Shqipetar 11
Antar Aktiv
Ku do gje une per çka nevoj Rusia dhe as se sdua tja di billes !
Me sa do une Gorbaçovi ishte i bashkimit sovjetik !
Vdes Alexei Navalny
- Hapësi i temës daniel00
- Start date
Me sa do une Gorbaçovi ishte i bashkimit sovjetik !
NjeZePraneJush
Antarë i Respektuar
Ne pergjithsi jam ne nje mendje me ju.
Ku mendoj une qe eshte ndryshimi. Rusia e ka bere provokimin kur i coi raketat balistike berthamore ne Kube.
Rusia ka siguruar teresine teritoriale te Ukraines kur me djalleszi kerkoi nga SHBAja dhe Anglia qe ti benin presion e te treja keto shtete te garantonin qenesine dhe teresine teritoriale te Ukraines si shtet dhe duke firmosur ne memorandumin e Budapestit ku zotoheshin qe nuk do te ushtronin kurre presion ekonomiko ushtarak ndaj Ukraines. Ku gati 3000 copa nukleare iu dhuruan Rusise dhe menjehere pas kesaj ata leshuan revansh presioni ekoniomik qe coi ne nderhyrjen dhe pushtimin ushtarak te saj.
A eshte Rusia dhe federata e saj neo-bolshevike qe ka shkelur keto marveshtje?
Nuk justifikoj asgje por ka nje dallim te theksuar ne hegjemonizmin e tyre.
Njera ta le te zhveshur dhe e ka moto luften ndaj meritokracise, kurse tjetra te le te pakten te shijosh frytet e vleres tende.
Kane trasheguar nje barabarizem te tipit Mongoloid keta Ruset e ketyre shekujve te afert dhe kane po te njejtat etje per gjak e gjenocid.
Tartarian, prizmi i lufterave nuk shihet ne kete menyre. Pra te shofim lufterat vec ne prizmin e dites se sotme kur ato egzistojne me mijera vite nuk e shoh te arsyeshme.
Per armet nukleare dhe Ukrainen ka dhene pergjigje mjafte te thuket @NjeZePraneJush .
Per lufterat qe po shkakton Amerika ne vendet e Lindjes une them se do ishte mire t'i kthehemi historise. Ato vende, ne menyre te vazhdueshme, kane luftuar mes vete me mijera vite, madje dhe para lindjes se Islamit.
Ceshtjen e Normandise seriozisht e them se nuk e lidha dot por te pretendosh se Amerikanet zbarkuan ne Normandi per te okupuar per mendimin tim eshte e pa matshme.
Perdorimi i konspiracioneve per te argumentuar te drejten ruse mbi Ukrainen e shof te padrejte sepse ju po harroni se aty nuk filloi qe dy vite por ka nja dhjete vite qe behet nje lloje lufte.
Bota ka qene e sunduar dhe do mbetet por une mendoje se me nje superfuqi si Amerika, bota gjithsesi ka qene me e sigurt dhe ate sidomos per popujt e vegjel.
Per armet nukleare dhe Ukrainen ka dhene pergjigje mjafte te thuket @NjeZePraneJush .
Per lufterat qe po shkakton Amerika ne vendet e Lindjes une them se do ishte mire t'i kthehemi historise. Ato vende, ne menyre te vazhdueshme, kane luftuar mes vete me mijera vite, madje dhe para lindjes se Islamit.
Ceshtjen e Normandise seriozisht e them se nuk e lidha dot por te pretendosh se Amerikanet zbarkuan ne Normandi per te okupuar per mendimin tim eshte e pa matshme.
Perdorimi i konspiracioneve per te argumentuar te drejten ruse mbi Ukrainen e shof te padrejte sepse ju po harroni se aty nuk filloi qe dy vite por ka nja dhjete vite qe behet nje lloje lufte.
Bota ka qene e sunduar dhe do mbetet por une mendoje se me nje superfuqi si Amerika, bota gjithsesi ka qene me e sigurt dhe ate sidomos per popujt e vegjel.
Tartarian
Ndryshe!!
