Shqiperia tjeter...

KissShpirtoo

Anëtar Aktiv
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.



Reportazhi i përjavshëm i transmetuar në fund të edicionit qëndror të lajmeve, “Shqipëria Tjetër”, u rikthye në Bulqizë, për të rrëfyer tragjedinë e dytë që përjeton ky qytet.


Përtej minatorëve që rrezikojnë çdo ditë jetën në galeri, ka edhe një medalje tjetër, atë të fëmijëve të mitur që rropaten dhe zvarriten çdo ditë mes kromit, për të siguruar një kafshatë për të mbushur barqet e thara.

Këta fëmijë kanë lënë pas lodrat, shkollën dhe dëshirat e moshës, duke gërmuar mes baltës për vetëm 100 lekë në ditë.

”Shqipëria Tjetër” dhe gazetari Marin Mema vizituan këtë vatër të Shqipërisë migjeniane, duke sjellë një reportazh të ri mbi dhimbjen që përjetohet larg syve të shumëkujt, në zonën e harruar të vendit.

[Top-Channel]
 
Redaktimi i fundit:
Shqiperia tjeter...

Shqiperia e shekullit të XXI, ajo e fjalëve e premtimeve të mëdha, fsheh pas supeve të saj edhe realitete të ngucura, të errta, të deformuara, ku qytetërimi është sa afër po aq edhe larg zonash të harruara, të lëna në mëshirë të fatit, a thua se nuk kanë egzistuar kurrë.
Pa asnjë vëmendje, pa asnjë kthim koke, pa asnjë fije shprese, të lëshuar tej në një humbëtirë, që duket sikur s’ka fund kurrë.
Shtëpitë e shpërndara aty këtu dallohen me vëshiresi mes ngjyrës së hirtë që marrin nga rasat e gurët me të cilet mbahen në këmbë prej shekujsh.
Shtufi, me rreth 200 banorë, prej mëse tre muajsh është zhytyr në errësirë të plotë, duke e kthyer sërish fshatin diku në epokën e qiririt e diku më tej në kohën e pishtarit e të kandilit.
Në krah të fshatit, varfëria e të cilit dallohet që për së largu, ngrihet si relike transformatori i djegur, fshehur pas një godine të rënuar të komunizmit.
“Unë e kam përjetuar edhe kohën pa energji elektrike. Atëherë kam qenë fëmijë, nuk e kam imagjinuar se do të vine dritat në këto zona dhe askurrkund se s’kisha parë dritë. Kam filluar ta shoh vonë, por sot, në 2012-n, nuk e kisha imagjinuar se mund të mbetesha përsëri pa drite”, shprehet Dodë Koleci, kreu i Partisë Demokratike, në zonën Kaçinar.
Me naten qe afrohet, Shtufi nis te shuhet ngadale, mes kullave qe duket sikur perpihen nje nga nje nga erresira e i ftohti i acarte. Banoret, si rrallekund aq mikeprites struken pas kthinave te vjetra , mes skamjes e miresise qe shkrihen bashkezi.
“Askush si bije drites mbrapa. Une sot e shoh me keq (se në sistemin komunist), pasi për Zotin, ai s’te line pa drite, Në 24 orë t’i sillte prapë dritat”, thotë Zef Shkurti, banor i zonës.
Marika Gjoka, githashtu banore e kësaj zone të harruar, shton: “Per Zotin, veshtiresi kemi boll, por s’kemi çfarë të bëjme. Blejmë qirinj, kjo është e vetmja zgjidhje”. ca te bejme, me veshtiresi ska
Shtepi pas shtepie asgje nuk ndryshon. Kudo pamundesi, varferi e nje shprese qe duket e shuar bashke me driten. “Edhe ato pak para që kemi po i shpenzojmë për qirinj”, ankohet Gjovalin Preng Marku. 5 600 lekë janë te ardhurat e vetme ne muaj per antaret e kesaj familje, asgje me shume. “Pretendojme te shkojme ne Europe, me keto kushte, pa drita, kjo eshte katastrofe qe jemi kthyer ne epoken e gurit”, thotë Marku.
Persetejmi dallohen zjarre qe ngjasojne me mjete primitive komunikimi ne mungese te gjithçkaje tjeter normale, ketu ne Shtufin e harruar mes malesh. “Prej vitesh këtu nuk ka elektricitet, nuk ka të ardhme, këtu nuk ka asgjë”, thotë kryetari i fshatit Shtuf.
Nga Shtufi, një rrugetim rreth 40 minuta në kembe drejt Guzhnenit, fshatit qe ka me shume se 2 vjet qe nuk e njeh e sheh energjine elektrike. javes dritare te fikura, e te tjera qe flasin per së largu nen driten e zbehte e te dridhur te qirinjeve.
Mes erresires shfaqet 83-vjecari Frrok Doda, nje plak i forte e me zemer te madhe, i cili thotë: “Për Zotin, pa drita kemi ndejtur boll dhe askush nuk është interesuar për këtë problema. Nuk e dimë se si po e përballojmë”.
Kudo terri ecen se bashku me mungesen e informacionit e me pamundesine per te ndryshuar situaten e renduar kudo ne te gjithe fshatin ku jetojne te strukur mes hallesh dhjetra e dhjetra banore te kesaj zone.
“Për herë të fundit, kam parë lajme gjashtë vjet më parë”, rrëfen një plakë. Gardhishtet pasojne njera-tjetren, teksa shtepite thuajse nuk dallohen nga rrugicat e vogla qe dredhojne mes tyre.
“Pa energji elektrike, jetojmë me qiri, me llamba me vajguri, me ato që kanë qenë para një shekulli. Që të quhesh shekulli i internetit dhe te jesh pa energji, është paradoks i madh”, thotë banori i fshatit, Pal Përndreca.
Si rralle here ne Shqiperi , ne kete zone te gjithe jane bashkuar pas njeri-tjetrit, duke lene menjane, perçarje e ndasi politike. “Në datën 1 shkurt do të bllokojmë rrugën kombëtare dhe pastaj do të hidhemi në grevë urie. Do të jem unë i pari që do të futem në këtë grevë urie”, thotë Petrit Bardhi, kryetari i komunës.
Pakëz dritë, vetem kaq, pakëz dritë për të çarë terrin, asgjë më shumë nuk kërkojnë banorët e këtyre zonave. Vetem pakëz drite në shekullin e 21-t.

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Pe: Shqiperia tjeter...

Përbuzja e koleksionit të ikonave


Një Shqipëri pa kujtesë, pa të shkuar, është ajo që rrezikon të shndërrohet, duke humbur një nga një monumentet historike, që kudo po shkatërrohen, vidhen, rrënohen, duke rrezikuar të marrin pas vetes rrënjët shekullore të një kombi të tërë.

Një hartë e zverdhur thuajse formale, me monumente që sot ekzistojnë vetëm në letër, në atë letër ku emrat janë hedhur kohë më parë, por ku sot u kanë mbetur vetëm gërmadhat.

Kisha, kështjella dhe qytete antike të gjunjëzuara, të braktisura e të lëna në mëshirë të fatit, si për të fshehur çdo gjurmë për krimin e ndodhur me historinë e trashëgimisë.

Manastrirët shekullorë të Gjirokastrës, i zhytur mes ferrave, nga ai i Spillesë, kisha e Eremitëve në vargmanalin e Lunxhëerisë, manastriri Goranxisë, vjedhur dhjetëra herë, kisha e Kurjanit në Fier, diga 2-mijë vjeçare e Krapsit, kisha e Shën Gjergjit në Strum, të gjithë të rënuar.

Për të vazhduar në Libohovë me kalanë e famshme të Shanishesë, Shën Triadhën në Gjirokastër, qytetin antik të Amantias ku po zhduket amfiteatri, Zgërdhesh, qyteti i Finiq, kalaja e Drishtit, e deri në Dajt, Brar, Lezhë, Borsh, tradhëgimia kulturore nuk është e nuk duhet të jetë thjeshtë një çështje fondesh e dosje parash.

Pas vlerave të mëdha njerëzore e intelektuale, jeton një koleksionist korçar, që nuk ka grabitur trashëgiminë si të tjerët, por e ka ruajtur atë. Gjergj Dhimo ruan në koleksionin e tij mbi 150 ikona, vepra të mjeshtrave të mëdhenj si Onufri, Shpataraku, Selenica, اetire etj. Të regjistruara me certifikatë dhe dokumentacion të plotë… fryt i një pasioni 20-vjeçar që sot dergjet.

