Jeta
Anëtar i Respektuar
SENDET
Sendet jane objekt I se drejtes reale. Sendi eshte ajo pjese e natyres materiale, qe I ploteson dy kushte: kushti I pare eshte ai fizik, cka dtth se kjo pjese duhet t’I nenshtrohet pushtetit te njerezve dhe se dyti eshte kushti shoqeror, qe dtth se kjo pjese e natyres njekohesisht duhet te jete edhe mall, dtth te mund te shkembehet dhe te dale ne qarkullim ekonomik. Kuptimi sendit dhe I mallrave nuk ehte identik. Marksi theksonte se puna e njeriut eshte mall, por sipas te drejtes borgjeze nuk eshte edhe send. Ne te drejten civile send eshte vetem malli.
Parimet e së drejtës sendore:
- parimi I absolutitetit
- parimi I numrit të kufizuar të të derjtave sendore
- parimi I publicitetit të të drejtave sendore dhe
- parimi I specialitetit të të drejtave sendore
burimet e së drejtës sendore- në sistemin kontinental: ligji si burim kryesor
- në sistemin anglosaxon: vendimet gjyqësore plus statute law dhe konventat nderkombetare.
Ndarja e së drejtës sendore
Sendet e luajtshme dhe të paluajtshme
Sendet janë objekt I marrëdhënies juridiko-sendore. Kjo do të thotë se sendet janë objekt I së drejtës sendore. Në sende të paluajtshme bëjnë pjesë toka dhe të gjitha sendet e lidhura për te ndersa send I luajtshem konsiderohet ai send I cili mund të bartet nga një vend në një tjetër pa I ndryshuar esenca.
Sendet ne qarkullim dhe jashtë qarkullimit
Akti I bartjes së sendit nga një titullar në tjetrin e kushtezon ndarjen e sendeve ne të qarkullueshme dhe sende jashtë qarkullimit. Aftësia e sendeve që të paraqiten si objekte të të drejtave subjektive dhe si objekte të punës quhet aftesia qarkulluese e sendeve. Sendet që nuk mund të jenë në qarkullim juridik, konsiderohen si të mira të përgjithshme dhe këto nuk mund të jenë objekt I ndonjë të drejte sendore, sepse janë në funksion të plotësimit të nevojave të përbashkëta të njerëzve. Në këtë grup të sendeve bëjnë pjesë: ajri I lire, deti I hapur, lumenjtë etj.
Pasuritë publikeNë natyrë ekzistojnë disa të mira materiale mbi të cilat nuk lejohet konstituimi I të drejtave pronësore. Të mirat materiale të natyrës që janë në funksion të plotësimit të nevojave të të gjithë personave ndryshe quhen edhe pasuri publike. Këto përbëjnë grupin më të madhë të sendeve jashtë qarkullimit.
Sendet në qarkullim të kufizuar
Në sistemin juridik ku ekziston ekonomia e tregut, qarkullimi I sendeve jo vetëm që duhet të jetë I lirë por kërkohet edhe vënia në qarkullim e sendeve pa kurrfarë kufizimi. Mirëpo kjo nuk është e mundur ngase përvec që kemi sende jashtë qarkullimit ekziston edhe një tërësi sendesh të cilat mund të vihen në qarkullim por në mënyrë shumë të kufizuar. Ky kufizim mund të ketë për qëllim aspektin shëndetësor, sigurinë e shtetit dhe të qytetarëve. Në qarkullim të kufizuar mund të jenë armët, mjetet narkotike, disa barna etj…
Superficies solo cedit
Parimin SSC të cilin e njihte e drejta romake nënkupton faktin se cdo gjë që eshtë e lidhur për toke I takon pronarit të tokës. Në të drejtën romake nuk ekzistonte ndarja e pronësisë në toka dhe ndërtesa. Ky parim ka gjetur vend edhe në të gjitha kodet e shek.XIX dhe legjislacionet e mëvonshme
Sendet jane objekt I se drejtes reale. Sendi eshte ajo pjese e natyres materiale, qe I ploteson dy kushte: kushti I pare eshte ai fizik, cka dtth se kjo pjese duhet t’I nenshtrohet pushtetit te njerezve dhe se dyti eshte kushti shoqeror, qe dtth se kjo pjese e natyres njekohesisht duhet te jete edhe mall, dtth te mund te shkembehet dhe te dale ne qarkullim ekonomik. Kuptimi sendit dhe I mallrave nuk ehte identik. Marksi theksonte se puna e njeriut eshte mall, por sipas te drejtes borgjeze nuk eshte edhe send. Ne te drejten civile send eshte vetem malli.
