Mera
Antarë i Respektuar
Përshëndetje antarë të dashur !
Krijimet për këtë muaj Maj janë :
1. Prag pranvere
Ja dhe pranvera erdhi, te gezuar qe do na vije pranvera, por prilli di dhe te beje shaka , di si te tallet, dhe te na kthej disa dite ne dimer. Kur e mendon se ja hodhe dimrit, te vjen prilli si sfide e fundit te maratones dimerore. Ne prage pranvere te muajt prill, nuk di cfare garderobe te veshish. se mengjesi eshte i fresket dhe dita e ngrohte dhe nata e ftohte. Natyra shikon punen e saj dhe fillon e merre nje ngjyrim tjeter ne muajne prille, fillon dhe nxjerr ngjyrimin e saj duke filluar ke qeljen e petaleve belbezimit ne luleve dhe deri tek dalja e bimeve dhe barishteve tjera. Gjate diteve te ngrohta te.prillit shetitjet jane gjeja me e bukur dhe me e mrekullueshme.
2. NGUSHËLLIMI
Kujtohet në breg të detit.
Valët zhurmojnë.
Ia bëjnë paqesore muzën.
Korridoreve të mendimeve
endej.
Trokiste dyerve.
E kërkonte dashurinë,
që t’ia mjekonte
buzët e plasaritura.
Falënderonte në përshpëritje.
Me lot dashurie e lagte gjoksin.
Pastaj i zgurdullonte sytë.
Pendohej për fjalët e ashpra
që i kishte thënë.
Nga pendimi,
i zmadhoheshin bebëzat,
sa s’i piknin në prehër.
I kaloi paradita
dhe pasdita
duke përshëpritur
e duke lëvizur duart
poshtë e lartë.
Mbase kishte rënë
në kurthin e dashurisë.
Përqafoi sa përqafoi.
Ia tha fjalët më të ngrohta.
Këto ia kushtonte,
dashurisë së nëpëkëmbur,
që t’ia rikthente
ngrohtësinë e munguar.
Ishte në skenë.
Përpara e kishte detin e hapur.
Atij i ngushëllohej,
i falej.
Atij ia kishte hapur zemrën
me gjithë dhembjet
dhe vuajtjet.
Atëherë, akti i parë mbaroi.
Hëna u lëshua –
u bë perde midis tij dhe detit.
3.Jam shqiptar
Jam shqiptar
aspak krenar,
i pa besë e hiç bujar,
mbi këtë dhe
që çdo ditë e vjedh.
Që as gjyshit
e as stërgjyshit,
fjalë e nderin
nuk ja respektoj.
Jam shqiptar i Berlinit,
Londrës, e i Athinës,
që kur Hansi,
Arturi e Dimitrisi
më flasin i respektoj,
e bujarinë time tregoj.
E po më foli shqiptari im
i vendit tim, i tokës time
i Tiranës e i Durrësit
e urrej e nënçmoj.
Ashtu pra,
dhe zemra ime
ik më vrap nga Shqipëria
dhe lexon vargjet e poetit
që për dreq nuk e mbaj mend
"në mes të këngës Për Ty Atdhe
pllakosi heshtja",
e mu duk se të bukurat këngë
nuk kam më fuqi dot të i këndoj
nuk jam më kështjella që nuk u mposhtë
jam shqiptari i përkulur që veç në atdhe nuk jetoj.
4. Ëndërr
Ahhh Jetë…
Shpesh me kalon ne mendje.
Shikimet qe fal
E qeshura jote
Ne dy gropezat e faqes kam burimin e jetes
Jep jete me cdo prekje
Force me cdo buzeqeshje
Ngre lart cdo psheretime.
Sa te dua!!!
Je vec per mua,
Jam vec per ty.
Por ne jemi ne…
Ne syte tane kush jemi nuk shfaqim
Mbase nderrojme syte
Mbase do kuptojme
Por ti hesht, sic hesht dhe une
Vret dilema, e ne heshtim…
Te dua-Harroje!!!
Pjese e shpirtit-Mos!!!
Oksigjeni im-Joooo!!!
Zemer-Tru
Libido-Parim
Jete-Paragjykim
Kemi frike se humbasim
Me mire humbasim veten…
Fat o mizori !!!
Ste them dot qe te vras e ne endrra te ringjall…
Te puth lehte cdo inch te trupit.
