“Të Falenderoj që Kundërshton!” Këshilla e Aristotelit për të Mos Dalë Kurrë Bllof në një Debat!

NeVertiti

~Kohe & Stine~
Staf në FV.AL
Themelues
“Të Falenderoj që Kundërshton!” Këshilla e Aristotelit për të Mos Dalë Kurrë Bllof në një Debat!
1578319786736.png

Çfarë ka këtu për ty?

Bëhu si Aristoteli dhe mos dil bllof kurrë herës tjetër.

Kur mendoni për kundërshtimet, me siguri përfytyroni dy bashkëshortë që i bërtasin njëri-tjetrin për diçka në kuzhinë. Ky është një turp, sepse argumentet nuk duhet të mendohen thjesht si një mjet verbal sulmi.

Por kundërshtimet janë në fakt pjesë e diçkaje më të madhe në aftësinë e të menduarit, që quhet arti i argumentimit.

Argumentet fillimisht u konceptuan si një mënyrë efikase dhe si shprehje mirënjohjeje për dy ose më shumë palë për të arritur në një përfundim së bashku. Sigurisht, argumentet mund të bëhen pasionant dhe të nxehtë, por kjo nuk do të thotë që ata duhet të shoqërohen vetëm me urrejtje dhe pështirë.

Nëse duam t’i shohim debatet nga një pikëvështrim tjetër, ato fillojnë të shfaqen si diçka më e rëndësishme sesa thjesht një teknikë, si diçka që mund të studiohet dhe përmirësohet.

Përvetësimi i kësaj teknike jo vetëm që do t’i bëjë argumentet më të këndshëm; gjithashtu do t’ju bëjë një debatues më të frikshëm! Dhe kjo është ajo çka ky artikull do të bëjë.

Në këtë artikull, do të mësosh:

  • Pse Aristoteli do ta kishte aprovuar karakterin e Eminem në 8 Mile;
  • Dhe sesi martesat e suksesshme i përballojnë debatet, në ndryshim me ato që përfundojnë në divorc.
Argumentet janë thelbësore për jetën e njeriut, duke ndikuar në qëndrimet tona dhe duke udhëhequr vendimet tona.
Për shumë njerëz, fjala “argument” ngjall imazhe të dy personave të përfshirë në një ndeshje të zemëruar me britmë. Por retorika – arti i argumentimit – është shumë më tepër se kaq. Në thelb, është një shkathtësi aftësish dhe teknikash që ndihmojnë argumentin të bindë të tjerët, dhe origjina e tij mund të gjurmohet deri në Greqinë e lashtë.

Por, çfarë ndikimi ka ajo në shoqërinë bashkëkohore?

Epo, edhe sot, retorika formon mënyrën si mendojmë, pa e vërejtur madje. Grekët e lashtë mbanin disiplinën e retorikës në një nderim kaq të lartë sa që ishte themeli i gjithë arsimit. Ata e praktikuan këtë aftësi duke bërë argumente. Dhe argumentet vazhdojnë të luajnë një rol kryesor në të gjitha marrëdhëniet njerëzore: ato bëhen në reklama dhe fjalime politike, në libra dhe blogje, në kuzhinë dhe në sallën e gjyqit.

Një konceptim i gabuar i zakonshëm është se argumentet duhet të çojnë në një marrëveshje. Ajo që ata me të vërtetë synojnë të arrijnë është një konsensus – domethënë, besim i plotë i përbashkët në përfundim. Pra, qëllimi i një argumenti nuk është të fitosh, por ta kthesh audiencën në krahun tënd.

Profesori i psikologjisë John Gottman drejtoi një studim që e bëri të qartë këtë ide. Kur vëzhgoi çiftet në terapi, ai zbuloi se çiftet që e shpëtuan martesën kishin po aq mosmarrëveshje sa ata që u divorcuan. Por ekzistonte një ndryshim thelbësor: partnerët në martesa që u përmirësuan e shfrytëzonin mundësinë për të zgjidhur çështjet e tyre dhe për të arritur një përfundim të përbashkët. Me fjalë të tjera, ata argumentuan; çiftet që u divorcuan thjesht luftuan.

Me fjalë të tjera, të luftosh ose të jesh agresiv për të fituar një argument, nuk është një mënyrë e mirë për të argumentuar. Nuk do t’ju ndihmojë të arrini një konsensus. Pra, cila është një mënyrë më e mirë?

Filozofi Grek Aristoteli mund të ketë sugjeruar joshjen, të cilën ai e konsideronte llojin më të fortë të argumentimit. Joshja e audiencës tuaj, duke i bindur ata të duan atë që dëshironi edhe ju, është mënyra më e lehtë për të arritur një konsensus.