“Edhe këtë muze të improvizuar që kam krijuar, duan të ma prishin dhe këtë duan ta bëjnë njerëz të veshur me pushtet shumë të lartë”, akuzon Dhimo.

Premtimi për një vend për të hapur muzeun e tij, një vend dhe asgjë më shumë është aq i vjetër sa edhe pasioni i koleksionit… i larguar nga Korça ku i dogjën shtëpinë, koleksionisti tregon pa droje propozimet që i kanë ardhur nga qarqe ekstremiste greke e maqedonase për të shitur koleksionin e tij.

“Një prift antishqiptar, më erdhi dhe më ofroi strehim dhe para në Greqi. Më ofroi të ndryshoja emrin, të më caktohej një banesë dhe pension, për të dërguar atje koleksionin. Nuk kam pranuar as nga pala maqedonase, nga një grup i diasporës serbe në Australi, që më ofruan para për të ngritur muzeun në Zaroshkë të Prespës, në zonën minoritare. Edhe këtë e kam refuzuar dhe e kam raportuar në Shërbimin Informativ të Shtetit”, rrëfen peripecitë e tij Dhimo.

Pasi refuzoi muzen e Vorio Epirit, udhëtoi në Tiranë me shpresën se diçka mund të ndryshojë… Vetëm iluzion, realiteti i njëjtë, propozimet apo kërcënimet nga emisarët, forcohen edhe më shumë. Ikonat përfundojnë në depo, koleksioni në rrezik.

“Më erdhën njerëz që pretendonin se ishin të dërguar të Berishës dhe ofruan të më ndihmonin të ngrija një muze, nëse do të jepja disa ikona dhuratë. Nuk pranova”, tregon Dhimo.

Mosebesues për komanduesit e vërtertë të këtij presioni, Gjergji dërgoi një dosje të hartuar deri në detaje për Kryeministrin. E teksa qeveria paralajmëron dhënien me koncension të kalave, koleksionisti nuk ka marrë ende përgjigje për kërkesën e tij për vetëm dhjetëra metra katror për të ekspozuar ikonat.

Monumentet po shkatërrohen dita ditës dhe pa dyshim, nxjerrja me koncension, transformimi i tyre në objekte tregëtare, në kafene, restorante dhe hotele nuk është e para zgjidhje që duhet të na vijë në mend.

Në vende të tjera, debati s’ka nisur nga hotelet, por nga detyrimet e administruesve të rinj, për t’i mundësuar arkeologëve gërmime të reja, për të zbuluar shekuj identiteti të fshehur në themle, porn në Shqipëri, edhe këtu gjithçka nis përmbysur.

I japim lehtë pasuritë tona kombëtare, por nuk kemi kohë për një muze të vlerave të mëdha, pikërisht kur trumbetohen aktivitetet e 100-vjetorit të pavarësisë. Gjergj Dhimo mund të ishte i pasur, por ai jeton në një apartament të vogël, në rrugët e baltosura të periferisë së Tirnaës, në Don Bosko. Fatkeqësisht, nuk janë të gjithë si ai.

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Titulli: Shqiperia tjeter...

Atje ku greqishtja mund shqipen!

Shkolla e Boboshtices 93 vjet me pare hapi dyert duke pritur ne klasat e saj dhjetra e dhjetra femije te etur per te mesuar gjuhen shqipe, te ndaluar per shekuj me rradhe nga pushtues qe vinin e iknin.

Ka kaluar shume kohe qe nga viti i larget 1916 dhe rrota e historise ka nderruar drejtim per kete shkolle.

Tashme ketu ndjekin mesimet vetem 5 nxenes, pjesa tjeter ka zgjedhur shkollen greke “Omiros”.

Shkolla e Boboshtices u harrua diku larg ne valet e historise, ne ato vite kur Korca ishte pushtuar nga greket dhe kur pas nje mundi te jashtezakonshem te paguar edhe me gjak rilindasish, hapi per here te pare dyert.

93 vjet me pas, kjo shkolle eshte thuajse ne prag te mbylljes.

Balle saj jane serish greket, por kete here fajin nuk e mbartin ata, por shteti shqiptar qe shkeli e perdhosi vleren e saj duke e kthyer ne ate germadhe qe eshte sot.

Realiteti qe ofron kjo zone e Korces jane dy imazhe, njeri i rrenuar e i harruar nga shteti ame dhe tjetri modern, dhurate nga vendi fqinj.

Ne njerin krah 5 nxenes, ne shkollen greke me shume se 350 te tille.

Dy fate krejtesisht te kundert qe i kane bere femijet te mos kendojne te njejtin himn.

Ne Boboshtice te 5 nxenesit nuk jane ne nje moshe, por jane mbledhur ne nje klase per te garantuar mbijetesen e kesaj shkolle nese mund te quhet ende e tille.

Ne krahun tjeter tek “Omiros” cdo vit po hapen klasa te reja.

“Dua te vijne te gjithe ketu, te ishte shkolle e mire, e bukur dhe te gjithe te vinin prape!”, shprehet nje nxenese e shkolles se Boboshtices.

Nderkohe drejtoresha e shkollesh greke thote: “Besoj se do vazhdojme te zgjerojme numrin. Vitin tjeter do hapet edhe klasa e shtate. Plus jane shtuar edhe regjistrimet ne kopesht. Qe ne kopesh fillon gjuha greke”.

Ne “Omiros” rreth 40 perqind e oreve mesimore behen ne gjuhen greke, ajo eshte nje shkolle private ku jane te punesuar mesues greke dhe shqiptare, por per cudi pa pagese per nxenesit.

“Kemi ne plan te ndertojme edhe nje ndertese tjeter, nese nxenesit do te vijojne edhe shkollen e mesme”, thekson drejoresha e shkolles greke.

Nuk mbahet mend kur shtetaret kane investuar per here te fundit ne shkollen e Boboshtices.

Ky eshte realiteti paralel mes shkolles greke “Omiros” dhe shkolles 93 vjecare te Boboshtices.

Nje realitet i lidhur pashmangshmerisht, krijuar nga askush tjeter vec shtetit shqiptar, i cili eshte pergjegjes per ate qe po ndodh ne kete zone e ne shume te tjera te vendit.

“Une kam qejf gjuhen shqipe se ne jemi shqiptar”, shprehet nje nxenes i shkolles ne Boboshtice.

Tashme objektivi afat shkurter i shtetareve servile, te paafte, e abuzues eshte i qarte: te cojne me pahir edhe keta femije ne shkollen, greke “Omiros”.
tch



To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Titulli: Shqiperia tjeter...

Ksamili, si u shkatërrua perla e jugut


Edhe pse është renditur gjithmonë si një ndër perlat e bregdetit shqiptar, Ksamili i sotëm, përveç emrit ka ruajtur pak nga madhështia e dikurshme.

Kanë kaluar mëse dy vjet nga shkatërrimet e ndërtimeve pa leje, por ato janë sërisht aty. Ndërtesa shumëkatëshe gjysëm të rrënuara, të cilat mund të kthehen në çdo moment në rrezik për jetën e banorëve.

Mpleksja e tyre me ndërtimtarinë pa kriter e ka bërë Ksamilin një qendër kaosi urbanistik që kërkon me çdo kusht ndërhyrjen e shtetit. Reportazhi i përjavshëm i “Shqipërisë Tjetër” dëshmoi gjendjen katastrofike në atë që ishte dikur perla e jugut.

“Shtëpitë e shembura janë shndërruar tashmë në një problem serioz për fëmijët, që shkojnë luajnë atje dhe janë të rrezikuar nga hekurat apo ndonjë shembje e mundshme. Duhet një ndërhyrje e menjëhershme e shtetit për të zgjidhur këtë situatë”, thotë Gëzim Daçi, banor i Ksamilit.

Vendasit tregojnë se pas shkatërrimit të më shumë se 240 godinave pa leje, nga ana e shtetit u hoqën në një aksion jo më shumë se dhjetë ndërtesa. Gjithçka tjetër u la në rrugët e Ksamilit, të kthyer thuasje në një Kandahar shqiptar.

