Pe: Titulli: Retorika e urrejtjes ndaj Myslimanëve nxit dhunën.
Ka dallim urrejtja ndaj njeriut me urrejtjen ndaj veprave qe i kryn ai njeri.
Pothuajse asnje person nuk ka dyshime rreth faktit qe fete dhe besimet e ndryshme jane katalizatore konfliktesh midis njerzeve, kulturave dhe feve te ndryshme. Bindja e ndryshme e zoterimit te vertetes se ketyre besimeve me V te madhe nuk mund te kete vetem se nje konkluzion: kontrastin midis tyre. Historia e madhe e njeriut, kronikat, shkrimet na japin nje larmi shembujsh te ketyre kontrasteve shpesh perfunduar ne lufte. Nese do ekstremizonim kontekstin, shume shkolla, universitete, ide, parime, anjostik kane dale ne perfundimin se njerzimi pa kulte do shikonte zhdukjen e dhunes me permbajtje fetare. Ne fakt nese studjojme vitet 900 ato tregojne nefatizmin e protagonizmit te mendimit qe mohon trashendencen duke na bere te mundur qe ne te hyjnizojme dicka tjeter si: njerzimin, shtetin, rracen, klasat, tregun etj. Dhuna fetare ke te beje ne radhe te pare me natyren njerzore ne fakt kjo dhune eshte me shume e determinuar nga tensionet shoqerore dhe antropologjike sesa nga besimi fetar apo hyjnor.
Nese ne do te kthehemi pas ne histori dhe do te lexojme mbi "fete arkaike" do te ishte shume interesante.
Ne dime qe fete arkaike i perkasin nje periudhe me perpara fese monoteiste. Nese do veme re ne keto kulte qe perbenin ne pergjithesi ne ate cka besohej dhe ne fakt nuk eshte se besohej dhe as nuk tregonin "misteret e universit" (edhe pse kishte gjasa keshtu eshte zbuluar kohet e fundit) ashtu sic pretendonin iluministet (nga ketu rrjedhin shume gjera me pas ne lidhje me shkencat aktike dhe me alienet dhe me konspiracione dhe komplote te ndryshme te tipeve masonike dhe iluminante por qe nuk jane ne teme).
Ne nje komunitet arkaik urgjenca e pare e kultit ishte te jepte harmoni dhe te ulte e te neutralizonte tensionet e dhuneshme. Ne menyre qe te mbijetonin midis deshirave qe njerzit kishin dhe ne menyre qe ti mbijtetonin asgjesimit te mundshem te efektit natyror etj ben te mundur ritualin e sakrifikimit. Ne kete menyre klanet, fiset e komunitetit gjenin nje "koke turku" rreth te cilit benin plane per ta ekzekutuar dhe me pas per ta hyjnizuar.
Kjo ishte nje praktike shume e perhapur ne kultet antike, gjaku i hedhur garantonte nje katarsi nje lehtesim qe cimentonte komunitetin te jetonte i qete pa tension dhe ne paqe deri ne ekzekutimin tjeter pra 'ritualin e sakrifikimit. Ne kete menyre ne fete arkaike dhuna nuk ishte qellimi por sakrifikimin i cili nuk vinte si pasoje e nje dhune midis kulteve te ndryshme.
Atehere!!!!!!!
Nese eshte kjo panorama e feve antike pagane atehere duket sikur valle te jete grupi gjudeo-kristian pergjegjesi i transformimit te feve ne lufte??????
Edhe ne kete konteskt i cili duket shume i besushem per ti dhene faje dhe pergjegjesi ketyre besimeve por ne thelb nuk eshte keshtu, pasi, vete feja katolike ne simbolet, teorite, liturgjine, dhe mesimet teologjike ku mbeshtet ajo ka ne thelb dhe ne zanafillen e saj sakrifikimin. Po ashtu edhe bibla ne kalimet e saj ka si mjet te besueshem ndaj perendive sakrifikimin.
nese eshte keshtu atehere del se:
e gjithe natyra e njerzore behet e lexueshme ne prespektiven e sakrifikimit njerzore.
Por ne dime qe ne fete monotesite ben pjese dhe feja islame.
Ne fakt feja islame ne thelbin e saj nuk e perjeton dramen e "kokes se turkut" (ashtu sic eshte ne fete arkaike, apo vete jezu krishtit, apo isaia etj) p.sh. sipas fese islame pasioni i krishtit eshte nje forme blastfemie e patolerueshme. Nese sakrifikimi do ta merrnim si dhune atehere ku qendron dhuna e fese islame? Ne fakt feja islame ne vend qe te kete nje zot qe kerkon dashuri duke u sakrifikuar per njerzimin a po per komunitetin dhe duke mesuar fajin dhe pergjegjesine reciproke te faljes, Allah pretendon bindje dhe nenshtrim dhe e kerkon nje komuniteti duke bere diferencimin e tyre dhe shpesh here duke nxitur dhe situate te pakenaqshme.
Une ketu kam dhene nje panorama teologjike te feve pa cekur faktin sekularist te besimeve.