Nese i referoheshe postimeve te mia, te them me plot bindje se nuk jam filo-Putinian, dhe gjithmone nese referoheshe mua me termin funderrine, do te drejtoja si fillim ti drejtoheshe familjes tende qe te ka dhene ate edukate funderrine, e nuk di nga lidhet gomari.
Tartarian
Ndryshe!!
Tani ti thua meqe atje behej lufte qe ne krijimin e Edenit, po i bombardoi e ju piu gjakun dhe Amerika, nje me shume e nje me pak ska rendesi? Kte thua ta kuptoj me fjale te varfra?
Une preferoj nje Navalny te "vetvrare" sesa 10milione Navalny te pafajshem te vdesin nga bombardime, gas, per uje e buke!!
Usa ka qe ne luften e dyte boterore qe ka pushtuar kontinentin tone, dhe nese lexon shkrime e deklarata te krereve te Otan/Nato konfirmojne se ajo jo vec qe ska qellim mbrojtje te integritetit territorial, por ka vec nje qellim, qe eshte interesi Amerikan ne rajon, dhe shtypja e cdo forme te re "Anti-Amerikane"
Pastaj nese duam t'ja bejme qejfin vetes me fantazi mbi Naton&CO, ja bejme, por tek tema e Barcaletave.
Leje mer ca meresh amon, bile edhe gomarin sillja me foto se ndoshta ska pasqyr ky!
Tartarian, nuk po diskutoje une mbi te miren qe sjellin vuajtjet dhe vrasjet. Une po diskutoje mbi zgjedhjen qe duhet te bejme ne nje bote e cila asnjehere nuk ka mbet pa nje polic mbikeqyres. Se a do te ishte polici tjeter me i mire se ky qe eshte sot kjo dhe munde te diskutohet. Sa per NATO, une po sjelle nje shembull kur Trump deshi te hiqte bazen nga Gjermania pati nje debat mjafte interesant mbi lutjet gjermane per te qendruar ata aty.
Se do ishte nje bote e mire pa arme e luftera e semundje kete e dijme te gjithe por kjo eshte nje utopi.
Ajo qe po mundohem me thene eshte se nje bote me nje kryeolic amerikan ne krahasim me nje bote me kryepolic rus apo kinez eshte me e mire.
daniel00
(ノ˵ ͡• ͜ʖ ͡•˵)ﾉ♡*
NAVALNY VDES NË BURG, “E FRIKËSOI REGJIMIN, DERI NË FUND”
nga Marco Imarisio, Il Corriere della Sera
Megjithatë ishte ende i frikshëm.
I ndaluar në një koloni penale në Arktikun e largët rus, ku u gjet nga avokatët e tij pas tre javësh pa asnjë lajm; pamundësia për të komunikuar me botën e jashtme; i izoluar, larg gjithçkaje. I mbyllur në një qeli dy me tre metra nga e cila e dinte se mund të mos dilte kurrë - siç ndodhi.
Navalny ishte në duart e armiqve të tij të betuar, të cilët ishin përpjekur ta eliminonin të paktën disa herë. Ai mund të kishte ndejtur jashtë vendit, ku do të ishte përshëndetur si zëri më i fortë kundër hierarkisë së pushtetit që ka qeverisur Rusinë për më shumë se njëzet vjet. Por ai kishte zgjedhur të kthehej, duke e ditur mirë se fati i tij do të ishte burgu dhe duke pasur parasysh se mund ta priste vdekja.
Navalny u dënua për herë të parë me pesë vjet burg në korrik 2013 për përvetësim të aseteve shtetërore nga kompania publike Kirovles. Akuza misterioze, dokumente që nuk u bënë asnjëherë publike. Nga viti 2011 deri në vitin 2018 ai u dënua me arrest administrativ edhe dhjetë herë, në thelb për veprën penale të organizimit të kryengritjes.