Mos filloni të debatoni derisa të dini se çfarë synoni të arrini.
Kur shumica e njerëzve fillojnë një argument, qëllimi i tyre është të detyrojnë kundërshtarin e tyre të pranojë humbjen. Por nëse argumenti përfundon pa u ndryshuar mendja e kundërshtarit tuaj, atëherë nuk ka kuptim as ta fillosh një argument në radhë të parë.

Ja se si ta shmangni atë:

Para së gjithash, mos debatoni për hir të argumentit. Argumentoni vetëm kur kjo do t’ju ndihmojë të arrini qëllimin tuaj. Për shembull, ju mund të përpiqeni të bindni një mik të bëjë diçka. Nëse ky është rasti, atëherë arritja e këtij qëllimi duhet të jetë suksesi. Mbi të gjitha, personi që fiton argumentin nuk është domosdoshmërisht ai që e hesht tjetrin. Fitues quhet ai që arrin qëllimin e tij.

Le të themi që një oficer policie ju ndalon për tejkalim shpejtësie 85 km / orë në një zonë me 80 km / orë limit. Ndërsa oficeri i afrohet makinës tuaj, ju mund të doni të përgjigjeni me vrazhdësi. Por mbani mend: qëllimi juaj është të shmangni marrjen e një gjobe. Prandaj ka më shumë kuptim që të kërkojmë falje me respekt dhe të luani rolin e një qytetari që zbaton ligjin. Kjo do të kënaqë oficerin, i cili do të ndiejë se autoriteti i tij u respektua, dhe, shpresojmë, ju do të shmangni një gjobë të kushtueshme.

Prandaj, mbajtja në mendje e qëllimit tuaj është thelbësore. Po aq e rëndësishme është të shmangni gabimin e zakonshëm për të bërë gjithçka që mundeni “thjesht për kunj”. Me fjalë të tjera, mos u përqendroni vetëm në vërtetimin se keni të drejtë. Nëse kundërshtari juaj është i fiksuar “të hedhë kunja” dhe duke u përpjekur t’ju poshtërojë, le ta bëjë ketë atë. Mbi të gjitha, të vepruarit si kjo nuk do ta bëjë atë të fitojnë domosdoshmërisht argumentin.

Argumentet vërtiten rreth çështjeve thelbësore dhe identifikimi i tyre është thelbësor për një zgjidhje paqësore.
Të gjithë kanë hyrë në një argument që thjesht nuk mund të zgjidhet. Shpesh, njerëzit nuk e kuptojnë se si mund të ndodhë një ngërç i tillë. Por, në fakt, ka një shpjegim të thjeshtë.

Shumë argumente përfundojnë pa zgjidhje sepse të dy argumentuesit po debatojnë për dy çështje thelbësore krejtësisht të ndryshme. Për shembull, sipas Aristotelit, çdo argument bazohet në njërën nga tre çështjet e mundshme:

Së pari, është fajësimi, si p.sh: “Kush e përdori të gjithë letrën e tualetit?”

Së dyti, janë vlerat, si p.sh: “A duhet dënimi me vdekje të jetë i ligjshëm?”

Dhe, e treta, kur duhet bërë një zgjedhje, e përfaqësuar nga pyetje të tipit si, “A ka kuptim të zhvendosesh për të jetuar jashtë vendit?”

Por pse është e rëndësishme të identifikoni çështjen në fjalë përpara se të argumentoni?

Epo, nëse nuk i filtroni këto 3 çështje, nuk do të arrini një rezultat pozitiv. Për shembull, imagjinoni një çift të ulur në dhomën e tyre të ndenjes. Ajo dëshiron të lexojë librin e saj dhe ai dëshiron të dëgjojë Rolling Stones.

Është e qartë se dëshirat e tyre janë në kundërshtim dhe një argument është i pashmangshëm. Kjo sepse gruaja dëshiron paqe dhe qetësi, çështje zgjedhjeje. Nëse ajo e kritikon burrin që luan muzikën e tij shumë me zë të lartë, ose fillon të kritikojë shijen e tij në muzikë, argumenti do të zhvendoset në fajësim dhe vlera.

Pastaj, ndërsa diskutimi hidhet nga cilësia e albumit të tij të preferuar Rolling Stones në trashësinë e mureve të apartamenteve, çështja e vërtetë – muzika kundrejt heshtjes – do të harrohet.

