Abstrakt
😉
Si duhet të diciplinohen fëmijët prej momentit të lindjes deri në dy vjet
Që nga momenti i lindjes, me udhëheqjen e drejtë të nënës dhe babait, diciplina e fëmijëve mund të merret nën kontroll me shumë lehtësi.
Që nga momenti i lindjes, me udhëheqjen e drejtë të nënës dhe babait, diciplina e fëmijëve mund të merret nën kontroll me shumë lehtësi.
Tek fëmijët 0-2 vjeq çdo objekt që ka përreth është interesante. اasja e fëmiut në rrethin e tij, nuk është vetëm tregues i interesimit të tij për rrethin, por është edhe tregues i dëshirës së tij për t’i testuar aftësitë e tij të reja të fituara si dhe për tu kënaqur me faktin e lirisë që tanimë mund të lëviz përreth.
Meqë në këtë moshë e njohin veten, ata presin që çdo dëshirë e tyre të plotësohet menjëherë. Pra ata nuk mund ti kufizojnë dëshirat e tyre me kufijtë e së vërtetës. Fëmijët nuk i njohin konceptet shoqërore. Dhurata e vonuar nuk është më dhuratë për ata. ثshtë e pamundshme të presin rend. Aftësia e tyre për të përdorur gjuhën është e ulët, pra ata as nuk mund ta shprehin veten mirë e as nuk kuptojnë mirë.
Të provosh t’ia marrësh nga dora një lodër apo një gjësend që ai ka marrë nga një fëmijë tjetër apo nga një raftë marketi për të do të thotë luftë mbijetese. Nëse i kundërviheni mund t’ju lëndoj, shkelmoj, kafshoj apo edhe ta gjuaj atë që e ka në dorë.
Ata nuk kuptojnë nga fjala “Jo” apo nga fjala “Nuk bën”. Për këtë arsye është vërtet e vështirë të kontrollohen me këndveshtrim të të rriturve. Nga ana tjetër, nëse marrin diqka nga një raftë marketi apo nga dora e një fëmiu tjetër, kjo nuk nënëkupton se ata nuk janë socializuar apo nuk do të socializohen.
Veprimet e tyre janë normalë për moshën e tyre. Ajo që duhet bërë është që të bëhemi udhrrëfyes duke i ndihmuar ata që të kontrollojnë forcën instiktive refuzuese. Si rezultat, nuk synohet ndalimi i sjelljes por kontrolli i instiktit që shkakton sjelljen. Kështu, na duhen rezultate produktive në jetë duke i pasur parasysh aftësitë e fëmijëve.
Si duhet të sillemi me fëmijët e moshës 0-2 vjeqare.
Duhet kushtuar kujdes rreziqeve me pasoja të përhershme ( enë të mbushura me ujë, mjetet elektike, gjërat djegëse, gjërat shpuese,gjërat prehëse, ballkonet dhe dritaret, substancat toksike si barërat dhe detergjentet, gjërat ngulfatëse si rruzat dhe pullat). Këto gjëra që mund të lënë pasoja të përhershme duhet shoqërohen me një zë të trashë, fytyrë të rrudhur dhe me një “JO” duke tundur gishtin tregues. Në mënyrë që fëmiu ta kuptoj më mirë këtë ndalesë ky objektë mund të shoqërohet me një nxehtësi të kontrolluar.
Qortimi me zë të trashë nuk duhet kursesi përzihet me bërtimë. Tek fëmiu britma zgjon një ndjenjë pasigurie dhe e dëmton lidhjen me prindin. Fëmijët mund të vërejnë vijën e hollë që e ndan qëllimin e mbrojtjes me atë të ndëshkimit.
Interesimet e tyre mund të drejtohen në një kahje tjetër. Kur largoni objektin që fëmiu është fiksuar, mos i lini rast ta shoh kahjen ku largohet objekti,nëse interesimi nuk po mund të drejtohet në një kahje tjetër atëherë mund të ndërroni ambientin për një kohë të shkurtë. Fëmija që dijë të flasë në vend se ti thuhet “Mos ha akullore” është mirë t’i thuhet “Akullorja dëshiron të qëndrojë në frigorifer deri në orën tre”.
Kufiri që ju , i’a caktoni fëmiut nuk duhet të bart mesazhe negative si “ Nëse hamë akullore do të ftohemi”. Në vend të kësaj mund të thuhet “ Akullorja hahet atëherë kur dielli të bëhet i rrumbullakët” ose “ Akullorja hahet atëherë kur gjethet nuk lëvizin, tani është koha për lëng”.
Kur të shkoni në vendet me shumë njerëz dhe të zhurmshme si markete, apo në vende me stres si tek mjeku, është mirë që të merrni me vete gjërat që i do fëmiu në mënyrë që t’i përdorni ato në raste kur është nevoja t’i tërhjekni vëmendjen.
Në mardhënien e fëmiut me prindin nuk ka vend asesi për dhunën. Meqë fëmiu i kësaj moshe ka nevojë instiktive për mbrojtje dhe besim, mund që ta lidh gabimishtë dashurinë me dhunën gjë që do të sjell probleme serioze në lidhjet e tyre në pjekuri. Nuk këshillohet t’i mirret nga dora atë që ka përveq në ato raste kur godet dikë tjetër./mesazhi/A.Murati/
Që nga momenti i lindjes, me udhëheqjen e drejtë të nënës dhe babait, diciplina e fëmijëve mund të merret nën kontroll me shumë lehtësi.