Ksamili i dikurshëm i agrumeve ka mbetur vetëm një kujtim, ndërsa sot qyteti është i mbytur nga betoni gri, e agrumet gjenden po aq rrallë sa lapidarët e një lufte që nuk u luftua kurrë në kohën e kumunizmit.

Dhoksika Dhojeri, edhe ajo banore, rrëfen: “Kam qenë edhe unë në këtë vend në kohën kur vinim për aksione. Kemi hapur tokën me punë vullnetare, për të mbjellur ullinj, portokallë, mandarina. Tani është bërë vetëm beton”.

Ashtu si në të gjithë Shqipërinë, përgjegjësinë e mbajnë banorët dhe janë po ata që vuajnë pasojat. Shtetarët që lejuan të gjithë këtë masakër urbane, ndërtimet e tyre i kanë të paprekura.

“Tek unë kanë ardhur turistë që kishin prenotuar nga dhjetë ditë, por kanë qëndruar vetëm tre ditë”, dëshmon Selman Novaku, edhe banor i Ksamilit.

“Ke bërë një punë shumë të mirë më thonë, por pa rrugë dhe me të gjitha mbeturinat katastrofike që janë është me të vërtetë një tmerr”.

Të ndarë mes vetes në miq dhe armiq, në shtetarë dhe të pamundur, në autoktonë dhe të ardhur, të varfër e të pasur, ksamilasit bashkëjetojnë në një klimë të mungesës totale të besimit.

“Këtu nuk gjen dot asnjë të drejtë. Me komunën nuk e zgjidh dot se ai që ka bërë këtë është në hipotekë. i vëllai i tij ka qenë kryetar komune, i përputhte letrat si të donte. Planimetra aq e bukur që ka qenë për Ksamilin tashmë është prishur tërësisht”, ankohet një tjetër banor.

Edhe pse banorët e Ksamilit kërkojnë me ngulm zgjidhjen e problemit të pronës, asgjë nuk është bërë, ndërkohë që zonës po i shtohen frikshëm banorët e dyshimtë me vendime gjykate tejet të dyshimta.

“Duhen investime për infrastrukturën dhe për të hequr të gjithë këto rënoja. Nuk e meritojnë ksamiliotët këtë. Kërkoj investime për rrugë dytësore, për gjelbërim. Fatkeqësisht, kjo nuk bëhet vetëm me dëshirë, pasi ka nevojë edhe për investim. Këto investime, fatkeqësisht deri tani kanë munguar tërësisht”.

Rënoja të kudondodhura, prona e pronarë të mbivendosura ku me letra e ku pa letra që ikin e vijnë, një det i privatizuar mes ndërtimesh të vjetra e të reja. Mungesa e investimeve dhe e vëmendjes, e kanë shqyer Ksamilin, dikur perlën e jugut, si mos më keq.


To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.



tch
 
Titulli: Shqiperia tjeter...

Deti i pushtuar nga grekët

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.



“Ne jemi siç ju thashë me hartë elektronike profesionale dhe pajisje që vlerësojnë thellësinë e detit, prandaj nuk kemi përse të bëjmë gabime”, shprehet Artan Demiri.

E gjithë kjo nuk mjafton, pasi siç rrëfen dhe kapiteni, të gjithë pretendimet e grekëve kanë kaluar çdo cak, duke çuar edhe në përballje më ekstreme, si ajo e vëllait të tij, që është ndjekur nga autoritete greke, dhe pse ndodhej brenda kufirit shqiptar. “Mjetet greke ndoqën vëllanë afro 45 minuta, deri në 20 metra larg tokës sonë”, pretendon ai.

Kohët e fundit, peshkatarët tregojnë për një lloj të ri presioni, i cili ndodh atëherë kur të shtyrë nga çmimet e larta të karburanteve në Shqipëri, ata shkojnë dhe mbushin mjetet e tyre lundruese në Korfuz apo Igumenicë.

Në këto raste, ata tregojnë se kërcënohen se nëse do të kalojnë për të peshkuar përtej kufirit të imponuar nga pala greke, kufi që shkon përtej atij të përcaktuar nga hartat shtetërore, ata do të gjobiten dhe do ta paguajnë këtë “shkelje” mjaft rëndë.

“Ai kufi elektronik që është vënë në hartat tona elektronike, të quajtura ndryshe plloter, nuk vendosen nga asnjë shtet i përfshirë, por nga konventat ndërkombëtare që kanë përcaktuar prej kohësh kufijtë dhe i kopion sateliti. Janë ato që ne kemi në ekran dhe në qoftë se ne kalojmë vijën, e pranojmë, por përveç erës dhe dallgëve, të gjobitesh nga greku në territorin shqiptar, është kulmi”, thotë Pëllumb اani, një tjetër kapiten anije.

“Sot në Korfuz shkova të mbushesha me naftë dhe më morrën dokumentat e anijes”, thotë Sokol Demiri, edhe ai pronar i një peshkarexhe. “Na thanë që nëse kalojmë mbi pesë milje nga territori ynë, do të na presin gjobë. Nëse është kështu dhe gjërat kanë ndryshuar, këtë duhet të na e bëjë të ditur shteti ynë”.

Sipas peshkatarëve, presioni i palës greke shtrihet edhe përtej pikave ndarëse, në zona në thellësi të kufirit tonë, ndërsa mjetet e tyre qëndrojnë një ose më shumë milje brenda kufirit tonë, duke shtyrë kështu kufirin në favorin e Greqisë.

“Sipas hartave ne ndodhemi brenda ujrave tona, ndërsa sipas grekëve jemi në ujrat e tyre”, deklaroi Kristaq Kaçorri, një marinar veteran. “Nuk po e marrim më vesh se ku janë ujrat tona dhe ku janë të atyre”.

Për peshkatarët, gjithçka ka nisur pasi Gjykata jonë Kushtetuese hodhi poshtë projektligjin për ujrat. Atë që Athina nuk arriti të merrte dot me presionin diplomatik, tashmë po e arrin duke e pushtuar “de facto”, një taktikë që vjen ndoshta edhe në prag të një rinegocimi të ri të kufirit.

“Qeveria Greke mendon për atë që i ka dhënë kryeministri, kufirin që i ka dhënë ai. Ne kërkojmë kufirin tonë, që e ka dhënë Gjykata Kushtetuese, që nuk e ka firmosur ndryshimin”, shton Kaçorri.

Ndryshimet mund të dallohen edhe në harta. Ato ndërkombëtaret, të përdorura nga peshkatarët shqiptarë, kanë një kufi tjetër, ndërsa ato greke një tjetër, për të njëjtën zonë kufitare.

Nga Butrinti, tek ajo ndërkombëtare, distanca nga bregu në kufirin grek është prej dy miljesh. Tek harta e dytë, ajo greke, kufiri është 1,2 milje. Diferena flet për 0,8 milje më pak për kufirin shqiptar dhe kjo vetëm në këtë zonë.

Kreshnik اelo, edhe ai një kapiten anije, shpjegon: “Ne për gjithçka, për çdo material a riparim shkojmë nga ana greke. Ne ajo na duhert, edhe një gjobë po të hamë tani dhe marrim fund”.

Ndërkohë, e njëjtë është situate thuajse në të gjithë vijën bregdetare, ku miljet e refuzuara dhe për të cilat kërcënohen pershkatarët janë të panumërueshme.

Peshkatarët kanë nevojë për një përgjigje, e cila të jetë në përputhje të plotë me të githa ligjet apo konventat ndërkombëtare të firmosura nga të dyja shtetet. Një përgigje, që duhet të vijë, gjithmonë nëse nuk ka një marrëveshje tjetër të fshehtë,
një si ajo e para, e cila i falte shtetit fqinj jo pak, por plot 354 kilometra katrorë të detit tonë.

tch
 
Shqipëria tjetër: Një kafshatë bukë në mbretërinë e plehrave

  • ”Mund të marrim deri në 5 mijë lekë për punëtor. Pesë mijë lekë të vjetra sa për të ngrënë bukë, ndonëse as bukë nuk mund të vlesh me to. Punojmë këtu bashkë me derrat, që ushqehen në plehra, ndërsa ne kërkojmë të nxjerrim një copë bukë”
,shprehet një prej fatkeqëve, një i mitur që ndihmon në mbijetesën e familjes së tij.

