Qeshem, Madheshtor !

qeshem , madheshtor

me ty o kohe , qe gjersa me dukesh si ai kermill i kalbër ! Me han shpirtin dhe me lodh koken qe me cmend me ato një mij e një pyetje , pyetje aq idiote , sa qe shpesh humb neper labirintet e tyre. Duke mos e marr shpesh here nje pergjigje te duhur , por si gjithnje duke genjyer veten . pikerisht , te shikosh veten te ndihem me mire me to .


me ty o ardhme , qe dukesh si kurse ai padroni qe mban skllevërit ne roberi . i ushqen me ndjenj te papar enderrimtare duke i shuar ngjyrat e realitetit !

qeshem , me "ju"...

sepse gjeni pak vend tek un . dhe bashk , qeshemi . qeshemi neper stolat e nje shfaqeje gjigande , me nje sipar te grisur dhe te qorruar nga babëzia , aq e uritur sa qe humbim neper skajin e saj qe nuk ka fund dhe humbim neper të....

nje babëzi , qe nuk ka vella e moter . qe tallet me ne . a thua sikurse te mos kishim ndryshim nga ato marionetat e modernizuara (kukulla te komandueshme me telekomande) . sa keq !


qeshemi me idiotsit tona...

si popull frikacak dhe pa identiet . qe mundohet te kapet shpesh me veten dhe pa kuptuar qe ka nevojen e nje martiri , mbeshtetjen e tij . fundja , le t'i mesojm vetes qe sistemet , ndrohen vetem me revolucion dhe lufte civile...dhe jo me fjal kafesh !

qeshem , por duke ulur koken poshte , pa patur ate kuraje , qe mungon . por jo nga frika , e asaj qe shkruhet neper mendjet tona si me e frikshmja (vdekja) , por nje frike , se dikush do guxoj te mos kuptoj .

prandaj , le të qeshemi , ashtu madheshtor ne mëndjet tona !
 
Back
Top