Në janar 2021, menjëherë pas kthimit në atdhe nga Gjermania, ai u ndalua për “shkelje të rregullave”. Nuk ishte paraqitur në komisariat në datat e planifikuara. Ai kishte një arsye të fortë për të mos qenë atje. Ishte në spital, mes jetës dhe vdekjes, pasi u helmua nga agjentët e një ekipi special të FSB-së, shërbimi sekret rus. Në mars 2022 ai u shpall fajtor për mashtrim dhe u dënua me 9 vjet burg. Në fund të majit të atij viti, ai u akuzua se kishte krijuar "një komunitet ekstremist".
Më 26 prill 2023, atij iu dha 10 ditë afat për të lexuar 196 vëllimet e çështjes së re kundër tij. Më 4 gusht ai u dënua me 19 vite të tjera burg. Duma kishte miratuar një ligj që dukej enkas për të - për ta kthyer atë dënim në burgim të përjetshëm. Ishte e kotë.
Arsyeja e tërbimit kundër një njeriu të varrosur për së gjalli ose thuajse i gjallë nuk qëndron në hetimet gazetareske të grupit të tij të punës, të cilat zbuluan pasuritë e pabesueshme të pushtetarëve në Kremlin, të cilët u predikojnë kursim njerëzve të tyre ndërsa grumbullojnë vila dhe jahte në shumicën e rasteve, në vendndodhje ekskluzive në botë. Kjo tani është një gjë e së kaluarës, madje nuk ka më nevojë të pretendohet ndonjë pastërti figure, pasi nuk ekziston më opozita.
E vërteta është shumë më e thjeshtë. Për vite me radhë, Vladimir Putin kishte frikë nga përballja me të, me popullaritetin e tij, me aftësinë e tij për të arritur një audiencë të paarritshme për të, atë të të rinjve.
Kjo frikë mbeti, deri më sot, deri në vdekjen e tij. Sepse prania e Navalny-t vazhdoi të ishte mbi Kremlinin.
Kujtimi i asaj që ai kishte qenë i aftë të bënte rrinte pezull në kujtesën kolektive dhe në atë të Putinit, i cili e kishte njohur armikun e tij në një djalosh të dikurshëm, i cili ishte bërë politikani i parë rus i së ardhmes, i armatosur vetëm me një iPhone dhe kanalet e tij sociale.
Më 20 gusht 2020, kur u helmua, ai po kthehej në Moskë nga një udhëtim elektoral në Tomsk dhe Novosibirsk, dy qytetet universitare në Siberi ku fryma e kundërshtimit po frynte sa vjen e më fort. Menjëherë pas kësaj do të kishte zgjedhjet lokale, një tjetër provë e strategjisë së "votimit inteligjent", shpikja e tij më e rëndësishme: përqendrimi i preferencave të opozitës te kandidati me shanset më të mëdha për t'ia dalë, pavarësisht nga ngjyra e tij politike.
Në zgjedhjet parlamentare të vitit 2011, kur karriera e tij si armiku publik numër një i Kremlinit sapo po fillonte, ai e pengoi Rusinë e Bashkuar të arrinte pesëdhjetë përqindëshin e dëshiruar.
Ishte kjo kundërshti që e bëri Navalny atë që vazhdoi të ishte deri në fund.
I lindur në vitin 1976, bir ushtaraku i rritur në garnizon, ai ishte bërë përfaqësuesi i votuesve që kanë një kujtesë të pakët për Bashkimin Sovjetik dhe mbi të gjitha nuk u vjen keq, nuk jetojnë në mitin e pushtetit të humbur. Me parullat e tij të mprehta - si mund të harrojmë përkufizimin "gjyshi në bunker" që i kishte dhënë Putinit - ai mori me vete liberalët, komunistët, madje edhe nacionalistët, këdo që ishte kundër pushtetit të sotëm.
Ai krijoi meme pa kufi. Kishte marrë në demonstratë furçat e tualetit të blera në dyqanin më të lirë, për të kujtuar ato furça luksoze të gjetura në vilën e Putinit në Soçi. Për vite me radhë, ai ishte bërë popullor në YouTube. Duke u bërë një lloj marke. Ai ishte djali i zakonshëm, i cili, gjatë sezonit të shkurtër të mitingjeve masive kundër stafetës Medvedev-Putin, inkurajoi kalimtarët të bashkoheshin në procesion: "Mos qëndroni në vend si dele".