  • ”Kam gjashtë fëmijë, dy i kam të operuar dhe vijmë këtu për të siguruar kafshatën e gojës. Edhe dy fëmijët e sëmurë, këtu punojnë, mes plehrave, sepse ndryshe nuk mund të sigurojmë as kafshatën. Një ndihmë që ma dha kryeministri, ka kohë që ma kanë ndërprerë. Ja, jetojmë vetëm me këto plehra”
,thotë një grua e vetme, që duhet të kujdeset për të gjithë familjen e saj.

  • ”Me lekët që fitoj nuk mund të blej as librat e shkollës”
, ankohet një djalë, një prej atyre të shumtëve që kanë mbushur radhët e analfabetëve.

  • ”Kemi ardhur për një të ardhme më të mirë për fëmijët tanë, por këtu është shumë më keq se sa në Malësi”
, ankohet një tjetër i vobektë, që arrin të sigurojë bukën e gojës mes pirgut të plehrave.


Shumica e plehrambledhësve nuk duan të shfaqen në kamera. Një zgjedhje kjo për të shmangur përballjen me të afërm, por edhe me miq e shokë që jetojnë diku tjetër e mund t’i shohin në ekran. Kjo është e vërteta e tyre, një e vërtetë që përpiqen ta ndajnë veç me njëri-tjetrin e askënd tjetër.
Burimi: Top Channel


To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Titulli: Shqipëria tjetër: Një kafshatë bukë në mbretërinë e plehrave

Po ju dogj shpirti shqiptarve
 
Shqipëria Tjetër: Shkollat e shekullit të shkuar. Arsimi në gërmadha, haure e kasolle

Shkollat e shekullit të shkuar.

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.


Në Shqipëri ka një realitet paralel, një realitet që vazhdon të jetë i dhimbshëm e i veshtirë për shumë femijë, që si të tjerët duan të shkollohen në kushte normale e jo në godina që mund të quhen gjithçka veç shkolla jo. Në letër duhet të jenë institucione arsimore, por në realitet janë vende ku luks janë edhe gjerat me minimale e jo më të pretendohet për internet a diçka më shumë. E te mendosh se nga ketu lind e ardhmja.

Mjaft të udhetosh vetem pak kilometra nga Tirana, në fshatin Kuç te Vorës. Një ndërtese a diçka e përafërt që të pakten në letër duhet të jetë një institucion arsimor shfaqet veç si nje hije mbire nga larg. اdo dite ketu mesojne me dhjetëra femije te zones ne kushte qe eshte pak te thuhet skandaloze. Eshte e veshtire te flasesh per kohen kur kjo godine mund te jete rikonstruktuar per here te fundit, ndoshta 40 apo 50 vjet shkuar, qe atehere asgje veç ndonje premtim i hedhur ne ere pa bere kurre diçka. Mure te çare, dritare te shtremberta, klasa te erreta e femije qe ne keto kushte duhet çdo dite te mesojne per vendin e tyre, per institucionet e tij e sigurisht edhe per realitetin qe ato ju ofrojne ne kete shkolle.

Kuçi eshte vetem stacioni i pare sepse fshati Gjysylkan i Pezes ofron nje pamje edhe me te veshtire. Kjo rrenoje qe duket sikur do te bjere nga çasti ne çast mban poshte femijet e fshatit. E veshtire te thuash se Mesonjtorja e pare shqipe e hapur ne Korçe ne vitin 1887, 126 më parë, mund te kete qene ne gjendje me te keqe se kjo shkolle e shekullit të 21-te. Me tej nje tjeter shkolle fillore. Te filmojme brenda e kemi te pamundur, por pamja e jashtme mjafton per te treguar nje ngrehine edhe me te hershme ndoshta aq te hershme sa do te duheshin arkeologe per ta zbuluar.

Nga Tirana ne Librazhd mes tatepjetash te frikshme qe te çojne ne fshatin Xhyre. Nje shtepi private eshte shkolla e ketij fshati ku brezi i ri duhet te hedhe bazat e para per te ardhmen. Femijet e kane te veshtire te flasin ndoshta sepse ne kete shtepi te pershtatur shkolle jane rritur, e me mire se kjo kane pare vetem ne ekranin e televizorit e askund tjeter. Kater mure e nje mesues qe ngrys krahet nga pamundesia per t’i dhene nje tjeter drejtim shkollimit te tyre. Ndalesa e radhes eshte fshati Drithas ne zonen e Korçes. Gjysem dyqan, gjysem shkolle, gjysem diçka ku femijet mblidhen çdo mengjes per te ndjekur oret mesimore.

Mesuesit jane te urdheruar te mos lejojne filmime brenda ambjenteve ndryshe rrezikojne vendin e punes. Ky eshte realiteti shqiptar ku te tregosh te verteten shpesh mund te rezultoje edhe fatale per te tashmen dhe te ardhmen e nje te punesuari.

Diku pas, nje barrake ku femijet duhet te kryejne nevojat e tyre si tregues i dhimbshem i braktisjes qe ndihet kudo. Edhe ata jane te udhezuar te mos flasin e te pranojne te vertetat e imponuara dhe asgje tjeter veç tyre. Neser, do te shkojne serisht neper shkollat e tyre, ne keto shkolla te çaperluara jo vetem nga koha, por edhe nga premtimet boshe e fjalet e rradhitura keq neper fjalime. Do te ndermarrin rrugetime te gjata per te mesuar, per te njohur, per te ruajtur kulturen , per te ruajtur identitetin e se nesermes. Jane nxenesit e pafajshem, jane nxenesit e pafuqishem, te deshirave te medha por mundesive te vogla, jane nxenesit shqiptare te shekullit te XXI, atij te teknologjise, por veç ne leter.

________

Arsimi në gërmadha, haure e kasolle

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.


Arsimi është themeli mbi të cilin duhet të mbështetet e ardhmja e një shoqërie të shëndoshë, të zhvilluar e të barabartë me ato te vendeve të Bashkimit Europian ku edhe synon të integrohet. Por, sot Shqiperia ka realitete paralele, qe shpesh e bejne te veshtire apo te pamundur mendimin se ne po japim sa duhet per kete brez te ri ne zona te caktuara.

Te duket sikur je kthyer ne kohe teksa perpara te shfaqet shkolla fillore e fshatit Merqize. Nuk janë pamje shkeputur nga ndonjë 7 mars gjetur në arkivat e filmave të vjeter te « Kinostudios » edhe pse duken vertete të tille, eshte 7 marsi i vitit 2013 vetem pak kilometra nga qyteti i Librazhdit. Godines eshte e veshtire t’i gjesh nje moshe, ndoshta sepse ajo duket po aq e vjeter sa edhe guret mbi te cilet jane ngritur keto mure sot te shtrembert e te anuar sa majtas e djathtas. E mes ketij realiteti femijeve u mbetet veç te imagjinojne sesi mund te jete nje shkolle a nje kopesht i vertete ndryshe nga kjo ngrehine ku ata çdo ditë duhet te mesojne. Gjithçkaje tjeter i shtohet edhe mungesa e energjise elektrike, ashtu si edhe nje vend ku femijet te mund te kryejne nevojat e veta. Nje godine qe me shume sesa t’u jape diçka femijeve duket sikur do t’i perpije nje nga e nga nje.

Me tej ne Togez, shkolla egzistuese duke mos patur vende mjaftueshem ka detyruar nje pjese te femijeve te bejne mesim ne nje shtepi që më shumë i ngjan një kasolleje. Ne Arrez te Librazhdit eshte e njejta gjendje. Femije te ngucur pas njeri-tjetrit ne kushte qe eshte pak te quhen skandaloze Rrugetimi vijon ne Radokal te komunes Proptisht, te Pogradecit. Shkolla ketu ka mbyllur dyert prej disa kohesh si pasoje e degradimit total te saj. E ne keto kushte femijet jane shperndare gjithe anesh ne nje realitet thuajse te pabesueshem.