Parimet e së drejtës sendore:
- parimi I absolutitetit
- parimi I numrit të kufizuar të të derjtave sendore
- parimi I publicitetit të të drejtave sendore dhe
- parimi I specialitetit të të drejtave sendore
burimet e së drejtës sendore- në sistemin kontinental: ligji si burim kryesor
- në sistemin anglosaxon: vendimet gjyqësore plus statute law dhe konventat nderkombetare.
Ndarja e së drejtës sendore
Sendet e luajtshme dhe të paluajtshme
Sendet janë objekt I marrëdhënies juridiko-sendore. Kjo do të thotë se sendet janë objekt I së drejtës sendore. Në sende të paluajtshme bëjnë pjesë toka dhe të gjitha sendet e lidhura për te ndersa send I luajtshem konsiderohet ai send I cili mund të bartet nga një vend në një tjetër pa I ndryshuar esenca.
Sendet ne qarkullim dhe jashtë qarkullimit
Akti I bartjes së sendit nga një titullar në tjetrin e kushtezon ndarjen e sendeve ne të qarkullueshme dhe sende jashtë qarkullimit. Aftësia e sendeve që të paraqiten si objekte të të drejtave subjektive dhe si objekte të punës quhet aftesia qarkulluese e sendeve. Sendet që nuk mund të jenë në qarkullim juridik, konsiderohen si të mira të përgjithshme dhe këto nuk mund të jenë objekt I ndonjë të drejte sendore, sepse janë në funksion të plotësimit të nevojave të përbashkëta të njerëzve. Në këtë grup të sendeve bëjnë pjesë: ajri I lire, deti I hapur, lumenjtë etj.
Pasuritë publikeNë natyrë ekzistojnë disa të mira materiale mbi të cilat nuk lejohet konstituimi I të drejtave pronësore. Të mirat materiale të natyrës që janë në funksion të plotësimit të nevojave të të gjithë personave ndryshe quhen edhe pasuri publike. Këto përbëjnë grupin më të madhë të sendeve jashtë qarkullimit.
Sendet në qarkullim të kufizuar
Në sistemin juridik ku ekziston ekonomia e tregut, qarkullimi I sendeve jo vetëm që duhet të jetë I lirë por kërkohet edhe vënia në qarkullim e sendeve pa kurrfarë kufizimi. Mirëpo kjo nuk është e mundur ngase përvec që kemi sende jashtë qarkullimit ekziston edhe një tërësi sendesh të cilat mund të vihen në qarkullim por në mënyrë shumë të kufizuar. Ky kufizim mund të ketë për qëllim aspektin shëndetësor, sigurinë e shtetit dhe të qytetarëve. Në qarkullim të kufizuar mund të jenë armët, mjetet narkotike, disa barna etj…
Superficies solo cedit
Parimin SSC të cilin e njihte e drejta romake nënkupton faktin se cdo gjë që eshtë e lidhur për toke I takon pronarit të tokës. Në të drejtën romake nuk ekzistonte ndarja e pronësisë në toka dhe ndërtesa. Ky parim ka gjetur vend edhe në të gjitha kodet e shek.XIX dhe legjislacionet e mëvonshme