U martua i ri, sipas traditës, duke jetuar me gruan dhe dy fëmijët e tij në një bllok apartamentesh në Maryno, në periferi të Moskës. Nuk ishte veteran i BRSS, nuk ishte intelektual, as oligark. Nuk kishte etiketa.
Pak muaj para sulmit prej të cilit ai ishte viktimë, rrezikshmëria e tij u vërtetua nga një ligj tjetër personal kundër tij, i cili ndalonte personat që banonin jashtë vendit të kandidonin për president. Dhe këtu filluan problemet.
Le të themi të vërtetën. Pak para helmimit të tij, Navalny u gjykua ende me njëfarë mospërfilljeje nga mediat ndërkombëtare. Sepse nëse vlerësohej me këndvështrimin perëndimor, Navalny ishte një populist, dikush që i merrte të gjithë me vete, që nuk bënte dallime.
Ai i cili u qortua gjithmonë për mëkatin rinor të nacionalizmit të madh rus dhe deklaratat për Krimenë, e cila «nuk duhet t'i kthehej Ukrainës, sepse nuk ishte një sanduiç me proshutë që njëherë merret e pastaj kthehet».
Shtoni këtu edhe studimet e tij në Yale si anëtar i përzgjedhur i “Greenberg World Fellows Program”, një program i krijuar në vitin 2002 për të cilin zgjidhen çdo vit në shkallë globale vetëm 16 persona me karakteristika që i bëjnë ata “liderë globalë”. Dhe ja gishtat akuzues drejtuar tek ai dhe dyshimet për të, të nxitura nga propaganda e Kremlinit, e cila e paraqiste atë si një personazh të paqartë dhe një agjent të huaj në pagën e Xha Semit, gjë të cilën për një kohë të gjatë e hëngrën si karrem, shumë media ndërkombëtare.
Dhe pastaj perëndimi ndryshoi mendim për të, kur ai bëri një gjest heroik siç ishte zgjedhja për t'u kthyer në vendlindje, duke e ditur mirë se çfarë e priste.
Ky është ndryshimi me të gjithë të tjerët. Ai nuk ishte mërgimtar luksi, si Gerry Kasparov apo bashkëkombës të tjerë mërgimtarë.
Ai ishte deri në fund një protagonist i politikës ruse, i vetmi zë i fortë i disidencës, ndërsa ata "jashtë" ishin të ndarë për mundësinë e një votimi të dobishëm, e vetmja ide e lindur nga një opozitë e asgjësuar dhe sterile në të njëjtën kohë.
Jo vetëm me fjalë. Ai gjithmonë arrinte rezultate. Zgjedhjet e vitit 2020 në Siberi ishin një triumf. Në fillim të këtij viti, Ksenya Fadeeva, koordinatorja e lëvizjes së saj në Tomsk, u dënua me nëntë vjet burg për "ekstremizëm". Pavarësisht burgut dhe zërit gjithnjë e më të dobët, Navalny ishte ende i frikshëm për pushtetin.
nga Marco Imarisio, Il Corriere della Sera
Megjithatë ishte ende i frikshëm.
I ndaluar në një koloni penale në Arktikun e largët rus, ku u gjet nga avokatët e tij pas tre javësh pa asnjë lajm; pamundësia për të komunikuar me botën e jashtme; i izoluar, larg gjithçkaje. I mbyllur në një qeli dy me tre metra nga e cila e dinte se mund të mos dilte kurrë - siç ndodhi.
Navalny ishte në duart e armiqve të tij të betuar, të cilët ishin përpjekur ta eliminonin të paktën disa herë. Ai mund të kishte ndejtur jashtë vendit, ku do të ishte përshëndetur si zëri më i fortë kundër hierarkisë së pushtetit që ka qeverisur Rusinë për më shumë se njëzet vjet. Por ai kishte zgjedhur të kthehej, duke e ditur mirë se fati i tij do të ishte burgu dhe duke pasur parasysh se mund ta priste vdekja.