Dikur ky fshat i madh kishte një shkolle per me shume se 400 nxenes ndersa sot ka 4 shkolla ne kushte shtepie, nderkohe qe te gjithe nxenesit e arsimit te mesem duhet te ecin mbi 1 ore ne kembe per te bere mesim ne nje fshat tjeter. Nese nuk do te shoqeronin , veshtire te arrije te gjeje ne kete labirint qorr se ku mesojne femijet. Fjalet e femijeve koklaviten mes imazheve qe duket sikur i perkasin sistemit arsimor te diteve te para te pas luftes ne mos edhe me keq te viteve te para te 1900. Disa qindra metra me tej ngrihet shtepia shkolle e dyte. Mes tyre gjithçka behet e veshtire, edhe pershkrimi qe ne çdo rast duket i pamjaftueshem mes ketyre mureve, mes ketyre bankave, mes syve te femijeve qe ndjekin me kerrsheri çdo levizje tonen. Dikund me tej eshte edhe shkolla shtepi e trete. Ne shtepine -shkolle te katert ne Radokal mesimi sapo mbaron , teksa vete femijet nuk druhen te thone te vertetat e tyre, te verteta qe deri me sot kane rene ne vesh te shurdhet edhe pse kelthasin me forte se kurre me zerin e ketyre nxenesve te vegjel.

Ndoshta shkelim etiken duke vene kamerat përballë tyre, por kjo eshte e vetmja menyre që të njihet realiteti, të degjohet e të merren masa të menjehershme për të ndryshuar gjendjen e tyre. Arsimi nuk behet me fjale, por fakte, e faktet tregojne se ne zona te caktuara ende mesohet si shekuj më parë.

Keta femije jane e ardhmja, e nese kete te ardhme e kultivojme ne kete menyre, atehere ajo nuk premton asgje perveçse nje deshtim qe neser mund t’i kushtoje shumë më shume gjithë shoqerisë.
Tch
 
  • Më pëlqen
Reactions: E3
Titulli: Shqipëria Tjetër: Shkollat e shekullit të shkuar. Arsimi në gërmadha, haure

Jo cne kto jan te gjitha mashtrime :( Pasi qeveria jon ka ber shum po shum biles ka rikosntruktuar shkollat te gjitha ka hapur shkolla te reja, madje i ka pasi te gjitha shkollat dhe me internet si asnje her me par ...Flitet qe cdo shkoll do ket dhe kaldaja bernda qe mos te ken ftohet ..Cfar qeverioe superiore kemi lool Dhe te shikosh kto qe shpifin kundrejt qeveris . Kto ka mundsi ndodhen ne ndo nje vend andej nga mbas malit ku qeveria nuk shikon dot mbas malit se ja penogn pamjen rrezja e djellit loool
 
Titulli: Shqipëria Tjetër: Shkollat e shekullit të shkuar. Arsimi në gërmadha, haure

Ju njoftoj qe Qeveria nuk e ka aprovuar si model por po adopton dalengadale modelin amerikan te Arsimimit.
Shkollat Private do marin me shume fonde se ato publike... Ne ato publike do shkojn vetem femijet e familjeve më me pak te ardhura,qe ne Shqiperi i bie shumica e tepruar.
Kete vite disa Universitete Private kan marre me shum fonde se ato publike.
Po te shikosh te gjithe femijet e Deputeteve,Qeveritareve,e cdo zyrtari jan ne shkolla private. Dhe un te jem sigurisht qe do mbeshtesja kete model,femijet e mi ti mari busi te dera,te tjeret mos te ken rruge per te shkuar.

Nje foto e fresket

foto.php
 
Titulli: Shqipëria Tjetër: Shkollat e shekullit të shkuar. Arsimi në gërmadha, haure

Nuk esht tema per poezi ketu,,oj dashnore me baza bore!!!
 
Arsimi, “The Sun”: Jemi më keq se Shqipëria

11 Shtator 2011 - Gazeta Shekulli

E përditshmja britanike “The Sun” publikoi një speciale në lidhje me nivelin e shkollave në Britaninë e Madhe. Mes deklaratës së Kryeministrit britanik Deivid Kamerun për ndërhyrje urgjente në sistemin arsimor është trajtuar historia e një çifti që kanë vendosur që edukimin arsimor të djalit të tyre t`ia besojnë Shqipërisë.

Britanikja Xhuliet dhe bashkëshorti i saj me origjinë shqiptare Petrit Muça, pasi kanë parë që djali i tyre Aleksi 6 vjeç nuk mësoi dot të lexonte për një vit rresht në shkollën e Londrës, vendosën ta regjistrojnë atë në një shkollë në Shqipëri.

Ata treguan historinë e tyre për “The Sun” pas klasifikimit që ju bë sistemit arsimor nga Forumi Ekonomik Botëror, ku Britania ishte në vendin e 43 dhe ishte renditur pas Shqipërisë.

“Nuk u çudita nga raporti. Laburistët krijuan një sistem të tillë që të gjithë nxënësit të marrin nota të mira. Kjo u heq atyre çdo dëshirë konkurence apo dhe përmirësimi”, thotë Xhulieta.

Në fakt ashtu si Xhulieta një pjesë e madhe e britanikëve janë të shqetësuar nga sistemi arsimor i cili fokusohet më shumë në kreativitetin e fëmijëve duke ju hequr kështu përparësinë shkencave, matematikës dhe leximit.

اifti pavarësisht se jeton në Britani vendosi që të sjellë djalin e tyre të studioj në Shqipëri dhe të jetojë me prindërit e Petritit. “Kjo është një sakrificë shumë e madhe, por gjithçka po e bëjmë për të mirën e tij”, thote Xhulieta.

=============================================================

Ne nje Shqiperi qe eshte nje vend 300 km i gjate dhe 150 i gjere dhe ku fshatrat jane prane e prane qeveria mundohet te mbaje shkolle ne cdo fshat me 20-30 femije ne vend qe ti beje ne cdo qender komune ku 7-8 fshatra te kene nje shkolle. Ne kete menyre psh rrethi i pukes ne vend qe te kete 70 shkolla do te kete 7-8 shkolla me 200-300 femije ku eshte me kollaj te besh investime dhe mund te kontrollohet me mire mesime dhenia dhe femijet mund te zhvillojne talentet e tyre.
 
Titulli: Shqipëria Tjetër: Shkollat e shekullit të shkuar. Arsimi në gërmadha, haure

Nuk mbulohet dielli me shoshë thonë, kështu edhe krahasim modelesh shkollore të cilat flasin për programin mësimor, jo për kushtet në të cilat do të zhvillohet mësimi.Nëse bëjmë krahasim të tillë i bje të themi që shkollat e para 90-tës ishin aq të mira sa nxirrnin shkencëtarë që në gjimnaz.Nuk mund të pretendosh të mbyllësh shkolla edhe nëse kanë 5 nxënës, pa siguruar më parë të paktën transportin e këtyre nxënësve në një shkollë tjetër.Njoh personalisht pasi janë të afërmit e mij një fshat i gjithi që detyrohet ti paguajë fëmijës furgonin i cili do i çojë në shkollë sepse shkolla e fshatit tashmë është mbyllur.Për më tepër nuk janë pak fëmijë por vetëm nga ata që njoh unë janë të paktën 17-të fëmijë në klasa të ndryshme sigurisht.Pastaj përfundimisht ky Marin Mema nuk bëhet,nuk thotë kot kryeministri ynë që ky është palaço,shpik shkolla të rrënuara ndërkohë që ne nuk i kemi... shpesh nuk kemi fare të tilla :)
 
Titulli: Shqipëria Tjetër: Shkollat e shekullit të shkuar. Arsimi në gërmadha, haure

Ne nje Shqiperi qe eshte nje vend 300 km i gjate dhe 150 i gjere dhe ku fshatrat jane prane e prane qeveria mundohet te mbaje shkolle ne cdo fshat me 20-30 femije ne vend qe ti beje ne cdo qender komune ku 7-8 fshatra te kene nje shkolle. Ne kete menyre psh rrethi i pukes ne vend qe te kete 70 shkolla do te kete 7-8 shkolla me 200-300 femije ku eshte me kollaj te besh investime dhe mund te kontrollohet me mire mesime dhenia dhe femijet mund te zhvillojne talentet e tyre.

Iron, ne Shqiperi sistemi arsimor vuan nga disiplina, gje qe ne perendim e kane ne rregull, ndersa nga programi mesimor, perendimi fatkeqesisht, qendron pak me poshte se Shqiperia.


