Shfletimi si vizitorë është i kufizuar

Konkursi i letërsisë ~maj~2025

Voto krijimin që të pëlqeu

  • Totali i votuesve
    8
  • Ky votim do të mbyllet: .
Gi de Masha

Gi de Masha

Anëtar i ri
VOTO 2 NGA 3

giphy.gif


1747552901385.webp

C'est la vie
Harro të më harrosh
Mëngjese pranvere

* Pjesëmarrësve u uroj sukses!

giphy.gif


vendi i parë ...
vendi i dytë ...
vendi i tretë ...
 
Redaktimi i fundit:
C'est la vie

Di që zemra ndahet në dy gjysma.
Në njërën rrënjoset nëna dhe babai, kurse në gjysmën tjetër fëmijët.

Janë dy gjysma në sinkron të paparë me njera - tjetrën, ku njëra ruan memoriet e së shkuares dhe tjetra hap kapituj të rinj në jetën tënde.

Me kohën mëson që babai është i vetmi mashkull i cili do që ti në jetë të bëhesh më i zoti se ai.
Nëna të mëson gjithcka – Dashurinë. Nëna s’ka të krahasuar. Nëna është vetë sinonim i DASHURISë.

Vjen një kohë dhe mëson që ne bëhemi prind i prindërve tane. Dhe ky është i vetmi shans për t’i shlyer atyre të gjitha netët pa gjumë, lotët dhe lodhjen.

Dashuria më të cilën ata të kanë rritur, nuk ka njësi matjeje dhe këtë e kupton kur shikon fëmijët e tu në sy. Shkëlqimi i syve të tyre sot, dikur ishte yti...

Me kalimin kohës ti bëhesh vetë prind. Në fillim nuk e kupton, të duket diçka e çuditshme.
Dalëngadalë jeta të merr një forme tjetër, si një pasqyrë, kur vetja të duket herë si Nëna, e herë si Babai.

Më kohën shpreson që ke arritur sa gjysma e prindërve tu, por jo, këtë do ta mësosh vetëm atëherë kur fëmijët e tu bëhen prindër .

C'est la vie...



giphy.gif



kthehu te PËRMBAJTJA
 
Redaktimi i fundit:
  • Më pëlqen
Reactions: Ivy
Harro të më harrosh...

Nuk e dija nëse ishte mjegull e bardhë, lëndinë me lule apo det i tërbuar derisa e takoja nëpër shkallë në çastet e "arratisjeve" të saja .

Më pagëzonte me emra të ndryshëm dhe me pseudonime të çuditshme e në shumicën e rasteve me lejonte ta merrja për krahësh e ta shoqëroja deri tek dera ..

I bia ziles dy herë e shkurt. Dëshiroja të më identifikonte ajo zile...
E me shpejtësi dilte zotëriu i shkalles 21, zotëri me kuptimin e plotë të fjalës.
Pasi me përshëndeste me shikimin e ëmbël mjaltë drejtohej nga zonja e tij..

- O, e bukura ime, ku do ikje pa mua ti?!

Aty unë i përshëndesja dhe kështu niste maratona e rutinës sime.

Një ditë, e bukura e zotëriut nuk dëshironte të futej brenda, nuk e njihte, thërriste me zë të lartë duke e qëlluar si kurrë më parë, duke protestuar se nuk ishte shtëpia e saj, kërkonte ta mbroja, ta largoja nga aty.

Zotëriu, zoterues i situatës me buzëqeshi ëmbëlsisht të më largonte frikën e përqafon fort duke i mbajtur duart me shtërngimin e krahëve e i foli me zë të ulët -
- Bukuroshe shikomë në sy , shikomë në sy! ..
Më ngjau me shumë si një lutje !

Ajo përuli pak kokën e ai i tha me zë më të ulët akoma, si një pëshpërimë:” jam unë, jam unë”...

Zonja u qetësua, hyri brenda në shtëpi e unë ashtu e trazuar u drejtova drejt punës. Atë ditë u ktheva në një orë të vone..
Degjova një zile të harruar nga mospërdorimi. Ngrita kufjen e telefonit të shtëpisë e dëgjoj zërin e zotëriut të më përshëndeste..

Ndërkohë si një rrufe në trurin tim ndizen 100 motivime te asaj telefonate, por ai me thotë këto fjalë:
-Faleminderit, pasi unë harroj që ajo harron!