Navalny u dënua për herë të parë me pesë vjet burg në korrik 2013 për përvetësim të aseteve shtetërore nga kompania publike Kirovles. Akuza misterioze, dokumente që nuk u bënë asnjëherë publike. Nga viti 2011 deri në vitin 2018 ai u dënua me arrest administrativ edhe dhjetë herë, në thelb për veprën penale të organizimit të kryengritjes.
Në janar 2021, menjëherë pas kthimit në atdhe nga Gjermania, ai u ndalua për “shkelje të rregullave”. Nuk ishte paraqitur në komisariat në datat e planifikuara. Ai kishte një arsye të fortë për të mos qenë atje. Ishte në spital, mes jetës dhe vdekjes, pasi u helmua nga agjentët e një ekipi special të FSB-së, shërbimi sekret rus. Në mars 2022 ai u shpall fajtor për mashtrim dhe u dënua me 9 vjet burg. Në fund të majit të atij viti, ai u akuzua se kishte krijuar "një komunitet ekstremist".
Më 26 prill 2023, atij iu dha 10 ditë afat për të lexuar 196 vëllimet e çështjes së re kundër tij. Më 4 gusht ai u dënua me 19 vite të tjera burg. Duma kishte miratuar një ligj që dukej enkas për të - për ta kthyer atë dënim në burgim të përjetshëm. Ishte e kotë.
Arsyeja e tërbimit kundër një njeriu të varrosur për së gjalli ose thuajse i gjallë nuk qëndron në hetimet gazetareske të grupit të tij të punës, të cilat zbuluan pasuritë e pabesueshme të pushtetarëve në Kremlin, të cilët u predikojnë kursim njerëzve të tyre ndërsa grumbullojnë vila dhe jahte në shumicën e rasteve, në vendndodhje ekskluzive në botë. Kjo tani është një gjë e së kaluarës, madje nuk ka më nevojë të pretendohet ndonjë pastërti figure, pasi nuk ekziston më opozita.
E vërteta është shumë më e thjeshtë. Për vite me radhë, Vladimir Putin kishte frikë nga përballja me të, me popullaritetin e tij, me aftësinë e tij për të arritur një audiencë të paarritshme për të, atë të të rinjve.
Kjo frikë mbeti, deri më sot, deri në vdekjen e tij. Sepse prania e Navalny-t vazhdoi të ishte mbi Kremlinin.
Kujtimi i asaj që ai kishte qenë i aftë të bënte rrinte pezull në kujtesën kolektive dhe në atë të Putinit, i cili e kishte njohur armikun e tij në një djalosh të dikurshëm, i cili ishte bërë politikani i parë rus i së ardhmes, i armatosur vetëm me një iPhone dhe kanalet e tij sociale.
Më 20 gusht 2020, kur u helmua, ai po kthehej në Moskë nga një udhëtim elektoral në Tomsk dhe Novosibirsk, dy qytetet universitare në Siberi ku fryma e kundërshtimit po frynte sa vjen e më fort. Menjëherë pas kësaj do të kishte zgjedhjet lokale, një tjetër provë e strategjisë së "votimit inteligjent", shpikja e tij më e rëndësishme: përqendrimi i preferencave të opozitës te kandidati me shanset më të mëdha për t'ia dalë, pavarësisht nga ngjyra e tij politike.
Në zgjedhjet parlamentare të vitit 2011, kur karriera e tij si armiku publik numër një i Kremlinit sapo po fillonte, ai e pengoi Rusinë e Bashkuar të arrinte pesëdhjetë përqindëshin e dëshiruar.
Ishte kjo kundërshti që e bëri Navalny atë që vazhdoi të ishte deri në fund.
I lindur në vitin 1976, bir ushtaraku i rritur në garnizon, ai ishte bërë përfaqësuesi i votuesve që kanë një kujtesë të pakët për Bashkimin Sovjetik dhe mbi të gjitha nuk u vjen keq, nuk jetojnë në mitin e pushtetit të humbur. Me parullat e tij të mprehta - si mund të harrojmë përkufizimin "gjyshi në bunker" që i kishte dhënë Putinit - ai mori me vete liberalët, komunistët, madje edhe nacionalistët, këdo që ishte kundër pushtetit të sotëm.
