Lauri
Anunnak
“Është e mundur të mendosh për mijëra vjet, është e mundur të shkruash biblioteka të tëra, të shpikësh teori me miliona dhe të gjitha këto në gjumë, pa asnjë mundësi zgjimi.
Përkundrazi, këto teori dhe libra të shpikur dhe të shkruar nga njerëzit e fjetur thjesht do të kenë efektin e zvarritjes së njerëzve të tjerë për të fjetur, e kështu me radhë.
“Nuk ka asgjë të re në idenë e gjumit. Që nga krijimi i botës, njerëzve u është thënë se ata ishin në gjumë dhe se duhet të zgjohen.
Për shembull, sa herë lexojmë në Ungjill; 'Zgjohu', zgjohuni', 'Mos fle'.
Dishepujt e Krishtit, në Kopshtin e Gjetsemanit, ndërsa Mësuesi i tyre po lutej për herë të fundit, ata flinin. Kjo i thotë të gjitha.
Por a e kuptojnë njerzit këtë?
Ata e konsiderojnë këtë një figurë të fjalës, një metaforë. Ata nuk e shohin fare se duhet të merret fjalë për fjalë. Dhe përsëri është e lehtë të kuptosh pse.
Për ta marrë fjalë për fjalë, dikush do të duhet të zgjohet pak, ose të paktën të përpiqet të zgjohet.*
Më kanë pyetur shpesh, seriozisht, pse ungjijtë nuk flasin kurrë për gjumin, ndërkohë që përmendet në çdo faqe. Kjo thjesht tregon se njerëzit e lexojnë Ungjillin gjatë gjumit.
Përderisa një njeri është në një gjumë të thellë, tërësisht i zhytur në ëndrrat e tij, ai as që mund të mendojë se është në gjumë. Nëse ai mund të mendonte se ishte në gjumë, ai do të zgjohej.
Dhe kështu gjërat shkojnë, pa pasur idenë më të vogël të njerzëve për gjithçka që humbasin për shkak të gjumit.
Siç e kam thënë tashmë, njeriu, ashtu siç është, ashtu siç e krijoi natyra, mund të bëhet një qenie e vetëdijshme.
Krijuar për këtë qëllim, lindur për këtë qëllim.
Por ai ka lindur mes njerëzve të fjetur dhe natyrshëm bie vetë në një gjumë të thellë, pikërisht në momentin kur duhet të fillojë të ndërgjegjësohet për veten.
Gjithçka ka një pjesë: imitimi i pavullnetshëm i fëmijës tek të rriturit, sugjerimet vullnetare ose të pavullnetshme i ashtuquajturi 'edukim'.
Çdo përpjekje e fëmijës për t'u zgjuar mbyllet në syth. Që në fillim.
Është e pashmangshme. Sa përpjekje bëhen më vonë për t'u zgjuar! Dhe sa forcë do të nevojitet kur të kenë përballë mijëra zakone e tradita që shkaktojnë vetëm gjumë.
Mundësitë e njeriut janë të mëdha. Ju nuk mund të merrni as një ide se çfarë është në gjendje të arrijë një njeri. Por në gjumë nuk mund të arrihet asgjë. Në ndërgjegjen e një njeriu të fjetur, iluzionet, 'ëndrrat' e tij përzihen me realitetin. Njeriu jeton në një botë subjektive nga e cila është e pamundur të shpëtojë. Kjo është arsyeja pse ai kurrë nuk mund të përdorë të gjitha fuqitë që zotëron dhe gjithmonë jeton vetëm në një pjesë të vogël të tij.
G.I.Gurdjieff tratto da: Frammenti di un insegnamento sconosciuto di P.D.Ouspensky.
në shqip by Lauri anunnak
@Tartarian *
(fjalë për fjalë lexohen librat e shenjtë)
"facciamo finta che ..."
Përkundrazi, këto teori dhe libra të shpikur dhe të shkruar nga njerëzit e fjetur thjesht do të kenë efektin e zvarritjes së njerëzve të tjerë për të fjetur, e kështu me radhë.
“Nuk ka asgjë të re në idenë e gjumit. Që nga krijimi i botës, njerëzve u është thënë se ata ishin në gjumë dhe se duhet të zgjohen.
Për shembull, sa herë lexojmë në Ungjill; 'Zgjohu', zgjohuni', 'Mos fle'.
Dishepujt e Krishtit, në Kopshtin e Gjetsemanit, ndërsa Mësuesi i tyre po lutej për herë të fundit, ata flinin. Kjo i thotë të gjitha.
Por a e kuptojnë njerzit këtë?
Ata e konsiderojnë këtë një figurë të fjalës, një metaforë. Ata nuk e shohin fare se duhet të merret fjalë për fjalë. Dhe përsëri është e lehtë të kuptosh pse.
Për ta marrë fjalë për fjalë, dikush do të duhet të zgjohet pak, ose të paktën të përpiqet të zgjohet.*
Më kanë pyetur shpesh, seriozisht, pse ungjijtë nuk flasin kurrë për gjumin, ndërkohë që përmendet në çdo faqe. Kjo thjesht tregon se njerëzit e lexojnë Ungjillin gjatë gjumit.
Përderisa një njeri është në një gjumë të thellë, tërësisht i zhytur në ëndrrat e tij, ai as që mund të mendojë se është në gjumë. Nëse ai mund të mendonte se ishte në gjumë, ai do të zgjohej.
Dhe kështu gjërat shkojnë, pa pasur idenë më të vogël të njerzëve për gjithçka që humbasin për shkak të gjumit.
Siç e kam thënë tashmë, njeriu, ashtu siç është, ashtu siç e krijoi natyra, mund të bëhet një qenie e vetëdijshme.
Krijuar për këtë qëllim, lindur për këtë qëllim.
Por ai ka lindur mes njerëzve të fjetur dhe natyrshëm bie vetë në një gjumë të thellë, pikërisht në momentin kur duhet të fillojë të ndërgjegjësohet për veten.
Gjithçka ka një pjesë: imitimi i pavullnetshëm i fëmijës tek të rriturit, sugjerimet vullnetare ose të pavullnetshme i ashtuquajturi 'edukim'.
Çdo përpjekje e fëmijës për t'u zgjuar mbyllet në syth. Që në fillim.
Është e pashmangshme. Sa përpjekje bëhen më vonë për t'u zgjuar! Dhe sa forcë do të nevojitet kur të kenë përballë mijëra zakone e tradita që shkaktojnë vetëm gjumë.
Mundësitë e njeriut janë të mëdha. Ju nuk mund të merrni as një ide se çfarë është në gjendje të arrijë një njeri. Por në gjumë nuk mund të arrihet asgjë. Në ndërgjegjen e një njeriu të fjetur, iluzionet, 'ëndrrat' e tij përzihen me realitetin. Njeriu jeton në një botë subjektive nga e cila është e pamundur të shpëtojë. Kjo është arsyeja pse ai kurrë nuk mund të përdorë të gjitha fuqitë që zotëron dhe gjithmonë jeton vetëm në një pjesë të vogël të tij.
G.I.Gurdjieff tratto da: Frammenti di un insegnamento sconosciuto di P.D.Ouspensky.
në shqip by Lauri anunnak
@Tartarian *
(fjalë për fjalë lexohen librat e shenjtë)
"facciamo finta che ..."