Fier-Varferia e tejskajshme mbizotëron në familjen e Lefter Yzeirajt nga fshati Varibop i komunës Cakran në rrethin e Fierit. ثshtë një fshat, i cili ndodhet rreth 10 kilometra larg qytetit të Fierit ku banorët e saj meren kryesisht me bujqësi dhe pak blegtori.
Midis këtyre banorëve jeton edhe familja eYzeirajve. Janë 8 persona, bashkeshortët dhe 6 fëmijët, të cilët jetojnë në kushte te mjerueshme. Kjo duket qartë nga shtëpia ku jetojnë qe i ngjason nje kasolleje bagëtish.
Nimetja, thote se flene 8 vete ne nje dhome ndërkohe qe vajza e madhe është 20 vjeçe. “Jam bërë të pi helm kur kujtoj fëmijët që kërkojnë të hanë. اfarë t’iu jap. Fëmijët i kam të vegjël dhe duan të ushqehen”, rrefen ajo, teksa shkrehet në vaj. Gjatë kohës që flisnim rreth 30 metra larg shtëpisë u duk burri i saj, Lefteri. “Ja, ai ka ardhur përsëri sot shpejt. Kjo tregon se nuk ka gjetur punë”, shton gruaja. Ai punon me meditje tek bashkëfsharët e tjerë. “Cfarë t’iu them fëmijëve tani, unë nuk jam burrë përderisa nuk i mbaj dot me buke”, shprehet dëshperimisht kryefamiljari.
Por ky është realiteti i kësaj familje, Lefteri cdo ditë del për të kërkuar punë. Edhe kur gjen, ai mund të sigurojë vetëm dy mijë lekë të vjetra, ndërsa me të shumtën e rasteve kthehet pa punuar. Rruga për të jetuar dhe mbajtur gjallë familjen është marrja e ushqimeve me listë me premtimin për shitësin se lekët do ti shlyejë të gjitha... por kur do të vi ajo ditë. Listaështë zgjatur pambarim, ndaj dhe shitësi ia ka prerë këtë burim.
Megjithese kanë kërkuar ndihmë nga komuna, askush nuk iu ka kushtuar vemendje. Varfëria e tejskajshme ka bërë që gjashte femijet e familjes Yzeiraj të mbeten pa shkolle pasi nuk kanë mundësi ekonomike. Djali i madh i shtëpisë ka vetëm tre klasë shkollë, ndërsa më të vegjëlit nuk kanë shkuar asnjëherë ne shkolle.
Vështirësitë ekonomike e detyrojnë kryefamiljarin dhe djalin e tij të madh, të kërkojnë zgjidhje në emigracion, por edhe kjo është e pamundur pasi kërkohet vizë, të cilën meshkujt e familjes Yzeiraj nuk mund ta sigurojnë. Tetë pjestarët e kësaj familje kërkojnë ndihmë nga shteti, për të siguruar kushtet minimale të jetesës.
Midis këtyre banorëve jeton edhe familja eYzeirajve. Janë 8 persona, bashkeshortët dhe 6 fëmijët, të cilët jetojnë në kushte te mjerueshme. Kjo duket qartë nga shtëpia ku jetojnë qe i ngjason nje kasolleje bagëtish.
Nimetja, thote se flene 8 vete ne nje dhome ndërkohe qe vajza e madhe është 20 vjeçe. “Jam bërë të pi helm kur kujtoj fëmijët që kërkojnë të hanë. اfarë t’iu jap. Fëmijët i kam të vegjël dhe duan të ushqehen”, rrefen ajo, teksa shkrehet në vaj. Gjatë kohës që flisnim rreth 30 metra larg shtëpisë u duk burri i saj, Lefteri. “Ja, ai ka ardhur përsëri sot shpejt. Kjo tregon se nuk ka gjetur punë”, shton gruaja. Ai punon me meditje tek bashkëfsharët e tjerë. “Cfarë t’iu them fëmijëve tani, unë nuk jam burrë përderisa nuk i mbaj dot me buke”, shprehet dëshperimisht kryefamiljari.
Por ky është realiteti i kësaj familje, Lefteri cdo ditë del për të kërkuar punë. Edhe kur gjen, ai mund të sigurojë vetëm dy mijë lekë të vjetra, ndërsa me të shumtën e rasteve kthehet pa punuar. Rruga për të jetuar dhe mbajtur gjallë familjen është marrja e ushqimeve me listë me premtimin për shitësin se lekët do ti shlyejë të gjitha... por kur do të vi ajo ditë. Listaështë zgjatur pambarim, ndaj dhe shitësi ia ka prerë këtë burim.
Megjithese kanë kërkuar ndihmë nga komuna, askush nuk iu ka kushtuar vemendje. Varfëria e tejskajshme ka bërë që gjashte femijet e familjes Yzeiraj të mbeten pa shkolle pasi nuk kanë mundësi ekonomike. Djali i madh i shtëpisë ka vetëm tre klasë shkollë, ndërsa më të vegjëlit nuk kanë shkuar asnjëherë ne shkolle.
Vështirësitë ekonomike e detyrojnë kryefamiljarin dhe djalin e tij të madh, të kërkojnë zgjidhje në emigracion, por edhe kjo është e pamundur pasi kërkohet vizë, të cilën meshkujt e familjes Yzeiraj nuk mund ta sigurojnë. Tetë pjestarët e kësaj familje kërkojnë ndihmë nga shteti, për të siguruar kushtet minimale të jetesës.