Ai krijoi meme pa kufi. Kishte marrë në demonstratë furçat e tualetit të blera në dyqanin më të lirë, për të kujtuar ato furça luksoze të gjetura në vilën e Putinit në Soçi. Për vite me radhë, ai ishte bërë popullor në YouTube. Duke u bërë një lloj marke. Ai ishte djali i zakonshëm, i cili, gjatë sezonit të shkurtër të mitingjeve masive kundër stafetës Medvedev-Putin, inkurajoi kalimtarët të bashkoheshin në procesion: "Mos qëndroni në vend si dele".
U martua i ri, sipas traditës, duke jetuar me gruan dhe dy fëmijët e tij në një bllok apartamentesh në Maryno, në periferi të Moskës. Nuk ishte veteran i BRSS, nuk ishte intelektual, as oligark. Nuk kishte etiketa.
Pak muaj para sulmit prej të cilit ai ishte viktimë, rrezikshmëria e tij u vërtetua nga një ligj tjetër personal kundër tij, i cili ndalonte personat që banonin jashtë vendit të kandidonin për president. Dhe këtu filluan problemet.
Le të themi të vërtetën. Pak para helmimit të tij, Navalny u gjykua ende me njëfarë mospërfilljeje nga mediat ndërkombëtare. Sepse nëse vlerësohej me këndvështrimin perëndimor, Navalny ishte një populist, dikush që i merrte të gjithë me vete, që nuk bënte dallime.
Ai i cili u qortua gjithmonë për mëkatin rinor të nacionalizmit të madh rus dhe deklaratat për Krimenë, e cila «nuk duhet t'i kthehej Ukrainës, sepse nuk ishte një sanduiç me proshutë që njëherë merret e pastaj kthehet».
Shtoni këtu edhe studimet e tij në Yale si anëtar i përzgjedhur i “Greenberg World Fellows Program”, një program i krijuar në vitin 2002 për të cilin zgjidhen çdo vit në shkallë globale vetëm 16 persona me karakteristika që i bëjnë ata “liderë globalë”. Dhe ja gishtat akuzues drejtuar tek ai dhe dyshimet për të, të nxitura nga propaganda e Kremlinit, e cila e paraqiste atë si një personazh të paqartë dhe një agjent të huaj në pagën e Xha Semit, gjë të cilën për një kohë të gjatë e hëngrën si karrem, shumë media ndërkombëtare.
Dhe pastaj perëndimi ndryshoi mendim për të, kur ai bëri një gjest heroik siç ishte zgjedhja për t'u kthyer në vendlindje, duke e ditur mirë se çfarë e priste.
Ky është ndryshimi me të gjithë të tjerët. Ai nuk ishte mërgimtar luksi, si Gerry Kasparov apo bashkëkombës të tjerë mërgimtarë.
Ai ishte deri në fund një protagonist i politikës ruse, i vetmi zë i fortë i disidencës, ndërsa ata "jashtë" ishin të ndarë për mundësinë e një votimi të dobishëm, e vetmja ide e lindur nga një opozitë e asgjësuar dhe sterile në të njëjtën kohë.
Jo vetëm me fjalë. Ai gjithmonë arrinte rezultate. Zgjedhjet e vitit 2020 në Siberi ishin një triumf. Në fillim të këtij viti, Ksenya Fadeeva, koordinatorja e lëvizjes së saj në Tomsk, u dënua me nëntë vjet burg për "ekstremizëm". Pavarësisht burgut dhe zërit gjithnjë e më të dobët, Navalny ishte ende i frikshëm për pushtetin.
Kosovari
Koha
Po i citoj parafolesit per lufterat aktuale qe lidhet edhe me kete vrasjen e ketij rusit opozitar.
Amerika dhe Russia po bejne lufterat me te ashpera ndonejhere me njera tjetren. Edhe Ukrahina edhe Palestina jane si njesi matese e fuqive te tyre dhe te cdo shteti apo organizate tjeter ne bote.