Te lumte Marin, i pari do te jesh ne liste.
 
Pe: Arsimi, “The Sun”: Jemi më keq se Shqipëria

11 Shtator 2011 - Gazeta Shekulli

E përditshmja britanike “The Sun” publikoi një speciale në lidhje me nivelin e shkollave në Britaninë e Madhe. Mes deklaratës së Kryeministrit britanik Deivid Kamerun për ndërhyrje urgjente në sistemin arsimor është trajtuar historia e një çifti që kanë vendosur që edukimin arsimor të djalit të tyre t`ia besojnë Shqipërisë.

Britanikja Xhuliet dhe bashkëshorti i saj me origjinë shqiptare Petrit Muça, pasi kanë parë që djali i tyre Aleksi 6 vjeç nuk mësoi dot të lexonte për një vit rresht në shkollën e Londrës, vendosën ta regjistrojnë atë në një shkollë në Shqipëri.

Ata treguan historinë e tyre për “The Sun” pas klasifikimit që ju bë sistemit arsimor nga Forumi Ekonomik Botëror, ku Britania ishte në vendin e 43 dhe ishte renditur pas Shqipërisë.

“Nuk u çudita nga raporti. Laburistët krijuan një sistem të tillë që të gjithë nxënësit të marrin nota të mira. Kjo u heq atyre çdo dëshirë konkurence apo dhe përmirësimi”, thotë Xhulieta.

Në fakt ashtu si Xhulieta një pjesë e madhe e britanikëve janë të shqetësuar nga sistemi arsimor i cili fokusohet më shumë në kreativitetin e fëmijëve duke ju hequr kështu përparësinë shkencave, matematikës dhe leximit.

اifti pavarësisht se jeton në Britani vendosi që të sjellë djalin e tyre të studioj në Shqipëri dhe të jetojë me prindërit e Petritit. “Kjo është një sakrificë shumë e madhe, por gjithçka po e bëjmë për të mirën e tij”, thote Xhulieta.

=============================================================

Ne nje Shqiperi qe eshte nje vend 300 km i gjate dhe 150 i gjere dhe ku fshatrat jane prane e prane qeveria mundohet te mbaje shkolle ne cdo fshat me 20-30 femije ne vend qe ti beje ne cdo qender komune ku 7-8 fshatra te kene nje shkolle. Ne kete menyre psh rrethi i pukes ne vend qe te kete 70 shkolla do te kete 7-8 shkolla me 200-300 femije ku eshte me kollaj te besh investime dhe mund te kontrollohet me mire mesime dhenia dhe femijet mund te zhvillojne talentet e tyre.

Atehere po te sqaroj ca gjera une ty,e heren tjeter sill gazeta per vendet e tjera se per UK,ja dime me rrenje e dhemballe se si funksionon:)...
E përditshmja britanike “The Sun” publikoi një speciale në lidhje me nivelin e shkollave në Britaninë e Madhe. Mes deklaratës së Kryeministrit britanik Deivid Kamerun për ndërhyrje urgjente në sistemin arsimor është trajtuar historia e një çifti që kanë vendosur që edukimin arsimor të djalit të tyre t`ia besojnë Shqipërisë.

Britanikja Xhuliet dhe bashkëshorti i saj me origjinë shqiptare Petrit Muça, pasi kanë parë që djali i tyre Aleksi 6 vjeç nuk mësoi dot të lexonte për një vit rresht në shkollën e Londrës, vendosën ta regjistrojnë atë në një shkollë në Shqipëri.
E para iher nuk mesohet ABC sic e mesonim ne alfabetin permendesh,por mesohet me logjike:)...Duke lidhur shkronjat me fjalet,e fjalet me fjalite...
Ata treguan historinë e tyre për “The Sun” pas klasifikimit që ju bë sistemit arsimor nga Forumi Ekonomik Botëror, ku Britania ishte në vendin e 43 dhe ishte renditur pas Shqipërisë.

“Nuk u çudita nga raporti. Laburistët krijuan një sistem të tillë që të gjithë nxënësit të marrin nota të mira. Kjo u heq atyre çdo dëshirë konkurence apo dhe përmirësimi”, thotë Xhulieta.
Nuk eshte ashtu aspak,pasi ne nje klase prej 20 femijesh nese do ta dish,skane nje liber leximi te njejte femijet...Cdo te thote kjo?Kjo do te thote qe libri femijes i jepet sipas shkalles se mesimit dhe zhvillimit te tij...Dmth,librat e leximit qe kane ngjyre te bardhe,jane libra me te lehte,duke ndryshuar ngjyra,ne roze,ne portokall,ne te gjjelber,ne te kuqe rritet dhe shkalla e veshtiresise...Pra libri i leximit femijes i jepet ne baze te zhvillimit te tij...Pse behet kjo gje?Sepse jo te gjithe femijet kane nje shkalle inteligjence te njejte e smund ti jepet nje liber i veshtire per te qe te ngece e te shihet si inferior nga femijet e tjere...Persa i perket konkurences qe ja kane fut kot,cdo 6 jave femijeve qe kane perparuar ne lende te ndryshme i jepet : Golden award ne mes te klasave...Ajo eshte si tip cmimi per ti stimular,edhe dhene kurajo qe ja meso pak me shume se shoqja apo shoku yt...
Në fakt ashtu si Xhulieta një pjesë e madhe e britanikëve janë të shqetësuar nga sistemi arsimor i cili fokusohet më shumë në kreativitetin e fëmijëve duke ju hequr kështu përparësinë shkencave, matematikës dhe leximit.
Perparesi kane pikerisht keta lende,mat,lexim,shkrim...Sistemi i UK ka dicka,se nuk e nxerr femijen para tabele,co me fol per dhelpren e ujkun qe ke ne liber,cohu e me trego harten e Irlandes etj etj...Por mesimi zhvillohet me bashkebisedim,ku asnjeri femije sduhet te ndihet ne presion qe jam ngrit ne mesim...Mesuesja e ben mesimin e tille,qe nxenesi te jete i ngritur ne mesim,edhe pa e kuptuar ai vete,por me menyrat e komunikimin tja nxjerri femijes dijet qe ka marr:)...
اifti pavarësisht se jeton në Britani vendosi që të sjellë djalin e tyre të studioj në Shqipëri dhe të jetojë me prindërit e Petritit. “Kjo është një sakrificë shumë e madhe, por gjithçka po e bëjmë për të mirën e tij”, thote Xhulieta.
Ah ketu me rri:)Jo per gje por si besoj hic ketij shkrimi e di pse?Sepse shqiptaret e kane bere si mode ne UK,i rrisin dhe i mbajne femijet derisa mberrijne moshen e shkolles dhe pastaj i nisin ne Shqiperi,pasiatehere i ulen ndihmat e femijeve,sa jane duke u rritur,por kete pjesen e arsimimit e perdorin per te fshehur pisllekun mrenda...
Qe te ta shpjegoj un ty pak me qarte edhe te bejme pak llogaritje:)...
Shkolla ne UK fillon ne oren 9 e mbaron ne oren 15(me oren e UK)....Cfare ndodh?Sipas ligjit te vendit,femija nuk lejohet te shkoje e te vije nga shkolla vetem pa nje shoqerues mbi 18 vjec...Pra prinderi duhet ta coje e ta marr femijen ne shkolla...Tani nese keta prinder duan te punojne kush i merr femijet?Hajt anglezet kane gjyshet,motrat etjetj po shqiptari qe eshte emigrues?Mund te rregullosh deri diku orarin e punes me orarin qe te ka femija shkollen??Cik si veshtire te mendohet:)...Pas shkolle,pas orarit 15 jane qendra ose kopshte pas shkollore,qe paguan nje dado ta marri femijen tend nga shkolla e ta mbaje deri sa te vish ti,por cmimi i saj varion nga 7 £ deri ne 8.50 £ per ore...Nje rroge minimale ne UK eshte 6 -6.70£...Tani me thuaj ti nga ora 15 deri ne oren 18 qe mbyll qendra e femijeve kush do paguante 25 pound per nje femije per 3 ore?Kur prinderi del e punon me nje rroge 6.50£ ora,i bie qe gjysmen e diten te paguaje kopshtin e femijes,thua i leverdis??Une se besoj:)
Gjeja tjeter,ne rast se femija semuret,ne kontratat zakonisht thuhet qe te lejohet te marresh leje POR,pa te drejte pagese,e keta lejet nuk mund te jene te shpeshta...Sa mund tja lejoje vetes nje familje me rroge minimale te rrije pushim se femija i semure e mos te paguhet?Vazhdojme me tej:)Sipas rregullave te shkolles dhe kopshteve,nese femija semuret,eshte i semure nuk LEJOHET te shkoje ne shkolle per 48 ore,qe i bie 2 dite te plota javore:)...Me thua dot sa do e perballonte nje familje qe te humbiste 2 dite pagese ne jave?Qe i bie afersisht tek 80£:)
Ndaj kane gjetur zgjidhjen me te lehte ato,skane pse rrezikojne karrieren per femijen,skane pse marrin leje kur femija eshte i semure,skane pse ngelin pa u paguar,e skane pse preokupohen te cojne e te marrin femijet ne shkolle,ndaj zgjidhja me e mire eshte ti dergojne tek GJYSHJA:)...