Por është e mundur të kalosh përtej ngërçit duke përdorur kohën e duhur të foljes. Për shembull, në rastin e mësipërm, çështja e fajit i referohet të kaluarës: “Ju e ngritët stereo kur e dinit se doja të lexoja!” – dhe çështja e vlerave është paraqitur në të tashmen: “Ke mbetur tifoz i vetmuar me Rolling Stones, sepse unë preferoj Beatles! “Nëse çifti në vend të kësaj përqendrohej në të ardhmen, për shembull, nga gruaja duke thënë” A do të ishte më mirë sikur ta mbyll apo të dëgjojmë diçka tjetër? ” kjo e zhvendos argumentin tek një çështje zgjedhjeje, duke i hapur rrugën kështu një mirëkuptimi.

Përdorimi i logjikës dhe përfshirja e emocioneve të audiencës tuaj janë strategji të fuqishme argumentuese.
A i njihni tre mjetet thelbësore të bindjes së Aristotelit?

Janë logos-i, ose argumenti logjik; patos-i, ose argument nga emocioni; dhe etos-i, i njohur gjithashtu si argument për karakter, një strategji që mbështetet në kundërshtimin e reputacionit dhe besueshmërisë së kundërshtarit tuaj.

Ja se si funksionojnë dy të parat:

Logosi bazohet në një seri teknikash që përdorin arsyetimin e strukturuar, në vend të forcës brutale, për të bindur audiencën tuaj. Një nga këto teknika, lejimi, është të pajtoheni me kundërshtarin tuaj përpara se ta qëlloni me një përgjigje të mprehtë.

Le të themi se jeni në një debat politik me një mik dhe po përpiqeni ta kaloni bisedën pa u keqkuptuar, duke shpresuar të shmangni një përshkallëzim. Por atëherë shoku juaj fillon të argumentojë se bota do të ishte më e sigurt nëse do të kishte më shumë mbikëqyrje të komunikimit. Ju mund të pranoni që, po, një botë më e sigurt është e mirë për të gjithë. Por atëherë ju mund të arrini qëllimin tuaj duke pyetur nëse ai me të vërtetë do të ndjehej më i sigurt duke jetuar në një mjedis Orwellian, ku qeveria mund të shikonte çdo veprim të tij.

Dhe patos-i?

Pathos, rrënja e fjalës greke për “simpati”, ka të bëjë me harmonizimin e ndjenjave të audiencës suaj. Në fund të fundit, një gabim klasik argumentues që e bëjnë shumë vetë është përpjekja të detyrojë tjetrin të ndryshojë ndjenjat e tij, p.sh t’i thuash një bashkëpunëtori të gëzohet pasi t’i jetë ulur rroga.

Nëse do të përdornit patos në këtë skenar, përkundrazi do të ishit i trishtuar me kolegun tuaj. Kjo do ta bëjë që ai të simpatizojë me ju dhe, nga ana tjetër, ai do të jetë më i hapur për mendimet tuaja.

Tani që e dini se si logosi dhe patosi funksionojnë, është koha për të parë në strategjinë e tretë të Aristotelit: etosin.

Në një argument, ajo që ju jeni vlen më shumë sesa ato që thoni.
Në këtë pikë, nuk mund ta lëmë pa thënë se Aristoteli ishte babai i retorikës. Dhe për të, joshja më e rëndësishme argumentuese e të trejave ishte etosi.

Por për të kuptuar vërtet etosin duhet të shohim origjinën e fjalës. Në greqisht, “etos”, ose “etikë”, fillimisht do të thoshte “habitat” – mjedisin që një person zë. Kjo do të thotë që të jesh një person etik ka të bëjë me të qenit “njësh” me audiencën tuaj, të ndani vlerat, mënyrat dhe sjelljet, të përshtateni sa më fiks si një copë puzzle.

Romakët gjithashtu kishin një fjalë për etos – dekorum, që i referohet mënyrës se si një folës ngërthen zërin kolektiv të një turme. Për shembull, filmi 8 Mile, arrin kulmin në një klub hip-hop, ku oratorët, të përshkruar këtu si emcees, hedhin sulme verbale ndaj njëri-tjetrit.

Është ky moment që, për çudinë e turmës, vetë Eminem, asgjë më shumë se një adoleshent i shpërfillur, fiton mbi një turmë kryesisht me njerëz me ngjyrë. Strategjia e tij fituese është të rrëzojë besueshmërinë në rrugë të kundërshtarit të tij duke theksuar se ai vjen nga një familje e pasur dhe ndoqi shkollë private.

Ajo funksionoi për personazhin e Eminem në film, por kini kujdes kur përdorni etos. Mos harroni se të bindësh një audiencë duke përdorur dekorum nuk do të thotë të imitosh ato. Përkundrazi, është çështje që të përfaqësojnë idealin e tyre. Për shembull, kur një politikan etik i drejtohet një turme, ai duhet të duket sa më i sinqertë të jetë e mundur, edhe nëse dëgjuesit e tij po bëjnë mashtrim ose nuk janë besnikë ndaj partnerëve të tyre.