Te perkedhel, te shtrengoj fort
Nje puç ketu, nje prekje atje
Ngadale, Passion
Te shoh ne te gjitha kendveshtrimet, me shpejt, me furishem
Kur nen s´eshte nen, mbi s´eshte mbi
Kur renkimet dhe puthjet jane një…
Carcafe te plasaritur
Orendi qe thyen.
Nje fotografi bie prej murit
Ne mijera copa…
Vetem je e emrin tim therret
Kafshime, Gervishtje.
Ngaterrohemi…
Une jam ti, ti je une
Te ngaterruar na ze gjumi .
E mengjes nuk ka.
Por mengjesi vjen…
5. Njeriu eshte kohe
Njeriu eshte kohe,
nga dita qe lind e derisa vdes,
eshte here si dielli qe ngroh,
here si shiu qe bie rrebesh.
Njeriu eshte nje grumbull ditesh,
ore e minuta qe ecin pa mbarim,
e kupton kete gje kur rritesh,
dhe e di qe mbrapa s'ka me kthim.
Njeriu eshte mbremja,mengjesi,
vakti qe pret te hash rreth sofres,
njeriu eshte si kenga e nje kendesi,
qe i prish gjumin gjithe botes.
Njeriu eshte dashuri,deshire,
eshte ilaci qe shpesh kerkon,
njeriu eshte koha me e mire,
por dhe koha nje dite perfundon.
6.UNE HUMBA!
Eshte erresire.
Shume erresire.
Nuk marr dot fryme,po mbytem.
Nje vit shume i keq,nje vit me plot supriza tkqija.
E humba.
Nuk jam me une,prej kohesh.
Jam bosh.
Prej kohesh jam bosh,prej kohesh humba gjithcka,u largova nga cdokush.
Gabova!
Nuk isha,nuk jam e vetdijshme per asgje qe me ndodh,per cdo gje qe bej…Eshte erresire!
Nuk jam e lenduar,jam e trishtuar.
Nuk shoh shprese jete,nuk jam une.
U mbylla vetem,largova cdokend rreth meje.
Kam nje plage te madhe qe me shoqeron prej kohesh,qe sme le te ngrihem,sme le te marr veten.
Dua te shpetoj,por me shoqeron cdo dite.
Me dhemb shume.
Me trishton shume.
Me mbyt!
Humba!
7.Arome pranvere
Arome pranvere,kenaqsi
dal ne natyre bukuri
shoh plot njerez komunitet
ndjehem mire ka lezet
A pranvera erdhe ti
Mezi t prisja dhe kte vit
A pranvera mos me ler
Nese iken a me merr?
O pranvere qendro me mu
zogjte e lulet shume i du
aroma t mira cmrekulli
kjo zemer ka nevoje per frymezim
8. Nje natë pranvere plot dashuri
Mesnate
I vetmi moment kur mundem të rrij me veten
Ku mund të dëgjoj mendimet e mija
Dëgjohet jeta përtej kësaj dhome
Dëgjoj zemrën tënde diku aty jasht
Mbyll syt dhe të kërkoj në mendime
Diku ne nje vend te botës duke jetuar
Duke jetuar unë dhe ti
Sa do doja këtë natë te ishim të dy
Te ndjeja lekuren tënde, aromën e saj
Këtë natë pa yje të shëndrie ti
Nje natë vetëm e jona
Të zhveshur nga mendimet
Të zhveshur nga zinxhiret qe jeta na ka vën
Të dorezohem duarve te tua
Nje nate pranvere plot dashuri
9. Aroma e saj
Një buqetë lulesh
Ra në dorën time
S’di nga më erdhi
Por e pushtoi qenien time
Kjo aromë lulesh
Seç e ngacmoi mendjen time
Seç m’i ngjalli kujtimet
Për të bukurën zonjën time
Vetëm një nuhatje
Paska kaq shumë fuqi
Sa të më çojë nga një skaj
Në skajin tjetër, pakufi
Aromën e saj e ndjej
Madje mund edhe ta nuhas
Ajo nuk është më
Për këtë zemra ime plasë
E ndjej se e kam afër
Siç ndihet behari në maj
Edhepse s'është behar
Behari është vërdallë
E ndjej aromën e saj
Si aromën e luleve të majit
I ndjej taket e saj
Si gumëzhimën e bletëve të majit
E shoh në ëndrrat e mia
E di se shpejt do jem pranë saj
Siç e di se këto lule-maji
Për beharin janë lajmëtarë
Antarë të dashur këto ishin krijimet për këtë muaj ,dhe tepër e lumtur dua të falenderoj të gjithë ju që morët pjesë me penën tuaj të artë
Urime,dhe suksese!