Kaloi një kohë e gjatë pa e takuar më. Kur merrja shkallët, kërkoja që ta shikoja, por ngaqë kjo nuk po ndodhte, vendosa t’i bie ziles së tyre.
M’u përgjigj zotëriu duke m’u drejtuar në emër.
- Erdhe nga puna? Kalo pak nga ne …
Pranova ftesën. Kur hyra brenda vura re që në divan ishte nje album dhe shumë fotografi të shpërndara kuturu .
Nisi t’i largonte ato dhe pa hequr shikimin nga fotografitë i drejtohet bukuroshes.
- E shikon kush ka ardhur; tregoji pak ku ishim këtu!
Ajo pa fotografinë që kishte ndër duar dhe tha emrin e tij…

Ajo ishte në botën e saj të mjegullt, ndërsa zotëriu me rrezet e tij i bënte aq dritë sa ndriçonte jo vetëm bukuroshen e tij, por çdo njeri që e njihte!



giphy.gif




kthehu te PËRMBAJTJA
 
Redaktimi i fundit:
Mëngjese pranvere

Në mëngjesin e parë të pranverës, ajo qëndronte ulur pranë lumit të qetë. Uji i ftohtë rrëshqiste ngadalë mes gurëve të lëmuar, duke pëshpëritur histori të harruara nën tingujt e butë të erës. Drita e artë e diellit i puthte faqet dhe i ngrohte shpirtin, si një premtim i butë i një dite të re që priste të zgjohej. Përreth, gjelbërimi bëhej një kor i heshtur. Degë pishe tundeshin lehtë nga freskia e ajrit, ndërsa petalet e hapura të luleve shndrisnin në dritën e agimit. Ajri mbushej me një aromë të ëmbël, si një kujtesë e një kohe që kishte lënë gjurmë në zemrën e saj.

Një ndjenjë e butë dhimbjeje u përhap në gjoksin e saj, teksa mendja fluturonte drejt ditëve të kaluara. Kujtimet e para u zgjuan lehtë, si petalet që bien nga lulja mbushur me një mall të heshtur. Kujtonte zërin e tij, fjalët e thjeshta që dikur e bënin të buzëqeshte, prekje të lehta që e kishin bërë të ndjehej e gjallë. Zëri i tij i vinte në mendje pa paralajmërim, si një melodi e njohur, e fshehur në kujtesë. Gjithçka që dëshironte ishte ai, por ai s’e kuptonte. Lumturohej kur ajo trishtohej, dhe ajo e ndiente çdo goditje si diçka që rëndonte thellë.

Në shpirtin e saj jetonte një ndjenjë e qartë...ai ishte çdo emocion që ndiente, çdo shkëlqim në sytë e saj, arsyeja për të buzëqeshur e për të qëndruar pezull mes mendimeve. Në një mënyrë të pashpjegueshme, gjithçka ishte përqendruar te ai. Asgjë tjetër nuk kishte rëndësi, askush tjetër nuk mund të hynte në botën e saj. Dhe megjithatë, ai nuk e dinte sa e vriste kjo ndjesi atë... të jesh e dashuruar me dikë që nuk të do siç e do ti atë.

Me gjithë dhimbjen që ndjente, ajo kthehej gjithmonë te ai. Ishte vendi ku shpirti i saj i gjente qetësi. Kishte rënë në dashuri me sytë ,me çdo gjë të tij dhe kjo e mbyste ,e bllokonte... një ndjenjë që nuk kërkonte leje për të dashur, që nuk priste kthim, por që jetonte, e thellë dhe e heshtur.

Me kalimin e ditëve, ajo nisi të pranonte vetminë jo si një dënim, por si një shoqe që e ndihmonte të rritej. Plagët nisën të shëroheshin. Ajri i pasdites sillte ngrohtësi, jo më trishtim. Dhe ngjyrat e mbrëmjes ngadalë e ngushëllonin. Lotët u bënë më të rrallë, dhe buzëqeshja më e vërtetë. Ajo kuptoi se çdo plagë mbron një lule të re brenda shpirtit, dhe se pas çdo nate të gjatë lind një dritë e re.

Zemrat që thyhen mësojnë të rrahin më fort. Shpirtrat që humbasin mësojnë të kërkojnë dritën edhe në terr. Dhe kush zgjedh të ecë përpara pa kthyer kokën pas, mbart me vete jo plagët, por forcën për të ëndërruar sërish – ëndrra të reja, më të bukura, më të gjalla.

Jeta nuk i shpërblen ata që mbyllen, por ata që guxojnë të ndiejnë dhe sërish zgjedhin të jetojnë më të plotë, më të thellë, më të vërtetë.

Sepse, shpirti që mbijeton stuhitë është ai që di të buzëqeshë me diellin e ri… dhe të besojë sërish në mrekullinë më të pastër të jetës: dashurinë.



giphy.gif



kthehu te PËRMBAJTJA
 
Redaktimi i fundit:
The First!
 
