pasoja e oreve te vona...pa gjum ,, i vetem me mendimet qe duket sikur me bombardojne kaptinen (sic i themi ne nga anat tona) ,,, ndjesi çuditshme ,,, apo ajo deshira per te bo diçka ,, nuk te le ne nje vend dhe kerkon te çohesh pupthi nga krevati i mendimeve te thella...
degjoj nje tingull muzike qe me relakson nga bokserat e kompjutrit ,,aq relksuese sa qe me con larg ne kujtime e memorje qe as vet se kisha menduar se do ti kujtoja ndonjeher ,, shikon fytyra njerzish qe kish zen pluhri ,,
ato njerez qe dikush nga to te falen momente gezimi ,, e sot nuk jan me , ate person qe dikur me perkedhelte floket butesisht,, gjithmon me nje buzqeshje te stampuar ne fytyr ,,, imagjinoni pak ,,, ne aq pak minuta ,, te rrotullohej e gjith bota rreth jush 180 grad ,,, aq e veshtir esht te paraqiten dhe njerzit qe ke ftuar te jen pjes e jetes tende ,, e cuditrisht ky esht nje moment qe ti kujton disa prej tyre ,, nje tingull nje muzik ,,, nje tingull nje person ,, nje muzik , nje moment....
ka momente e moment ,,, ka dhe nga ato , ku kujtohen si koh servilizmi , nje pik e dobet e nje njeriu qe dikur mbahej si nje njeri i fort , nje njeri i qendrueshem , dhe i vetdijshem per cdo pasoj...por si jet Rrugaçe qe esht ,,, plot padrejtsi ,,, apo qe na ben ta mendojm si te til kur sna leverdis , e sna del hesapi...hedh nje balt te papar e te padegjuar mbi ne...
e ku? tek ne...te cilet modestisht mundohemi ti buzqeshemi casteve qe na ofrojn gezim . papritur ngrejn kurthe e gracka njerez te paftyr ,, kokgdhe , malsor , e katundar qe pretendojn se njohin jeten me mir se sa nje aristokrat ne gjak... lodhen ne te parin mendim kundershtuhes ndaj tyrit ,, e cfar ? te pergjigjen ne menyren qe din vetem ata ,,, me forcene zakonit te tyre , kurveshtetin ,, qe fatkeqsisht kshu me leverdis t'ia them...ky esht ai moment qe sdo doje ta takoje asnjher ne jet...por qe do e takosh se sben ,, veçse duhet par mir itenerari jetes...ndoshta diku esht shkruar por nuk lexohet mir ,, ngaqe ligjvensit i esht thar pak boja...por mos pretendoni se ne jet nuk do ju shkelin te pakten nje her me kemb ,, deri sa tjemi te zote te ecim me kembet tona...
nje momenti dreqi ai siper ,, qe meziç e lexoj dhe vet , e kur e mendoj qe sapo e shkrova ...
nderkohe qe kenga vazhdon ,,, ne sfond akoma...degjon dicka qe te vret veshin ,, sec te zgjon ,,, nje fjal ashtu kalimthi...dhe ben lidhjen , momenti i imagjinates ,, si copeza te pakuptimta qe duken si neper tym ,, mundohesh ti vihesh pas...
nje mement e shikon veten ,, shpirtmadh ,, nje moement tjeter ,, mbret i hiçit , nje moement tjeter heroit askushit ,,, gjith kto moemente dlirsie qe kalojn ne oret e vona...jan pjes e te perdithshms sone ,,, ku i interpretojm sipas menyres qe na leverdis ne...
por ama ,,
ka dhe nga ata , qe sdin ta shijojn ,, apo jetojn , lejojn arsyen te fitoj mbi imagjinaten ,, njerez pak kreativ ne jet...pa shpresa te shumta ,, pak ngjya jete,,, din vetem kush esht gabim dhe e drejt ne jete ,, nuk njohin ngjyrat ,,, ato qe kan me teper rendsi per ne ,, e kush na rrethon neve . njerez monoton , pa pigmentin me te vogel te buzqeshjesh qe buron ne shpirt ,, por vetem ajo ironikja ,,, shum e poshtr ne fakt ,, ideja q i detyron te sillen si kafsh dhe jo si qenie plot gjalleri ,,,
shum e zgjata,,, mu mbaru dhe paketa ,,, harrova te them qe moment i veshtir ne jet esht te msosh cigaren me pretekstin te bohesh i bukri lagjes ,, edhe pse me shaka kjo e funit e ka nje nenkuptim...
