Titulli: Sulm në qendër të Parisit-mbi 158 të vrarë
“Ishte një lumë gjaku”. Na qëllonin si zogj
“Ishte një lumë gjaku”, u shpreh Julien Pearce.
Reporteri Pearce ndodhej në Bataclan, një teatër dhe sallë koncertesh në qarkun nr.11 në Paris, ditën e premte duke dëgjuar një bandë amerikane rroku të performonte.
Shfaqja po i afrohej fundit, kur disa të armatosur sulmuan vendin, tha Pearce për CNN. “Njerëzit bërtisnin, ulërinin,” tha ai. “Zgjati për 10 minuta, 10 minuta terrori ku të gjithë ishin në tokë duke mbuluar kokët e tyre me duar”.
Në një moment autoritetet thanë se pengjet mbaheshin në teatër përpara se skuadrat speciale franceze të hynin në ndërtesë.
Të paktën 112 persona u vranë nga sulmi në Batclan, tha ministri i brendshëm francez.
Teatri kishte një kapacitet prej 1500 personash. Më shumë se 40 njerëz u vranë nga sulmet e tjera në Paris, thanë zyrtarët francezë.
Pasi policia u fut në Bataclan, të shtëna armësh dëgjoheshin nga jashtë sallës së koncerteve. 4 terroristë u vranë nga sulmi i policisë, tre prej të cilëve kishin veshur rripa me eksplozivë.
Autoritetet arritën të shpëtonin të paktën 100 pengje, disa prej të cilëve ishin të plagosur.
Në një faqe Facebook-u të bandës së rrokut që po performonte, “Eagles of Death Metal”, në një postim thuhej se ende nuk dihej fati i grupit muzikor, apo se ku ato gjendeshin. Por më vonë, Michael Dorio, vëllai i bateristit të bandës, tha për CNN, se vëllai i tij ishte mirë dhe se kishte folur me të pas sulmit.
“Ai kishte qenë duke performuar dhe kishte dëgjuar të shtëna,” tha Dorio. “E gjithë banda dëgjoi të shtënat përpara se në sallë të hynin terroristët e armatosur. Ata kishin dalë nga prapaskena”.
Na qëllonin si zogj
Pearce tha se ishte pranë skenës kur filluan të shtënat. Ai pa dy njerëz, terroristë, që hynë në teatër shumë të qetë e të vendosur dhe filluan të gjuanin kujt t’i dilte përpara.
Ishin veshur me rroba të zeza, por pa maska. Ai pa fytyrën e njërit prej terroristëve që ishte shumë i ri, maksimumi 25 vjeç.
“Ishte si një djalë i zakonshëm që mbante një kallashnikov, kjo është e gjitha”.
Pearce tha se të armatosurit qëndronin pranë fundit të sallës dhe vazhdimisht qëllonin njerëz që ishin shtrirë në tokë.
“Ata nuk lëviznin,” tha Pearce për terroristët. “Ata qëndronin në një vend dhe gjuanin, si qitës zogjsh”.
Edhe pse Pearce tha se nuk kishte dëgjuar terroristët të thonin ndonjë fjalë, dëshmitarë të tjerë thanë për Radio France, se dëgjonin kur terroristët thërrisnin “Allahu Ekber”.
“Ishte një skenë ferri. Koncerti ndaloi dhe të gjithë u shtrinë në tokë. Ata filluan t’i gjuanin njerëzve,” tha një dëshmitar.
Pearce rrëfeu se i kishte thënë njerëzve rreth tij që të fshiheshin ose të bënin si të vdekur.
Në kohën që terroristët po rimbushnin armët e tyre, disa njerëz vrapuan drejt një dhome të zbrazët e cila nuk kishte dalje.
“U bllokuam”, tha ai. Pas 5 minutash me të shtëna armësh, terroristët puashuan. “Ata karikuan armët përsëri”.
Pearce gjeti një dalje dhe vrapoi për në rrugë. Gjatë kohës që po dilte, hasi një adoleshente që kishte dy plagë plumbash në këmbë, së cilës po i rridhte shumë gjak”.
“E hipa atë mbi shpinë dhe fillova të vrapoj,” rrëfen Pearce.
Pasi vrapoi për 200-300 metra, ai e vendosi adoleshenten në një taksi dhe i tha taksistit ta çonte në spital. Kur u kthye, pas 20-25 njerëz të shtirë në tokë, disa prej tyre të vdekur, e disa të plagosur.
b.t.observer
