“Islami nuk është fe shtetërore në Bosnjë, kjo nuk mund të ndodh, madje, as që ka nevojë të ndodh. Vetëm njerëzit e dobët dhe mësimet e dobëta kërkojnë mbrojtje, gjegjësisht një status më të privilegjuar. Kurse Islami është një mësim i fuqishëm, një fe e gjallë, madje, sipas disave, është e vetmja fe në botë që ka mbetur e gjallë.
Në vend të privilegjit, në Bosnje, Islamit i nevojiten tri gjëra: liria, kushtet për veprim dhe dinjiteti i thirrjes së hoxhallarëve. Dy të parat do të duhej t’i sigurojë vetë shteti, kurse të tretën përgjegjësit fetarë. Kur themë “dinjitet i thirrësve fetarë”, e kam përqëllim arsimimin dhe karakterin moral të përfaqësuesve të bashkësisë muslimane, imamët dhe alimët.
Duhet patjetër të jenë njerëz të arsimuar dhe duhet të jenë autoritete morale në vendin e vet. Kjo arrihet vetëm kur të jenë në përputshmëri ndërmjet asaj që thonë dhe veprojnë.
Populli shikon se si jetoni ju, a jeni të gatshëm që të solidarizoheni me të, në mirëqenie dhe në fatkeqësi, ashtu që të qëndroni të urritur kur edhe populli është i urritur. Populli këtë e sheh dhe gjykon, pastaj, nga ky gjykim, askush nuk mund të përjashtohet dhe të shpëtojë.”
Islampress
