Sky is my limit!

Rutina eshte "rruga e shtruar" ose e shkurter drejt apatise. Ha se duhet ngrene, fli se duhet fjetur etj. Veprime qe i bejme ne menyre mekanike, sa harrojme qe ka edhe nje ane tjeter thelbesore te gjerave, ajo e te ndjerit dhe shijurit.
 
Tek lexoj disa shkrime e gjej veten ne nje nivel prape me larte.
PEr kete ndihem me fat.
Nuk eshte e lehte te mesosh te jetosh duke njohur vetveten dhe natyren per rreth,te ushqehesh nga aty ku tjeret,shumica as qe e vene re. :))
Lumturia,paqja lloj i filozofis per tu njohur me copezat e universit eshte po aq sa e thjesht dhe komplikuar, nese nuk i kushton kohen e duhur.
Duke u nisur nga forma e thjesht e komunikimit me te.
 
Jam dakort me nje lule eshte nje lule dhe pema eshte nje peme. Po te ndalim pak castin te shkeputemi nga gjerat qe na rrethojne dhe te perqendrohemi tek lulja ta veshtrojme me kujdes cfaredo lloji luleje te jet do shikosh dicka te bukur. Duke e vezhguar me imtesi duke zbuluar ngjyrat, formen aromen dhe bukurin e saj kupton qe mes teje dhe lules ka nje lloj energjie qe ju lidh(si nje lidhje wi-fi)atehere kupton nje nje lule nuk eshte thjesht nje lule por eshte dhe nje pjese e jotja eshte jete. Kjo ndodh edhe me nje peme, me malin, detin, diellin, zjarrin, kafshet, muziken qiellin etj.
Nuk duhet te jemi neglizhues, nje e mire e vogel e bere cdo dite nga nje person e ben personin te lidhet me afer me energjin qe e rrethon, por kjo ndryshon vetem nje person. Imagjino nje te mire te vogel cdo dite nga cdo person ne rruzullin tokesor cfare mund te kishim si shperblim?
 
Back
Top