Krijimet për këtë muaj Maj janë :
1. Prag pranvere
Ja dhe pranvera erdhi, te gezuar qe do na vije pranvera, por prilli di dhe te beje shaka , di si te tallet, dhe te na kthej disa dite ne dimer. Kur e mendon se ja hodhe dimrit, te vjen prilli si sfide e fundit te maratones dimerore. Ne prage pranvere te muajt prill, nuk di cfare garderobe te veshish. se mengjesi eshte i fresket dhe dita e ngrohte dhe nata e ftohte. Natyra shikon punen e saj dhe fillon e merre nje ngjyrim tjeter ne muajne prille, fillon dhe nxjerr ngjyrimin e saj duke filluar ke qeljen e petaleve belbezimit ne luleve dhe deri tek dalja e bimeve dhe barishteve tjera. Gjate diteve te ngrohta te.prillit shetitjet jane gjeja me e bukur dhe me e mrekullueshme.
2. NGUSHËLLIMI
Kujtohet në breg të detit.
Valët zhurmojnë.
Ia bëjnë paqesore muzën.
Korridoreve të mendimeve
endej.
Trokiste dyerve.
E kërkonte dashurinë,
që t’ia mjekonte
buzët e plasaritura.
Falënderonte në përshpëritje.
Me lot dashurie e lagte gjoksin.
Pastaj i zgurdullonte sytë.
Pendohej për fjalët e ashpra
që i kishte thënë.
Nga pendimi,
i zmadhoheshin bebëzat,
sa s’i piknin në prehër.
I kaloi paradita
dhe pasdita
duke përshëpritur
e duke lëvizur duart
poshtë e lartë.
Mbase kishte rënë
në kurthin e dashurisë.
Përqafoi sa përqafoi.
Ia tha fjalët më të ngrohta.
Këto ia kushtonte,
dashurisë së nëpëkëmbur,
që t’ia rikthente
ngrohtësinë e munguar.
Ishte në skenë.
Përpara e kishte detin e hapur.
Atij i ngushëllohej,
i falej.
Atij ia kishte hapur zemrën
me gjithë dhembjet
dhe vuajtjet.
Atëherë, akti i parë mbaroi.
Hëna u lëshua –
u bë perde midis tij dhe detit.
3.Jam shqiptar
Jam shqiptar
aspak krenar,
i pa besë e hiç bujar,
mbi këtë dhe
që çdo ditë e vjedh.
Që as gjyshit
e as stërgjyshit,
fjalë e nderin
nuk ja respektoj.
Jam shqiptar i Berlinit,
Londrës, e i Athinës,
që kur Hansi,
Arturi e Dimitrisi
më flasin i respektoj,
e bujarinë time tregoj.
E po më foli shqiptari im
i vendit tim, i tokës time
i Tiranës e i Durrësit
e urrej e nënçmoj.
Ashtu pra,
dhe zemra ime
ik më vrap nga Shqipëria
dhe lexon vargjet e poetit
që për dreq nuk e mbaj mend
"në mes të këngës Për Ty Atdhe
pllakosi heshtja",
e mu duk se të bukurat këngë
nuk kam më fuqi dot të i këndoj
nuk jam më kështjella që nuk u mposhtë
jam shqiptari i përkulur që veç në atdhe nuk jetoj.
4. Ëndërr
Ahhh Jetë…
Shpesh me kalon ne mendje.
Shikimet qe fal
E qeshura jote
Ne dy gropezat e faqes kam burimin e jetes
Jep jete me cdo prekje
Force me cdo buzeqeshje
Ngre lart cdo psheretime.
Sa te dua!!!
Je vec per mua,
Jam vec per ty.
Por ne jemi ne…
Ne syte tane kush jemi nuk shfaqim
Mbase nderrojme syte
Mbase do kuptojme
Por ti hesht, sic hesht dhe une
Vret dilema, e ne heshtim…
Te dua-Harroje!!!
Pjese e shpirtit-Mos!!!
Oksigjeni im-Joooo!!!
Zemer-Tru
Libido-Parim
Jete-Paragjykim
Kemi frike se humbasim
Me mire humbasim veten…
Fat o mizori !!!
Ste them dot qe te vras e ne endrra te ringjall…
Te puth lehte cdo inch te trupit.
Te perkedhel, te shtrengoj fort
Nje puç ketu, nje prekje atje
Ngadale, Passion
Te shoh ne te gjitha kendveshtrimet, me shpejt, me furishem
Kur nen s´eshte nen, mbi s´eshte mbi
Kur renkimet dhe puthjet jane një…
Carcafe te plasaritur
Orendi qe thyen.
