Mirdita Veton, a je mirë a je lodhë?
Fillimisht mos harro një gjë, vazhdo e merr frymë. Thith sa të mundësh oksigjen, mirëpo mos lejo që ky të jetë procesi yt i vetëm i jetës, merr sa më shumë dritë. Ama mos u ba si Lulja. Jo Lulja, fqinja jote me taka të larta, e që di të bëjë vetëm tik-tak në rrugë, po si bima, lule de, po e din ti. Kur ta lexon këtë letër në të ardhmen, ndoshta edhe je rit. Ku po e di, me vjet po rritësh çdo vit, ama me mend? Po më dukesh i njëjti. Do me thanë, pasi qe ke me u ngi mirë me oksigjen, fillo e rritu. Mere jetën pak ma seriozisht njeri, jeta serioze është. Hej paramendo me e lexu këtë shkrim edhe pas 10 viteve e ti me qenë ky që je. Trullan. Më fal, ama je pak. Ke marrë oksigjen, e je rit ( që hiq nuk po besoj), fillo e mos i lëndo njerëzit. Vendose gishtin në kokë edhe thuaj me vete, unë nuk kam asnjë të drejtë me e lendu dikënd, sidomos njerëzit e afërt që çdo herë i ke aty, edhe kur ju thu me ik, edhe kur sillesh keq me ta, ata janë aty. Kurdo që ke me lexu këtë shkrim ata aty ke me i pas. Kur ke ndalu me i lendu njerëzit, fillo e duaji ata. Jep pak dashuri o njeri i ngrirë. Mendoj, e meritojnë. Së paku ata njerëz që me ty janë, e kanë me qenë çdo herë. Oksigjen ki sa të dush, po e përdor pa pare, e që besa dikush edhe oksigjen nuk ka! E ti ki oksigjen, e përdore për të mirë. E që besa po besoj që je tu fol ma pak se që fol tash. Në një tavolinë ku janë 10 persona, diku 4 prej tyre e përdorin telefonin, hajde të tjerët flasin. Ama prit, ata veç të dëgjojnë se ti flet e nuk ndalësh. E di ke me kundërshtu edhe atëherë, ama ti flet shumë. Shumëëë! Hmm, çka ki deri tash. Oksigjen po, dritë po, me u rit po ( prapë nuk jam tu besu), me lendu ma pak, edhe me dasht ma shumë. Hajde me fol e di që nuk ke me u ndalë. Edhe ah po. Veton, puno ma pak. Jeta po ec, edhe ato shumë shpejt. E di në fund krejt kanë me qenë kujtime, kanë me lëviz para fytyrës, e ti ke me qenë shikues. Edhe ah po, nisja projektoj ata 5 a 6 fëmijë që i ke ne mendje, mendoj nuk janë 2 a 3, janë 5 ose 6.
Hajt tash tung, se me lodhe, si çdo herë tjetër Veton