Me karrocën e dylit ë?Do bindem skam ca bej , ma ke zen bishtin
Shfletimi si vizitorë është i kufizuar
- Ju do të keni një numër të limituar për të shfletuar në FV.AL
- 1 Shfletime si vizitor të mbetura
- Regjistrohu tani për të hequr këtë kufizim
Mendimi i çastit.
- Hapësi i temës schatz
- Start date
DeviL
V.I.P
Ehe ta tregoj un inotin ty
Un kam nji jave qe du me e qetsu ti hala se besonKaloi ne nerv mode kjo
Jo me bicikleten e benit
DeviL
V.I.P
Kushedi kush e ka lon me pagujt e vje ktu nxjerr inotinUn kam nji jave qe du me e qetsu ti hala se beson
Jo mer se per at pun ka lek sa tdush kjo po sja kan bo tmir kafen kto ditKushedi kush e ka lon me pagujt e vje ktu nxjerr inotin
DeviL
V.I.P
Po ti nga e di?Jo mer se per at pun ka lek sa tdush kjo po sja kan bo tmir kafen kto dit
Eh mir o mirPo ti nga e di?
DeviL
V.I.P
Ec konitPo tshoh permas
DeviL
V.I.P
A bohet me ja fut mes per mes?
Veji navigatorin
Unavailable_
IAmWholeAllOnMyOwn
Ne mesnate,kur cdo gja hesht…
Asht mesnate.
Ora nuk pyt ma per detyrime,per lajme,per rrjete sociale apo per zhurmen e dites.
Asht ora ku cdo gja bie ne qetesi,pervec zemres time.
Ajo rreh ndryshe ne kete ore.
Me ngadale,me rende,me e zhveshur nga fasadat.
Jam une dhe dhimbja.
Nuk bertet ma.
Nuk kerkon ma vemendje.
Asht bere pjese e imja.
Nuk vjen me tbertitura,por me nje heshtje qe me shkund deri ne palce.
Asht ai lloj trishtimi qe nuk ka emer,por qe e ndjen deri ne kocke.
Ai qe mbart kujtimet,fjalet e pathena,te mirat qe su kthyen,dhuratat qe su vleresuan, dashurite qe nuk munden te mbijetojne.
Ne kete ore,ndiej sikur po e takoj veten per here te pare pas nje kohe te gjate.
Ate veten qe e kam lan pas,duke e bindur se duhet te jesh e forte,qe duhet te ecesh perpara,edhe kur cdo gja brenda meje donte vetem te ndalej e te merrte fryme.
Tani nuk ka kush me degjon,dhe kjo eshte liria ime.
Tani mund te them:
Po,me dhemb.
Po,jam lodhur.
Po,me mungon ajo qe isha.
Por ne kete pranim,ka sherim.
Sepse vetem kur perballesh me plagen, mund ta pastrosh.
Vetem kur i sheh syte dhimbjes,ajo te meson,
Qe je ende ketu.
Qe ke mbijetuar.
Qe pavarsisht cdo gjaje,ende mund te ndiesh.
Po e la veten te qaj,jo se jam e dobet,por sepse e meritoj te mos mbaj cdo gja nrenda.
Po e la veten te kujtoj,jo per tu zhytur ne te shkuaren,por per te kuptuar sa larg kam ardhur.
Po e la veten te mos kuptoj gjithcka.
Sepse mbase,jeta nuk asht gjithmone per tu kuptuar,por per te ndjere,per te jetuar,per te perballuar.
E nesermja do te vije.
Drita do te caje perden e erresires,dhe une do te jem ketu.
Jo ma e pandjeshme.
Jo ma e fshehur pas buzeqeshjeve false.
Por ma e vertete.
Ma e bute me veten.
Ma e forte pikerisht sepse nuk kam pasur frike te jem e thyer.
Dhe kur ajo drite te bjere mbi fytyren teme,do te buzeqesh.
Jo per te fshehur dhimbjen,por per ti treguar botes se une jam rikthyer.
Me zemren time te copetuar, por qe vazhdon me rrah.
Me shpirtin tem te lodhur,por ende te gjalle.
Me nje drite te re brenda vetes,nje drite qe lindi ne mes te nates.
E nesermja erdhi,dhe bashke me te dhe une
Asht mesnate.
Ora nuk pyt ma per detyrime,per lajme,per rrjete sociale apo per zhurmen e dites.
Asht ora ku cdo gja bie ne qetesi,pervec zemres time.
Ajo rreh ndryshe ne kete ore.
Me ngadale,me rende,me e zhveshur nga fasadat.
Jam une dhe dhimbja.
Nuk bertet ma.
Nuk kerkon ma vemendje.
Asht bere pjese e imja.
Nuk vjen me tbertitura,por me nje heshtje qe me shkund deri ne palce.
Asht ai lloj trishtimi qe nuk ka emer,por qe e ndjen deri ne kocke.
Ai qe mbart kujtimet,fjalet e pathena,te mirat qe su kthyen,dhuratat qe su vleresuan, dashurite qe nuk munden te mbijetojne.
Ne kete ore,ndiej sikur po e takoj veten per here te pare pas nje kohe te gjate.
Ate veten qe e kam lan pas,duke e bindur se duhet te jesh e forte,qe duhet te ecesh perpara,edhe kur cdo gja brenda meje donte vetem te ndalej e te merrte fryme.
Tani nuk ka kush me degjon,dhe kjo eshte liria ime.
Tani mund te them:
Po,me dhemb.
Po,jam lodhur.
Po,me mungon ajo qe isha.
Por ne kete pranim,ka sherim.
Sepse vetem kur perballesh me plagen, mund ta pastrosh.
Vetem kur i sheh syte dhimbjes,ajo te meson,
Qe je ende ketu.
Qe ke mbijetuar.
Qe pavarsisht cdo gjaje,ende mund te ndiesh.
Po e la veten te qaj,jo se jam e dobet,por sepse e meritoj te mos mbaj cdo gja nrenda.
Po e la veten te kujtoj,jo per tu zhytur ne te shkuaren,por per te kuptuar sa larg kam ardhur.
Po e la veten te mos kuptoj gjithcka.
Sepse mbase,jeta nuk asht gjithmone per tu kuptuar,por per te ndjere,per te jetuar,per te perballuar.
E nesermja do te vije.
Drita do te caje perden e erresires,dhe une do te jem ketu.
Jo ma e pandjeshme.
Jo ma e fshehur pas buzeqeshjeve false.
Por ma e vertete.
Ma e bute me veten.
Ma e forte pikerisht sepse nuk kam pasur frike te jem e thyer.
Dhe kur ajo drite te bjere mbi fytyren teme,do te buzeqesh.
Jo per te fshehur dhimbjen,por per ti treguar botes se une jam rikthyer.
Me zemren time te copetuar, por qe vazhdon me rrah.
Me shpirtin tem te lodhur,por ende te gjalle.
Me nje drite te re brenda vetes,nje drite qe lindi ne mes te nates.
E nesermja erdhi,dhe bashke me te dhe une
JordanBelfort.11
Antar Aktiv
Perfundimisht jemi i cike te lodhur…. 
Sa jeni që përbëni i cike?Perfundimisht jemi i cike te lodhur….
JordanBelfort.11
Antar Aktiv
Ata jane 11,e ne qe i ndjekim jemi me miliona…