Kjo ka dal ne mode ne UK,e mos me dilni ketu me keta perrallat e gazetave se i kam perdit nen hunde se ca ndodh e ca behet ne UK...
 
Pe: Titulli: Shqipëria Tjetër: Shkollat e shekullit të shkuar. Arsimi në gërmadha, ha

Iron, ne Shqiperi sistemi arsimor vuan nga disiplina, gje qe ne perendim e kane ne rregull, ndersa nga programi mesimor, perendimi fatkeqesisht, qendron pak me poshte se Shqiperia.


Te lumte Marin, i pari do te jesh ne liste.

Nga cili program mesimor perendimi qendron me poshte?Dhe sa di si eshte programi mesimor ne perendim?Jo per gje por te gjithe keta shkencetar,dijetar,mjeke nuk besoj se kane ardhur ne Shqiperi te arsomohen:)...Ah dhe dicka,thua tek ata rruget me balte po shkojne perendimoret te studiojne??
 
Titulli: Shqipëria Tjetër: Shkollat e shekullit të shkuar. Arsimi në gërmadha, haure

Ti do te thuash se ai çifti djalin e tyre e kane derguar ne Shqiperi ngaqe nuk kane kohe per ta rritur se punojne 12 ore?! Ndoshta :)
Por The Sun, e shikonte ne tjeter kendveshtrim! Nese gazeta ka genjyer, edhe une i bie te kem genjyer.

....ne Shqiperi sistemi arsimor vuan nga disiplina, gje qe ne perendim e kane ne rregull, ndersa nga programi mesimor, perendimi fatkeqesisht, qendron pak me poshte se Shqiperia.

Ndoshta jam fanatik nacionalist :p Mendova se gazeta me dha te drejte.
Kur kam qene ne Itali ju kam dhene mesuesve te shkolles fillore, libra te shkolles fillore (8-vjeçare) shqiptare, dhe ata jane habitur me shpjegimin e ekuacioneve, thjeshtesine dhe bukurine e shpjegimit, menyren e shpjegimit, te atij lloji qe i ben nxenesit te gjejne kreativitetin dhe lidhjen ndermjet mesimeve.

Shkaku kryesor i problemit mbetet mungesa e investimeve per infrastrukturen, si brenda dhe jashte shkolles, investimet ne mjete dhe materiale mesimore, sidomos ato bashkekohoret, qe jashte s'jane problem per t'i patur. Prandaj me lart dhash nje mendim ne reduktimin e shkollave, normalisht duke parashtruar dhe zgjidhur problemet e transportit, etj.
 
Pe: Titulli: Shqipëria Tjetër: Shkollat e shekullit të shkuar. Arsimi në gërmadha, ha

Ti do te thuash se ai çifti djalin e tyre e kane derguar ne Shqiperi ngaqe nuk kane kohe per ta rritur se punojne 12 ore?! Ndoshta :)
Por The Sun, e shikonte ne tjeter kendveshtrim! Nese gazeta ka genjyer, edhe une i bie te kem genjyer.



Ndoshta jam fanatik nacionalist :p Mendova se gazeta me dha te drejte.
Kur kam qene ne Itali ju kam dhene mesuesve te shkolles fillore, libra te shkolles fillore (8-vjeçare) shqiptare, dhe ata jane habitur me shpjegimin e ekuacioneve, thjeshtesine dhe bukurine e shpjegimit, menyren e shpjegimit, te atij lloji qe i ben nxenesit te gjejne kreativitetin dhe lidhjen ndermjet mesimeve.

Shkaku kryesor i problemit mbetet mungesa e investimeve per infrastrukturen, si brenda dhe jashte shkolles, investimet ne mjete dhe materiale mesimore, sidomos ato bashkekohoret, qe jashte s'jane problem per t'i patur. Prandaj me lart dhash nje mendim ne reduktimin e shkollave, normalisht duke parashtruar dhe zgjidhur problemet e transportit, etj.

Ti do te thuash se ai çifti djalin e tyre e kane derguar ne Shqiperi ngaqe nuk kane kohe per ta rritur se punojne 12 ore?! Ndoshta
Por The Sun, e shikonte ne tjeter kendveshtrim! Nese gazeta ka genjyer, edhe une i bie te kem genjyer
E kam fjalen i nderuar,qe keta gjera jane bere ne mode ne UK nga ciftet shqiptare:)Nuk thash qe ke genjyer ti,te sqarova cfare ndodh cdo dite para syve te mi,e ca degjoj nga me te ndryshmet...Si nuk doli nje cift anglez ti coje femijet ne Shqiperi per studime??
Sot njerezit po hyne ne borxhe me i sjell femijet ketej per te mesuar,ka logjike shkrimi qe thua??

Ndoshta jam fanatik nacionalist :p Mendova se gazeta me dha te drejte.
Kur kam qene ne Itali ju kam dhene mesuesve te shkolles fillore, libra te shkolles fillore (8-vjeçare) shqiptare, dhe ata jane habitur me shpjegimin e ekuacioneve, thjeshtesine dhe bukurine e shpjegimit, menyren e shpjegimit, te atij lloji qe i ben nxenesit te gjejne kreativitetin dhe lidhjen ndermjet mesimeve.

Shkaku kryesor i problemit mbetet mungesa e investimeve per infrastrukturen, si brenda dhe jashte shkolles, investimet ne mjete dhe materiale mesimore, sidomos ato bashkekohoret, qe jashte s'jane problem per t'i patur. Prandaj me lart dhash nje mendim ne reduktimin e shkollave, normalisht duke parashtruar dhe zgjidhur problemet e transportit, etj.
Jemi rrace e zgjuar ne po he,pupla shume e mish pak:)...
Tani mos ma dridh muhabetin,po pyetjet e mia ishin shume direkte me duket dhe e anashkalove,nejse e drejta jote,ama ata materiale lart sjane shpikje e Top Channel:)Keshtu mos te mbrojme te pambrojturen,realiteti duhet thene...
 
Titulli: Shqipëria Tjetër: Shkollat e shekullit të shkuar. Arsimi në gërmadha, haure

Ne fakt kishe bere aq shume pyetje, aq sa mu duk vetja si tabele qitje :)

Top-Channelet jane ustallare ne ekzagjerim, por jam plotesisht dakort qe realiteti duhet thene, por me fjali prej gazetari dhe jo si te nje deputeti te ardhshem OPOZITAR.
 
Pe: Titulli: Shqipëria Tjetër: Shkollat e shekullit të shkuar. Arsimi në gërmadha, ha

Ne fakt kishe bere aq shume pyetje, aq sa mu duk vetja si tabele qitje :)

Top-Channelet jane ustallare ne ekzagjerim, por jam plotesisht dakort qe realiteti duhet thene, por me fjali prej gazetari dhe jo si te nje deputeti te ardhshem OPOZITAR.



Aha kur ste pershtatet mesa shoh thua jane ustallare ne ekzagjerim,por ama je ti vete qe na sjell materiale gazetash,po sjane USTALLARE te dikujt tjeter?:)
 
Titulli: Shqipëria Tjetër: Shkollat e shekullit të shkuar. Arsimi në gërmadha, haure

Nuk besoj se eshte "krim" te citosh nje gazete prestigjoze sic eshte The Sun.
I njoh me rrenje e dhemballe Top-Channelet, jua di aftesite dhe si mund ti keqperdorin ato, sikurse po bejne haptazi kohet e fundit, gjithsesi jane njerezit qe bejne perzgjedhjen ne marrjen e info.