O @A2. Ndjejë penën tënde prezente 🤗 fitorja është jotja këtë herë 😋🤗

Ps: paska shkrime të mira dhe jam kureshtare të di emrat se më duken si pena të reja

Suksese të 3 🤗
 
**** said:
O @A2. Ndjejë penën tënde prezente 🤗 fitorja është jotja këtë herë 😋🤗

Ps: paska shkrime të mira dhe jam kureshtare të di emrat se më duken si pena të reja

Suksese të 3 🤗
Click to expand...
ue, pse penë të re quan ti @Xhelozi -n, ai, i cili që nga Gjallica e sheh gjithë Shqipërinë e Mesme si në pëllëmbë të dorës, deri në Novosellë të Vlorës!:mad:
c'paske qenë!😤

* po, krijimet vërtet edhe mua më pëlqyen!🙏🤗

:love:
 
**** said:
O @A2. Ndjejë penën tënde prezente 🤗 fitorja është jotja këtë herë 😋🤗

Ps: paska shkrime të mira dhe jam kureshtare të di emrat se më duken si pena të reja

Suksese të 3 🤗
Click to expand...
2shi mi? Sme duket si dore e tij. As nuk me pelqeu madje 🤣
 
  • Haha
Reactions: A2.
1 - Nuk arrij dot qe ta "lexoj" neper rreshta se kush mund te jete edhe pse duket dore e pjekur e mire. Tregon mbi ekuilibrin midis dy dashurive nen etapat e jetes. Me pelqen.

2 - Me pelqen ta titulloj "In love with Demencia" Kam nje pershtypje kush mund te jete edhe pse nuk eshte shume stili saj, ndaj nuk jam 99% i sigurte.
Dashuri e pare neper regji te disa filmave te mrekullueshem. Sakrifica qe gjithkush do ta iluziononte por ama shum shum pak do te donin te ishin ai "zoteriu". Fundja jo cdo histori esht e bukur vetem se ka nje titull te bukur.

3 - Besoj qe dhe @Soulmind e lexon fare thjesht neper rreshta dhe duke marre per baze dhe komentet me siper e vulos mendimin tim. Personalisht me duket si nje "tregim ndjenjash" klishe i dikujt qe ka dashuriar pa i'u kthyer mbrapsht resmja. Me pelqen qe nis me detaje ambientale, sikur te fusin imagjinaten ne pune. Percjell nje mesazh te forte qe njeriu nuk duhet te dorzohet sepse koha te sheron. Nuk jam dakort qe te luftohet me mullinjt e eres, por qe ti jepet kohe vetes te sherohet.

Me pak fjale te 3-ja skandaloze 😂

Pertej shakase do te votoj ... 2.
 
**** said:
O @A2. Ndjejë penën tënde prezente 🤗 fitorja është jotja këtë herë 😋🤗

Ps: paska shkrime të mira dhe jam kureshtare të di emrat se më duken si pena të reja

Suksese të 3 🤗
Click to expand...
a do zhgënjeheshe më shumë në fund kur ta merrje vesh që s'kam shkruar apo nëse të themi që tani, që s'kam shkruar gjë? :p
 
ZHIGO said:
1 - Nuk arrij dot qe ta "lexoj" neper rreshta se kush mund te jete edhe pse duket dore e pjekur e mire. Tregon mbi ekuilibrin midis dy dashurive nen etapat e jetes. Me pelqen.

2 - Me pelqen ta titulloj "In love with Demencia" Kam nje pershtypje kush mund te jete edhe pse nuk eshte shume stili saj, ndaj nuk jam 99% i sigurte.
Dashuri e pare neper regji te disa filmave te mrekullueshem. Sakrifica qe gjithkush do ta iluziononte por ama shum shum pak do te donin te ishin ai "zoteriu". Fundja jo cdo histori esht e bukur vetem se ka nje titull te bukur.

3 - Besoj qe dhe @Soulmind e lexon fare thjesht neper rreshta dhe duke marre per baze dhe komentet me siper e vulos mendimin tim. Personalisht me duket si nje "tregim ndjenjash" klishe i dikujt qe ka dashuriar pa i'u kthyer mbrapsht resmja. Me pelqen qe nis me detaje ambientale, sikur te fusin imagjinaten ne pune. Percjell nje mesazh te forte qe njeriu nuk duhet te dorzohet sepse koha te sheron. Nuk jam dakort qe te luftohet me mullinjt e eres, por qe ti jepet kohe vetes te sherohet.

Me pak fjale te 3-ja skandaloze 😂

Pertej shakase do te votoj ... 2.
Click to expand...
U lodhe kaq shume per analizen dhe e permbylle me nje skandal qe te treja?😂😂😂😂
I forte je😂
 
Duhet të kyçeni ose të regjistroheni për t'u përgjigjur.

Konkursi Letërsisë

  • C'est la vie

    Votat: 6 75.0%

  • Harro të më harrosh

    Votat: 3 37.5%

  • Mëngjese pranvere

    Votat: 1 12.5%
See comments…
Back
Top