Dhe lirisht mund te themi Bota dhe drejtesia globale ka vdekure. Lufterat tash e mas do ti fitoj ai qe ka motiv me te madhe luftarak.
Une kam friken qe edhe neve do te na rrezikohet paqja ne vendin tone pas 25 vite ne paqe ne vitet ne vijim.
Amerika dhe Russia po bejne lufterat me te ashpera ndonejhere me njera tjetren. Edhe Ukrahina edhe Palestina jane si njesi matese e fuqive te tyre dhe te cdo shteti apo organizate tjeter ne bote.
Dhe lirisht mund te themi Bota dhe drejtesia globale ka vdekure. Lufterat tash e mas do ti fitoj ai qe ka motiv me te madhe luftarak.
Une kam friken qe edhe neve do te na rrezikohet paqja ne vendin tone pas 25 vite ne paqe ne vitet ne vijim.
Tartarian
Ndryshe!!
Autori i shkrimit nuk eshte tjeter vec nje sherbetor i pa moral i regjimit diktatorial ne Itali. Tipat si ky jo vec qe nuk duhen lexuar, keta duhen internuar ne zona kënetash!!
Un nuk jam shërbëtore e askujt, por si njeri i thjesht mendimi i te cilës vlen asgjë
Mendoj që çdokush që ngrihet kujder Putin çuditërisht vdes, dhe çuditërisht i vihet faji Amerikës.
Kur e futen ne burg para disa vitesh te shkretin thash se paska te gjat i gjori.
Tartarian
Ndryshe!!
Nuk ishte dicka personale por kte krimbin e veshur si pseudo gazetar se lexoj dot!!
Une sjam pro Putin, apo pro Bidet*, as nuk e di sa ka vrare Putini dhe Rusia, por te garantoj qe ajo pseudo-demokracia e Usa tani e 3 dekada per hir te paqes e qetesise globale ka vrare ne forme direkte disa milione njerez te pafajshem qe jetonin e rronin ne tokat e veta, por normalisht ky psuedo-gazetari me lart ska pare gje se ka qene duke ngrene tek restorani i ri Europian i Vonderleyen "Karkaleci&Gjinkalla"
Tipat si ky e shume te tjera te regjimit diktatorial modern ne Europe, duhet aplikuar sic thash me lart, internim ne zone kenete, dhe aty pas pickimit te mushkonjave mbase ju ndizet pak ajo pjese milimetrike e nje truri te ngordhur.
Guns_N_Roses
Antarë i Respektuar
Dit zie ne burrel u mbyll komunalja oer tju bashkuar hidherimit te familjes
Te ashtuquajturit krimba nga ana jote ka shum qe dhe une si lexoj dot.
Lexo, unë nuk dua te bej politikë sepse nuk e kam bagazhin të bëj politikë, gjithashtu dhe nerva e koh e kshu me radh…
Alexei vdiq sepse ishte kundër nje regjimi, si ky kan vdekur shum e shum , si ne Rusi si dhe ne Shqiperi në Amerikë, nuk me duhet kush ka te drejt e kush jo, por krimba per mua jan ato që marin jet per te fituar forcë.
daniel00
(ノ˵ ͡• ͜ʖ ͡•˵)ﾉ♡*
Monalisa të përgëzoj për durimin që unë e kam humbur dhe nuk merrem me apologjitë e komunistëve dhe të diktatorëve që bëhen nga njerëzit e ulët në internet, aq më keq kur janë shqiptarë e kur Putini është kundër kombit tonë dhe pro serbëve.
Shkojnë e baltosin një idealist si Navalny që luftoi me ndershmëri , sakrifikoi the jetën për vendin e vet dhe demokracinë dhe dalin shqiptarët lavdërojnë të ligun, kriminelin, diktatorin komunist, vrasësin Putin.
Unë kam pështirosje për këta njerëz.
Shkojnë e baltosin një idealist si Navalny që luftoi me ndershmëri , sakrifikoi the jetën për vendin e vet dhe demokracinë dhe dalin shqiptarët lavdërojnë të ligun, kriminelin, diktatorin komunist, vrasësin Putin.
Unë kam pështirosje për këta njerëz.