Dëgjuesit, megjithëse janë larg së qëni perfekt, gjithmonë duan një politikan të përsosur; dhe audienca gjithmonë kërkon një orator të përsosur!

Ethosi funksionon duke e shndërruar karakterin tuaj në një fuqi bindjeje.
Pra, paraqitja e një karakteri tërheqës është thelbësore për të fituar audiencën tuaj. Ja se si ta bëni atë:

Sipas Aristotelit, një argument i bazuar në etos ka tre cilësi thelbësore. E para është virtyti, që do të thotë që ju mund të bindni audiencën tuaj duke bashkndarë të njëjta vlerat e parime me to. Por për ta bërë këtë duhet së pari të dini se cilat parime vlerëson audienca juaj dhe si mund t’i mishëroni ato.

Për shembull, le të themi që po lexoni një libër ndërsa vajza juaj adoleshente dëgjon hitin më të fundit të Taylor Swift. Ju e dini që, në këtë moshë, fëmijët e konsiderojnë pavarësinë kryesore dhe se urdhërimi i saj për të fikur muzikën sigurisht që do të zmbrapset. Pra, një mundësi më e mirë është t’i jepni asaj një zgjedhje, duke manipuluar kështu ndjenjën e saj të pavarësisë. Pyete atë nëse ajo dëhiron ta ulë muzikën apo të vendosë kufjet e saj.

Aspekti i dytë i etikës efektive është mençuria praktike. Kjo do të thotë që ju duhet të dukeni si një person që di gjithmonë se çfarë të bëjë.
Në fakt, të tregosh përvojën tënde në botën reale është goxha efektive; në të vërtetë, të stërviturit e rrugës janë shpesh më efektiv sesa mësimi i librave. Për shembull, në diskutime rreth betejave, dikush zakonisht thirret për statusin e tij si veteran për të fituar besimin e audiencës. Natyrisht, kjo përvojë do të thotë shumë më tepër sesa të studiosh luftën në mënyrë akademike.

Dhe cilësia e fundit e etosit është vetëmohimi, i cili, në këtë kontekst, do të thotë t’i tregoni audiencës tuaj se keni interesin e tyre në mendje mbi gjithçka tjetër. Ju mund ta bëni këtë duke arritur një marrëveshje që mund të duket se ju lëndon personalisht, por që është pa dyshim e saktë.

Për shembull, le të themi që doni të merreni me një projekt në punë. Ju mund t’i thoni shefit tuaj që, edhe nëse nuk merrni merita për projektin, do të vazhdoni të punoni deri vonë për ta bërë atë – është thjesht shumë i mirë për t’u miratuar.

Mësoni të identifikoni dhe përdorni mangësitë e argumentit të kundërshtarit tuaj.
A jua ka mbushur mendjen ndonjëherë një shitës i shkathët? Epo, ata shpesh mbështeten në disa nga kurthet më famëkeqe retorike.

Dy kurthe të tilla janë logjikë e dobët dhe krahasimet false. Fëmijët pëlqejnë t’i përdorin ato për të marrë atë që duan nga prindërit e tyre. Thjesht merrni një rast klasik, “Por të gjithë fëmijët e tjerë duhet ta bëjnë këtë!” Kini kujdes të mos bëni atë që bëjnë shumë prindër, që do të thotë ta kundërshtoni këtë me logjikën e dobët të tyre duke bërë disa pyetje të çmendura, si “Dhe nëse të gjithë fëmijët e tjerë hidhen nga shkëmbi, a do t’i ndiqje? ”

Mesazhi që duhet të marrim nga ky artikull:

Argumentimi ndonjëherë merr emër për keq, por është aq i vjetër sa Greqia e lashtë dhe ka më shumë për artin e bindjes sesa të fitosh një debat me dikë. Mjeshtërimi i aftësive të retorikës do t’ju ndihmojë të komunikoni më mirë, të kuptoni të tjerët dhe të ndani mendimet tuaja pa mërzitur njerëzit.

b;shkollaesuksesit.
 

Konkursi Letërsisë

  • 1-Kur flet shpirti.

    Votat: 6 27.3%
  • 2-Buzëqeshje Maskuar.

    Votat: 12 54.5%
  • 3-Jam femër.

    Votat: 2 9.1%
  • 4-Je ti Nënë.

    Votat: 1 4.5%
  • 5-Ne duart e kohes.

    Votat: 1 4.5%
Back
Top