Lauri
Anunnak
"Gruaja dhe burri i parë"
Adami nuk e dinte kuptimin e puthjes.
Eva tërhiqej më shumë se çdo gjë tjetër nga aroma e tij, e donte t’i afrohej me një kujdes të pazakontë.
“Dëgjo, Adam, unë kam parë kafshë duke u puthur. Pse mos ta bëjmë edhe në atë gjest? "
Pas pak ai u lodh duke pritur, se ndjeu se donte diçka më shumë:
“majat e buzëve tua janë të kripura, dhe gjithashtu preferoj të prek trupin tënd të fortë..Por e ndiej që sot nuk do të më lejoni! "
Eva heshti për pak caste, ndërkohë filloi ta mbushte me përkëdhelje:
“Nuk jam unë që duhet të jap hiret e mia. Je ti që duhet t’i jepesh vetes kur unë ta kerkoj! "
"Por sa mendon se mund të pres e dashura ime?"
“Sot më dhemb pak koka. Por më duhet të te knaq....
Ndërkohë, mund të luash edhe pak me gjarprin tënd! "
Adami shumë shpejt u merzit dhe la gjarprin i tij, dhe po argëtohej duke parë luanin me luaneshën.
"Kafshët ... e dashura ime" nuk janë kaq delikate, nuk i biejnë rreth e rrotull muhabetit...!
Kur u pëlqen diçka e bëjnë pa shqetësime dhe pa e zgjatur shumë.
“Mos u merzit Adam! Do të të ofroj veten nesër! "
“Pse të më mohosh një kënaqësi që dëshiroj tani? "
"Sot nuk dua sepse të vjen era baltë!"
Adami e kuptoi se nuk po do ja arrinte.... Pavarësisht se dëshironte mardhënje me gruan menjëherë. Ai zbuloj durimin, dhe me një shfryrje u qetësua. Por e kapi një dhimbje koke adamin këtë herë.
Gjatë natës Eva më në fund ishte në dispozicion....
Por tani ishte Adami që nuk donte tja dinte...
Ndërsa ai nën dritën e hënës luante me gjarpërin e tij
Ajo shfryu nervat duke kafshuar një mollë...
"Puthja e parë" nga Salvador Viniegra - 1891
by lauri anunnak.
Adami nuk e dinte kuptimin e puthjes.
Eva tërhiqej më shumë se çdo gjë tjetër nga aroma e tij, e donte t’i afrohej me një kujdes të pazakontë.
“Dëgjo, Adam, unë kam parë kafshë duke u puthur. Pse mos ta bëjmë edhe në atë gjest? "
Pas pak ai u lodh duke pritur, se ndjeu se donte diçka më shumë:
“majat e buzëve tua janë të kripura, dhe gjithashtu preferoj të prek trupin tënd të fortë..Por e ndiej që sot nuk do të më lejoni! "
Eva heshti për pak caste, ndërkohë filloi ta mbushte me përkëdhelje:
“Nuk jam unë që duhet të jap hiret e mia. Je ti që duhet t’i jepesh vetes kur unë ta kerkoj! "
"Por sa mendon se mund të pres e dashura ime?"
“Sot më dhemb pak koka. Por më duhet të te knaq....
Ndërkohë, mund të luash edhe pak me gjarprin tënd! "
Adami shumë shpejt u merzit dhe la gjarprin i tij, dhe po argëtohej duke parë luanin me luaneshën.
"Kafshët ... e dashura ime" nuk janë kaq delikate, nuk i biejnë rreth e rrotull muhabetit...!
Kur u pëlqen diçka e bëjnë pa shqetësime dhe pa e zgjatur shumë.
“Mos u merzit Adam! Do të të ofroj veten nesër! "
“Pse të më mohosh një kënaqësi që dëshiroj tani? "
"Sot nuk dua sepse të vjen era baltë!"
Adami e kuptoi se nuk po do ja arrinte.... Pavarësisht se dëshironte mardhënje me gruan menjëherë. Ai zbuloj durimin, dhe me një shfryrje u qetësua. Por e kapi një dhimbje koke adamin këtë herë.
Gjatë natës Eva më në fund ishte në dispozicion....
Por tani ishte Adami që nuk donte tja dinte...
Ndërsa ai nën dritën e hënës luante me gjarpërin e tij
Ajo shfryu nervat duke kafshuar një mollë...
"Puthja e parë" nga Salvador Viniegra - 1891by lauri anunnak.
?