degjoj nje tingull muzike qe me relakson nga bokserat e kompjutrit ,,aq relksuese sa qe me con larg ne kujtime e memorje qe as vet se kisha menduar se do ti kujtoja ndonjeher ,, shikon fytyra njerzish qe kish zen pluhri ,,
ato njerez qe dikush nga to te falen momente gezimi ,, e sot nuk jan me , ate person qe dikur me perkedhelte floket butesisht,, gjithmon me nje buzqeshje te stampuar ne fytyr ,,, imagjinoni pak ,,, ne aq pak minuta ,, te rrotullohej e gjith bota rreth jush 180 grad ,,, aq e veshtir esht te paraqiten dhe njerzit qe ke ftuar te jen pjes e jetes tende ,, e cuditrisht ky esht nje moment qe ti kujton disa prej tyre ,, nje tingull nje muzik ,,, nje tingull nje person ,, nje muzik , nje moment....
ka momente e moment ,,, ka dhe nga ato , ku kujtohen si koh servilizmi , nje pik e dobet e nje njeriu qe dikur mbahej si nje njeri i fort , nje njeri i qendrueshem , dhe i vetdijshem per cdo pasoj...por si jet Rrugaçe qe esht ,,, plot padrejtsi ,,, apo qe na ben ta mendojm si te til kur sna leverdis , e sna del hesapi...hedh nje balt te papar e te padegjuar mbi ne...
e ku? tek ne...te cilet modestisht mundohemi ti buzqeshemi casteve qe na ofrojn gezim . papritur ngrejn kurthe e gracka njerez te paftyr ,, kokgdhe , malsor , e katundar qe pretendojn se njohin jeten me mir se sa nje aristokrat ne gjak... lodhen ne te parin mendim kundershtuhes ndaj tyrit ,, e cfar ? te pergjigjen ne menyren qe din vetem ata ,,, me forcene zakonit te tyre , kurveshtetin ,, qe fatkeqsisht kshu me leverdis t'ia them...ky esht ai moment qe sdo doje ta takoje asnjher ne jet...por qe do e takosh se sben ,, veçse duhet par mir itenerari jetes...ndoshta diku esht shkruar por nuk lexohet mir ,, ngaqe ligjvensit i esht thar pak boja...por mos pretendoni se ne jet nuk do ju shkelin te pakten nje her me kemb ,, deri sa tjemi te zote te ecim me kembet tona...
nje momenti dreqi ai siper ,, qe meziç e lexoj dhe vet , e kur e mendoj qe sapo e shkrova ...
nderkohe qe kenga vazhdon ,,, ne sfond akoma...degjon dicka qe te vret veshin ,, sec te zgjon ,,, nje fjal ashtu kalimthi...dhe ben lidhjen , momenti i imagjinates ,, si copeza te pakuptimta qe duken si neper tym ,, mundohesh ti vihesh pas...
nje mement e shikon veten ,, shpirtmadh ,, nje moement tjeter ,, mbret i hiçit , nje moement tjeter heroit askushit ,,, gjith kto moemente dlirsie qe kalojn ne oret e vona...jan pjes e te perdithshms sone ,,, ku i interpretojm sipas menyres qe na leverdis ne...
por ama ,,
ka dhe nga ata , qe sdin ta shijojn ,, apo jetojn , lejojn arsyen te fitoj mbi imagjinaten ,, njerez pak kreativ ne jet...pa shpresa te shumta ,, pak ngjya jete,,, din vetem kush esht gabim dhe e drejt ne jete ,, nuk njohin ngjyrat ,,, ato qe kan me teper rendsi per ne ,, e kush na rrethon neve . njerez monoton , pa pigmentin me te vogel te buzqeshjesh qe buron ne shpirt ,, por vetem ajo ironikja ,,, shum e poshtr ne fakt ,, ideja q i detyron te sillen si kafsh dhe jo si qenie plot gjalleri ,,,
shum e zgjata,,, mu mbaru dhe paketa ,,, harrova te them qe moment i veshtir ne jet esht te msosh cigaren me pretekstin te bohesh i bukri lagjes ,, edhe pse me shaka kjo e funit e ka nje nenkuptim...