E adhuroj mendimin ndryshe dhe e respektoj, duhet ta kesh vene re :)
 
Titulli: Shqiperia tjeter...

E shikoni shum Fiksfare eeeee ................. Por ju qe flisni ktu shumica flisni kot sepse jetoni larg realitetit shqiptar . Perse shikoni gjithmon ato ane te vogla te keqija qe kane mbetur ?????????? Gjerat e mira behen avash avash ... Un pervete jetoj ne nje fshat te thell te Matit dhe shkolla ku un kam mesuar 12 vite esht nje shkoll me rreth 400 nxenes dhe deri ne vitin 2005 shkolla ka qen ne nje gjendje shum te keqe me vjen shume inat qe skam nje foto por kjo esht shkolla sot
18704_3739479860125_378933729_n.jpg
. Eshte nje shkolle e mesme e bashkuar dmth.9 vjecare dhe e mesme sebashku me nxenes jo vetem nga fshati im por dhe fshatra te tjere disa fillojne shkollen ketu ne klas te 6 disa te mesmen .Deri para disa vitesh vajzat e fshatrave te tjere nuk e vazhdonin gjymnazin ndersa tani nuk njoh asnje rast qe nuk e vazhdojne gjymnazin , madje nese para 2005 fillonin universitetin 3 max 4 nx tani te pakten 15 maturante fillojne universitetin . Nese para disa viteve nxenesit e fshtarave te tjere benin nga dy ore rruge ne kembe per te ardhur ne shkolle tani te gjith vijne me furgon dhe jo vetem nx te fshatrave te tjere po dhe te lagjeve te ketij fshtati qe jan pak larg . Une mbaj mend shum mire qe deri ne 2005 nuk kishin wc . Tani ka dy kabinete informatike dhe internet . Sigurisht mbetet per te bere po me ngadale ...........Ne fillim aty ku esht perqendruar popullsia me e madhe .........
 
Titulli: Shqiperia tjeter...

mua me duket si ato qendrat e votimit , kjo "shkolla" .

fillimisht shtrohet pytja "per çfare pagohen taksat?" me pas dalin e flasim per realitetin . si te thuash ky esht minimumi , mjafton te dalesh jashte qendrese se kompastit (sheshit skenderbej , nuk po te coj aq larg ne burrel) dhe do shikosh , varferi , mjerim njerez qe kenaqen me nje fjale te mire dhe me supozime medioker :)
 
Titulli: Shqiperia tjeter...

mua me duket si ato qendrat e votimit , kjo "shkolla" .

fillimisht shtrohet pytja "per çfare pagohen taksat?" me pas dalin e flasim per realitetin . si te thuash ky esht minimumi , mjafton te dalesh jashte qendrese se kompastit (sheshit skenderbej , nuk po te coj aq larg ne burrel) dhe do shikosh , varferi , mjerim njerez qe kenaqen me nje fjale te mire dhe me supozime medioker :)
Taksat paguhen per te sjelle investime me pak njohuri qe kam un nepermjet taksave behet ekonomia e vendit ...... ajo varferia qe shikon ti esht sepse ajo esht pjesa e pa shkolle fshatare qe kan shkuar ne qytet dhe cfar do bejne ata ne qytet ? pa shkolle pa asgje nese do jetonin ne fshat do jetonin mire nga fshati ka ikur gjith fuqia puntore dmth rinija vetem kan mbetur disa pleq te cilet e kan te pa mundur te punojne tokat kan mbetur te braktisura mbulohen nga ferra ka boll te larguar qe vin luten vetem te kujdeses per token e japin falas po kush ta punoje ???
 
Pe: Titulli: Shqiperia tjeter...

Taksat paguhen per te sjelle investime me pak njohuri qe kam un nepermjet taksave behet ekonomia e vendit ...... ccccc ???

Me thua dot sa eshte % e import-exportit te ushqimeve ne tregun shqiptar??Me thua dot nga vijne ata prodhime dhe me cfare cmimi shiten??Me thua dot,nese une si fshatar punoj 6 muaj per patate e kur vjen koha ti nxjerr ne treg,shoh prodhim nga Jugosllavia,Maqedonia qe jane me nje cmim shume me ulet sa mund ta shes une,ku te coj une ate prodhim patatesh?...Puna eshte se ska menaxhim te sakte te prodhimeve import-export...Cmimi luan sipas qejfit te pronareve,pasi shteti nuk i kontrollon dot...


ajo varferia qe shikon ti esht sepse ajo esht pjesa e pa shkolle fshatare qe kan shkuar ne qytet dhe cfar do bejne ata ne qytet ? pa shkolle pa asgje nese do jetonin ne fshat do jetonin mire nga fshati ka ikur gjith fuqia puntore dmth rinija vetem kan mbetur disa pleq te cilet e kan te pa mundur te punojne tokat kan mbetur te braktisura mbulohen nga ferra ka boll te larguar qe vin luten vetem te kujdeses per token e japin falas po kush ta punoje
Mos do me thuash se gjithe shtresa e varfer e popullsise eshte ne fshat e jane fshatare??:)
Jo per gje po i ke ne mes te qytetit burre e grua me shkolle te mbaruar po skishin 15 mije euro me dhene me gjet nje vend pune per profilin qe kane mbaruar shkollen,e u detyruan,burri te punoje banakier,e gruaja ne kancelari,e te rrofte shkolla pastaj:)...
Persa i perket te pashkolleve qe vijne ne qytet sipas teje,ndertimi sdo ndonje shkolle apo jo?kamarier sdo shkolle,kancelari,fast food sdo shkolle apo jo??...Eh Kila je e vogel akoma:)
 
Titulli: Shqiperia tjeter...

idea esht qe ka vetem nje Shqipri...

harbuti gëzon , kurse i varfer esht ai qe njeh frikën dhe ndershmërin. E di ti qe sot , qe te fillosh doktoraturen (merr rastin e nje juristi) te duhen 10 milione lekë? si taks per ar(krye)giten(kur)beri(ven)shen? me thuaj , per cfar i duhet kjo "takse" asaj?

sepse te besh monopol me forc pushteti , ket e ke treguar vetem diktatura.

pervec ketyre , qe shkrova me lart . me kete citim

ajo varferia qe shikon ti esht sepse ajo esht pjesa e pa shkolle fshatare qe kan shkuar ne qytet dhe cfar do bejne ata ne qytet ? pa shkolle pa asgje nese do jetonin ne fshat do jetonin mire nga fshati ka ikur gjith fuqia puntore dmth rinija vetem kan mbetur disa pleq te cilet e kan te pa mundur te punojne tokat kan mbetur te braktisura mbulohen nga ferra ka boll te larguar qe vin luten vetem te kujdeses per token e japin falas po kush ta punoje ???

me lind pytja , mos ndoshta levizja demografike çalon diku? dmth. qe njerzit gabojn , te kerkojn nje jete me te mire (!) ?

duke studiuar , punuar etj etj...
 
Titulli: Shqiperia tjeter...

Ka varferi ne Shqiperi ??? Se besoj
 
Titulli: Shqiperia tjeter...

Cne ne te varfer??? Po te ishim te varfer do ngriheshim ne protestat per te drejtat tona..Nderkoh qe jemi mir e bukur dhe dalim ne protesta vetem kur i teket Rames apo Sales per te dal e bertit te sheshi ...Qe do te thot se protestat i bejen per tua ber qejfin atyre jo se ne i kemi te nevojshme protestat pasi e kemi cdo gje ne vij.... :D
 
Titulli: Shqiperia tjeter...

Qe do te thot se protestat i bejen per tua ber qejfin atyre jo se ne i kemi te nevojshme protestat pasi e kemi cdo gje ne vij.... :D

po ai qe jeton ne gjorm , nuk e ka luksin ti thot jo nje 500Lek . dhe nje tour ne Tiranë (me full opshën te perfshire , dreken me groshe dhe nje pras mu ne b...)

si thua ti?
 
Back
Top