Që nga momenti i lindjes, me udhëheqjen e drejtë të nënës dhe babait, diciplina e fëmijëve mund të merret nën kontroll me shumë lehtësi.
Tek fëmijët 0-2 vjeq çdo objekt që ka përreth është interesante. اasja e fëmiut në rrethin e tij, nuk është vetëm tregues i interesimit të tij për rrethin, por është edhe tregues i dëshirës së tij për t’i testuar aftësitë e tij të reja të fituara si dhe për tu kënaqur me faktin e lirisë që tanimë mund të lëviz përreth.
Meqë në këtë moshë e njohin veten, ata presin që çdo dëshirë e tyre të plotësohet menjëherë. Pra ata nuk mund ti kufizojnë dëshirat e tyre me kufijtë e së vërtetës. Fëmijët nuk i njohin konceptet shoqërore. Dhurata e vonuar nuk është më dhuratë për ata. ثshtë e pamundshme të presin rend. Aftësia e tyre për të përdorur gjuhën është e ulët, pra ata as nuk mund ta shprehin veten mirë e as nuk kuptojnë mirë.
Të provosh t’ia marrësh nga dora një lodër apo një gjësend që ai ka marrë nga një fëmijë tjetër apo nga një raftë marketi për të do të thotë luftë mbijetese. Nëse i kundërviheni mund t’ju lëndoj, shkelmoj, kafshoj apo edhe ta gjuaj atë që e ka në dorë.
Ata nuk kuptojnë nga fjala “Jo” apo nga fjala “Nuk bën”. Për këtë arsye është vërtet e vështirë të kontrollohen me këndveshtrim të të rriturve. Nga ana tjetër, nëse marrin diqka nga një raftë marketi apo nga dora e një fëmiu tjetër, kjo nuk nënëkupton se ata nuk janë socializuar apo nuk do të socializohen.
Veprimet e tyre janë normalë për moshën e tyre. Ajo që duhet bërë është që të bëhemi udhrrëfyes duke i ndihmuar ata që të kontrollojnë forcën instiktive refuzuese. Si rezultat, nuk synohet ndalimi i sjelljes por kontrolli i instiktit që shkakton sjelljen. Kështu, na duhen rezultate produktive në jetë duke i pasur parasysh aftësitë e fëmijëve.
Si duhet të sillemi me fëmijët e moshës 0-2 vjeqare.
Duhet kushtuar kujdes rreziqeve me pasoja të përhershme ( enë të mbushura me ujë, mjetet elektike, gjërat djegëse, gjërat shpuese,gjërat prehëse, ballkonet dhe dritaret, substancat toksike si barërat dhe detergjentet, gjërat ngulfatëse si rruzat dhe pullat). Këto gjëra që mund të lënë pasoja të përhershme duhet shoqërohen me një zë të trashë, fytyrë të rrudhur dhe me një “JO” duke tundur gishtin tregues. Në mënyrë që fëmiu ta kuptoj më mirë këtë ndalesë ky objektë mund të shoqërohet me një nxehtësi të kontrolluar.
Qortimi me zë të trashë nuk duhet kursesi përzihet me bërtimë. Tek fëmiu britma zgjon një ndjenjë pasigurie dhe e dëmton lidhjen me prindin. Fëmijët mund të vërejnë vijën e hollë që e ndan qëllimin e mbrojtjes me atë të ndëshkimit.
Interesimet e tyre mund të drejtohen në një kahje tjetër. Kur largoni objektin që fëmiu është fiksuar, mos i lini rast ta shoh kahjen ku largohet objekti,nëse interesimi nuk po mund të drejtohet në një kahje tjetër atëherë mund të ndërroni ambientin për një kohë të shkurtë. Fëmija që dijë të flasë në vend se ti thuhet “Mos ha akullore” është mirë t’i thuhet “Akullorja dëshiron të qëndrojë në frigorifer deri në orën tre”.
Kufiri që ju , i’a caktoni fëmiut nuk duhet të bart mesazhe negative si “ Nëse hamë akullore do të ftohemi”. Në vend të kësaj mund të thuhet “ Akullorja hahet atëherë kur dielli të bëhet i rrumbullakët” ose “ Akullorja hahet atëherë kur gjethet nuk lëvizin, tani është koha për lëng”.
Kur të shkoni në vendet me shumë njerëz dhe të zhurmshme si markete, apo në vende me stres si tek mjeku, është mirë që të merrni me vete gjërat që i do fëmiu në mënyrë që t’i përdorni ato në raste kur është nevoja t’i tërhjekni vëmendjen.
Në mardhënien e fëmiut me prindin nuk ka vend asesi për dhunën. Meqë fëmiu i kësaj moshe ka nevojë instiktive për mbrojtje dhe besim, mund që ta lidh gabimishtë dashurinë me dhunën gjë që do të sjell probleme serioze në lidhjet e tyre në pjekuri. Nuk këshillohet t’i mirret nga dora atë që ka përveq në ato raste kur godet dikë tjetër./mesazhi/A.Murati/