Nje fotografi bie prej murit
Ne mijera copa…
Vetem je e emrin tim therret
Kafshime, Gervishtje.
Ngaterrohemi…
Une jam ti, ti je une
Te ngaterruar na ze gjumi .
E mengjes nuk ka.
Por mengjesi vjen…
5. Njeriu eshte kohe
Njeriu eshte kohe,
nga dita qe lind e derisa vdes,
eshte here si dielli qe ngroh,
here si shiu qe bie rrebesh.
Njeriu eshte nje grumbull ditesh,
ore e minuta qe ecin pa mbarim,
e kupton kete gje kur rritesh,
dhe e di qe mbrapa s'ka me kthim.
Njeriu eshte mbremja,mengjesi,
vakti qe pret te hash rreth sofres,
njeriu eshte si kenga e nje kendesi,
qe i prish gjumin gjithe botes.
Njeriu eshte dashuri,deshire,
eshte ilaci qe shpesh kerkon,
njeriu eshte koha me e mire,
por dhe koha nje dite perfundon.
6.UNE HUMBA!
Eshte erresire.
Shume erresire.
Nuk marr dot fryme,po mbytem.
Nje vit shume i keq,nje vit me plot supriza tkqija.
E humba.
Nuk jam me une,prej kohesh.
Jam bosh.
Prej kohesh jam bosh,prej kohesh humba gjithcka,u largova nga cdokush.
Gabova!
Nuk isha,nuk jam e vetdijshme per asgje qe me ndodh,per cdo gje qe bej…Eshte erresire!
Nuk jam e lenduar,jam e trishtuar.
Nuk shoh shprese jete,nuk jam une.
U mbylla vetem,largova cdokend rreth meje.
Kam nje plage te madhe qe me shoqeron prej kohesh,qe sme le te ngrihem,sme le te marr veten.
Dua te shpetoj,por me shoqeron cdo dite.
Me dhemb shume.
Me trishton shume.
Me mbyt!
Humba!
7.Arome pranvere
Arome pranvere,kenaqsi
dal ne natyre bukuri
shoh plot njerez komunitet
ndjehem mire ka lezet
A pranvera erdhe ti
Mezi t prisja dhe kte vit
A pranvera mos me ler
Nese iken a me merr?
O pranvere qendro me mu
zogjte e lulet shume i du
aroma t mira cmrekulli
kjo zemer ka nevoje per frymezim
8. Nje natë pranvere plot dashuri
Mesnate
I vetmi moment kur mundem të rrij me veten
Ku mund të dëgjoj mendimet e mija
Dëgjohet jeta përtej kësaj dhome
Dëgjoj zemrën tënde diku aty jasht
Mbyll syt dhe të kërkoj në mendime
Diku ne nje vend te botës duke jetuar
Duke jetuar unë dhe ti
Sa do doja këtë natë te ishim të dy
Te ndjeja lekuren tënde, aromën e saj
Këtë natë pa yje të shëndrie ti
Nje natë vetëm e jona
Të zhveshur nga mendimet
Të zhveshur nga zinxhiret qe jeta na ka vën
Të dorezohem duarve te tua
Nje nate pranvere plot dashuri
9. Aroma e saj
Një buqetë lulesh
Ra në dorën time
S’di nga më erdhi
Por e pushtoi qenien time
Kjo aromë lulesh
Seç e ngacmoi mendjen time
Seç m’i ngjalli kujtimet
Për të bukurën zonjën time
Vetëm një nuhatje
Paska kaq shumë fuqi
Sa të më çojë nga një skaj
Në skajin tjetër, pakufi
Aromën e saj e ndjej
Madje mund edhe ta nuhas
Ajo nuk është më
Për këtë zemra ime plasë
E ndjej se e kam afër
Siç ndihet behari në maj
Edhepse s'është behar
Behari është vërdallë
E ndjej aromën e saj
Si aromën e luleve të majit
I ndjej taket e saj
Si gumëzhimën e bletëve të majit
E shoh në ëndrrat e mia
E di se shpejt do jem pranë saj
Siç e di se këto lule-maji
Për beharin janë lajmëtarë
Antarë të dashur këto ishin krijimet për këtë muaj ,dhe tepër e lumtur dua të falenderoj të gjithë ju që morët pjesë me penën tuaj të artë
Urime,dhe suksese!
Redaktimi i fundit:
)
kaq mund të them 
