Pershendetje te nderuar anetare!
Ja ku trokiti dhe vjeshta ,me krijimet e para vjeshtore per konkursin tone.
~Tema: bulzime vjeshtore plus teme e lire.
1-Vjeshtës i vura emrin tënd
Vjeshtës i vura emrin tënd
E lotët e mi me shiun bëra njësh.
Me zemër në dorë në të njejtin vend
Të prita dhe sot ti të më gjesh.
Sa vjeshta kaluan
Asfalte gjetherënash shtruar
Sa thinja u shtuan
Nga përqafime dashurish munguar.
Edhe kësaj vjeshte
I vura tëndin emër
Se ashtu si vjeshtën
edhe ty të mbaj në zemër
2-Pik’ shiu i nji syni
Nga nji pik’ shiu q'i lylzoi n’shpyrt
Lulzoi dhe jeta e venitun n’ranishte
Jeta pa ngjyra, vetëm bardhezi
U bo si nji buqet lulash, veç nga nji pik’ shi
Veç nji pik’ mëshire, shkaktoi reaksion-zinxhir
Zymtsia u ba drit’, e drita mugulli
Po kjo pik’ shiu, s’ishte si asnjitjetër
Ishte pik’ loti q'i nxori afri e re
Afri q'i kisha, e humbur, ma n’fund q'i e gjeta
Me ktë pik’ shiu i dha jetë jetës .
3-Dua
Një botë plot ngjyra
Po,po ashtu ëndërroj
Të qeshura fytyra
që,lumturin të pasqyroj
Nuk e dua trishtimin
Ai më helmoj
Ma hoqi shkëlqimin
Edhe vetja më tradhtoj
E dua drejtësin
Por kjo botë e shtrembër duket
Oksigjen ka ligësin
Humanizmi po zhduket
E dua njerëzinë
Pa dallim feje apo etnie
E jetoj dashurinë
Me pafajsin e një fëmije
E dua të gjithë universin
Zemra gati të më plas
E di që kjo mirësi
Një ditë mua do më vras
Për pak dashuri
Të gjitha do i dhuroja
Atë dashuri që unë e fal
Veç një herë ta përjetoja
Ndoshta do të vijnë
Ditët që shumë gjatë i kam pritur
E ndjej që do vijnë
e do më gjejnë të kalitur
4-Meteor i pa shuar
Sa herë kaloja rrugicës tënde
Ma ngreje dorën e më buzëqeshje
Ashtu fillonte mëngjesi jonë
Tani trishtimi - ndarja mbeti në heshtje!
Nëse në vargun e këngës derdhet lot!
Si llavë malli derdhet në errësirë
Në vargje hyn acar i trishtë i vdekjes!
Ti Njomzë e njomë si meteor i shkëputur,
Papritmas ike na the lamtumirë!
Kaq shpejte na mori malli!
Duam ti shohim ata sy!
Fletoret, librat mbetën tek sirtari
Rrobat e reja i le në krevat shtrirë!
Ti bëheshe gati të rrugëtosh në jetë
Të bëhesh një mjeke ënderr kishe, Ti!
Numroje një nga një, ditët e pushimit
Dhe pak thoje do nis shkollën në mjekësi!
Në horizontin tonë është shpërnda malli!
Kujtojmë çastet, të kujtojmë në jetë
Ti e vogla e shpisë sugareshë e Nënës!
Një motër e vetme u shndrrove në përjetësi!
5-Një ditë me vjeshtën
Gjethe vallëzuese në një fllad të leht
Ngjyra të ngrohta, një përqafim të sinqert
Dielli fshihet, drita zbehet
Ngjyrë portokalli e dehur në qiell shpërthehet
Heshtur eci në një tapet gjethesh
Simfoni e këng ndër hapa ndjehet
Natyra përgatitet për gjumin e thellë
Në shpirt e zemer ngrohtësi përcjellë
Aromë gështenjash ndihet përreth
Ditët shkurtohen, i ftohti rrëqeth
Mbledhim frutët e artë nga toka
Si e ftuar e vjeshtës u rroka
Kështu kurorzojm këtë stinë të artë
Një cikël i pandalshëm, vallëzim i gjatë
Vjeshta ështe poezi, magji që mbështjell
Qetësi shpirti dhe në ditët pa diell.
Keto ishin rrjeshtat konkursit tone!
Duke ju falenderuar perzemersisht per dergimet tuaja,ju ftoj te lexoni dhe votoni te preferuarin tuaj.
