Gjuhët në Shkrimin Shenjt
Fillimisht Shkrimi Shenjt ka qenë shkruar në tre gjuhë të ndryshme, dy prej të cilave në gjuhën semantike: gjuha hebreje e aramaike dhe e treta gjuhë indoeuropiane: greqishtja.
• Besëlidhja e Vjetër: pjesa më e madhe është shkruar në gjuhën hebreje, edhe pse përmban pjesë në gjuhën aramaike, kryesisht në librat e Esdres dhe Danielit. Greqishtja është përdorur për ti shkruajtur librat e ashtuquajtur deuterokanonik, edhe pse disa prej tyre në fillim kanë qenë të shkruajtura në gjuhën hebreje.
• Besëlidhja e Re: ka qenë shkruajtur në gjuhën greke hellenistike ose koinè. Kjo gjuhë greke popullore është përdorur gjatë shekujve IV para Kr. dhe VI pas Kr., mendohet të ketë qenë gjuha më e popullarizuar e më e kuptueshme të asaj epoke, që shërbente si “urë” ndërmjet shume popujve dhe kulturave që lagëshin nga deti Mesdhe.
Kështu që nuk na habit fakti që Besëlidhja e Vjetër të ketë qenë përkthyer shumë shpejt edhe në gjuhën greke: lloji më i përhapur është quajtur Septaguinta (ose i Shtatëdhjetave), sipas legjendës shtatëdhjetë njerëz të urtë kanë përkthyer Pentateukun nga hebraishtja në greqisht.
Latnishtja do të përdoret në përiudhat kohore që vijojne për të përkthyer Shkrimin Shenjt në tërësi. Përkthimi bëhet nga shën Jeronimi (nga Dalmacia) ndërmjet shekujve IV dhe V: ky përkthim do të marr emrin Vulgata.
Fillimisht Shkrimi Shenjt ka qenë shkruar në tre gjuhë të ndryshme, dy prej të cilave në gjuhën semantike: gjuha hebreje e aramaike dhe e treta gjuhë indoeuropiane: greqishtja.
• Besëlidhja e Vjetër: pjesa më e madhe është shkruar në gjuhën hebreje, edhe pse përmban pjesë në gjuhën aramaike, kryesisht në librat e Esdres dhe Danielit. Greqishtja është përdorur për ti shkruajtur librat e ashtuquajtur deuterokanonik, edhe pse disa prej tyre në fillim kanë qenë të shkruajtura në gjuhën hebreje.
• Besëlidhja e Re: ka qenë shkruajtur në gjuhën greke hellenistike ose koinè. Kjo gjuhë greke popullore është përdorur gjatë shekujve IV para Kr. dhe VI pas Kr., mendohet të ketë qenë gjuha më e popullarizuar e më e kuptueshme të asaj epoke, që shërbente si “urë” ndërmjet shume popujve dhe kulturave që lagëshin nga deti Mesdhe.
Kështu që nuk na habit fakti që Besëlidhja e Vjetër të ketë qenë përkthyer shumë shpejt edhe në gjuhën greke: lloji më i përhapur është quajtur Septaguinta (ose i Shtatëdhjetave), sipas legjendës shtatëdhjetë njerëz të urtë kanë përkthyer Pentateukun nga hebraishtja në greqisht.
Latnishtja do të përdoret në përiudhat kohore që vijojne për të përkthyer Shkrimin Shenjt në tërësi. Përkthimi bëhet nga shën Jeronimi (nga Dalmacia) ndërmjet shekujve IV dhe V: ky përkthim do të marr emrin Vulgata.