Dikush ka thene se jeta eshte nje enderr dhe me e keqja fillon kur fillon te zgjohesh .
Zgjimi eshte vdekja e shpejte pasi qe çdo gje eshte iluzion .
Une nuk e besoj kete . Mendoj se ne fusim ne jeten tone endrra pa fund , pasione e iluzione .
Ka raste kur eci ne rruge symbyllur duke i besuar instinkteve te mia e pasioneve qe me shtyjne ne rrugen e jetes duke me dhuruar buzeqeshje e nje zjarr te brendshem . Por une jetoj vertet , ndjej ... nuk jam vetem nje spektator pasiv ne kete skene boterore .
Shpirti nuk blehet apo komandohet si nje makine . Ka disa nyje qe prodhojne shpresa e iluzione te cilat askush nuk mund ti drejtoje . Naten kur mbyllim syte ne enderrojme pa i menduar endrrat , thjesht duam te qetesohemi , te shlodhim trupin e mesa duket vetem mes endrrash mund te arrijme paqen .
Nje buzeqeshje krijohet ne buzet e njoma te trendafilta te nje foshnje kur lundron mes endrrash . Te duket sikur bota eshte me e bukur , sikur sheh drite kudo e yjet shkelqejne me teper ate nate , vetem prej nje buzeqeshje te pafajshme .
Kur mendon per dashurin tende , ate qe do me teper ne kete bote, ate qe te ben te qash e te qeshesh perseri mes lotesh, atehere mendja jone kalon si ne nje parade te vertetat dhe iluzionet qe i ke hedhur si nje mantel kesaj dashurie. Asgje nuk eshte perfekte ne kete bote asnje person po fantazia e ky shpirt i pabesueshem qe njeriu e ruan nga dallget e jetes si thesarin me te shtrenjte, te ben ta besosh se idealja egziston.
Realja me te vertetat e hidhura lihet menjeane nje çast dhe e ve koken ne jastekun e ndjenjave ... fillojne te krijohen imazhe te thuren endrra te kendshme e ti mbulohesh nga nje gaz i brendshem qe vetem ti e sheh e ndjen . Edhe ajri behet plot aroma dhe syte mbulohen nga nje mjegull lulesh e ngjyrash gati te tejdukshme , ylbere te pafundta e drite engjujsh . Iluzionet te pushtojne zemren dhe aty ke gjithqka qe te nevojitet . Vjen dikush qe te prek shpatullen e te pyet per diqka e zgjohesh , sheh se je ulur diku e ndien ndoshta ftohte .
Jeta eshte kjo , zgjohesh ne nje moment , mendja fillon te punoje perseri me logjiken e saj dhe zbarkon ne realitet duke bartur pak nga ai gaz i brendshem lumturie .Flet e syte te shkelqejne , optimizmi te jep drite te purpurte ne fytyre . Sa e lehte eshte te ndihesh me mire , mjafton nje dore e vogel iluzioni .
Perfundimisht jeta te duket jo aq e keqe .
“ Une qenkam i limtur e nuk e dija “ ? – pyet iluzioni yt , ai zeri i dyte qe çdokush e ka brenda vetes .
Ne jemi uje , ajer dhe endrra . Formula sekrete e krijimit te njeriut .
Sa i thinjur dhe i hidhur eshte ai shpirt i zbrazur nga endrrat . Fantazia vdes kur njeriu e debon vet dhe ate njeçik qe i mbetet brenda e vret me trishtim realiteti . Por jo gjithmon vret realiteti . Ai te dhuron shpresa .
Jeta eshte kaq e bukur sepse ka larmi , ka hidherim po ka edhe gezim , ka te qara po ka edhe te qeshura , ka hije po edhe drite , ka pleqeri e vdekje po ka edhe femijeri e jete .
Jeta eshte nje zyrme midis heshtjes . nje zhurme plot te papritura , iluzione nen diell e pluhur yjesh .
Nese guxon jeto shijo pluhurin e yjeve , kupat e endrrave piji deri ne fund e lesho nje pasthirrme kenaqesie , trego çfare ndjen e ndaje lumturine . Lumturia eshte krijim i bukur i njeriut . Ka shume zhurme brenda , shume energji shume fjale tinguj shume bote . Pihet ne doza te vogla te ndare mes njerezish se e tera njeheresh te vret
Shpirti i njeriut eshte aq i pafund po zemra eshte kaq e dobet , kjo shoqeri ndan çdo gje : dashurin e shpresen .
Nje pikez te qeshure bene dy buze te tjera te hapen , nje enderr e treguar me pasion frymezon endrra te tjera .
Pak zhurme krijon zhurme tjeter ne kete jete .
Sa i bukur zinxhiri i jetes , shkon pafundesisht e rikthehet perseri te ne .
Jeta e njeriut : uje , ajer e endrra te veshura ne iluzione e ndjenja ......
Sa pak kemi nevoje per te qene te Lumtur ...!
Njerez jeni vetvetja kudo qe te jeni
tregohuni te sinqerte me cdo kend
se ne kte bote jemi KALIMTARE