-trees.jpg
 

Konkursi Letërsisë

  • 1-Nje veshtrim, nje dashuri.

    Votat: 3 23.1%
  • 2-Agim shpërthyes

    Votat: 2 15.4%
  • 3-Për të voglën

    Votat: 1 7.7%
  • 4-Qiriu pa fjalë

    Votat: 3 23.1%
  • 5-Për të satën herë ….

    Votat: 2 15.4%
  • 6-Tik tak.

    Votat: 0 0.0%
  • 7-Nuk je më vetëm.

    Votat: 2 15.4%
Back
Top