Ja ku trokiti dhe vjeshta ,me krijimet e para vjeshtore per konkursin tone.
~Tema: bulzime vjeshtore plus teme e lire.
1-Vjeshtës i vura emrin tënd
Vjeshtës i vura emrin tënd
E lotët e mi me shiun bëra njësh.
Me zemër në dorë në të njejtin vend
Të prita dhe sot ti të më gjesh.
Sa vjeshta kaluan
Asfalte gjetherënash shtruar
Sa thinja u shtuan
Nga përqafime dashurish munguar.
Edhe kësaj vjeshte
I vura tëndin emër
Se ashtu si vjeshtën
edhe ty të mbaj në zemër
2-Pik’ shiu i nji syni
Nga nji pik’ shiu q'i lylzoi n’shpyrt
Lulzoi dhe jeta e venitun n’ranishte
Jeta pa ngjyra, vetëm bardhezi
U bo si nji buqet lulash, veç nga nji pik’ shi
Veç nji pik’ mëshire, shkaktoi reaksion-zinxhir
Zymtsia u ba drit’, e drita mugulli
Po kjo pik’ shiu, s’ishte si asnjitjetër
Ishte pik’ loti q'i nxori afri e re
Afri q'i kisha, e humbur, ma n’fund q'i e gjeta
Me ktë pik’ shiu i dha jetë jetës .
3-Dua
Një botë plot ngjyra
Po,po ashtu ëndërroj
Të qeshura fytyra
që,lumturin të pasqyroj
Nuk e dua trishtimin
Ai më helmoj
Ma hoqi shkëlqimin
Edhe vetja më tradhtoj
E dua drejtësin
Por kjo botë e shtrembër duket
Oksigjen ka ligësin
Humanizmi po zhduket
E dua njerëzinë
Pa dallim feje apo etnie
E jetoj dashurinë
Me pafajsin e një fëmije
E dua të gjithë universin
Zemra gati të më plas
E di që kjo mirësi
Një ditë mua do më vras
Për pak dashuri
Të gjitha do i dhuroja
Atë dashuri që unë e fal
Veç një herë ta përjetoja
Ndoshta do të vijnë
Ditët që shumë gjatë i kam pritur
E ndjej që do vijnë
e do më gjejnë të kalitur
4-Meteor i pa shuar
Sa herë kaloja rrugicës tënde
Ma ngreje dorën e më buzëqeshje
Ashtu fillonte mëngjesi jonë
Tani trishtimi - ndarja mbeti në heshtje!
Nëse në vargun e këngës derdhet lot!
Si llavë malli derdhet në errësirë
Në vargje hyn acar i trishtë i vdekjes!
Ti Njomzë e njomë si meteor i shkëputur,
Papritmas ike na the lamtumirë!
Kaq shpejte na mori malli!
Duam ti shohim ata sy!
Fletoret, librat mbetën tek sirtari
Rrobat e reja i le në krevat shtrirë!
Ti bëheshe gati të rrugëtosh në jetë
Të bëhesh një mjeke ënderr kishe, Ti!
Numroje një nga një, ditët e pushimit
Dhe pak thoje do nis shkollën në mjekësi!
Në horizontin tonë është shpërnda malli!
Kujtojmë çastet, të kujtojmë në jetë
Ti e vogla e shpisë sugareshë e Nënës!
Një motër e vetme u shndrrove në përjetësi!
5-Një ditë me vjeshtën
Gjethe vallëzuese në një fllad të leht
Ngjyra të ngrohta, një përqafim të sinqert
Dielli fshihet, drita zbehet
Ngjyrë portokalli e dehur në qiell shpërthehet
Heshtur eci në një tapet gjethesh
Simfoni e këng ndër hapa ndjehet
Natyra përgatitet për gjumin e thellë
Në shpirt e zemer ngrohtësi përcjellë
Aromë gështenjash ndihet përreth
Ditët shkurtohen, i ftohti rrëqeth
Mbledhim frutët e artë nga toka
Si e ftuar e vjeshtës u rroka
Kështu kurorzojm këtë stinë të artë
Një cikël i pandalshëm, vallëzim i gjatë
Vjeshta ështe poezi, magji që mbështjell
Qetësi shpirti dhe në ditët pa diell.
Keto ishin rrjeshtat konkursit tone!
Duke ju falenderuar perzemersisht per dergimet tuaja,ju ftoj te lexoni dhe votoni te preferuarin tuaj.
Redaktimi i fundit:
